Nasz blog

Pasterzy są dystrybuowane w całej Europie i dzieje się tak Jest również znany jako rumuński pastor Carpats I to pochodzą z ziemi, które dziś składa Rumunia. Waga: 35 do 50 kilogramów Typ włosów: gładki i twardy. Średnia długość Charakter: zrównoważone i łagodne Zdrowie: Bardzo solidne Długość życia: 12 do 14 lat Pochodzenie Mamy już zapisy dotyczące istnienia pasterza Carpatów w XV wieku, chociaż zakłada się, że te psy lub niektóre bardzo podobne były w regionie od dłuższego czasu. W rzeczywistości mówi się, że pasterze psy w Carpatos Montes mogą pochodzić z Mountain Boyeros, które z kolei zejdą z udomowionych psów dziewięć tysiącleci temu w Mezopotamii, gdy kozy i owce stały się zwierzętami hodowlanymi. Przez wieki był używany jako pies straży i pies pastora, chociaż prawda jest taka, że ​​ze względu na swój rozmiar jest bardziej pierwszym niż drugim. Jest uważany za jedną z najlepszych ras pasterskich psów, a dziś jest nadal używany. Pierwsze współczesne i naukowe wiadomości pochodzi z XIX wieku, kiedy widzimy, że wyścig pojawia się w magazynie Magazyn weterynaryjny, Rok XV, nr 2. Musimy poczekać ponad sto lat, szczególnie na 1998, aby klub wyścigowy ma siedzibę, który ciężko pracował aż do 2005 r. Zatwierdzenie międzynarodowej Federacji Kinologicznej. W 2015 r. Jego standard został sprawdzony i opublikowano końcową wersję, która obecnie obowiązuje. Główne cechy Stajemy w obliczu dużego psa, który należy do rodziny Mastiff. Zatem kobiety mierzą 59 do 67 cm do krzyża, podczas gdy samce wahają się od 65 do 73. Jego waga ma bardzo szeroki zakres 35 do 50 kilogramów, co zależy od wielkości okazu i jego płci Jest to jeden z ras psów z najbardziej wyraźnym dymorfizmem seksualnym. Samce są znacznie większe niż kobiety, są to lepsze psy pasterzy, ponieważ są lżejsze, ale prawda jest taka, że ​​obie płcie są zwinne pomimo ich odporności i wielkości. Głowa jest dość duża, a drobny pysk, dzięki czemu przypominała głowę wilka. Nos jest szeroki, brązowe oczy i trójkątne uszy, zawsze przyklejone do policzków. Mieszkając w tak zimnym obszarze, z intensywnymi i obfitymi opadami śniegu, Płaszcz to Bilay. Zewnętrzna część jest szorstka i nieco dłużej niż wnętrze, krótkie, gęste i bardzo miękkie. Nie ma wiele różnorodności w tonach płaszcza, które są przyjmowane, ponieważ psy muszą być piaskiem węglowym, będąc w stanie mieć niewielkie rozszerzone białe ślady wzdłuż ciała. Charakter czarterowy Wydaje się, że ten pasterz Carpats ma dwie osobowości. Jeden, gdy musi bronić swojego trzody, a drugi ze swoimi właścicielami, podobnie jak w przypadku innych psów pasterzy. Jeśli jesteś ze zwierzętami, które zachowujesz, jest to zacięty pies, który wyróżnia się w obronie ich za wszelką cenę. Wie, jaka jest jego praca, ale to nie znaczy, że jest to agresywny pies. W rzeczywistości nigdy nie atakuje bez żadnego powodu, ponieważ zrobi to tylko wtedy, gdy on lub stada są w niebezpieczeństwie. Mogą być terytorialne Z rodziną całkowicie się zmieniają i są wierni i czuli. Jest to powszechne dla pasterskich psów, ponieważ rozwinęły one wyjątkową więź z człowiekiem przez kilka tysiącleci. Są spokojni, jeśli nie ma stad, chociaż czasami chronią swoją rodzinę w nadmiarze, zawsze bez nieufności, chyba że wykrywają niebezpieczeństwo bardzo blisko. Jego zachowanie z dziećmi i innymi zwierzętami jest dobre, ale ze stanem, że ma miejsce podczas poruszania się. Możesz mieszkać na podłodze, choć oczywiście nie jest to twoje ulubione siedlisko i będzie szczęśliwszy w terenie. Czasami stają się terytorialne, co wynika z ich pracy z stadami, ale można to rozwiązać za pomocą szkolenia i dobrego wykształcenia. Aby to zrobić, musimy towarzysko to od szczeniaka, z pracą, która musi mieć na celu przyzwyczajenie się do otrzymywania nieoczekiwanych wizyt. Chodzi o to, że rozumiesz, że nie zawsze musisz być czujny. Tutaj pozytywne wzmocnienie będzie naszym sojusznikiem, który możemy połączyć ze sportem, takimi jak zwinność, które nauczy psa być posłuszne zamówieniom podczas spalania energii i dobrze się z nami bawi. Pielęgnacja Pasterz Carpats nie jest bardzo wymagającym psem z ostrożnością. Wręcz przeciwnie, stajemy w obliczu zwierzęcia najbardziej rustykalnego, które nas niewiele zapyta. W przypadku włosów nie będziemy mieli problemów, ponieważ wystarczy go szczotkować raz w tygodniu Jeśli mieszkasz z nami w domu, zawsze myśląc, że nie zostawiasz wszystkiego pełnego włosów. Częstotliwość ta będzie musiała ją zwiększyć podczas poruszania się. Tak, będzie to wymagało czegoś innego dotyczące wyników. Jako pies pastor ma zwyczaj ćwiczenia i będziemy musieli z nim bardzo długie spacery, oprócz uprawiania sportu. Powiedział inaczej, To zwierzę, które poprosi nas czas na wyjście, w przeciwnym razie zarówno ich zdrowie psychiczne, jak i fizyka. Nie jest to dobry pies, aby zostawić go tylko przez cały dzień lub mieć go na stoisku w ogrodzie. Wymaga to uwagi, więc jeśli nie zamierzamy jej dać, będziemy musieli wybrać kolejny wyścig. Karmienie W swoim „naturalnym siedlisku” pasterz Carpats żywi się prawie wszystkim, na przykład chleb z mlekiem lub wodą pozostawioną po produkowaniu serów. W tym aspekcie stawia kilka past, ale kiedy jest z nami, odkładamy na bok tę dietę i zapewniamy mu wyższą jakość, która może być mokra bez żadnego problemu. Zwykle wybieramy suchą kanał, ponieważ jest on dla nas wygodny i tutaj znajdziemy wiele opcji, zawsze wybierając marki sprzedawane w specjalistycznych ośrodkach. Chodzi o to, że Nasz pies żywi się wysokiej jakości karmieniem, z dużą ilością białka o dużej dostępności, wśród tych, które są zasymilowane, ponieważ pochodzą one z mięsa odpowiedniego do spożycia przez ludzi, a nie z produktów. Oprócz, Powinieneś nie mieć ziarna, ostrożnie wybierając, gdy pasterz Carpats jest szczeniakiem, ponieważ jest to duży pies rasy, który będzie potrzebował dużej ilości składników odżywczych do wzrostu zdrowia. Jak zawsze, jeśli mamy wątpliwości, możemy polegać na weterynarzu, chociaż prawda jest taka, że ​​wybór marki, że są uważani za premium, nie będziemy się mylić podczas karmienia naszego psa. Zdrowie pastora Carpatos Kiedy psy są używane przez wieki do pracy, ich zdrowiem jest zwykle żelazo. Wynika to z faktu, że odtworzono tylko najbardziej odpowiednie, ponieważ opieka świeciła ich nieobecność. W ten sposób jest to jedna z niewielu ras, które nie mają własnych chorób lub te, które są podatne na genetykę, coś, co wygląda teraz bardzo mało. Tak, rzeczywiście, Możesz cierpieć te choroby, które mają związek z ich rozmiarem, jak we wszystkich dużych psach Dysplazja biodra, zwichnięcie rzepki i skręt żołądkowy. Dysplazja jest częsta u dużych psów i jest diagnozowana przez radiogramy, w których widać, jak głowa kości udowej wpisuje się w bioder. W zależności od odchylenia objawy będą łagodniejsze lub poważne, uniemożliwiając normalne chodzenie zwierzęcia. Może również cierpieć z powodu zwichnięcia rzepki, która występuje, gdy kość tego stawu się porusza. Istnieją różne stopnie, a jeśli jest to poważne, konieczne jest działanie, chociaż czasami jest wyleczeń z lekami i odpoczynkiem. Uważaj na skręt żołądkowy Na koniec opuszczamy przerażające Skręt żołądkowy, ostry i bardzo niebezpieczny problem. Występuje, gdy żołądek jest rozszerzany przez akumulację gazów, żywności lub płynów. W takim przypadku więzadła nie trzymają go i nie obracają na osi. Jedną z konsekwencji jest to, że żyły krwi i naczynia są ściśnięte, więc krew nie dociera do narządów i przestają działać. Jeśli pies nie otrzyma natychmiastowego leczenia, umiera, a zatem jego grawitacja, więcej, gdy przyczyny nie są dobrze znane. Uważa się, że sposobem na uniknięcie tego nie jest pozwolenie psu objazd jedzenia, szczególnie przed ćwiczeniami, a także później. Dlatego możemy rozpowszechniać racja w trzech strzałach i staraj się nie stresować zwierzęcia podczas jedzenia. Inne rasy psów, które mogą Cię również zainteresować: Doberman American Akita Krótko ucięty ogon Owczarek niemiecki Argentyńskie dogo Chow chow Cane Corso Świetny duński Afgański Lebrel dalmatyński Rottweiler

Kiedy widzimy jedwabisty terier lub australijski jedwabisty, Natychmiast uważamy, że mamy do czynienia z nieco większym terierem Yorkshire, co jest dlatego, że ta angielska rasa ma wiele wspólnego z jedwabistymi, chociaż prawda jest taka, że ​​są to dwa psy, które mają pewne różnice między nimi. Waga: 3,5 do 5 kilogramów Typ włosów: Długi, drobny i bardzo miękki Charakter: Ciekawy, aktywny i wierny Zdrowie: Silny, z typowym problemem małych ras Długość życia: Około 15 lat Pochodzenie Musimy wrócić do XIX wieku, aby poznać początki tego psa, który został stworzony w Australii, a powód różni się w zależności od tego, gdzie szukamy informacji. W niektórych miejscach, na tej samej Wikipedii, widzimy, że ich pochodzenie było jak pies do eksterminacji gryzoni, ale w innych mówią nam to Pochodzi od krzyży wykonanych przez angielskiego hodowcy, który wyemigrował do Australii. Tam przekroczył kilka terierów z innymi, takimi jak Yorhi i Australian Terrier, zdobywając jedwabisty, który bardzo lubił poza Australią, tak bardzo, że w 1900 roku miał swój pierwszy standard. Wygląda na to, że ten hodowca, zwany MacArthur Little, nie chciał zdobyć nowej rasy, ale był w stanie wybrać terrier z gładkimi i miękkimi włosami, zamiast splątanych i twardych włosów, charakterystyczny dla ras grupy. W tej chwili jedwabisty terier Jest to jedna z ras psów rozpoznanych przez FCI, który klasyfikuje to jako pracujący pies, chociaż prawda jest taka, że ​​jego wygląd jest wyglądem jeszcze jednego z psów towarzyszących, czegoś, co może nas oszukać, ponieważ jest to zwierzę. Charakterystyka Charakterystyka jedwabistych Australijczyków, kolejnej imion, z którymi znany jest ten pies, nie różnią się zbytnio od tych z Yorini, tak bardzo, że bardzo trudno jest go odróżnić od tego dla oka, które nie jest ekspertem. Od tego czasu jest to mały i bardzo zwarty pies Zwykle nie przekraczają 26 cm Do krzyża w przypadku mężczyzn, a także skomplikowane, że 5 kilogramów przewyższa, a 4 kilogramy są jednym z najczęstszych wag. Widziane z daleka daje nam poczucie bycia wyrafinowanym i eleganckim psem, co zostało potwierdzone, gdy do niego zbliżamy. Jeśli go dotkniemy, zdajemy sobie sprawę, że pod tym płaszczem ma silną muskulaturę i że jego szczęki są potężne. Jego głowa jest średnia w odniesieniu do jego ciała, oczy są owalne i małe, podczas gdy uszy są kształtowane jak V, są wyprostowane i nigdy nie powinny wykonywać długich włosów. Oczy są jednym z kluczy, kiedy Rozróżnij to od Yorkshire Terrier, ponieważ te z tego są okrągłe, te z jedwabistych terier są owalne. Ponadto ciało jedwabistego terriera jest mniej wydłużone i silniejsze. Jak tam twoje włosy? Włosy są bardzo ważne w jedwabistych, od tego czasu Jest to jedna z jego głównych cech. Tak więc jest długo, jak pozwala poruszać się i nigdy nie zakrywa oczu. W uszach, jak widzieliśmy i na nogach, włosy powinny być krótkie, w przeciwieństwie do płaszcza w pozostałej części ciała. Istnieje niewiele zaakceptowanych kolorów, w szczególności każdy niebieski i ognia, preferujący intensywne i dobrze zdefiniowane tony ułożone jako standard. Wreszcie, należy wyjaśnić, że nierzadko szczeniaki rodzą się czarne zamiast niebieskiego, co zmieni się w miarę minie. W rzeczywistości mówi się, że maksymalny niebieski ton, który pies będzie miał, można zobaczyć, gdy będzie to 18 miesięcy. Jedwabisty charakter Chociaż istnieje różnorodność opinii, wydaje się, że rasa poświęciła trochę czasu na zabijanie gryzoni, a także ostrzec przed obecnością intruzów, aby większe psy zajmowały się zagrożeniem. Jeśli jedwabisty Terrier nie żył w tym stylu życia, to był sposób, w jaki wyścigi, które tworzyły go przez wieki, były zawsze tam instynkt. Co to znaczy? Cóż, chociaż ma cały wygląd typowego zwierzęcia, które spędza swoje życie śpi w twoim łóżku, prawda jest taka To pracujący pies, który ma ogromny instynkt myśliwy. Dlatego nie jest to najlepsza rasa, aby mieszkać z innymi zwierzętami domowymi, więc jeśli mamy koty, króliki, małe gryzonie itp., Być może powinniśmy wymyślić innego psa, który się z nimi dogaduje. Pomimo tego instynktownego myśliwego, Silky to doskonałe zwierzę firmowe, jest to bardzo lojalne wobec jego rodziny, tak bardzo, że pomimo jego niewielkiej wielkości chroni ich przed nieznajomymi, gdy tylko ma okazję. Tutaj możemy porozmawiać o nadwyżce terytorialności, którą należy traktować od szczeniaka, spotykając go w młodym wieku, aby nie stać się zwierzęciem zbyt agresywnym. Możemy zabrać go do parków, aby był z innymi psami jego wielkości po spełnieniu cyklu szczepionki, co pomoże ci wiedzieć, jak się odnosić i żyć bez walki. Podobnie musisz spróbować wystawić go na koty i poprawić ich reakcje, jeśli nie są one odpowiednie. Pielęgnacja Zaczynamy od tego, jak oczywiste jest utrzymanie twoich włosów, co wymaga intensywnej pracy, która polega na codziennym przeczesttowaniu, robiąc to dwa razy dziennie w czasie niemego. Zrobić to, Najlepiej jest skonsultować się z psim fryzjerem, co wyjaśni, jak go przeczesać i jakie akcesoria używają z pomysłem zapobiegania węzłom bez łamania włosów, co jest bardzo w porządku. Podczas mycia trzeba to zrobić za pomocą szamponu dla psów o długim hacie, lepiej, jeśli niesie odżywkę, ponieważ go przeczesuje, będzie łatwiej. Jeśli to możliwe, wybierzemy słoneczny dzień, a następnie wysuszenie go suszarką może być raczej żmudnym procesem zarówno dla psa, jak i nas. Kolejna podstawowa część opieki nad tą rasą ma związek z ćwiczeniem. Musisz chodzić kilka razy, ponieważ pomimo swojego rozmiaru jest bardzo aktywny I potrzebujesz na zewnątrz i biec. W przeciwnym razie wkrótce pojawią się problemy z otyłością. Dzięki ćwiczeniu musisz również pomóc ci zająć swój umysł, ponieważ ta rasa jest bardzo inteligentna i niespokojna. W ten sposób można praktykować gry wzbogacania środowiska, a nawet ostrość psychiczną, w której z pewnością nas zaskoczy. Karmienie Jedzenie nie jest skomplikowane, ilekroć pamiętamy Ma pewną tendencję do przybierania na wadze, więc będziemy musieli zachować ostrożność przy kwotach, chociaż ćwiczenie pomaga w tym nie zdarzyć. Oczywiście wybierzemy Myślę, że dla małych ras, Ponieważ jest to ten, który najlepiej nadaje wielkość krokiete i jego skład. Każda marka premium będzie nam służyć, chociaż jeśli chcemy, możemy kupić konkretny dla Yorkshire Terrier, który jest rasą, która najbardziej ją przypomina pod względem konstytucji i wagi, ale nie jest to konieczne. Konieczne będzie zwracanie uwagi na skalę, abyśmy musieli szanować ilości, które producent prowadzi i sprawdzić wagę zwierzęcia, ostrzegając weterynarza, jeśli zobaczymy, że nasz próbek ma tendencję do przybierania na wadze. W tym przypadku jednym z rozwiązań jest przejście do lekkiego lub niskiego kanału, z większą ilością błonnika, a tym samym jedwabiste zatrudnienia i satysy, ale bez spożywania zbyt dużej energii, czegoś, co zawsze zrobimy po rozmowie z weterynarzem.   Silny Terrier Health Biorąc pod uwagę jego pochodzenie, jedwabisty Australia To bardzo silny pies o zdrowiu żelaza. W rzeczywistości nie jest nic dziwnego, że kopie wyścigu osiągają piętnaście bez zbyt wielu dolegliwości. Oczywiście, jak każdy mały pies, zawsze będziesz miał chęć cierpienia chorób rodzaju kolan i związanych z nim problemów, gdy ta część stawu się porusza. Jest to bolesny proces, a jeśli tak się stanie, zobaczymy, w jaki sposób pies przychodzi, aby utykać lub nie może utrzymać się na tej nodze, aby konieczne będzie udanie się do weterynarza, gdzie zwykle jest wyleczany lekami. Kiedy zwichnięcia są powtarzane i poważniejsze, możliwe jest, że pies musi przejść przez salę operacyjną, chociaż nie jest to najczęstsze. Kolejną chorobą kości, która ma pewną częstość występowania w wyścigu, jest Legg -Calvé -Perthe. Pod tym długim imieniem ukrywa Patologia, która atakuje młode psy i martwice głowy kości udowej powodując oskarżoną kulawiznę, chociaż ma leczenie. Nie zapominaj o łysieniu, która również cierpi na jedwabistą terier z pewną częstotliwością, chociaż jest tu tylko jedna przyczyna i może to wynikać z wielu takich jak środowisko, pasożyty, alergie pokarmowe itp. Inne rasy małych psów, które mogą Cię zainteresować: Winiarz w Agaluz Boloñes Bichón Cavapoo Pomerania Australian Terrier Pinscher Evil-si Teckel Norfolk Terrier Jack Russell Terrier pekińczyk Pudel Westy Buldog francuski Maltański Bichon

Amerykańska Akita, która jest obecnie znana jako Akita, Ma to samo pochodzenie co Japończycy, ale ewoluował inaczej niż Akita inu „Oryginał”, powodując dwa różne rasy. Waga: 32 do 59 kg Typ włosów: podwójna warstwa chroni go przed zimnem Charakter: inteligentny, zrównoważony i bardzo wierny Zdrowie: Bardzo dobrze, z niektórymi chorobami genetycznymi Długość życia: między 12 a 14 latami Pochodzenie Jest to powszechne dla Akita Inu i mamy już wiadomość o nich w XVII wieku. Jego imię pochodzi od miasta Akity, które było stolicą wyspy Honshu. Tam opracowano Matagi Akitas, które były używane głównie w walkach psów, a także w polowaniu na duże zwierzęta, takie jak jelenie lub niedźwiedzie. Skakanie w czasie idziemy do Druga połowa dziewiętnastego wieku, kiedy rasa przeszła zmianę, gdy jest zmieszany z innymi, takimi jak owczarka niemiecka lub Tosa inu, wszystko z myślą, że rozmiar tych zwierząt rosła. Postępujemy bardziej i dlatego dochodzimy do II wojny światowej, która była katastrofą dla Akitas, podobnie jak w przypadku wielu innych ras. Tutaj dodano politykę zabijania wszystkich psów w celu noszenia skóry, aby stworzyć odzież wojskową. Zwalczano tylko owczarki niemieckie, ponieważ były zatrudnione przez wojsko. To sprawiło, że niektórzy fani próbowali uratować rasę, mieszając ją z owczarkami niemiecką, starając się nie poświęcić swoich psów. Pod koniec II wojny światowej było kilka rodzajów Akitas Po zakończeniu II wojny światowej stan wyścigu był katastrofalny i można powiedzieć, że były trzy typy O Linia: Matagi Akitas, walczący Akitas i osoby mieszane z owczarkami niemiecką. Fani próbowali przywrócić wyścig i odbyło się to przez linię krwi znaną jako „Dewa”. Ta linia Dewa była popularna i to była ta, która wylądowała w Stanach Zjednoczonych z wojskiem, które powróciło z okupowanej Japonii pod koniec wojny. W wyglądzie tej linii było wiele mastifów i owczarków niemieckich, po ich rozwoju w wylęgarniach Stanów Zjednoczonych. W tym samym czasie w 1950 r. W Japonii zaczynają pracować, aby odzyskać stare Akita inu, który będzie tym, który daje początek linii japońskiej. W ten sposób tworzone są dwie gałęzie. Amerykanin ma zwykle czarną maskę i przypomina psa obronnego, podczas gdy Japończycy jest bardziej przyjazną rasą i ma białą maskę. Całkowite różnicowanie obu linii wynosiło w 2006 roku, kiedy Międzynarodowa Federacja Kinologiczna (FCI) uznała linię amerykańską jako amerykańską Akitę i umieszcza ją w grupie V. Główne cechy Jedną z jego głównych cech jest jego wygląd, który jest imponujący. W rzeczywistości w Hiszpanii został uwzględniony wśród ras PPP ze względu na swoją siłę, a nie charakter, prawo, które było już wielokrotnie uchylone dla miłośników ras. Jak tylko go zobaczymy W której panują funkcjonalność, coś naturalnego, jeśli weźmiemy pod uwagę jego pochodzenie. Jego futro to podwójna peleryna, co czyni go idealnym na zimne obszary, ponieważ bez problemów opiera się niskim problemom. Ogon jest uderzający, który jest zawsze zwinięty na kręgosłupie, z odcieniem, który czasami różni się od tego, który dominuje w płaszczu, tworząc dobry kontrast. Amerykańska Akita może mieć kilka odcieni we włosach, takich jak szarość, malarstwo, biały lub szary, z mieszanką tych kolorów, zwłaszcza białych. Kolejna osobliwości wyścigu jest w jego głowie i w uszach. Głowa tworzy trójkąt z bardzo małymi oczami. Uszy są również trójkątne i podnosi je. Może osiągnąć 71 cm wysokości, co czyni go psem o dużej gigantycznym, jest to jedna z głównych różnic z japońską Akitą, która jest coraz mniejsza. Nie możemy zapomnieć o czarnej masce, że chociaż jest to funkcja, która mówi nam, że mamy do czynienia z Akity, czasami mają ją, a czasem nie. W rzeczywistości nie może być maski, że głowa jest czarna, a nawet Blaze. Charakter Skończyliśmy bardzo terytorialnemu psa To ma tendencję do rundy przez jego dom lub fabułę, obserwując, że nie między żadnym nieznajomym, z niezależnym i powściągliwym temperamentem. W rzeczywistości mówi się, że jest to jedna z ras dla psów, która zbliża się do zachowania kotów, co być może ma związek z jego początkiem w Japonii. Chroni przede wszystkim swoją rodzinę, zarówno ludzi, jak i inne zwierzęta. W rzeczywistości zwykle nie dogaduje się z psami, z którymi jest dość dominujący. Wygodne jest bardzo dobrze towarzysko szczeniaka od najmłodszych lat, edukując go pozytywnie i w razie potrzeby uciekając się do szkolenia, zwłaszcza gdy uczy go podstawowego posłuszeństwa, z myślą o tym, aby móc go kontrolować we wszystkich sytuacjach. W domu jest to bardzo łagodne i spokojne, ale zwłaszcza jeśli są dzieci, będziemy musieli zachować ostrożność, gdy przyjaciele lub nieznajomi wejdą do tych, którzy nie wiedzą. Dzieje się tak, ponieważ może atakować, jeśli dostrzega jakikolwiek gest, który wydaje się mu zagrożeniem wobec jego. Kiedy pójdziemy do parku, będziesz musiał zachować ostrożność z innymi mężczyznami Jeśli ich nie zna i nie utrzymał z nimi związku. Jeśli go przejdą, nie spowoduje walki, ale jeśli zmierzą się z konfrontacją i nie jest łatwo ją rozdzielić, gdy gryzie. Mówi się, że w środku jest śpiący lew, którego nie chcemy się obudzić, co jest bardzo dobrą definicją jego charakteru w odniesieniu do innych psów. Zatem, jako wniosek z tej sekcji, możemy powiedzieć, że nie jest to idealny wyścig dla tych, którzy zaczynają od psów, lepiej pozostawić go ludziom, którzy już doświadczają zwierząt, zwłaszcza tych o dużych rozmiarach. Pielęgnacja Zaczynamy od włosów, które są gęste i dość widoczne. To zmusza nas do szczotkowania go każdego dnia, robiąc to dwa razy, gdy się porusza, w przeciwnym razie zamieni dom w morze włosów. Szczęśliwie, American Akita jest jednym z najczystszych psów, które istnieją i cieszą się regularnie, czyści się, gdy ma czas odpoczynku, tak jak po grze lub jedzeniu. W każdym razie nie możemy zaniedbać twojej higieny i dlatego musisz przechodzić przez wannę co około dwa miesiące, rozszerzając ten okres w zależności od tego, czy pies mieszka w domu, czy w ogrodzie. Paznokcie zwykle rosną, więc musisz być uważny i pokroić, zanim przeszkadzają ci podczas chodzenia. Możemy to zrobić z określonymi nożyczkami lub zabrać do weterynarza. W odniesieniu do ćwiczeń, pomimo swojej wielkości, Akita jest bardzo aktywnym zwierzęciem. Zatem przynajmniej musisz wyjść na spacer trzy razy dziennie, coś, co można uzupełnić innymi ćwiczeniami, takimi jak bieganie, Zwinność, rower itp. Również Uwielbiają bawić się i to utrzymuje go jako dorosłych. Dlatego powinno mieć kilka zabawek odpowiednich dla siły ust, ponieważ bawi się, gryząc. Karmienie Podobnie jak w przypadku wszystkich psów, musimy dać mu najlepsze jedzenie, na które możemy sobie pozwolić. Oznacza to odłożenie na bok żywności, którą sprzedają w supermarketach, wybierając to, co jest nabyte w specjalistycznych sklepach. Jest to jeszcze ważniejsze, ponieważ jest to duża lub gigantyczna rasa, z tych, którzy rosną barbarzyństwo w pierwszych miesiącach ich życia. Podczas nich Akita będzie potrzebować wysokiej jakości składników odżywczych w dużych ilościach. Więc, Zapewnimy posiłek dostosowany do każdego z etapów twojego życia, co jest proste dzięki markom, które je oferują w tej chwili. Biorąc pod uwagę jego rozmiar i ilość potrzebnego jedzenia codziennie, zamierzamy rozpowszechniać przyjmowanie dwa lub trzy razy i nigdy nie damy jej przed wykonaniem ćwiczeń. Nie możemy polecić konkretnej marki, a dobrym pomysłem jest skonsultowanie się z weterynarzem, przetestowanie tego, jak czuje się marka i zmieniając inną, jeśli zobaczymy, że cierpi na biegunkę, swędzenie itp. Na szczęście na rynku istnieje duża różnorodność i mamy paszę monoproteic, dla psów z wrażliwą skórą, rybami itp. Tak, rzeczywiście, Konieczne byłoby posiadanie pewnego elementu poświęconego opiece nad włosami, ponieważ jest to jedna z jego głównych cech. Jeśli zauważymy, że włosy nie świecą tak, jak powinny, rozwiązaniem byłoby umieszczenie strumienia oliwy z oliwek kilka razy w tygodniu w swojej misce. Zdrowie Akita jest bardzo silnym psem, który ledwo cierpi na choroby. W rzeczywistości większość z nich jest spowodowana ich rozmiarem. Wyprysk Nie ma to związku z windą, ale z rodzajem włosów, które posiada. Tak więc czasami widzimy, że zwierzę często zarysowuje i dzieje się tak, ponieważ ma wyprysk, który nazywa się zapaleniem skóry lub zapalenia skóry. To dzieje się bardziej w czasach wyciszenia, w którym będziemy musieli go bardzo często myć. Na szczęście weterynarz natychmiast zatrzyma ten problem z anty -infomalami o miejscowym zastosowaniu, to znaczy są umieszczane na dotkniętym obszarze. Skręt żołądkowy Tutaj mówimy o chorobie, która jest widoczna u dużych psów i która jest śmiertelna, jeśli potrzeba pójścia do weterynarza. Jest tak poważne, że nawet cztery na dziesięć leczonych psów umiera. To dlatego, że żołądek jest rozszerzany przez gazy. Rośnie tak bardzo, że więzadła, które go utrzymują, nie wykonują swojej pracy i odwracają się, więc nawadnianie krwi jest przecięte. Podczas zapobiegania temu, Najlepiej nie dawać jedzenia lub przed spacerem i nic więcej nie wróci. Damy również naszemu zwierzakowi wysokiej jakości dietę i podzielamy na kilka porcji, starając się jeść bez pośpiechu. Dysplazja biodra Ponownie jest to problem, jaki cierpią psy z powodu największych ras, które wpływa na biodro, uniemożliwiając normalne poruszanie się zwierzęcia lub nawet bieganie. Istnieje kilka stopni i nierzadko pojawia się kulawizna, a także ból, będąc chorobą dziedziczną, której unika się, a nie karmić piersią z okazami, które z niego cierpią. W rzeczywistości nierzadko jest prosić o radiografię rodziców w celu sprawdzenia, czy ten problem nie istnieje. W najpoważniejszych przypadkach musisz przejść przez salę operacyjną dla weterynarza, aby ją poprawić, podczas gdy łagodne są rozwiązane za pomocą fizjoterapii i niektórych leków, takich jak strawo. Nie możemy zapominać, że może się pojawić z powodu czynników środowiskowych. Dlatego dobre jedzenie jest kluczowe, gdy Akita jest szczeniakiem, ponieważ nie ma nagłe ćwiczeń do roku. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Owczarek niemiecki Krótko ucięty ogon Akita inu Cane Corso American Bulldog Afgański Lebrel Tosa inu Napolitan Mastin dalmatyński Rottweiler Labrador Retriever Doberman

Nigdy nie przydarzył się ci, że jako dziecko zawsze chciałeś, aby twój miś stał się prawdziwym niedźwiedziem? Najwyraźniej przyjęcie niedźwiedzia nie było absolutnie konieczne, aby spełnić ten sen. W najwyższym punkcie naszej planety, na planie wysp na północny wschód od Kanady, wychowywano piękną rasę psów i przez lata stała się najbardziej wiernym i zabawnym partnerem życiowym ze wszystkich. Odnosimy się do Psy z Nowej Fundlandii. Rasa psów, które nie tylko mogą stać się doskonałym psem opiekuna, ale także jest Najbardziej delikatny i lojalny partner dla rodziny. Nowościowe psy, jeśli są dobrze wyszkolone, mogą również stać się bardzo dobrymi ratownictwami, ponieważ ich umiejętności pływania są wyjątkowe w psim świecie, idealne, jeśli masz dzieci wokół basenu lub z drugiej strony, lubisz zabierać dzieci do jezior lub rzek, Endicava rzuci się bez wahania, jeśli nie wahają się, czy nie zastanawiają się nad tym. Co wiesz o tej spektakularnej linii psów? Towarzysz nam, aby dowiedzieć się o wiele więcej Piękny i zabawny nowy. Rozmiar: Giant.Waga: Między 65 a 85 kg.Typ włosów: Średni i długi.Charakter: Czuły, inteligentny i lojalny.Zdrowie: Możliwe problemy ze stawami i kościami.Długość życia: Możliwe problemy ze stawami i kościami. Skąd pochodzi Nowa Fundlandia? Te psy widziały początek na kanadyjskiej wyspie, która nosi tę samą nazwę, być może nie w taki sam sposób, jak je znamy dzisiaj. Nie wiadomo na pewno, gdzie schodzą, chociaż teoria, która zyskała większą sławę przez lata, jest to, że ewoluowali z Wielkich Pireneów, przyniesionych na wyspę Nową Fundlandię przez baskijskich rybaków. Chociaż nie jest całkowicie jasne, jak ewoluował nowofundlandzki pies, wiedział, że przyszedł na wyspę przez europejskich rybaków. Ten pies ewoluował na ziemi i w oceanie, z tego powodu rozwinął płaskie i szerokie nogi, a jego futro ma podwójną wodoodporną warstwę. Nowa Fundlandia została utworzona przez jego otoczenie, a prace, które wykonało, nawet rzucając sankami. Pomógł ofiarom wraków statków, aby dotrzeć do brzegu Pomógł dzieciom Kiedy skończyli w głębokiej wodzie lub wyprowadzili się od brzegu, a nawet pomógł żeglarzom Aby przedłużyć ciężkie siatki rybackie na morzu. Wszystko to pozwoliło mu utworzyć i stać się psem, którego znamy dzisiaj. Jak możemy odróżnić Terranovę? Nowa Fundlandia nie jest typowym wyścigiem, który znajdziemy w domach w okolicy, Są duże i sklasyfikowane w kategorii psów ”Giants”. Samce mogą ważyć od 65 do 80 kg, podczas gdy kobiety od 55 do 65 kg. Jego wzrost może wynosić do 76 centymetrów, jednak odnotowano znacznie większe próbki, niektóre ważyły ​​do ​​120 kilogramów, a inne mierzą o średnicy więcej niż metr od nosa do ogona. Nowe Founds znane są z podwójnej warstwy płaskiego i opornego na wodę futra. Zewnętrzna warstwa jest dość gruba i długa, podczas gdy wewnętrzny jest miękki i gruby. Jego Piękne futro Może wystąpić w kilku kolorach. Chociaż najczęstsze jest czarny, brązowy, szary lub biały ton z czarnymi plamami. Osobowość Terranova Te To bardzo słodkie psy, znany z bycia Inteligentne i bardzo lojalne. Jest to jedna z najlepszych opcji dla psa rodzinnego, ponieważ niezależnie od jego wielkości i niegrzeczności, Terranowa zawsze będzie gotowa być delikatna i uległa. Tak czy inaczej, każda rasa dla psów musi być prawidłowo uspołeczniona z innymi rasami psów, z ludźmi i najmłodszymi domu, które mają prawie równą energię dla każdego psa. To, aby nie przedstawić żadnego incydentu z ludźmi i zwierzętami, z którymi będą dzielić przestrzeń w pewnym momencie swojego życia. Te psy potrzebują uwagi rodziny, odrzucając ją na patio lub ogrodzie, może generować negatywne zachowania. Zapraszanie przyjaciół rodzinnych, przyjaciół dzieci, a nawet poinformowanie go, że sąsiedzi to doskonała forma Popraw swoje umiejętności społeczne. Będąc tak wspaniałym, że nie zaleca się posiadania jednego z tych masywnych psów w mieszkaniu, są one aktywne i dużo ruchu, rosły również w naturze między jeziorami i morzami. Dom z patio będzie tym, co pójdzie najlepiej. Psy, takie jak ludzie, mogą rozwijać różne osobowości. To nie tylko tak, jakby kopiowali postawy swoich właścicieli, ale bardziej, kto jest introwertyzowany, ekstrawertyczny, leniwy lub bardzo nadpobudliwy. Musimy pomyśleć bardzo dobrze przed zdobyciem jakiegokolwiek zwierzaka i wziąć pod uwagę jego osobowość, nowy pies często szczeka, a nie dlatego, że czuje się zagrożony, ale dlatego, że jest częścią swojego sposobu bycia. Nowa Fundlandia może stać się idealnym partnerem Dla każdego członka rodziny, jest to jedna z najszlachetniejszych, spokojnych i kochających ras. Przyjęcie Terranovy przekłada się na przyjęcie partnera życiowego, który może również uratować nasze życie na więcej niż jeden czas. Specjalna opieka nad wyciekami Kiedy masz zwierzaka z tak gęstą i obfitą grzywą, powszechną rzeczą jest oczekiwanie, że pod koniec dnia nasze zwierzak zbliża się do nas z pozostałościami liści, gałązek i puchów złapanych między jej futrem. Co gorsza, w deszczowych dniach twoja terranova z pewnością zakończy się nogami pełnymi błota. Czasami właściciele tych psów wolą je przyjmować do stylistów, ponieważ bardzo trudno jest im zadbać o całą higienę osobistą, której potrzebujesz, jednak w domu ważne jest, abyśmy codziennie myli ich futro, aby unikać gromadzenia się brudu, aby zapobiec zaplątaniu się w powietrze i w ten sam sposób, aby oczyścić je z włosów, które upadły włosy. . Psy z wyścigu Terranova Muszą myć zęby tak często, jak to możliwe, aby uniknąć gromadzenia się kamienia nazębnego, problemów w dziąsłach i złego oddechu. Jeśli szczotkowanie zębów jest codziennie, bardzo pomoże to w zdrowiu jamy ustnej puszki. Oprócz opieki nad ich futrem, podobnie jak całe zwierzak, musimy dbać o ich paznokcie i wycinać je co miesiąc (jeśli usłyszymy, jak brzmią na ziemi, gdy chodzą, będziemy wiedzieć, że są bardzo długie i że muszą zostać wycięte). Konieczne jest również prawidłowe czyszczenie uszu za pomocą zwilżonej bawełny za każdym razem, gdy gromadzą brud. Aby czas toalety był przyjemniejszy dla swojego zwierzaka, pamiętaj, aby przyzwyczaić się do tych regularnych recenzji i opieki. W ten sposób, w wieku dorosłym, nie będą mieli problemów z wykonywaniem kontroli weterynaryjnych. Bardzo ważne jest, aby wykonać te kontrole w terranova, sprawdzając nogi, futro, oczy, nos i usta, widząc oznaki, które nadaje nam twoje ciało, a tym samym zapobiec jakimkolwiek anomalnym stanie, że może to cierpieć. Zdrowie Terranova Jak każda żywa istota, Psy nie są zwolnione z cierpienia określonych warunków lub chorób, musimy zawsze pamiętać, że opieka nad życiem ma wielką wartość i że musimy upewnić się, że ta żywa istota ma jakość życia porównywalną z ludzką istotą. Będąc tak dużym psem, zwykle jest rozwijanie stawowych problemów lub kości, takich jak dysplazja bioder lub ramiona. Mogą cierpieć na problemy z sercem, zaćmę, skręt żołądka, a nawet raka. Dlatego bardzo ważne jest, aby pies lub suka była okresowo recenzowana przez zaufanego weterynarza i dobrze jest wziąć to pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o przyjęciu jednego z tych szczeniąt, nikt tego nie powiedział adoptuj dużego psa Pojawiłoby się to z małymi wyzwaniami. Oczekiwanie życia w Nowej Funlandii wynosi od 8 do 10 lat. Nawyki żywieniowe Powiedziawszy warunki, które mogłaby cierpieć nasza Terranova, bardzo ważne jest, abyśmy nie rozważali tego, ponieważ duże psy miały większą tendencję do rozwijania nadwagi i otyłości, co z kolei może prowadzić do dysplazji ramion lub bioder. Utrzymanie naszego psa w dobrej formie jest niezbędne dla ich zdrowia, zwłaszcza będąc psem klasyfikowanym jako „gigantyczny”. Dawanie naszego zwierzaka wysokiej jakości jedzenia jest niezbędnym krokiem dla ich dobrego trawienia, ust, dla dobrej ochrony ich włosów, dla ich dobrego wzrostu, gdy są szczeniętami i wzmocnienie ich układu odpornościowego. Zalecane jest to Karm nasz psa Dwa razy dziennie, dwa filiżanki Twoja sucha jakość wysokiej jakości wystarczy, podkreślając, że żywność powinna być wysoka w białku i niski procent tłuszczu. Jeśli pies jest dorosłym, ilość pokarmu, którą dajemy, będzie podlegać wielkości naszego zwierzaka, będzie to zależeć od tego, jak aktywny fizycznie: psy wykonujące więcej aktywności fizycznej zwykle potrzebują więcej pokarmów niż psy z bardziej siedzącymi zachowaniami. Czego się spodziewać, gdy nasz pies czeka? Niezależnie od ich rasy i chociaż nie mogę mówić słowami, otrzymanie szczeniąt naszego zwierzaka jest równym magicznym procesem. Wiemy już, jak piękne są nasze zwierzęta Petranova, teraz wyobraź sobie, jak piękne będą ich młode. Proces dostarczania rozpoczyna się tak samo jak w przypadku wszystkich psów: ciężarny pies zostanie odizolowany i będzie szukał najwygodniejszego miejsca, w którym można sprowadzić swoje dzieci na ten świat. Psy nie zawsze wybierają najlepsze miejsca do porodu, martwią się, że ich szczeniaki dobrze je dobrze i szukają odległego, cichego miejsca, w którym mogą spędzić długie godziny porodu, które w niektórych przypadkach mogą stać się 36. W tej dużej liczbie godzin psy nie spożywają jedzenia ani nie piją płynu. Najbardziej zalecane, jeśli chodzi o tak dużą rasę, jest wezwanie do lekarza weterynaryjnego, który może jej pomóc w tak dużym stresie fizycznym i emocjonalnym.   Ciąża nowozowawczego psa jest wydłużona sześćdziesiąt dni (dwa miesiące). Jednak nie zawsze należy się spodziewać szczeniąt w dniu 60, mogą się urodzić kilka dni wcześniej. Ilu młodych możemy się spodziewać? Powszechnie wiadomo, że duże psy mają możliwość generowania dużej liczby szczeniąt, wahają się od ośmiu do dwunastu szczeniąt i zatrzymują je łatwiej niż mały pies. . Noworodkowe psy z Nowej Fundlandii Pasują do dłoni i ważne jest, aby temperatura pomieszczenia była dla nich hartowana, nawet gdy matka zapewnia swoje ciepło. Kolejną rzeczą, którą należy wziąć pod uwagę w tym procesie, jest rozmiar matki, miejsce, w którym zdecydujesz się rodzić, musi zostać zmniejszone, a nie do tego stopnia, że ​​zwierzę jest niewygodne, ale aby się nie odwróciło i kończyło kruchym młodym. Pod koniec dnia będziesz miał trochę Piękne Nowe Fundlandia I skończysz bardziej zakochaną niż po raz pierwszy zobaczyłeś swojego psa, teraz matkę. Wniosek Terranova jest psem, który w wejściu do rodziny pozostawi w naszej pamięci niezatartą markę, jej szlachetność, przywództwo, empatia i przywiązanie sprawi, że nasze serca stopiły się po prostu o wielkim przyjacielu, który czeka nas w domu, lub gdy zabierzemy ich na spacer, zapewniam, że więcej niż jeden pasażer będzie zahipnotyzowany z ich manerem i ich charyzmatem.   Są ratownikiem i nie tylko odnosimy się do pola morskiego, ale zakończenie wraca do domu, aby wyleczyć wszystkie rany: samotność, smutek i Jego usposobienie z właścicielem zawsze będzie najlepsze, albo w domu, w ogrodzie, w parku, albo gdziekolwiek się zabierzemy Nasz piękny pies straży. Bardziej interesujące artykuły z naszego bloga: Cane Corso Bullmastiff Tibano Mastin Hiszpański mastion English Lobo Świetny duński Komondor Argentyńskie dogo San Bernardo  

Pastor Kaukazu jest dużym psem, który stał się popularny w ostatnich latach, zwłaszcza jako opiekun, ponieważ wśród cech tego pastora psa jest bardzo terytorialna, co nie czyni go odpowiednim dla wszystkich. Waga: od 50 do 70 kilogramów Typ włosów: obfite i gładkie, tworząc duży płaszcz, który może być nieco szorstki Charakter: Posłuszny i wierny. Bardzo terytorialny Zdrowie: Doskonałe, bez znanych chorób genetycznych Długość życia: Dziesięć do dwunastu lat Pochodzenie Początki owczarka kaukaskiego, którą znana jest również, znajdują się w pasma górskim Kaukazu, który znajduje się między Morzem Czarnym a Morzem Kaspijskim, w tym, jakie są terytoria należące do Azerbajyya, Armenii, Gruzji i Rosji. Obecnie rozważana jest rosyjska rasa, chociaż prawda jest taka, że ​​jeśli widzimy okazy, które są obecnie zdawane, że istnieje wiele różnych konstytucji i statusów, oprócz kilku kolorów. Oznacza to, że więcej, gdy terytorium obejmujące rasę jest tak obszerne, że rasa nie została utworzona w Rosji, ale jest typowa dla szerszego obszaru i że istnieje ogromna różnorodność psów, które zostały nazwane pasterzami Kaukazu. Tak, jest pewne, że jest to pies pasterzy, ale tak jak dzieje się to z dużymi psami, nie jest to pies Carea, ale uratował bydło przed atakiem zwierząt, takich jak wilki lub złodzieje. Mniej więcej wiek mówi się, że ma około sześciu wieków, ale jak zawsze zdarza się, jest to prawie niemożliwe do zweryfikowania, zwłaszcza gdy terytorium, w którym powstał rasa, jest tak rozproszone. Główne cechy pasterza Kaukazu Jedną z głównych cech pasterza Kaukazu jest jego duży rozmiar, ponieważ jest to ogromne zwierzę Może osiągnąć 70 cm wysokości i przekraczać 70 kilogramów w przypadku mężczyzn. To daje im dość gwałtowny wygląd, szczególnie w najdłuższych odmian płaszcza, ponieważ istnieją dwa inne, jeden z krótkich włosów i drugi pośredni, który jest przyjęty w standardzie, co jest dość dopuszczalne w tym aspekcie. Jeśli chodzi o jego morfologię, znajdujemy również różnice między kaukaskim pastorem stepu a górą, będąc pierwszym najbardziej wdzięcznym i światłem, podczas gdy drugie jest bardziej kwadratowe i solidne zwierzę. Płaszcz jest przyjęty w białych, słomkowych, czarnych lub brązowych, chociaż najbardziej widoczny jest słomka z czarnymi obszarami, takimi jak pysk. Jego głowa jest bardzo charakterystyczna, ponieważ u tych pasterzy Kaukazu jest bardzo duża i potężna, z bardzo silnymi szczękami, które mogą wywierać wielką siłę. Jako ciekawość, Jest to jedna z ras, w których dymorfizm płciowy jest bardziej zaznaczony, aby kobiety były znacznie mniejsze niż mężczyźni. Charakter Mówiąc o charakterze pasterza Kaukazu, kontrowersje zaczynają się natychmiast, ponieważ istnieje jego obraz, który nie odpowiada rzeczywistości. W rzeczywistości, jeśli szukamy zdjęć tej rasy psów, zobaczymy, że jest kilka, w których ma ona nieco przyjazne nastawienie. Mówi się o nim, że jest to nieprzewidywalne i że ma nadmierną i niekontrolowaną agresywność, coś, co nie jest prawdą, chociaż co Tak, to prawda, że ​​nie jest to wyścig dla pierwszego właściciela. Jeśli możesz spodziewać się szybkiej i bardzo gwałtownej reakcji, gdy to zwierzę zauważy, że istnieje zagrożenie dla twojego domu lub rodziny, ponieważ tak działało przez wieki ukrywające się między owcami, aby nie widzieć i zaatakować wilków zaskoczeniem. Potrzebujesz dobrego treningu Pasterz kaukaski może być dobrym psem towarzystwu, pod warunkiem, że znamy rasę psa, którą mamy w ręku i odbywa odpowiedni szkolenie, ponieważ jest bardzo mały, od razu. Stanie się zatem wykształconym i mniej lub bardziej posłusznym psem, ponieważ są chwile, kiedy jego właściciel może nieposłuszeństwo, coś, czego nie można przechowywać, gdy jest luźny i wymyka się poza naszą kontrolą. Chociaż czasami może się wydawać, że nie jest to misia, więc Nie możemy się od niego spodziewać poddania innych bardziej znanych ras. Tak więc nie podoba mu się, że go pieszczą, a jeśli to zrobią, cofnie się o krok, ilekroć będzie kopią z zrównoważoną postacią. Związek z dziećmi jest doskonały, który nie uważa swoich właścicieli, głównie przestrzegając jednego z członków rodziny, tym, który udaje mu się zdominować go bez wykonywania przemocy w dowolnym momencie. Od dzieciństwa powinien być narażony na wiele osób i innych psów, zawsze z myślą, że towarzysko i kontrolują twoją dominującą postać, chociaż być może najlepszą rzeczą jest przejście na szkolenie, aby pomóc nam w tym aspekcie. Pielęgnacja Musisz zacząć mówić o pielęgnacji włosów, co jest najbardziej oczywiste, ponieważ jeśli mamy długi okaz płaszcz (to te, które są najbardziej widziane), będziesz musiał go regularnie przeczesać, lepiej, jeśli jest codziennie. Z dobrym szczotkowaniem każdego dnia unika się węzły i utrzymujemy ich płaszcz w czystości, jedwabiste i genialne, częstotliwość, która może wymagać wzrostu w czasie niemego, w których uwalniają ogromne ilości włosów. Zawsze musisz używać określonego grzebienia dla ras długoterminowych, a biorąc pod uwagę, jak duży pasterz Kaukazu i włosów, które ma, będziemy musieli zainwestować w wysokiej jakości pędzel. Ćwiczenia to kolejne filary opieki nad tym zwierzęciem, które pod żadnym pozorem nie powinno żyć na podłodze, gdzie czułby się zamknięty i może stać się niebezpieczny. Będzie wymagało kilku dziennych, długich spacerów, jeśli to możliwe. Opuszczenie domu i płonąca energia przyjdzie bardzo dobrze, ponieważ będzie spokojniejsza. Nie wykąpaj go często, jeśli mieszkasz z dala od domu, ale będziesz musiał to zrobić przynajmniej raz na dwa lub trzy miesiące, w zależności od tego, jak jest brudny. Użyjemy wysokiej jakości szamponu i pozwolimy mu wyschnąć na słońcu po wyeliminowaniu nadmiaru wody. Ponieważ ma tak dużo włosów, powinniśmy je codziennie sprawdzać, szukając pasożytów, ponieważ mogą się ukryć w bardzo prosty sposób, zarażając psa bez zauważenia. Kaukaska karmę pastora Żywność jest fundamentalna w każdej rasie psów, ale ma kluczowe znaczenie, gdy mówimy o takich dużych zwierzętach, które należy do gigantycznych ras z ich 70 kilogramami. Wygodne jest ustanowienie planu żywności z weterynarzem, dając mu Myślę, że wystarczający do tego rodzaju rasyS na każdym etapie jego życia, najważniejszą rzeczą jest szczeniak. Tutaj zawsze kupimy paszę dla szczeniąt dużych i gigantycznych ras, ponieważ są one te, które mają wszystkie składniki odżywcze, których pies potrzebuje podczas rozwijania ogromnego ciała. Kiedy nastąpi ten etap, kluczowe jest, abyśmy wybierali paszę bez ziaren, wszystko z myślą, że pies nie tłumi tłuszcz, co może powodować wiele problemów zdrowotnych, zwiększając ciężar, do których ich nogi już wspierają. Możemy powiedzieć, że im więcej wydajemy na jedzenie, tym więcej zaoszczędzimy weterynarzom, więc twoje jedzenie zawsze musi być najwyższej jakości, unikając sprzedawanej kanałów w supermarketach. Pasterz Kaukazu nie je tak dużo, jak się wydaje, to są surowe psy, ale Tak, dobrym pomysłem jest złamanie racji, aby zapobiec skręceniu żołądka, poważny problem, który dotyka dużych psów rasy. Wygląda na to, że może wywołać jej jedzenie zbyt dużo, więc porozmawiamy z weterynarzem, aby doradzić nam, kiedy dać jej swój kanał i jakie kwoty umieszcza na misce. Zdrowie Stoimy w obliczu jednej z ras o lepszym zdrowiu wszystkiego, co istnieje, ponieważ ze względu na jego zmienność genetyczną i sposób, w jaki jest ona wychowywana przez wieki, choroby dziedziczne nie są znane. Tak, jest kilka, które mogą cierpieć, ale są one spowodowane ich rozmiarem, a nie wyścigiem. Swoiście, Dwa najczęstsze to dysplazja bioder i skręt żołądka. Dysplazję bioder zapobiega się unikaniu kupowania psów, których przodkowie mieli ten problem, który osiągnął odpowiedzialny hodowca i prosząc o radiografie rodziców, dziadków itp. Można go również podać przez czynniki środowiskowe, takie jak otyłość, stąd tak ważne jest, aby dobrze karmić te zwierzęta, gdy są one szczeniąt i nie zmuszać ich do zrobienia zbyt wiele, dopóki nie rosną. Kolejną chorobą, o której już rozmawialiśmy, jest skręt żołądkowy. Tutaj żołądek sam się zerwał, będąc w stanie spowodować śmierć, jeśli nie interweniuje natychmiast podczas operacji awaryjnej. Jego początki nie są jasne, ale wiemy, że można temu zapobiec, dzieląc jedzenie na kilka strzałów i Unikanie pasterza Kaukazu do karmienia przed pójściem na spacer lub po powrocie do domu. Danie mu naturalnej diety, takiej jak Barf, może również przyjść dobrze, ponieważ wydaje się, że wzmacnia mięśnie żołądka. Inne rasy dużych i gigantycznych psów: BykMAstiff Argentyńskie dogo Cane Corso Napolitan Mastin San Bernardo Owczarek niemiecki Chow chow Świetny duński dalmatyński Rottweiler Labrador

Pasterzy psy nie powstały same w Europie. W rzeczywistości, W Australii jest kilka ras, wśród których jest australijski boyero, urodzony owoc potrzeby. Teraz stał się psem firmowym, który nie jest odpowiedni dla wszystkich właścicieli. Rozmiar: 43 do 51 cm Waga: od 17 do 23 kilogramów Typ włosów: Krótkie, gładkie i bardzo gęste Charakter: nieśmiały, wierny i bardzo aktywny Zdrowie: Podatny na kilka dziedzicznych chorób Długość życia: 12 do 14 lat Początki australijskiego boyero W przeciwieństwie do bardzo starych ras, których pochodzenie nie jest udokumentowane i są wynikiem przypadkowych przejściów, w przypadku australijskiego Boyero możemy bardzo dobrze przestrzegać jego procesu tworzenia. Wszystko zaczyna się na początku XIX wieku, kiedy przybywa wielu europejskich osadników i potrzebuje psów pracujących z dzikim bydłem w bardzo trudnych warunkach. Zabrali ze sobą swoje zwierzęta, ale ciepło ostatecznie zabiło ich wszystkich. Już w 1840 r. Taka sala wpadł na dobry pomysł, aby przekroczyć collie, Dzikie psy w okolicy. Rezultat był regularny, ale do tego przekroczenia dodano więcej wyścigi jak Dalmatian lub Bull Terrier. Uzyskano twardy pies, który Dzięki krwi Dyngo nie bał się żadnego bydłaLub, oprócz przetrwania ekstremalnego ciepła Australii bez problemów, chociaż z czasem traci popularność. Dzisiaj wiele jest używanych w sporcie z psami I nadal widzą, pracując z bydłem w najbardziej niegościnnych obszarach kontynentu australijskiego, co przetrwa niewiele psów. Charakterystyka australijskiego boyero Są to średnie psy z maksymalnie 51 cm do krzyża w przypadku mężczyzn, które mogą osiągnąć 50 kilogramów. Ta waga nie wynika z faktu, że australijski Boyero jest bardzo silnym i muskularnym psem. W rzeczywistości, pomimo tych kilogramów, są bardzo zwinne i mają wielki opór. Włosy są bardzo miękkie i mają podwójną warstwę, będąc zewnętrzną twardymi włosami, która chroni je przed agresją środowiskową, podczas gdy wewnętrzny płaszcz jest bardzo gęsty i krótki futro. Może mieć kilka kolorów, takich jak niebieski lub cętkowany czerwony, w obu przypadkach z miejscami na całym ciele. Jeśli kolor jest niebieski, plamy będą niebieskie, czarne lub ognia, podczas gdy pies z czerwonym płaszczem zwykle ma czerwone plamy rozmieszczone w ciele i głowie. Kolory są używane do nazywania tych psów jako czerwonego obcasu i niebieskiego obcasa, będąc pierwszym czerwonym i drugim niebieskim, nie akceptując większej liczby kolorów. Australijska postać Boyero Jako dobry pies pasterzy australijski Boyero jest lojalny, nigdy nie opon, jest bardzo inteligentny i czeka dużo energii. Jest samotnym piesem, więc wybierze swój w rodzinie i pójdzie za nim wszędzie, pozostawiając innych trochę do sekcji. Chociaż nie jest to pies straży, jest przyzwyczajony do ochrony bydła przed atakami, aby zachować jego terytorium, a jeśli czujesz się zagrożony, zostanie pokazany zaciekły i agresywny pies, który nie waży używać zębów. Te cechy są jednocześnie tym, co robi niesamowite zwierzę i uniemożliwia wielu właścicielom posiadania go, szczególnie tych, którzy nie mają doświadczenia lub brakuje czasu. Potrzebują właściciela z energią, który może codziennie ćwiczyć i że jest w stanie stymulować swój umysł grami, treningiem lub psim sportem wszelkiego rodzaju. Edukacja australijskiego boyero Jego wykształcenie musi zacząć od socjalizacji, gdy jest szczeniakiem. Powinniśmy zabrać go ze sobą wszędzie, ponieważ musi to widzieć ludzi, radzenie sobie z psami, innymi zwierzątkami, takimi jak koty, narażają się na odgłosy ruchu itp. Gwarantuje to, że jako dorosły nie będzie miało lęków i fobii, które utrudniają współistnieć z nim, ponieważ mają tendencję do nieufności nieznajomych. Jeśli chodzi o jego trening, można powiedzieć, że ma dwa bardzo różne zbocza, takie jak sport i ten, który ma być przeznaczony do codziennego współistnienia, ten, który nazywamy posłuszeństwem. Bycie psem roboczym, szkolenie go w robieniu sportu będzie bardzo proste, ponieważ jest bardzo mądre i zawsze jest skłonne zwracać uwagę na swojego właściciela, więc pokocha to, czego go uczymy w tym aspekcie. Kolejną rzeczą jest posłuszeństwo, ponieważ nie ma zbyt wiele samozadowolenia. Jego energia uniemożliwia mu pozostanie w miejscu przez długi czas, więc będziemy musieli uciekać się do pozytywnych technik wzmocnienia i mieć cierpliwość, starając się pomóc profesjonalistom w razie potrzeby. Nigdy go nie ukarasz, ponieważ sprawi, że będą niestabilne, tak jak nie musisz przestać oferować bodźców, ponieważ twoja postać zmieni się na gorsze. W rzeczywistości często zdarza się, że porzucone australijskie Boyeros, ponieważ jego rodzina nie wie, jak je traktować.   Australian Boyero Health Nawet jeśli pochodzisz z krzyża z dyngo i jesteś pracującym psem, który zwykle ma zdrowie żelaza, w tym przypadku tak nie jest i Istnieje kilka dziedzicznych chorób, do których jest podatna, być może do zbyt wielu Dysplazja biodra jest jedną z nich, chociaż może to mieć związek z jego wielkością, ale jest to również predysponowane do innych, takich jak głuchota, która pochodzi z Dalmacji. Ponadto może cierpieć na zaćmę, zwichnięcie soczewek wewnątrzgałkowych i atrofię siatkówki, co oznacza, że ​​jeśli mamy je, najlepiej rozmawiać z weterynarzem, aby sprawdzić oczy bardzo często, kilka razy w roku. Dotyczy to również obsesyjno-kompulsyjnych zaburzeń, chociaż prawda jest taka, że ​​to więcej niż choroba jest problemem, który może się pojawić, jeśli nie jest leczony w sposób, w jaki ten pies wymaga. Jak widzimy, Dzięki tej rasie będziemy musieli udać się do weterynarza jako zapobieganie, coś, co należy wziąć pod uwagę, ponieważ oznacza to, że musisz poświęcić czas i pieniądze tym wizytom. Australian Boyero Care Włosy są bardzo proste do dbania, ponieważ wystarczy go szczotkować raz w tygodniu i może zjeść wszystko Najlepiej dać ci dobrą jakość kanału, premium z naturalnymi składnikami. Kolejną rzeczą jest kwestia spacerów, ponieważ będzie musiała dużo ćwiczyć, co będzie bardzo skomplikowane w mieście, ponieważ musi odejść co najmniej trzy razy dziennie i za darmo, co nie zawsze jest możliwe w środowisku miejskim. To wiejski pies, w którym możesz się uwolnić, podczas gdy możemy iść z nim, aby ćwiczyć, takie jak bieganie, pływanie, jazda na rowerze lub nawet widzieć owce, aby zapamiętać ich pochodzenie. Oczywiście ten, który jest „miejskim” psem, nie oznacza, że ​​dzień można spędzić tylko w ogrodzie, ponieważ tutaj będzie bardzo ucierpiał, a ostatecznie pojawią się przerażające problemy z zachowaniem. W rzeczywistości, Jeśli zamierzasz spędzić wiele godzin samotnie, najlepiej szukać innego psa, ponieważ nie czuje się zbyt dobrze samotnie ani nie uprawiał sportu bez właściciela lub innych psów w pobliżu. Adoptuj australijski boyero Adopcja australijskiego Boyero w Hiszpanii jest prawie niemożliwa. W rzeczywistości w naszych granicach hodowcy mają palce ręki, ponieważ jest to bardzo nieznany pies w naszym kraju i prawie nie ma żadnych okazów na ulicy. To samo dzieje się w pozostałej części Europy, więc jeśli chcemy, mamy możliwość jego zakupu, mając szczęście, że wiemy, że niewielu istniejących hodowców jest pasjonatem rasy, ponieważ nie jest to zwierzę, za pomocą których zarabiają pieniądze. Jeśli zdecydujemy się kupić, musimy wziąć pod uwagę to, o czym rozmawialiśmy o ich charakterze, potrzebie uwagi i ćwiczeń, recenzując, czym nasze życie jest codziennie w szczery sposób i myśleć o tym, o co poprosi nas ten australijski Boyero. W przypadku, gdy nie możemy tego mieć, Zawsze można adoptować innego psa pastora To nie ma tego skomplikowanego charakteru i nie wymaga nas tak wiele. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować Berna Boyero Flanders Boyero Basset Hound Pasterz belgijski Golden Retriever Border Collie Błotniak Buldog angielski Shar Pei Bokser Cocker Spaniel SamoyIDo Schnauder Buldog francuski Pies gończy Odniesienia: Federacja Cynologique Internacionale: FCI - standard NR. 287

Ta rasa nie jest najbardziej znana w Belgii, ale Tak, jeden z najbardziej sympatycznych i najlepszych dla początkujących, bardzo możliwe do zarządzania i pasuje do dowolnego miejsca, takie jak podłogi lub mieszkania. Rozmiar: 25 do 33 cm Waga: 3 do 9 kilogramów Typ włosów: obfite, miękkie i gładkie Charakter: Miły i obudzony Zdrowie: Dobrze, z niektórymi dziedzicznymi chorobami Nadzieja na VineOdp.: Od 12 do 14 lat Schipperke Origins Kiedy widzimy, że Schipperke daje nam to uczucie Stoimy przed pasterzem belgijskim Bardzo małe i jest to normalne, ponieważ obie rasy pochodzą z Leuvenaar, przodka obu. Jego imię tak rzadkie oznacza małego żeglarza w Belgii, gdzie jest pierwotnie, a powodem tego, co nazywa, jest to, że jest to, że Poszedłem z barqueros, które przekroczyły kanał Flanders, dbanie o czyszczenie naczyń gryzoni. Strzegł też, ponieważ chociaż nikogo nie przestrasza ze względu na swój rozmiar, jest bardzo skandaliczny, więc natychmiast właściciele łodzi wiedzieli, że ktoś wędruje. Pod koniec XVII wieku mówi się już o psie podobnym do tego, gdzie Brukseli szewcowie dokonali wystaw, w których zwierzęta nie były oceniane, ale naszyjniki noszące pozycje. Legenda mówi, że tradycja amputacji ogona, dziś zabroniona w wielu krajach, pochodzi od gniewnego szewca, który przeciął swojego psa na swojego psa, ponieważ nie wygrał konkursu, coś, co inni uczestnicy lubili, że widzieli, że Schipperke był bardzo dobry. Funkcje Schipperke Mamy twarzą w twarz z małym psem, ale to nie znaczy, że jest słaby, ponieważ FCI opisuje to jako ciało stałe i harmonijne formy. Może To, co przyciąga największą uwagę, to jego wygląd, ponieważ wygląda jak czarny Zorrillo i przebiegły wygląd, co sprawia, że ​​rozróżniamy tę rasę, nawet jeśli widzimy, że jeden z jej okazów pochodzi z daleka. Oczy są również bardzo charakterystyczne dla migdałów i wyrażają zarówno dobroć, jak i delikatność, ponieważ nic w Schipperke nie sugeruje, że może to być agresywne zwierzę. Włosy są bardzo obfite, twarde i średnia długość ciała, krótszy w całym obszarze, o bardzo intensywnym czarnym kolorze, chociaż części dość ciemnoszarego są przyjęte w podpelle. Jego najbardziej klasycznym obrazem jest wycięcie ogona, ale już widzimy je nienaruszone, a nawet ładniejsze. Ponadto nie możemy zapominać, że w wielu krajach takich jak Hiszpania jest to zabronione, staje się przestępstwem, a zdobycie psa nie może uczestniczyć w wystawach, jeśli są cięte. Postać Schipperke Jest to miłość do swoich właścicieli i zawsze szuka ich miłości, będąc bardzo lojalnym wobec wszystkich swoich właścicieli i szanuje reguły, które ją narzucają. Z dziećmi zachowuje się świetnie, a w rzeczywistości jest to jeden z najlepszych psów dla rodzin, ponieważ uwielbia spędzać czas z najmłodszymi, ukrywając i bawiąc się, aby go szukać lub robić to samo z dziećmi, które natychmiast z nim pracują i czczą. Chociaż jest bardzo mały i że nie ma nic wspólnego przeciwko złodzieja, jest dobrym opiekunem, ponieważ jest bardzo nieufny, który jest dziedzictwem jego przeszłości na statkach w Belgii. Przychodzi, aby zachować obiekty, jeśli o to poprosimy, ale wraz z tym musisz być ostrożny, ponieważ może to zrobić ze swoimi zabawkami i kosztował go, abyśmy mogli się z nim bawić. Jeśli mieszkamy na wiejskim obszarze, możemy nieostrożność gryzoni, ponieważ skończy się to wszyscy, którzy są naturalnym i ekologicznym ratykiem. Możesz umieścić tylko pastę i jest to szczekanie, które spowoduje problemy z nam w miastach, ponieważ sąsiedzi wkrótce narzekają. Schipperke Education Edukacja go jest bardzo prosta i nie będzie cię kosztować wiele podstawowych zasad, których musisz zdominować każdego psa, takie jak przybycie do nas, jeśli to nazwiemy, usiądź, nadal, położyć się itp. Dlatego Jest to bardzo odpowiedni wyścig dla początkujących, którzy z przyjemnością go uczy i zobaczą, jak ich pies reaguje natychmiast, coś, co jest bardzo budujące. Ponadto jego niewielki rozmiar ułatwia jego obsługę, chociaż lepiej jest, abyśmy z tego nie wykorzystali podczas edukacji, na przykład ciągnięcia paska, jeśli ignoruje, i stosuje różne pozytywne techniki szkolenia. Tutaj sam Ma dwa słabe punkty, takie jak szczekanie i jego zamiłowanie do polowania, co sprawia, że ​​mieszka w domu z małymi zwierzętami domowymi, takimi jak króliki lub szynszyle. Możesz spróbować edukować mniej szczekania, chociaż jest to sprzeczne z jego naturą i to samo można zrobić, aby kontrolować jego instynkt polowania, chociaż jest to jeszcze bardziej skomplikowane. Po polowaniu na małe zwierzęta pomaga zbiega się z kilkoma, gdy jest szczeniakiem, kiedy to może postrzegać je jako towarzyszy, chociaż nie powinniśmy go zdejmować. Schipperke Health Ma dobre zdrowie, więc nie zawsze będziemy w weterynarzu, jeśli postępujemy zgodnie z podstawowymi wytycznymi, które polegają na tym, że widzi to przynajmniej raz w roku, umieszczaj ich szczepionki i odrobinę co trzy miesiące. W każdym razie istnieje wiele chorób, które są własne lub dziedziczne, jak chcemy je nazywać Jednym z nich jest zwichnięcie kolan, które cierpią z powodu wielu psów o tej wielkości i zwykle korygowane z lekami. Cierpia także na problemy z oczami, więc musisz często sprawdzać jego oczy i iść do weterynarza, jeśli zobaczymy, że w ogóle go nie otwiera, światło mu przeszkadza, ma go czerwone lub łzy w nadmiarze. To nie jest obce problemy z bioder i zawsze istnieje możliwość rozwoju dysplazji, czegoś, czego można uniknąć, jeśli kupimy naszą kopię od akredytowanego hodowcy, który udowadnia nas, że jego rodzice i dziadkowie są wolni od tej choroby. Schipperke Care Pomimo tego, co może się wydawać dla włosów, Nie potrzebuje zbyt wielu pędzli i jest tworzona z dwoma tygodniowymi, Oprócz łazienki od czasu do czasu widzimy, że jest bardzo brudna. Musisz być bardziej ostrożny z jedzeniem, ponieważ Schipperke jest dość żarłokiem i dlatego ma on pewną tendencję do przybierania na wadze, coś, czego można zapobiec, ćwicząc z nim codziennie, co będzie dla nas dobre. Jeśli pomimo tego widzimy, jakie tępy, Najlepiej nadać Myślę, że z dużą ilością błonnika I porozmawiaj ze swoim weterynarzem, ocenie, czy musimy zachować tego rodzaju jedzenie podczas życia, zawsze nabywając je dla małych psów. Adoptuj Schipperke Poza krajem pochodzenia trudno jest znaleźć go na ulicy i nie mówmy o adopcji. Zatem, W przypadku, gdy chcemy go przyjąć, najlepiej jechać do Belgii, gdzie znalezienie kopii będzie mniej więcej proste. Bycie w UE, aby go przynieść, jest bardzo łatwe, ponieważ będziesz musiał tylko zaszczepić i zidentyfikować. W przypadku możliwości posiadania takiego nie powinniśmy wiele myśleć, zwłaszcza jeśli mieszkamy poza miastem, gdzie jego szczekanie ma niewiele liczy. Inne rasy małych psów, które mogą Cię zainteresować: Puggle Pomerania Pinscher w miniaturze Evil-si Teckel Norfolk Terrier Yorkshire Jack Russell Terrier Caniches Chihuahuas Maltański Bichon Buldog francuski Boston Terrier Andaluzyjski winiarz

Do Krótko ucięty ogon Jest również znany jako „Old English Shepherd”, rozpoznawany ze swojej niezwykłej zdolności do prowadzenia stad, jego zdolność do bardzo dobrze dbania o ludzką rodzinę i ze względu na jego szczególny aspekt podobny do misia olbrzyma. Istnieje szczególność, która zwykle zaatakuje właścicieli tej rasy i jest ich zabawnym nawykiem grupowania dzieci, gdy bawią się w ogrodzie, instynkt pochodzi z Jego pochodzenie jako pastora. W poniższym tekście poprowadzimy Cię do jego historii, zwyczajów i zachowań, oprócz oferowania pełnego przewodnika informacyjnego ze wszystkimi odpowiednimi informacjami o tym gatunku psim tak interesującym i pięknym fizycznie. Charakterystyka: Rozmiar: Duży Waga: Między 27 a 35 kg. Typ włosów: Obficie i długo Charakter: Towarzyski, czuły, inteligentny. Zdrowie: Mało podatny na choroby dziedziczne Pochodzenie W połowie XIX wieku rasa ta została stworzona w celu wykonywania funkcji pomagania bydłem na obszarach wiejskich zachodniej Anglii. Istnieje ogólne przekonanie, że babtail, o którym wszyscy wiemy, opada od rzymskich psów, które zostały przeniesione do Europy Środkowej, a później mieszane z innymi angielską rasą mastiffu, umożliwiając rozwój wyścigu Babtail.  To wtedy na Wyspach Brytyjskich nazywano go „Old English Shepherd”, gdzie Shepherds bardzo docenił go za jego szczególną zdolność do kierowania bydłem, jakość genetyczna zebrana z jego przejścia z rasami bydła Wielkiej Brytanii. Masz takie historyczne odniesienie, ale tak naprawdę nie ma pewności, jakie były rasy, które były użyte do tak konkretnego mieszania, ale biorąc pod uwagę ich cechy fizyczne, możliwe jest ustalenie, że wśród ich przodków są Brodaty colie albo Barbudos Collies. Dowiedz się więcej o innym wyścigu Collie na naszym blogu. Podobnie charakterystyka rasy Ovtcharka, o pochodzeniu rosyjskiego, znajdują się w babtail.  To, co jest pełne pewności, to jego geograficzne pochodzenie. Babbail narodził się z potrzeby pasterzy, aby uczynić psy odpowiednie do zadania pracy, a to będzie zwinne i odporne. Stało się to w zachodniej Anglii i było to w 1880 roku Wyścig Babtail został oficjalnie zaprezentowany podczas ekspozycji psów. Od tego czasu wyścig bobtail zaczął być rozpoznawany przez Kennel Club Association, organizacja, która jest na całym świecie odpowiedzialna za klasyfikację ras psów, od tego czasu i dla potomności, wyraźny zapis niezbędnych standardów, aby uznać próbkę babtail za wyścig z rodowadkiem. Obecnie używane są już genetycznie pozbawione linii ogonowych ogonowych, co było przyjęte jako standard tej rasy, ponieważ ich ogon został pierwotnie wycięty. Charakterystyka fizyczna tej rasy Duży rozmiar babtaila jest być może jednym z Główne cechy fizyczne tej rasy pasterskiej. Wierzyciel o wysokości wynosi od 50 do 70 centymetrów i wagę do 35 kg. Jest bardzo owłosiony, w rzeczywistości jest to w istocie pies Langoso, dlatego jego futro jest zwykle dwa kolory, długie i faliste. Kolejną cechą włosów babtail jest to, że zwykle jest on nieprzejrzysty, w przeciwieństwie do innych ras, które mają wyższy poziom jasności. Jego futro jest obfite i bardzo grube, zwykle o białym standardowym kolorze, w połączeniu z dużymi czarnymi lub szarymi plamami. Babbail ma dużą głowę, kwadrat i z opadłymi uszami. Wyrażenie jego twarzy jest bardzo słodkie, bardzo podobne do wyrażenia Yorkshire. Włosy zwykle zakrywają oczy prawie całkowicie, a jego oczy mają osobliwość bycia niebieskim lub brązowym, ponieważ niektóre okazy mają oko każdego koloru, a heterochromia jest powszechną cechą w tej rasie.  Mają muskularną klatkę piersiową i mocną szyję, chociaż nie jest to bardzo doceniane dla gęstego i obfitego futra. Pies Babtail daje poczucie, że jest niski i pulchny, ale jest to tylko spowodowane jego futrem, ponieważ mają mięśniowe ciało, długie nogi i smukłe, które doskonale koordynują z wielkością głowy. Ogon babtail jest zwykle amputowany, chociaż obecnie jest ich genetycznie pozbawiony. W rzeczywistości znaczenie jego imienia brzmiałoby „Cut Tail”, a Charakterystyka fizyczna związana z psami pasterskowymi. Szarowanie wyścigu Babtail jest bardzo charakterystyczne, ponieważ jego głos jest penetrujący i bardzo poważny, interesująca i bardzo użyteczna jakość u psa stworzonego dla wypasu bydła w gospodarstwach Europy, ponieważ w tamtym czasie był babtail. Postać babtail Bardzo Inteligentne i z wielką witalnością, w ten sposób możemy opisać charakter babtail. Jest Pies, który uwielbia czuć się częścią rodziny i wypełnij swoją pracę w terenie. Zawsze wydaje się bardzo chętne do uczestnictwa w zajęciach, które mają miejsce w ich domu, czasami zachowując się w podobny sposób jak w przypadku małych spódnicy. Babtail jest bez wątpienia całkiem słodkim psem i z osobowością, która może się w zakochaniu w każdym. Przychodzi do zapoznania członków rodziny, a zatem wielu właścicieli tej rasy twierdzi, że czuje tego psa jako „bardzo ludzkiego”. Łatwo zaprzyjaźnia się z dziećmi i wie, jak zachowywać się u jego boku, dlatego jest znany w Anglii ich jakość bycia szczególnie wrażliwą na najmłodszych domu i trzymaj je w nadzorze.  Psy babtail Są bardzo czuci i pacjenciOprócz tego, jak łatwo dostosowywać się do nowych środowisk. Ich inteligencja i cierpliwość pomagają właścicielom podczas ich szkolenia i edukacji, ponieważ dość szybko uczą się lekcji. Czy Idealne psy domowe, ale konieczne jest zapewnienie przestrzeni do prowadzenia działań fizycznych na zewnątrz. Musimy pamiętać, że jest to pracujący pies i dlatego nie możemy zaprzeczyć ćwiczeń. Potrzebuje częstej dawki stymulacji, w przeciwnym razie mielibyśmy leniwy i przygnębiony babtail, który nawet nie będzie zachęcony do zabawy z dziećmi. Przy dobrym szkoleniu Babtail jest tak łagodny, że nawet nie wymaga Correi, aby pójść na spacer. To prawie wzruszające, aby obserwować scenę psa babtail z rodziną podczas spacerów do parkietu lub chodzenia obok dzieci, dopóki nie dotrze do szkoły. Jest cichy, zabawny, miły, wyrazisty i bardzo delikatny. Zalecana opieka nad tą rasą Dbanie o babtail nie jest trudną pracą, ponieważ nie jest rasą, która wymaga szczególnej opieki, chociaż z pewnością ma pewne szczególne wymagania, które muszą być zadowolone, aby upewnić się, że cieszysz się szczęśliwym życiem.  Po pierwsze, babtail Potrzebują ciągłej rutyny ćwiczeń fizycznych: Bieg, daj długą spacer lub piłkę do zabawy lub jakikolwiek inny sport jest niezbędny. Więc jeśli jesteś osobą siedzącą, powinieneś unikać kompromisu w hodowli psa babtail. Z drugiej strony, jeśli jesteś osobą, która lubi zajęcia na świeżym powietrzu, być może jesteś właścicielem wskazanym dla starego angielskiego pasterza. Idealnym do podniesienia babtail jest to, że jego adopcyjna rodzina ma dom z dostępną przestrzenią do rekreacji, ponieważ zwykle się nudzi w małych przestrzeniach. Oczywiście możesz dostosować się do życia w mieszkaniu, pod warunkiem, że właściciel rozumie, że musi mieć czas, aby zabrać go na spacer co najmniej dwa razy w ciągu dnia. Ćwiczenia wywodzą się z epizodów depresji, lęku i stresu w wyścigu Babtail, ponieważ wolą wolność życia w terenie, biegając na zewnątrz. Muszą ćwiczyć, aby uniknąć zaniku mięśni.  Inne podstawowe opiekę Ta rasa tak uderzająca i szczególna są następujące: Karmienie. Dieta tego musi być oparta na paszach sformułowanych dla wymagań tej rasy pod względem wartości białka, odpowiednich witamin i minerałów do utrzymania jego futra itp. Dzienne spożycie kaloryczne tego zwierzęcia wynosi 1400 wapna, w przeciwnym razie straci mięśnie. Łazienka. Rutyna suchej kąpieli jest dla nich wystarczająca, a ostatecznie wilgotna kąpiel ze specjalnym szamponem ze względu na rodzaj futra, zawsze z odpowiednimi produktami. Codzienne szczotkowanie. Babtail potrzebuje, aby ich futro było szczotkowane i pielęgnowane jako codzienna rutyna, więc powinieneś unikać tej rasy, jeśli masz czas lub cierpliwość na pokrycie tej potrzeby. Szkolenie. Jest to opieka i potrzeba tego gatunku, ponieważ pozwala im rozwinąć pełne życie, nauczyć się dostosowywać do rutyny rodzinnej i przestrzegać rozkazów swoich panów. Jak powinien być wykształcony szczeniaka babtail Szkolenie psa Babtail nie jest tak złożone, jak może się wydawać, w rzeczywistości jest znacznie prostsze niż w przypadku innych ras, ponieważ ma genetyczne predyspozycje do pracy i instynktownie wypełniają zamówienia, które pochodzi z przeszłości jako pies owca. Oczywiście wymaga to odrobiny cierpliwości, ponieważ ten pies ma swoje poczucie humoru i może być zabawny i nieposłuszny, gdy próbujesz sprawić, by twój babtail się czegoś nauczył. Jednakże, Łatwo jest trenować I pokaże swoją cierpliwość za każdym razem, gdy próbujesz nauczyć się lekcji. Wszystko będzie zależeć od twojego nastawienia i techniki szkoleniowej, którą zdecydujesz się zastosować. Uzdrowadniność Babtail jest świetna do nauczenia się, ponieważ możesz nawet przyzwyczaić się do ubrania w najbardziej osobliwe kostiumy, coś, co zwykle kochają rodziny z dziećmi.  Są tolerancyjne ze względu na swoje środowisko i Uczą się od bardzo szczeniąt, aby się dostosować. Gdy są szkolani, uczą się nawet rozpoznawać ogólne nastroje domu i rozumieją rutyny, aby nie przejmowali się, gdy rodzina spali. Teraz, wszystko się uczy się, nie możesz wpaść w błąd, wierząc, że tylko dlatego, że są one babtail, nie muszą uczyć się posłuszeństwa i dyscypliny. Babtail to inteligentny pies Dlatego Twoim obowiązkiem jest wzmocnienie tych zachowań, które rozważasz prawidłowe i nauczasz wytycznych zachowań, które chcesz od swojego zwierzaka. Sposób działania i zachowania podczas wizyt w domu, sposób, w jaki będzie działał przed dziećmi i sposób, w jaki będzie on oddziaływał z innymi z ich gatunków, są kwestie, które są pod twoją pełną kontrolą, jeśli zdecydujesz Zastosuj strategie, aby go prawidłowo szkolić. Codzienna rutyna jest czymś, co jest bardzo doceniane przez wyścig Babtail, ponieważ porządek jest czymś, co sprawia, że ​​ich życie jest znacznie łatwiejsze i bardziej szczęśliwe. Musisz nauczyć cię robić swoje potrzeby w jednym punkcie w domu, jak jeść i prędkość, z jaką powinieneś to zrobić, kiedy ćwiczyć i jaką aktywność i być uważną i dostępną w czasach pielęgnacji, które są niezbędne do utrzymania futra. Opieka zdrowotna Psy bobbail zwykle cieszą się dobrym zdrowiem i długością życia ponad 10 lat, ale ich właściciele muszą zapewnić warunki i Niezbędna opieka, aby zapewnić, że będą szczęśliwi, a ich zdrowie trwają. Babtail nie jest podatny na dziedziczne choroby, będąc dość odpornym wyścigiem. Oczywiście, jak każdy inny ps, ma kilka powszechnych dolegliwości, które powinny starać się zapobiec.  Istnieją trzy kluczowe punkty, które należy objąć, aby zająć się zdrowiem babtail, i są następujące: Higiena dentystyczna. Protia w dobrym stanie wymaga czystości, unikając w ten sposób rozwoju choroby przyzębia, która może powodować utratę utworów dentystycznych, co wpływa na jakość życia i karmienie babtail. Opieka nad futrem. Codzienne szczotkowanie musi być uzupełnione miesięcznym krojonym włosami, które usuwa włosy z oczu, aby uniknąć nagromadzenia odpadów w okolicy i wystąpiły infekcje. Szczepionki i odrobnięcie. Po przyjęciu babtail nabierasz odpowiedzialności za kalendarz szczepień i harmonogram odrobnienia, aby można było stawić czoła chorobom i infekcjom, do których wszystkie psy są podatne. Babtail są dość podatne na zewnętrzne pasożyty, takie jak kleszcze i pchły, które są spowodowane ich rodzajem futra, obfitego i grubego. Ponadto istnieje sześć chorób, na które zwykle jest narażony babtail i której należy zachować ostrożność: Dysplazja biodra Zespół Wobblera Cukrzyca Głuchota Upadki Skręt żołądkowy  Babtail ma pewne genetyczne predyspozycje do tych chorób, ale można ich uniknąć, dostarczając codzienną rutynę psów, która obejmuje wszystkie podstawowe kryteria hodowlane tej rasy, co może zagwarantować pełne i zadowalające życie z rodziną adopcyjną. Zapobiegaj chorobom niehera -hearnym, takim jak Perrura kaszel A Leishmaniosis jest równie ważne, aby zapewnić zdrowie twojego zwierzaka. BOBTAIL RACE Curiosities Istnieje kilka ciekawych danych, których z pewnością nie wiedziałeś o tym Rasa psów, która jest przyjazna i idealna do życia rodzinnego. Jego oryginalna nazwa to „Old English Sheepdog”, który tłumaczy się jako „Old English Shepherd”, ale przez Babtail stał się znany na całym świecie, słowo, które oznacza „krótki ogon”, ponieważ było zasadą przecięcia ogona pasterzy. W trakcie I wojny światowej (1914–1918) babtail został użyty do przeciągania sań z przepisami na front bitwy, podczas gdy na II wojnę światową (1939–1945) wyścig prawie osiągnął wyginięcie. Ma wysokie spożycie kalorii, potrzebujące diety, która zapewnia 1400 cal dziennie, aby zapewnić jakość jej mięśni i że jego waga pozostaje w odpowiednich standardach masy, ponieważ odpowiada rasie Babtail.  Istnieją również dwa podgrzewacze kotów, które noszą tę samą nazwę, Babtail, ale z różnymi wariantami: American Babtail i Japanse Babtail. Jest to pies, który ze względu na dobre wykształcenie jest bardzo proste do wykorzystania w świecie rozrywki, dlatego od 1960 r. Stale występuje w kinie i telewizji Australii i Wielkiej Brytanii, również występując w wielu reklamach, w tym miejsca na duża różnorodność karmienia psów. Wreszcie futro i Oczy są jego najbardziej ciekawymi cechami, ponieważ heterochromia w tej rasie jest powszechna, dlatego wiele szczeniąt rodzi się z brązowym, a drugim niebieskim. Jego futro niewiele się różni, po prostu mając paletę kolorów, która obejmuje tylko biały, czarny i szary, w obfitą i bardzo długą drogę. W tym przewodniku nauczyliśmy Cię serii cennych informacji na temat podniesienia szczeniąt Babtail, co pozwoli ci dowiedzieć się, czy ta rasa jest tym, czego potrzebujesz do swojego życia, czy też go masz, uzyskaj cenne porady dotyczące opieki. Informacje zaprojektowane, aby pomóc rodzinom adopcyjnym tej pięknej i inteligentnej rasy psów. Dowiedz się o opiece nad innymi rasami, takimi jak: Wolf Czechosłowaca. Owczarek niemiecki Akita inu Chow chow Cane Corso Argentyńskie dogo Świetny duński San Bernardo Napolitan Mastin Rottweiler Doberman Labrador Retriever  

To nie jest buldog ani mastif ... to jest Bullmastiff!!! Jeden z najbardziej zrównoważonych psów, które istnieją zgodnie z opinią wykwalifikowanych ekspertów i trenerów na świecie. Z poprzednich wieków Ta rasa psów była preferowana przez Rangersów oraz właściciele gruntów, którzy stawiają czoła i zneutralizacji nielegalnych myśliwych i tych, którzy prześladowali w regionach, w których żył bez gwałtownego. Jadący, posłuszny, ochronny i czuły pies jednocześnie. Jeśli zdecydujesz się adoptować lub kupić, tutaj powiemy ci wszystko, co musisz wiedzieć: od hodowli, do ceny, za którą jest wyceniany na obecnym rynku. Czytaj dalej, a będziesz wiedział, jak Zajmij się swoim Bullmastiff. Rozmiar: Giant. Waga: Od 45 do 55 kg. Typ włosów: Krótki, gładki i twardy. Charakter: Inteligentny, cichy, towarzyski i czuły. Zdrowie: Zdrowy Długość życia: Od 8 do 12 lat. Historia Bullmastiff Bullmastiff To rasa, która stała się znana jako taka w XIX wieku, ale jego pochodzenie pochodzi z XIII wieku. Pochodzi z Europy, szczególnie z Wielkiej Brytanii, a stamtąd rozciągał się na Półwysep Iberyjski i inne regiony kontynentu. Jego krzyż powstał z potrzeby angielskich strażników do posiadania psa, który mógłby ścigać kłusowników, którzy czają się zalesione regiony i który nielegalnie przeniknął po prywatnych ziemie wielkich właścicieli gruntów, którzy uzurpują istniejącą faunę. Nielegalna działalność, która stała się dużym problemem i że ze względu na przebiegłość tych kłusowników nie zakończyła się. Więc pomyślał o szukaniu Piesny strażnik, który był wielki i silny jak Mastiff, a jednocześnie zwinny i przebiegły jak Bulldog, nie stając się agresywnym, ale było to również bardzo posłuszne. Od tego przekroczenia narodził się Bullmastiff, a wyniki były zaskakujące, ponieważ jego ostry zapach do śledzenia przez kilka dni jego ofiary, wraz z jego wielkim oporem i siłą, sprawił Bullmastiff Idealny pies do tej pracy inwigilacji i ochrony. Na początku nazwa, która otrzymała tę rasę, była nazwa ”Nocny pies Bameekeeepher«, Który w języku hiszpańskim tłumaczy jako"Night Ravent Dog”. Warto wspomnieć, że chociaż jest to rasa pierwotnie z Wielkiej Brytanii, jak opisano w zapisach, znał już swoje istnienie w Hiszpanii o nazwie "Bull psy”, I dowodem tego są oleje hiszpańskiego malarza Goya, które datują od 1800 roku, oraz Manuel Castellano, z późniejszych dat pobliskich, gdzie te okazy można zaobserwować, przy tym aspekcie bardzo podobnym do tego, który ma dzisiaj. Kolejna rasa psów, która jest również angielskim, jest pies babtail, i możesz przeczytać o niej na naszym blogu. Charakterystyka fizyczna Bullmastiff On Bullmastiff to duży pies Ale nie gigantyczne. Znajduje się w kategorii psów znanych jako Molosoides za jego wielki mięśniowy i solidny kontekst. Zgodnie z klasyfikacją FCI jest ona klasyfikowana w grupie II. Ze względu na ich cechy, spełniają funkcje strażników bardzo dobrze, ale z kolei, jeśli są prawidłowo wychowani ze szczeniąt, bardzo czuły się wobec swoich mistrzów i reszty członków rodziny. Wysokość U mężczyzn średnia wysokość wynosi od 60 do 70 cm, a kobiety są nieco niższe, czyli zwykle od 60 do 65 cm. Jego maksymalna wysokość osiąga do niego 3 i pół roku. Waga Samce są grubsze i cięższe niż kobiety, takie jak inne podobne wyścigi dla psów. Samce ważą od 50 do 60 kilogramów, a kobiety waha się od 45 do 55 kilogramów. Głowa i pysk Szeroki, solidny i kwadratowy z fałdami. Pysk jest krótki, szeroki i kwadratowy wygląd. Trufla jest okrągła i otwarta okna. Oczy i uszy Jego oczy są średnie i ciemne zwęzione. Głębokiego wyglądu. Jego uszy są małe, upadki i trójkątne; Ciemniejszy kolor niż reszta futra, a także pyska. Ciało Ma energiczne ciało. Krótki i bardzo prosty tył w kierunku pleców i klatki piersiowej stają się bardziej solidne, szerokie i muskularne. Głęboka klatka piersiowa. Linia Długi wysoki i silny wstawienie. Usta Bullmastiff to rasa psa, który bardzo ślini się. Nie ma zapisów rodzaju ugryzienia tych psów, ponieważ nie jest to pies wyszkolony ani przyzwyczajony do gryzienia, ale do rozerwania i unieruchomienia przeciwnika. Jego niższa szczęka jest szeroka. Dużych psów i silnej protezy. Futro Krótki, gładki i twardy. Jasnobrązowy (beżowy), czerwony lub związany. Zwykle ma biały zamek w klatce piersiowej. Ten rodzaj futra jest idealny do trwałego ekstremalnych warunków klimatycznych. Czarne znaki na twarzy są zawsze obecne, niezależnie od koloru futra. Długość życia Od 8 do 12 lat, ale wszystko będzie zależeć od opieki i żywności, którą zapewniamy. Pomimo tego, że jest piesem, który na pierwszy rzut oka może wyglądać na strachu, jest bardzo cichy, powściągliwy i zawsze gotowy. Jest Bardzo ujaśnienia i opiekuńczy wobec swoich panów I zawsze jest spokojne. Dziedziczy Buldoga, że ​​przyjazne i ochronne leczenie wobec dzieci, więc jeśli zostawisz go tylko z nimi, nie będą narażać żadnego ryzyka. Pomimo tego, że jest dużym psem, lubi i czuje się komfortowo, robiąc życie w domu, które dostosowuje bez powodowania zniszczenia. Jedyne, co powinieneś wiedzieć, to to, że potrzebujesz rutynowych spacerów, aby czuć się wesoły i utrzymać je w dobrej formie.   Osobowość Bullmastiff To bardzo odważny pies I nic go nie zmienia ani nie przeraża, wręcz przeciwnie, inspiruje wiele pewności siebie. Przed nieznajomymi są bardzo spokojni i nie agresywni. Nie są też psami, które często szczekają, musi istnieć bardzo ważny powód, dla którego Bullmastiff zaczął szczekać, a ich kora jest mocna, a nawet jego włosy powodują nieuchronne niebezpieczeństwo, ale reszta czasu milczy. A jeśli przez przypadek intruz atakuje swoje terytorium, ponieważ dobry pies wykryje jego obecność i nie będzie szczery, aby odstraszyć, raczej będzie miał na celu go zburzyć i zneutralizować bez atakowania ani nie gryzienia, dopóki nie poczekasz na zamówienie twojego mistrza. Jeśli masz bullmastiff, będziesz wiedział, że to, co ci mówimy, jest tak. Niewielką słabością przedstawioną przez Bullmastiffa jest to, że nie są one bardzo przyjaźni z innymi psami, które stara się narzucić i dominować, więc w momencie szkolenia procesu socjalizacji z innymi rasami psami jest ważne, aby utrzymać tę samą równowagę, jaką przedstawia ludziom. Bullmastiff Feed Pies o wielkich proporcjach, taki jak Bullmastiff Dobra jakość suchej żywności To pomaga mu wykonywać funkcje pieca i pieca ochronnego. Naciśnij to dwa razy dziennie. Użyj żywności marki zawierającej odpowiednią równowagę białka z odpowiednim wkładem witamin, minerałów i enzymów. Mówimy to, ponieważ nadmiar białek byłby efekt przeciwny do zamierzonego, szczególnie gdy jest on w etapie wzrostu, ponieważ może powodować problemy w stawach. Uniemożliwia ci spadek nadwagi do każdego wieku. Codzienne porcje różnią się w zależności od etapu życia twojego Bullmastiffa. Do 5 miesięcy urodzenia porcje nie powinny przekraczać 400 gramów dziennie. Do 8 miesięcy zaopatrz się w część do 500 gramów dziennie. Rok porcji nie powinien przekraczać 550 gramów, a od 12 miesięcy i starszych należy ponownie zmniejszyć porcje do 400 gramów. Robimy to, aby szukać odpowiedniej wagi i nie mamy otyłego zwierzaka, ale raczej zdrowego, zwinnego i szczęśliwego psa. Możesz włączyć surową żywność do małych proporcji, takich jak mięso krowie. Podają także język, cielęcone serce i łączą go z jedzeniem bez soli, takiej jak szpinak, seler, brokuły, marchewka i kalafior, które zapewnią te witaminy, które często tracą suche pokarm dla zwierząt w procesie opracowania. Dostarczając je, dostarcza i dostarczają w temperaturze pokojowej na małe kawałki. Naturalne produkty żywnościowe muszą być dostarczane stopniowo i ze znajomością twojego weterynarza. Nie łączysz też dwóch rodzajów żywności w tym samym czasie. Nie zapominaj, że suche pokarmy powodują więcej spożycia wody niż naturalne pokarmy, więc jeśli zdecydujesz się na naturalne pokarmy, zobaczysz, że ilość moczu maleje. Woda powinna być codziennie zmieniana i oczyszcza pojemniki, aby uniknąć obecności zarazków i tłuszczów z odpadów spożywczych. It prevents it from eating too fast in the shots, since this can lead to hypo episodes caused by air intake when swallowing. Zdrowie Aby zakończyć optymalny stan zdrowia, musisz go szczotkować dwa do trzech razy w tygodniu i kąpać się co 15 dni za pomocą neutralnego szamponu. Codziennie łącz opiekę z 2 lub 3 umiarkowanymi spacerami. Ogólnie rzecz biorąc, Bullmastiff zwykle nie ma dziedzicznych chorób. Powinieneś jednak chronić go przed złem, które dotykają psów, takich jak kompleks oddechu psiego lub Skórne leiszmaniza. Pierwszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć, jest to, że nie powinieneś zdobywać bulmastiffa mniej niż dwa miesiące urodzenia, ponieważ jego proces karmienia piersią jest bardzo ważny, a jeśli zostanie odstawiony od odsadzenia przed ukończeniem tego procesu, nie ma składników odżywczych, które dostarczają mleko matki. Szczenięta Te szczenięta są bardzo niegrzeczne i mogą być niezdarne z dziećmi ze względu na stan szczeniaka, więc nie myśl, że pies wydaje się być zagrożeniem dla najmniejszych członków rodziny, ale wskazuje na to, że potrzebują treningu od 6 tygodni. Ponieważ nie chcemy otyłego szczeniaka, ponieważ fakt, że jest to „pulchne”, nie jest objawem dobrego zdrowia, musisz go karmić suchą paszą z odpowiednią równowagą białka, zbóż, witamin i wapnia, Idealny do dużych ras Na etapie wzrostu. Nie zapomnij o ścisłej kontroli szczepień i pozostań w kontakcie z weterynarzem ponad dwa razy w roku. Tak Adoptowałeś Bullmastiff jako zwierzak... Gratulacje !!! Dokonałeś doskonałego wyboru. Jeśli jesteś wręcz przeciwnie, że jesteś zainteresowany Kup kopię tej rasy Cena różni się w zależności od wylęgarni, wieku, płci, treningu i jedzenia, które otrzymuje. Bullmastiff zakup W momencie zakupu powinieneś wiedzieć, kim są ich rodzice, a także ich stan zdrowia i farma pochodzenia. Cena Próbka Bullmastiff z rodowodem i wszystkie jego regulacje aktualne Różni się, ale najbardziej ekonomiczny to około 300 euro. Odtąd cena może osiągnąć do 1300 euro. Kobietowy okaz dla Monta osiąga się średnio w cenie 500 euro. Są tacy, którzy oferują 3 -okazowe ściółki w cenie około 750 euro. Jak zobaczysz, ta rasa psów, jeśli naprawdę cię zainteresujesz, potrzebuje świetnej inwestycji, ale zapewniamy, że nie będziesz żałować tego. Kolejnym odniesieniem, które może ci pomóc, jest wiek, w którym nabywasz ten okaz. Bullmastiff z około 50 dni urodzenia (w kolejności rodowodu i karty szczepień) możesz go kupić po cenie 800 euro. Również cena szczeniaka już odrobinowana, zaszczepiona i z gwarancją sanitarną można ją uzyskać za cenę 900 euro. Kopia 5 -letnia jest sprzedawana po cenie 500 euro. Wniosek Podsumowując, Bullmastiff to wyjątkowy pies, szczególnie żyć z rodziną. Chociaż jest to katalogowany jako opiekun, prawda idzie dalej i jest doskonałym towarzyszem. Jego wierność wobec właściciela i reszty członków rodziny czyni go Urocze zwierzak. Jeśli masz dostępność partnera i podarujesz miot tych okazów, nie wyobrażasz sobie chwil szczęścia, które będziesz mieć. Pomimo solidnego i mocnego wyglądu, jest to bardzo słodka postać, a zwłaszcza dla najmłodszych w domu, z którymi nie przegapią rozrywki i opieki. Odważ się zdobyć kopię tego wyścigu i podzielić się z nami swoimi chwilami szczęścia i doświadczeń. Inne gigantyczne rasy psów: Cane Corso Nowa Fundlandia Mastina tybetańska Rhodesian Świetny duński Akita inu Argentyńskie dogo Kangal Persek perski San Bernardo  

On Pasterz belgijskiJak sama nazwa wskazuje, pochodzi z Belgii, gdzie pierwotnie wychowywali się jako psy robocze. Istnieć Cztery odmiany wyścigu, z których każde nosi nazwę regionów kraju, w którym wychowali się po raz pierwszy. To są Malinois, Groenendael, Tervueren i Laekenois. Jest to starożytna rasa, która została bardzo doceniona w rodzimej Belgii, ale w ostatnim czasie stała się lepiej znana w innych częściach świata, dzięki atrakcyjnym wyglądowi i lojalnej, szlachetnej i przyjaznej naturze. Rozmiar: Średni - duży. Waga: Między 20 a 30 kg. Typ włosów: Gęsty i gładki. Charakter: Inteligentny i wrażliwy. Zdrowie: Według odmiany. Długość życia: Do 14 lat. Elegancki i dumny, to silny, ale nie nieporęczny pies. Podczas I wojny światowej psy wyróżniały się na polach bitew, służąc jako posłańcy, psy pogotowia ratunkowe, a nawet wsparcie piechoty. Nic dziwnego, że dziś rasa z powodzeniem wykonuje takie działania, jak posłuszeństwo, wypas i monitorowanie. Są również doskonałe w pracach poszukiwawczych i ratowniczych, psach przewodników i psach terapeutycznych. Możesz być zainteresowany: Owczarek niemiecki Belgijski pastor jest inteligentny i bardzo wrażliwy na wszystko, co dzieje się w jego środowisku. Tworzyć silne więzi z właścicielem i rodziną, co czyni go doskonałym rodzinnym zwierzakiem. To powiedziawszy, będąc tak inteligentnym, muszą być dobrze uspołecznieni, wyszkoleni i wykształceni prawidłowo od najmłodszych lat, aby uniknąć niechcianych zachowań. Są to psy, które wyróżniają się we wszystkich rodzajach psów i są bardzo cenione za ich doskonałe cechy. Historia i pochodzenie belgijskiego psa DO Koniec XIX wieku, w Belgii znajdowała się duża liczba wypasanych psów, która należała do szerokiej heterogenicznej odmiany. Aby złożyć pewne zamówienie w tej sytuacji, niektórzy pasjonujący się tym psami utworzyli klub, prowadzony przez Profesor A. Reul, z Szkoła weterynaryjna Cureghem, które można uznać za prawdziwego pioniera i założyciela belgijskiego rasy pastora.  Wyścig był oficjalnie urodzony 1891 I 1897. 29 września 1891 r. „Club du Chien de Berger Belge” W Brukseli i ponownie w tym samym roku, 15 listopada, profesor A. Reul zorganizował, w Cureghem, zbieżność 117 psów, które pozwoliły na powód i dokonać wyboru najlepszych okazów. W kolejnych latach powstał prawdziwy wybór, praktykując skrajne chód wśród niektórych ogierów. 3 kwietnia, 1892, klub Du Chien de Berger Belge przygotował już bardzo szczegółową zasadę hodowlaną. Przyjęto tylko jeden wyścig z trzema odmianami futra. Jednak, jak wspomniano w tym czasie, belgijski pastor był niczym więcej niż popularnym psem klasowym, z tego powodu wyścigowi brakowało prestiżu wśród wysokich klas społeczeństwa z końca XIX wieku. W rezultacie było to dopiero w roku 1901 że pierwsi belgijscy pasterze zostały zarejestrowane w Księga Origin of Société Royale Saint-Hubert (Bicz). W kolejnych latach kierowcy wyścigu poszły do ​​pracy, aby ujednolicić profilowane cechy wyścigu i poprawić wady. Można powiedzieć, że wokół 1910 Typ i postać były już doskonale zdefiniowane. Podczas historii wyścigu kwestia różnych odmian i kolorów pozwalała na wiele kontrowersji. Przeciwnie, nigdy nie było sporu dotyczące morfologii, charakteru i postawy wobec pracy.  Charakterystyka fizyczna belgijskiego psa Pasterz belgijski to średni liniowy pies, harmonijnie proporcjonalny, który łączy elegancję, proporcjonalność i moc średniej wielkości, z suchym, mocnym, przyzwyczajonym mięśniami, przyzwyczajonym do życia na zewnątrz i zbudowany do tak częstych zmian atmosferycznych klimatu belgijskiego. W przypadku harmonii form i zmienionej pozycji głowy musi sprawić wrażenie tej solidnej elegancji, która stała się domeną wybranych przedstawicieli wyścigu roboczego. Belgijski pastor będzie statyczny w swoich naturalnych pozycjach, bez fizycznego kontaktu z prezenterem. Belgijski pastor pasuje do geometrii kwadratu. Skrzynia zstąpiła na poziom łokcia. Długość pyska jest równa lub nieco większa niż połowa długości głowy. Głowa: Wysoki przepływ, długi bez przesady, prosty i dobrze rzeźbiony. Czaszka i pysk mają znacząco taką samą długość, co najwyżej z niewielką przewagą pyska, co sprawia wrażenie idealnego wykończenia. Region czaszki: Środkowa szerokość, proporcjonalna do długości głowy, dość płaska i zaokrąglona, ​​z lekko wyraźnym średnim rowkiem; Oglądane w profilu, równolegle do wyimaginowanej linii, która rozszerza pysk; rozwinęły się mały grzbiet potyliczny; Niezwyważniowe brwi i łuki cygomatyczne. Trufla lub nos: Musi być czarna i symetryczna geometria. Pysk: średnia długość i dobrze rzeźbiona pod oczami; Stopniowo rozrzedza się w kierunku nosa, w postaci wydłużonego stożka; prosta laska nosowa i równolegle do przedłużenia górnej linii czoła. Usta: cienkie, dobrze przylegające i silnie pigmentowane. Szczęki / zęby: silne i białe zęby, regularnie wszczepione siłą w dobrze rozwiniętą szczękę. Zamknięcie nożycowe; Tolerował złożony zacisk, który jest preferowany przez pasterzy owce i bydła. Całkowite uzębienie, odpowiadające wzorze dentystyczne; Brak dwóch przedtrzonowców (2 pm1) jest tolerowany, a zęby trzonowe 3 (M3) nie jest brane pod uwagę. Policzki: Rzeźbiony i dobrze płaski, choć muskularny. Oczy: Średni, ani wybitny, ani zatopiony, lekko migdałowy, ukośny, brązowawy, najlepiej ciemny; Czarni Lordowie Czarnych; Bezpośredni, żywy, inteligentny i przesłuchujący wygląd. Uszy: dość małe, wstawione wysoko, wyraźnie trójkątne, dobrze zaokrąglone, końcowy, sztywny, pobrany prosto i pionowo, gdy pies jest uważny. Szyja: z niezwykłych dowodów, lekko wydłużonych, dość prostych, dobrze muskularnych; Stopniowo poszerza się w kierunku ramion i jest wolny od małego sposobu; Lekko łukowata szyja. Ciało: potężny bez ciężkości; Długość od końcówki ramienia do końca uda jest w przybliżeniu równa wysokości krzyża. Jest to zaakcentowane i ten z górną, twardą, krótką i dobrze muskularną. Klatka piersiowa jest nieco szeroka i niska, żebra wygięte na górze. Widziane z przodu klatka piersiowa nie jest szeroka. Dolna linia zaczyna się pod klatką piersiową i delikatnie unosi się w harmonijnej krzywej do brzucha, która nie jest ani upadła ani cofana, ale nieco podwyższona i umiarkowanie rozwinięta. Linia: Cóż, zjednoczony, silny w bazie, o średniej długości najlepiej na Corvejón. W spoczynku, zawieszka, końcówka lekko zakrzywiona do tyłu, wyższa w akcji, bez przechodzenia przez poziomą, krzywa w kierunku końcówki jest jednak bardziej zaakcentowana, która w żadnym momencie nie może tworzyć haczyka lub odchylenia. Futro: Elastyczne i dobrze -na ciele, krawędź warg i powieki silnie pigmentowane. Cztery warianty wyścigu: Ponieważ warstwa różni się długością, kierunek, wygląd i kolor między pasterzami belgijskimi, ten szczególny punkt przyjęto kryterium w celu rozróżnienia między czterema odmianami rasy: Malinois, Groenendael, The Tervueren i Theekenois. Te cztery odmiany są oceniane osobno i każda z nich może uzyskać własną propozycję od CAC, CACIB lub RESPERT. Później pogłębiamy cztery odmiany owczarka belgijskiego w każdym Natura futra: We wszystkich odmianach włosy powinny zawsze być gęste, tworząc doskonałą warstwę ochronną z warstwą wewnętrzną. Wymiary: Wysokość do pożądanego krzyża wynosi średnio 62 cm dla mężczyzn i 58 cm dla kobiet, ze skalami ich granic mniejszych niż 2 cm i więcej 4 cm. Waga: około 25/30 kg w przypadku mężczyzn i 20/25 kg u kobiet. Cztery odmiany belgijskiej rasy dla psów Wyścig wyróżnia się czterema odmianami; Malinois, Groenendaels, Tervueren i Laekenois. Każdy reprezentuje region Belgii. Te cztery odmiany wyścigu pochodzą z tego kraju Europy Środkowej, w którym zajmowały znaczące miejsce w wychowywaniu bydła i wypasu. Nawet dzisiaj pasterz belgijski jest używany jako pies roboczy, na przykład w psich jednostkach Gign, grupie interwencyjnej krajowej żandarmerii, belgijskiej policji.  Belgijski pastor Malinois Od momentu początków ta różnorodność Belgijskiego Pasterza wyróżniała się głównie jako pastwujący pies. Malinois jest również służbą specjalnych sił policyjnych z różnych krajów. Jest to bardzo przydatny pies dzięki wysoce rozwiniętemu stylowi, który sprawia, że ​​jest niezbędny do operacji wojskowych i policji.  Historia belgijskiego pastora Malinois . Odmiana Malinois Jest to oficjalnie uznana rasa w 1909 który występuje głównie w Belgii, gdzie zajmował ważną pozycję. Malinois był używany do prowadzenia stad owiec. W 1910, postać, środki i nawyki są już ustanowione przez Belgijski Klub Shepherd. Charakterystyka fizyczna belgijskiego pastora Malinois Belgijski pastor Malinois wyróżnia się krótkimi włosami i długą głową. A Kobieta Malinois waży średnio od 20 kg do 25 kg do 28 do 30 kg Męski Malinois, Średnia wielkość wynosi od 66 cm do 66 cm dla większych mężczyzn, samica jest nieco mniejsza z 58 cm i 62 cm do krzyża. Wszystkie te cechy pozwalają mieć doskonałą zwinność.  Postać belgijskiego pastora Malinois Belgijski pastor Malinois jest bardzo inteligentnym psem, pokazuje wielką radość z życia, jest czuły i ochronny, zawsze będzie gotowy i zdeterminowany, aby chronić swojego właściciela, wie, jak wykazać radość z dziećmi i uwielbia się z nimi bawić. Problemy zdrowotne pastora Malinois Malinois jest solidnym i zwinnym psem, jednak jego największymi obawami są problemy z bioder, chociaż jest stosunkowo narażony niż inne rasy. Ten pies nie ma innego ryzyka do obaw, zwłaszcza że opracowuje się, aby oprzeć się różnym odmianom atmosferycznym Belgii.  Zajęcia, w których wyróżnia się belgijski pastor Malinois To jest wielofunkcyjny piesMoże to być świetny pies rodzinny, ale także doskonały pies roboczy. Jeśli jesteś fanem Cani-Cross lub Agility, będzie to twój ulubiony partner. Szkolenie belgijskiego pastora Malinois Malinois Jest pastorem i piesem straży. Jego usługi obrony, ochrony lub wypasu wymagają wyboru na poziomie bardziej wrażliwych psów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że wybór tej rasy musi dostosować się do oczekiwań, które będziesz mieć swojego psa. W rzeczywistości, jeśli chcesz „psa Passe-Partout”, konieczne będzie skupienie się na rodzinie reprodukcyjnej Malinois i nie pracy. Wręcz przeciwnie, jeśli chcesz psa, który praktykuje bezpieczeństwo lub sport, takie jak RCI i inne, będziesz musiał uciekać się do hodowcy psów. Nie możemy powiedzieć, że pracujący pies jest lepszy niż pies domowy, musi być specjalnie dostosowany do twojego stylu życia i zgodnie z twoimi oczekiwaniami. Pamiętaj, że hodowca i trener twojego psa będzie bardzo ważnym wyborem do wybrania idealnego szczeniaka. Nie wahaj się towarzyszyć profesjonaliści edukacyjni lub zachowania, aby wybrać szczeniaka.  Szkolenie belgijskiego pastora Malinois Pierwszą rzeczą do zrobienia jest towarzysko twojego psa: spaceruj przez miasto, park, rynek itp. Codziennie. Jeśli zastosujesz te 3 podstawowe zasady, zobaczysz dobre wykształcone Malinois. W rzeczywistości edukacja Malinois będzie łatwa, jeśli poczujesz się komfortowo w społeczeństwie (z innymi psami i ludźmi) i nauczysz się doceniać różne środowiska. Od 1 do 2 lat odpowiednio edukujesz Malinois we wszystkich możliwych środowiskach i sytuacjach. Nie spiesz się, aby odkryć wiele rzeczy o swoim psie, a będziesz mile nagrodzony. Ważne jest, aby wykonać koncentrację, aby mieć niewidoczną jakość słuchania. Jest to rasa psów, które będą cię zadowolić, więc spraw, by chcesz cię kochać, a zobaczysz, że on nagradza cię sto razy więcej. Belgijski pastor Groenendael Belgijski pastor Groenendael Jest to drugi najpopularniejszy z czterech belgijskich owczarków, prawdopodobnie dzięki pięknej czarnej płaszczu. Jest to z pewnością spektakularny, elegancki i wybitny pies. Piękno nie jest jednak jedyną charakterystyczną cechą tego pastora, ponieważ jest bardzo inteligentnym i zrównoważonym zwierzęciem, które można wykształcić bez problemów. To naprawdę wyjątkowy pies.  Historia belgijskiego pastora Groenendaela Wielu autorów i ekspertów pokrywa się w roli Nicola Rosé Jako twórca belgijskiego pastora Groenendaela, uważany za pierwszego twórcę tej odmiany. Rosé był właścicielem zamku Groenendael, niedaleko Brukseli, którego wyścig przyjął swoją nazwę. Pierwsze imię wyścigu brzmiało „Pastore Rosé”. Historia wyścigu rozpoczęła się od skrzyżowania, przeprowadzonego przez Rosé, między dwoma okazami. Potomstwo tego krzyża zostało po raz pierwszy narażone 1898 Na wystawie Brukseli. W 1900, Société Royal Saint Hubert dał różowi pozwolenie na uwzględnienie w Księdze pochodzenia narodowego okazy nowej rasy utworzonej. Później wyścig miał szybki ekspansja i sukces. Później wyścig spadł popularność, ale potem wznowił około 50. lat.  Charakterystyka fizyczna belgijskiego pastora Groenendaela Jest to jednocześnie solidny i elegancki pies, jest wyposażony w suchą i dobrze rozwiniętą muskulaturę. Groenendael sprawia wrażenie inteligencji i słodyczy w swoim spojrzeniu i rytmie. Różni się od innego owczarka belgijskiego długim czarnym futrem. A Groenendael Mężczyzna Waży od 28 kg do 30 kg do 20 kg do 25 kg w Kobieta Groenendael. Mężczyzna mierzy średnio od 60 cm do 66 cm, samica często będzie mniejsza ze średnią 56 cm do 62 cm.  Postać belgijskiego pastora Groenendaela Ta rasa przepełnienie witalności, pokazuje wielką inteligencję, jest bardzo czujna i lubi pracować jako pies pastorowy lub pies strażnik dzięki instynktowi ochronnemu. Groenendael ma również dużą odwagę i determinację, jednocześnie jest to świetny pies straży i doskonały towarzysz. Szkolenie belgijskiego pastora Groenendaela Konieczne jest edukacja i szkolenie belgijskiego pastora Groenendael jako szczeniaka. Dzięki niezwykłym umiejętnościom wyścigu radzimy regularnie wykonywać różne rodzaje ćwiczeń. Pierwszym aspektem pracy jest socjalizacja, hamowanie ugryzienia i stymulacja psychiczna w niektórych grach aktywacyjnych. Pamiętaj, aby nauczyć cię podstawowych poleceń posłuszeństwa, a następnie, po zasymilowaniu, przejdź do najbardziej zaawansowanych. Zwinność jest kolejnym elementem do ćwiczenia Pasterza Belgijskiego Groenendaela.  Problemy zdrowotne belgijskiego pastora Groenendaela Ten pies nie ma szczególnej podatności na niektóre choroby, Z wyjątkiem dysplazji bioder, który jest bardzo powszechny u dużych psów, takich jak pasterze. Belgijski pastor Tervueren Zastanawiasz się, jaka jest różnica między Malinois a Tervueren. Obiektywnie nie ma wiele, każdy szczeniak każdej rasy będzie miał swój charakter, ale z drugiej strony mogą być bardzo podobne, z drugiej strony znajdziesz znacznie trudniejsze osobowości w gospodarstwach roboczych niż w gospodarstwach piękności czy rodzinnych. Okaże się, co Ci bardziej odpowiada.  Historia belgijskiego pastora Tervuerena To było 1910 Kiedy ta rasa urodziła się po wielu kolegach. Wszystkie jego cechy są doskonale ustalone zgodnie ze standardami rasy. Jest to wszechstronny, inteligentny, łatwy w szkoleniu i łatwy do dostosowania się do przyznanych ról. Miał znaczący eksport do krajów takich jak Kanada, Stany Zjednoczone, Francja, Włochy, gdzie są wykorzystywane jako psy policyjne i strażnicze. Podczas I wojny światowej większość psów była zapotrzebowana przez Czerwony Krzyż w celu przekazywania wiadomości i transportu rannych. Charakterystyka fizyczna belgijskiego pastora Tervuerena Tervueren ma potężną strukturę kości, wydłużoną głowę i futro często o kolorze węgla i piasku. Waga waha się średnio od 28 kg do 30 kg mężczyźni Tervueren i 20 kg do 25 kg dla Samice tevueren. Wysokość do krzyża mężczyzny wynosi od 60 cm do 66 cm, a dla kobiety rozmiar waha się od 58 cm do 62 cm.  Postać belgijskiego pastora Tervuerena On Tervueren Pastor Jest trochę mniej zdenerwowany niż Malinois. Jest to doskonały pies, ponieważ jest bardzo cichy, ale uważaj, aby mieć solidne podstawy edukacji, w przeciwnym razie może stać się nieco zbuntowany. Szkolenie belgijskiego pastora Tervuerena Nie ma dużych różnic między Malinois a Tervueren, więc zapraszam do skonsultacji ze szkoleniem Malinois i dostosowania tej samej zasady do twojego szczeniaka Tervueren. Nie zapominaj, że twoja edukacja jest możliwa, nawet jeśli jesteś już dorosły i masz 5 lat.  Problemy zdrowotne belgijskiego pastora Tervuerena Tervuren cierpi z powodu braku różnorodności z powodu zbyt ważnej przestrzeni. Niestety może to powodować niektóre problemy zdrowotne, wśród których wyróżnia się rak żołądka. Wydaje się również, że ma to predyspozycje do epilepsji i dystrofii mięśni.  Belgijski pastor Laekenois To najstarsza i najcięższa odmiana, Jest bardzo niewiele z Belgii i Holandii. Ta różnorodność pasterza belgijskiego została zdecydowanie uznana przez Federację Międzynarodową 1 stycznia, 1956, Obecny standard został opublikowany 13 marca, 2001.  Historia belgijskiego pastora Laekenois Belgijski pastor Laekenois bierze swoje imię Zamek Laeken, która znajduje się w pobliżu Brukseli. Pierwsze psy należące do tej odmiany chroniły pasy wokół zamku. Niektórzy twierdzą, że wyścig został wygaszony i że aby go odbudować, istniały pewne powiązania między „Bovari Delle Fiandre” a gigantycznym „Schnauzzem”. W wyścigu znaleziono poważne problemy związane z pokładem.  Charakterystyka fizyczna belgijskiego pastora Laekenois Theekenois ma twardą warstwę, suchy i pomarszczony wygląd, a jego futra składa się, aby zapewnić mu maksymalną ochronę przed zimnem. Ten rodzaj belgijskiego pasterza Malinois, w przeciwieństwie do Groenendaels i Tervuren, ma czerwonawy kolor w całym ciele z tylko ogonem i nosem ustawionym z czarną warstwą. Ciało Theekenois jest potężne bez ciężkiego. Jego plecy i linia nerkowa jest prostoliniowa. Ma krótkie, ale muskularne plecy. Miara średnio od 60 cm do 66 cm dla mężczyzn, w porównaniu do 56 cm do 62 cm dla kobiet. Waga Mężczyzna laekenois waha się od 25 kg do 30 kg, a jeden Kobieta Laekenois Waży od 20 kg do 25 kg.  Postać belgijskiego pastora Laekenois Belgijski pastor Laekenois to pies, który Uwielbiam koncepcję pracy, Jego głównym instynktem jest lojalność, jest bardzo ochronna i nieustannie jest na straży. Cztery odmiany mają identyczne cechy zachowania. Pies oddany rodzinie i jej właścicielowi, ma wrodzone zdolności do roli Guardian of the Stading i mienia. Zawsze uważne, jego animowane spojrzenie i przesłuchanie oznaczają inteligencję. W razie potrzeby jest to doskonały pies do samoobrony, który udaje się rozwinąć niezłomną odwagę i niezwykłą zwinność. Niestrudzona i czuła towarzyszka zabaw z dziećmi. Szkolenie belgijskiego pastora Laekenois Proces szkolenia Theekenois rozwija się podobnie jak pozostałe trzy warianty wyścigu.  Problemy zdrowotne belgijskiego pastora Laekenois Theekenois nie mają własnej specjalnej choroby. Jedynym prawdziwym problemem jest dysplazja biodra. Jak karmić psa Belgijskiego Pasterza To jest fundamentalne Karmić swojego belgijskiego pasterza z formułą, która spełnia twoje potrzeby żywieniowe w różnych fazach życia. W Wolf azul mamy szeroki zakres pasz z określonymi formułami dla wszystkich etapów i potrzeb twojego psa. Karmienie twojego psa jest indywidualnym wyborem, ale bardzo zaleca się skonsultowanie się z weterynarzem i hodowcą, aby zdefiniować częstotliwość i ilość posiłków zarówno na etapie szczeniąt, jak i w dorosłym życiu. Czysta i świeża woda musi być dostępna przez cały czas. Pasterz belgijski, dobrze opiekowany i karmiony, ma długość życia od 14 do 16 lat.  Opieka nad belgijskim psem pastora On Opieka Belgijska Jest to stosunkowo proste dzięki średniej wielkości i zawartemu futrze. Jednak w sezonach wyciszenia lub upadku potrzebne będą dodatkowe sesje szczotkowania. Twoje paznokcie należy regularnie wycinać, aby uniknąć nadmiernego wzrostu i możliwych przerw. Jego uszy należy regularnie sprawdzać, aby uniknąć gromadzenia się wosku i brudu, które może powodować infekcja. Zęby muszą być regularnie szczotkowane przez zabawki zaprojektowane w tym celu lub szczotką z pastą psą. Inni Średnie rasy psów że możesz być również zainteresowany: Border Collie Bull Terrier Samoyed Golden Retriever Cocker Spaniel English Bulldog wGich Shar Pei Bokser Samoyed Schnauder Buldog francuski Pies gończy

W całej historii wygenerowano fałszywe przekonanie, że psy o dużych i solidnych rasach nie są zalecane jako zwierzęta domowe ze względu na ich poziom niebezpieczeństwa. Jednak zweryfikowano, że edukacja bezpośrednio wpływa w szczególności na ten aspekt, do tego stopnia, że ​​przekształci potencjalnie agresywnego psa w prawdziwego przyjaciela człowieka. Przykład tego widzimy w rasie psów Argentyńskie dogo. Rozmiar: Giant. Waga: Między 35 a 45 kg. Typ włosów: Krótki. Charakter: Tolerowany, przyjazny, czuły, wesoły, lojalny i obrońcy Zdrowie: Bardzo zdrowe Długość życia: Od 10 do 15 lat. Przez długi czas jest to pso nielegalne walki dla psów, co sprawiło, że zyskał wielkie uznanie na kontynencie amerykańskim. Jednak ponieważ wyścig był rozszerzony terytorialnie, jego akceptacja jako doskonale udomowionego zwierzaka stawała się coraz bardziej, ze względu na jego wesoły, lojalny, a przede wszystkim charakter ochronny. Idealny jako partner turystyczny lub jako pies myśliwy, umiejętności tego dziadka są zróżnicowane i bardzo atrakcyjne dla każdego, kto chce wysportowanego i dużego zwierzaka. Jednak twojej obecności w domu musi towarzyszyć opieka, uwaga i specjalne szkolenie. Dlatego tym razem opracujemy wszystkie ważne aspekty, które powinieneś wiedzieć, jeśli chcesz przyjąć szczeniaka lub kopię dla dorosłych tego wyścigu. Od jego historii, po szczegóły związane z twoim zdrowiem, będą one narażeni na pomoc o tej pięknej rasie latynoamerykańskiej. Historia argentyńskiego psów Jak wskazuje jego nazwa, pochodzenie argentyńskiego Dogo jest powiązane z prowincją Kordoby, położoną w tym kraju Ameryki Łacińskiej. Popularność walk między psami w 1920 r. Wytworzyła, że Doktor Antonio Nores Martínez, rozpocznie poszukiwanie odpornego i solidnego psa, przedstawiciela dobrej bitwy. W tym procesie rasa znana jako «Cordoba walczące z psami»Aby rozpocząć wyścig, o którym tu mówimy. Jednak wyszukiwanie wskazało bardziej Pies zdolny do kontrolowania jego agresywności i utrzymania stabilności podczas walki. Gdy starcia między psami stały się kontrowersyjnym problemem, dr Nores przyczynił się do rozwinięcia rasy umiejętności polowania, podkreślając atrybuty, które psy te posiadają dla tej aktywności. Od tego czasu argentyńskie Dogo, jak wiadomo dzisiaj, był wynikiem różnych krzyży. Niektóre z najbardziej godnych uwagi są mastin hiszpańskiej, Bull Terrier, Buldog angielski I Bokser, między innymi, które wpłynęły na obecną rasę. Gatunek ten został rozpoznany w 1973 r. Przez Międzynarodową Federację Kinologiczną. Charakterystyka fizyczna Jego wygląd fizyczny reprezentuje Sportowy zwierzak, silny, z łożyska mięśniowego i dużej postury, aspekty niewątpliwie związane z jego potomstwem. Stanowi silny wygląd, który może być przerażający, a nawet tajemniczy. Spójrzmy na najważniejsze aspekty, które określają fizyk tego wielkiego przyjaciela: Wysokość i waga Ta rasa należy do dużych psów. Samce zwykle osiągają średnio 68 centymetrów do krzyża, podczas gdy kobiety mogą rosnąć do 65 centymetrów. W odniesieniu do masy ciała minimalnie wpływa na płeć. Pies męski waży do 45 kilogramów, w międzyczasie samica osiąga maksymalną wagę 43 kilogramów. Głowa i twarz Jego głowa jest średniej wielkości, proporcjonalnie harmonijna z muskularnym ciałem. Nie przedstawia wyjątkowych kąty ani szczególnych cech. Przeciwnie, ich cechy są niewiele zdefiniowanych w porównaniu z innymi rasami. Jego oczy są średnie, owalne, zwykle ciemny kolor. Jego czarny nos i rozmiar proporcjonalne do twarzy. Uszy są szerokie, choć spłaszczone i gęste, są trwale wysokie, co daje poczucie zawsze czujności. Ciało Ciało jest dobrze uformowane. Jest nieco dłuższy niż szeroki, więc jego kształt jest prostokątny. Jego klatka piersiowa jest dość muskularna i szeroka. Jeśli chodzi o ogon, jest wydłużony i gęsty, dość silny; pokryte krótkim futrem. Futro Osobliwość, którą posiada ten pies, jest jego futro. Ogólnie rzecz biorąc, jest to prezentowane w białych, krótkich i gładkich, których gęstość jest niska. Jednak ten szczegół różni się w zależności od klimatu, w którym jesteś. Jeśli jest to bardzo ciepła geografia, futro psa można minimalnie wizualizować, dzięki czemu skóra jest bardzo zauważalna. Z drugiej strony w zimnych klimatach jego futro jest gęstsze, w ten sposób wydaje się coś w rodzaju Subpela To cię chroni w tych warunkach. U niektórych gatunków konkretne miejsce można wizualizować wokół oka, czarnego, charakterystycznego tej rasy. Argentyńska postać Dogo Zazwyczaj uważa się go za potencjalnie niebezpieczny pies. Ale dzieje się tak nie tylko ze względu na jego wzrost i łożysko, ale także ze względu na bliski związek ze starymi walkami między psami. Jednak szkolenie i poświęcenie, które właściciel poświęca swojemu zwierzakowi, może niewątpliwie określić swoją postać w pozytywny sposób, jak wykazał ta rasa. Z natury argentyńska Jest uważane za lojalne zwierzę, Uczciwy, empatyczny, obrońcy i doskonałego stróża. Te cechy pozwalają na nawiązanie bardzo bliskich linków, z którymi uważa część twojej rodziny. Ponadto ma wielką inteligencję i bardzo percepcyjną, co czyni go nie tylko idealnym jako zwierzak, ale także jako partner myśliwski. Jego wysportowany i solidny wygląd sprawia, że ​​ich umiejętności sportowe oznaczają, takie jak wędrówki, gdzie pokazano, że łatwo się wyróżnia, zapewniając właścicielowi firmę i bezpieczeństwo. Współistnienie Współistnienie z tym wielkim towarzyszem nie jest niczym skomplikowanym. Chociaż jest piesem z nadopiekuńczym zachowaniem, Tolerancja i adaptacja z innymi zwierzętami są bardzo łatwe, ponieważ gry uwielbiają i cieszą się zajęciami na świeżym powietrzu. W odniesieniu do domu rasa ta jest bardzo odpowiednia dla rodzin, w których nie ma małych dzieci, ponieważ ignorancja tego, jak edukować psa, może powodować niewłaściwe leczenie, które mogą wzbudzić niepożądane reakcje u psów. Jest to jednak zwierzak, który lubi dzielić czas z właścicielami i otrzymywać częste oznaki uczuć. Szczególnym aspektem tej rasy jest to, że wymagają one uwagi i poświęcenia, dlatego zaleca się, aby ich przyjęcie było dokonywane z kompetentnymi ludźmi na temat opieki, której potrzebuje, w ten sposób możesz zapewnić odpowiednie szkolenie i dostosować się do rutyny, której potrzebują te zwierzęta. Nie należy zapominać, że jest to silny pies i ma bardzo zdefiniowany charakter. Dlatego jeśli zostanie przyjęty już dorosły, ważne jest ocenę jakości życia, jaką miał, ponieważ może to wpłynąć na to, czy jest to nerwowe, nieśmiałe czy zbuntowane. W każdym razie jest to pies z godną uwagi osobowością i energią, pełną dobroci, co może być doskonałym partnerem, jeśli otrzymasz niezbędną uwagę, edukację i przywiązanie. Edukacja i szkolenie Jak wspomniano, szkolenie dla argentyńskiego Dogo zrobi niezdobywającą różnicę w jego zachowaniu. Wykształcenie szkolenia dla edukacji pozwoli ci cieszyć się przyjemnym, wykształconym psem i wszystkimi pozytywnymi aspektami, które musisz zapewnić rodzinę. Edukacja z Cahorros jest niezbędna do odpowiednich nawyków współistniejących. Dlatego zaczynając od szkolenia, podkreślając fundamenty tego, zarówno z innymi zwierzętami, jak i ludźmi, pozwoli ci dostosować się do różnych środowisk o całkowitym spokoju. Następnie awans z bardziej kompletnymi zamówieniami, takimi jak siedzenie, chodzenie, zatrzymanie się lub uczęszczanie na rozmowę właściciela, są równie ważne, szczególnie jeśli chodzi o rutynowe spacery. Z powodu Inteligencja i poziom adaptacji tej rasy, ważne jest, aby dostarczyć zamówienia, które są zgodne z ich wzrostem, na przykład, na przykład, aby kogoś powitać. Może być zabawny jako szczeniak, ale nie dorosły. Dlatego konieczne jest kontrolowanie tych aspektów. Argentyńskie Dogo, podobnie jak wiele ras, pozytywnie reaguje na pozytywne wzmocnienie. Przeciwnie, w obliczu krzyków lub zagrożeń, psy te zwykle dotyczą negatywnych postaw, takich jak bunt lub agresywność, sytuacje, które nie są wygodne. Dlatego podkreślenie pozytywnego wzmocnienia stopniowo wzmocni związek między psem a jego właścicielem. Rutyny 15 lub 20 minut dziennie, poświęcone szkoleniu i przeglądowi edukacyjnej tej rasy, będą wystarczające do stworzenia w nim zrównoważonego i zdrowego zachowania. Argentyńskie zdrowie psów Rasa ta wyróżnia się jako jeden z najzdrowszych gatunków psów. Zazwyczaj Nie cierpią na choroby, które pogarszają ich studnię. Mają długość życia między około 10 a do 12 lat, ciesząc się dobrym zdrowiem. Będzie to jednak zależeć w dużej mierze od opieki i uwagi. Niektóre z patologii, które od czasu do czasu przedstawia rasa, to: Dysplazja bioder: wytwarzane przez nadmierne ćwiczenia, zły ruch lub czynniki dziedziczne Głuchota: powszechnie związana z przyczyną genetyczną. Oparzenia słoneczne: jeśli jesteś narażony na słońce, a dla jego krótkiego futra rasa ta ryzykuje uczucia dla skóry, przez promienie ultrafioletowe. Warunki, takie jak alergie, między innymi, wpłyną na jakość życia dostarczana tej rasie. Ogólnie rzecz biorąc, przy odpowiedniej opiece, oczekiwana długość życia, jaką posiadają zwierzęta, są zwykle rozszerzane o kilka lat od szacunków. Pielęgnacja Chociaż jest to silny i muskularny pies, jak każdy zwierzak, wymaga zachowania zdrowia. Chociaż nie są to zalecenia, które wymagają dużego wysiłku, ważne jest, aby wziąć pod uwagę każdy z tych aspektów, ponieważ będzie to zależeć od dużego zakresu zachowania i dobrego samopoczucia tego solidnego towarzysza. Karmienie Równowaga między jakością a ilością zrobi różnicę w jedzeniu argentyńskiego Dogo. W ten sposób uniknie nie tylko możliwych alergii na żołądek, ale także pies z otyłości również odejdzie. Higiena Cotygodniowe szczotkowanie tej rasy jest ważne, aby kontrolować jasność i miękkość jego krótkiego futra. Nie zapominaj o tym Ten gatunek zwykle uwalnia wiele włosów, i można to również kontrolować, jeśli szczotkowanie odbywa się co najmniej raz w tygodniu. Miesięczna kąpiel jest również ważna, aby utrzymać futro i wygląd dobrze zarysowanego gangu. Z drugiej strony higiena stomatologiczna jest elementarna. Mycie zębów tego zwierzaka przynajmniej raz w tygodniu pozwoli na proteę wolną od infekcji i bakterii. Ćwiczenia i gry Chociaż nie wymaga dużo ćwiczeń, argentyńska rasa Dogo potrzebuje co najmniej trzech codziennych spacerów, gdzie może nie tylko wchodzić w interakcje z innymi zwierzętami i ludźmi, ale także mieć możliwość zbadania jego środowiska. Wymagają również szerokich przestrzeni, dla których mogą chodzić, biegać lub bawić się, w ten sposób zachowają równowagę w swoim fizycznym i psychicznym samopoczuciu. Wskazane jest więc mieszkanie w miejscach z dostępem do przestronnych miejsc, jeśli chcesz tego rodzaju zwierzaka. Regularne sterowanie Wizyty u weterynarza co 6 miesięcy, spełnienie szczepień i harmonogramów odrobinnych, to aspekty, których nie należy przeoczyć pod opieką argentyńskiego psa, ponieważ pozwoli mu wzmocnić jego układ odpornościowy i nadal zapewniać firmę wszystkim członkom rodziny. Wnioski Argentyńczyk to Rasa psów, która ma wiele do zaoferowania swoim właścicielowi: Firma, lojalność, ochrona i zabawa to niezrównana kombinacja w tym wyścigu. Podkreślenie edukacji i szkolenia, które otrzymują te zwierzęta, sprawi, że ich obecność w domu będzie znacznie zdrowsza dla wszystkich. Pamiętaj o pozytywnym wzmocnieniu i wymaganej opiece, uczynią to przyjacielem, z którym możesz spędzić najśmieszniejsze godziny. Znajomość każdego aspektu zwierzaka pozwala odpowiedzialnemu kadencji na utrzymanie przyjaźni między zwierzakiem a jego właścicielem przez długi czas. Inne gigantyczne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Flanders Boyero Doberman Rottweiler Pasterz belgijski Angielski mastin Irlan LoboDJest Hiszpański mastion Bullmastiff Mastina tybetańska Cane Corso Świetny duński San Bernardo  

Wieki legendy i tajemnicy towarzyszą tybetańskiej mastifowi, ta rodowa rasa, która ma dziś wielką popularność i jest synonimem statusu wśród najbogszych klas społecznych, stając się najdroższym psem na świecie. Rozmiar: Giant Waga: Między 85 a 100 kg. Typ włosów: Obficie i długo Charakter: Łagodny i czuły Zdrowie: Tendencja do cierpiących na choroby wrodzone Jego nienaganna trajektoria sprawia, że Tybet Tybetańska Mastin lub Dogo, jak wiadomo również, unikalna rasa, nie tylko ze względu na swój wiek, ale ze względu na swoją szczególną cechy i naturalną skłonność do opieki nad rodziną, w której się rozwija. Ze względu na charakter terytorialny, szczególnie uważnie troszczy się o dzieci. Jest to, podczas gdy Guardian, pasujący pies, idealny dla wszystkich rodzajów bydła dzięki jego niezwykłym rozmiarze. To jest konieczne Znać tę rasę bardzo dobrze z jej początków, rodzaj charakteru i opieki, której potrzebujesz, zanim zdecydujesz się na uzyskanie jednego z tych okazów; Dobrze Tybetańska mastin to specjalny pies, bardzo silny, ale wymaga to konkretnej opieki, a także odpowiednich warunków klimatycznych, aby jego futro wyglądało zdrowo i jedwabiste, jest to jedna z największych atrakcji tej rasy, oprócz wielkości. Jego natura przywołuje swoją obecność w wielkich momentach rozwoju kontynentu azjatyckiego, który notorycznie wpłynął na kulturę, nawet na Zachód. Historia i pochodzenie tybetańskiego masztu Odniesienia do istnienia tybetańskiego mastifa datują się do 2000 lat przed Chrystusem. Istnieją obrazy i pod ulgami, które uwzględniają to wspaniałe zwierzę, używane jako War Dog i Strażnik więzienny Wojna asyryjska; Został wspomniany w Chronicles of Arystoteles, greckim filozofie, w 384-322 p.n.e. Następnie tak jest podziwiany przez Marco Polo, które odzwierciedlają w ich pismach, które opowiadają o swojej podróży do Azji w 1271 r., Będąc zauważalną historią, wtargnięciem na polu bitwy tego zwierzęcia, towarzyszące armiom Czyngis Kan, o którym mówi się, że ma 30 000 egzemplarzy, po jednym dla każdego żołnierza. Ich tysiącleżne pochodzenie sprawia, że ​​ćwiczą wypasanie się z byłymi mieszkańcami Himalajów i jako wiecznych strażników klasztorów buddyjskich, co dodaje aurę mistycyzmu, która czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi, a zatem pożądanymi. Mieć tybetańską mastin Jest to synonim wiedzy rodowej o pochodzeniu tego psa o tak specjalnych i różnorodnych cechach, która została bardzo dobrze przystosowana, ponieważ potrzeby mieszkańców kontynentu azjatyckiego były, w ich procesie ewolucji na przestrzeni wieków. Brytyjska okupacja Indii pozwoliła Zachodowi bardziej wiedziały o tych tysiącletnich psach, gdy jedna, królowa Victoria, w 1847 r. Dom królewski przyciągnął tybetańską mastin, dzięki pochodzeniu, które sięga bardzo odległym czasom, towarzysząc wielkim przedstawicielom zoo, zoo, Berlin, zoo, Berlin Zoo, Berlin, zoo, Berlin, zoo, Berlin, zoo, w Berlinu, zoo, Berlin. Niemcy. W Anglii przydzielono je do funkcji cyrkowych, gdzie stanowiły specjalną atrakcję, wyglądającą jak gigantyczne lwy, będąc psami. Obecnie Chiny dostosowują się do międzynarodowych standardów w zakresie rozróżnienia czystości mastifu tybetańskiego i już rozpoznały wylęgarnie, w których utrzymywane są genetyczne powiązania tej rasowej i mitycznej rasy. Jednak w odległych obszarach wypasu Tybetu często można znaleźć tybetański mastif, znany również jako Dogo Tybetu, towarzyszący dzieciom, dzieciom pasterzy, biegając obok nich w terenie i zajmując się stadami. Dla Zachodu, jak w Chinach, Posiadanie psa z tego wyścigu jest równoważne noszeniem drogiego luksusowego artykułu, ponieważ cena tych nieporównywalnych okazów zacytowała 1,6 miliona euro. Charakterystyka fizyczna psa mastowskiego tybetańskiego To bardzo duży pies, Waży od 85 do 100 kilogramów; Twoja wysokość może osiągnąć więcej niż miernik. Z szeroką, dużą i gęstą klatką piersiową ma zdefiniowaną muskulaturę, aby wytrzymać swoją wagę i wysokość. Jego głowa wyróżnia się z ciała ze względu na jego rozmiar, oczy są zatopione i ciemne. Ze względu na jego pochodzenie w górach Tybetu ma dwie warstwy obfitego i długiego futra, które przypomina lew; Pysk jest czarny i okrągły, z policzkami, które wiszą, pozostawiając wystarczająco dużo miejsca w dziąsłach, gdzie doceniane są duże kły, które nadają mu silną pojemność ugryzienia. Ogon wkręca się do przodu i spoczywa na tylnych pokojach. Kolor jego futra zmienia się między czarnymi z żółtymi detalami w brwiach, klatce piersiowej i nogach; Biały, czerwony, szary, żółty w kilku odcieniach i są dwa kolory, mieszane między naturalną odmianą. Jego przepona jest dłuższa niż w innych rasach, ponieważ jego ciało jest równie dłuższe niż wysokie; Komora wewnętrzna jest zaburzona podczas szczekania i przy przejściu powietrza, zapewnia dźwięk jak grzmot, przypominający ryk lwa, co dodaje zaciętości, której tak naprawdę nie ma w swoim charakterze. Ogólnie rzecz biorąc, mastif tybetański jest silnym i zdrowym psem, ale ze względu na jego rozmiar i wagę zwykle cierpi na stawy, a zużycie kości jest szybsze niż inne rasy; Z tego powodu należy zapewnić dobrą przestrzeń, aby mogła się poruszać i biegać wygodnie; Zaleca się również nie poddawać go wyczerpującym czynnościom, w których musisz użyć dużej siły. W swojej fizycznej strukturze nie ewoluowało przez wieki, tworząc Naprawdę czysty pies Z jego początków. Jeśli chodzi o jego obfite futro, zmień warstwę wewnętrzną dwa razy w roku, powodując, że jej wygląd jest różny; Aby osiągnąć zdrowy wygląd na skórze, musisz często myć i dedykować, dbając o każdą część ciała ze szczególną ostrożnością. Charakter i osobowość Nie doznał zmian morfologicznych w strukturze ciała, jego charakter nie zmienił się, mimo że był psem wojennym, w którym tylko jego rozmiar i potężny szczek w naprzemienie w przeciwnych armiach; Charakter mastiny tybetańskiej wypas I w odpowiedzi na tę jakość jest to paczka stada, która uważa tych, którzy są w swoim środowisku za ich części. To sprawia, że ​​ta rasa jest idealnym psem do opieki nad dziećmi, nieruchomościami i stadami. Jego charakter jest ulegający i czuły, ale może stać się zacięty w obecności nieznajomych, szczególnie jeśli czujesz lub postrzegasz jakiekolwiek zagrożenie dla twojej paczki. Z tego powodu zaleca się dyscyplinowanie go od dzieciństwa, a jeśli ma je mieć w domu, powinieneś zauważyć wizyty, aby nie dokonywali nagłych ruchów w obecności psa, aby nie wymknąć się spod kontroli. Jeśli w górach znaleziono tybetański mastif, rozwijający się według natury swojego pastora, będzie widać, że bierze się swobodnie, zajmując się wszelkiego rodzaju bydłem i dziećmi bez braku przestrzeni. Jeśli zamierzasz mieć tybetu w mieście, powinien mieć wystarczającą ilość miejsca w domu, a w każdym razie przyzwyczaić się do długich spacerów, gdzie możesz chodzić i biegać bez problemów; Ale musi zostać wyszkolony, aby stawić czoła stałym zmianom miast, w których hałas samochodów lub brak prognozy tych, którzy przekraczają ich drogę, może być groźne. Ze względu na swój charakter terytorialny mastif tybetański jest zwykle zazdrosnym psem z jego terytorium i nie przyznuje się do jakichkolwiek wtargnięć, co czyni go doskonałym opiekunem, ale pociąga to za sobą wielką odpowiedzialność za właścicieli, którzy muszą trzymać psa odizolowanego od obszaru zewnętrznego, z wyczynami opornymi ogrodzeniami, na wypadek bliskiej obecności. Ogólnie, pomimo dużego rozmiaru i zastraszania, Jest to uległe i czuły pies, który nie stanowi żadnego niebezpieczeństwa dla swoich właścicieli; Podobnie, możesz żyć z innymi zwierzętami i mniejszymi rasami psów, jeśli jest to przyzwyczajone, ponieważ jest to szczeniak. Mastina tybetańska jest uważana za bardzo inteligentny pies, zdolne do zrozumienia i pozytywnie reagowania na różne sytuacje, jeśli jest odpowiednio przeszkolony i jest traktowany z uczuciem. Szczenięta tybetańskie W tej rasie istnieje ograniczenie w stosunku do młodych, ponieważ kobieta wchodzi do upału tylko raz w roku, mając półtopię, to znaczy od pięciu do dziesięciu szczeniąt na śmieci, mają duże rozmiary i obfite futro, przedstawiając szczególną naturalną kontrolę urodzeń u tych ogromnych psów, co stanowiłyby poważny problem dla ich miejsc pochodzenia, gdyby odtwarzają częstotliwość innych ras. W zależności od opieki od szczeniąt można uzyskać niezwykle duże potomstwo, które mierzą miernik wysokości przed pierwszym rokiem życia. Osiągają dojrzałość po czterech latach, podczas których pomimo ich rozmiaru, obfitych futrów oraz głębokiego szczekania i intymności, w swoim charakterze pozostają zabawne i czuły szczeniaki, do których konieczne jest dyscyplina z bardzo wczesnego uniknięcia zaburzeń behawioralnych, które byłyby bardzo trudne do kontrolowania ze względu na ich fizyczne cechy i naturalną siłę. Tybeta Dogo Food and Health Duży pies, siła i energia, taka jak mastina tybetańska, wymaga diety bogatej w białko, która utrzymuje ich muskulaturę w dobrym stanie i faworyzuje jego obfite futro. Dogos Tybeta rosną bardzo szybko, a ta osobliwość sprawia, że ​​ich stawy i skład kości częściej dotknięto niż inne rasy psów; Z tego powodu należy go włączyć do diety, suplement chrząstki żywności, którego nieruchomości na rzecz stawów są powszechnie znane. Jeśli chcesz uzyskać szczeniaka tej rasy, wymagana jest świadomość kosztów diety, która zwykle spożywana Duże ilości paszy, zgodnie z jego strukturą i rozmiarem, które nieuchronnie określają ich apetyt. Zaleca się konsultację weterynarza na temat tego, czym jest jedzenie lub myślę, że najbardziej jako suplementy, które mogą wymagać zapobiegania problemom stawowym lub kośćmi. Tybetańska pielęgnacja psa mastin Biorąc pod uwagę specyfikację wielkości, natury i charakteru mastifu tybetańskiego, należy wytworzyć szczególną ostrożność, nie tylko ze względu na ich fizyczny, ale także emocjonalny wygląd. Jeśli chodzi o część fizyczną, prawidłowe uczęszczanie na żywność pozwoli jej wyglądać zdrowo w futrze i że warunki stawowe nie mają wpływu; Zapewnienie wystarczającej ilości i długiej przestrzeni chodzenia przyczyni się do dobrego krążenia krwi. Opieka nad czyszczeniem, mycie włosów dwa lub trzy razy dziennie i dbając o higienę ust, będzie miał zdrowy okaz. Jeśli chodzi o aspekt emocjonalny, jego słodki i czuły charakter musi być używany, aby był używany do interakcji w różnych scenariuszach oferowanych przez centra miejskie, pełne hałasu i ludzi, do których musisz się przyzwyczaić bez cierpienia z powodu jakichkolwiek zakłóceń, które mogą powodować niebezpieczne sytuacje, ponieważ nie był w stanie kontrolować go, jeśli zostanie to zmienione w nietypowy sposób. Konieczne jest, aby uczyć od szczeniaka, aby posłuchać zamówień, które muszą być energetycznie, aby dowiedzieć się, kto ma kontrolę nad sytuacją. Po osiągnięciu tych celów posiadanie będzie uległym psem, który nie będzie reprezentował poważnych problemów. Edukacja i szkolenie Posiadanie szczeniaka tej rasy wymaga wysokiego poczucia odpowiedzialności; Dlatego zaleca się, aby trening rozpoczął się od pierwszych trzech miesięcy życia, który jest czasem, w którym zaczyna tworzyć swój ostateczny charakter. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest przyzwyczajenie szczeniaka do dzielenia się i interakcji z kilkoma osobami i różnymi zwierzętami; Że identyfikuje różne miejsca na swoich spacerach i daje mu możliwość zaspokojenia swojej naturalnej ciekawości, ucząc go stopniowo, tym, który zachowuje odpowiednie zachowanie; Oznacza to, że mocno to staje się agresywne lub jeśli nie jest przestrzegane przez instrukcje, takie jak przyjmowanie lub pozostanie w miejscu. W zakresie, w jakim rośnie i rozwija, włączane są bardziej złożone instrukcje, takie jak podążanie za mistrzem, zatrzymaj precyzyjne i odpowiednie, jeśli masz dobre szkolenie. Jeśli aspirujący właściciel tybetańskiej mastifu nie czuje się przygotowany lub nie ma doświadczenia w obchodzeniu psów, musi uciekać się do usług psiego trenera. Wniosek Rodowy, tysiącleżne i mityczne, tybetańska mastin lub dogo z Tybetu, To wspaniały okaz, w ramach kategorii najbardziej pożądanych kolosów w Azji Środkowej i odnowioną popularność na Zachodzie, podczas przekształcania się w jedną z ras, które są synonimem władzy i statusu społecznego. W czasach starożytnych był uważany za idealne uzupełnienie maszyn wojennych, z powodu jej dużego rozmiaru i inteligencji, aby nauczyć się wykorzystywać swoją siłę w sztuce wojny, gdzie tylko jego wygląd, już wygenerował terror w armiach wroga. Jednak jego prawdziwy charakter jest wypasanie się i opieka nad tymi, którzy uważają członków ich paczki; Jego terytorialny i łagodny charakter, czyni go idealnym dla opieki stad i dzieci; Obecnie nadal jest towarzyszem zabaw dzieci z Tybetu, a nawet Ciesz się preferencjami i współczuciem tybetańskich mnichów, które od czasów starożytnych wykorzystują ich jako strażników ich świątyń i klasztorów. Mastif tybetański jest częścią najstarszej sztuki i wzmianek pełnych podziwu przez filozofów i wielkich wojowników starożytności, co czyni go bohaterem niezliczonych wyczynów wojskowych, a także jej unikalnych cech pod względem jej wielkości i pojawienia się lwa, co przyczyniło się do jego mitycznego liniu. Wielka Brytania wprowadza ją na Zachodzie, gdzie podziw spowodowany okazami przedstawił królewskiej i podlegały narażeniu w cyrkach i zoo z całej Europy. Obecnie odzyskali swój ekskluzywny status, ponieważ chińscy hodowcy byli kierowani przez światowe federacje psów, dzięki czemu ich charakterystyka fizyczna i charakteru określa ich czystość, zweryfikowaną, że nie doznała żadnej różnorodności w swojej strukturze genetycznej, pomimo upływu czasu. Może to wynikać z faktu, że jego miejsce pochodzenia w górach Tybetu nie pozwoliło na przejście z innymi rasami, które zniekształcają jego szczególne cechy, co czyni go gwarantowanym psem czystości, który przyczynia się do jego wysokiej ceny. Chociaż można je osiągnąć w Europie i być może w kilku krajach na całym świecie, nie są one bardzo powszechne i tak naprawdę można zaobserwować niewiele okazów. Mastina tybetańska jest kolosalnym psem, W kategorii gigantów psów jest najbardziej czuły i łagodny, ale wymaga to wielkiej odpowiedzialności przy jego nabywaniu, ponieważ podniesienie go bez kontroli i dyscypliny może stanowić ogromne zagrożenie dla społeczności, w której się rozwija. Inne mastify, które mogą być również zainteresowane: Napolitan Mastin Hiszpański mastion Angielski mastin Włoski mastin Świetny duński Doberman Rottweiler  

Wielki duński lub niemiecki pies, który jest drugą nazwą, z którą ta rasa jest znana i zwykle używana, To ogromny pies, największy na świecie I ten facet, który zwraca uwagę, gdziekolwiek się pojawi. Chociaż jego wygląd jest imponujący, prawda jest taka, że ​​jest przyjaznym i szlachetnym zwierzęciem, idealnym jako partner, ilekroć mamy dużo miejsca i nie przeszkadzamy w wydawaniu pieniędzy na jego wsparcie. Rozmiar: 76 cm kobiet i do 81 cm mężczyzn. Waga: Zakres rośnie od 45 do 59 kilogramów, ale mężczyźni, które osiągają 80, nie są rzadkie. Typ włosów: Krótkie, bardzo łatwe do dbania. Charakter: Uprzejmy, z niewielką tendencją do szczekania i bardzo zależny od właściciela.  Zdrowie: możemy go zakwalifikować jako regularne. Bardzo uwarunkowany jego ogromnym rozmiarem. Długość życia: od 6 do 8 lat, chociaż okazy, które nie osiągają sześciu Historia wielkiego duńskiego Podobnie jak w większości wyścigów, są tacy, którzy mówią, że w Egipcie pojawiają się obrazy podobne do wielkiego duńskiego, chociaż prawda jest taka, że ​​nie mieli one nic wspólnego z tą rasą, oprócz bycia cienkim i dużym. Najbardziej wiarygodna historia mówi nam to Jego pochodzenie pochodzi z około czterech wieków w obszarze, który obejmuje zarówno Niemcy, jak i Danię, a zatem nazwa, z jaką jest znana od lat, z którym nadal jest mianowany szczególnie w krajach Anglo -Saxon. Najwyraźniej jego charakterystyczny wygląd pochodzi od przejścia między mastinami i Lebre, z myślą o potężnym i jednocześnie szybkim psie, coś, co wciąż jest robione w Rehaala, gdzie mieszane są mastify i podencos. Pierwsza wiadomość, którą mamy psa, który już przypomina obecny niemiecki gangster z XVIII wieku, w którym szlachta użyła ich do utrzymania swoich gospodarstw, a nawet powozów, gdy się przeprowadził, co było oznaką prestiżu. Już w dziewiętnastym wieku możemy zobaczyć pierwsze przedstawienia wielkiego duńskiego podobne do obecnego, a w rzeczywistości istniały znane postacie, takie jak kanclerz Imperium Niemieckiego, Otto von Bismark, które miały psy tej rasy przez około sześć dekad. Stanie się zwierzęciem związanym z szlachetnością uratowało go przed zniknięciem, podobnie jak w przypadku innych ras, kiedy powszechne jest broń palna, a psy stały się coraz mniej konieczne w straży i obronie nieruchomości. Razem z tym jest ten, że nie było „ponownego wyścigu wyścigu”, ponieważ nie było to konieczne, coś, co wydarzyło się w innych wyścigach, które przybyły do ​​dnia dzisiejszego po poszukiwaniu ostatnich okazów i wykonaniu krzyży. Jeśli chodzi o nazwę Niemieckiego Dogo, wydaje się, że pochodzi on z wystawy, która została wykonana w 1876 r. I w której oświadczyli ją sędziowie, co od tego czasu generuje kontrowersje, ponieważ w wielu miejscach jest nadal znana jako wielki duński. W każdym razie prawda jest taka, że ​​Związek Niemiec z tą rasą jest bardzo wąski, ponieważ w tym pierwszym klubie rasy urodził się w 1888 roku. Świetne duńskie cechy To doskonały pies towarzyski, ciche i bardzo czuły zwierzę ze swoim mistrzem, Tak bardzo, że nie jest to pies, który może być sam przez długi czas, ponieważ zawsze będzie szukał towarzystwa swojego właściciela. Zazwyczaj są nieco trzecie, a ze względu na ich rozmiar wygodne jest ich bardzo dobrze edukacja, ponieważ są bardzo młode, co pomoże nam w obsłudze. W przypadku nieznajomych jest to zarezerwowane, ale nigdy agresywne i to samo dotyczy innych psów, ponieważ moglibyśmy powiedzieć, że jest świadomy jego wielkości i nie musi szczekać ani uczyć zębów, aby nakładać szacunek. Nie ma problemu, że mieszka z dziećmi lub z innymi zwierzętami, ponieważ bardzo dobrze toleruje gry, rzucić uszy itp., Chociaż tutaj musisz zachować ostrożność przy wielkości, szczególnie gdy są szczeniętami i nie mierzą swojej siły. Możemy użyć go w straży, chociaż nie jest to pies, który ma na to instynkty. Tutaj jego wielki atut jest rozmiar, o ile nierzadko ludzie przechodzą jako chodnik, gdy widzą nas „na wszelki wypadek”, chociaż ten pies nigdy nie zaatakuje nikogo bez powodu. Aspekt Jego wygląd jest tym, co go definiuje Samce ważą 90 kilogramów i mierzą 80 cm Do krzyża, co oznacza, że ​​od głowy na ziemię może mieć około metra wysokości. Kiedy ludzie, którzy nie znają rasy i nie widzą jej uwagi, jak się porusza, ponieważ nie jest to kret typu nieziarnych masztów, ale mają elegancję lebrel i nie mylimy się, że jest majestatyczny. W kolorach standard rozpoznaje trzy płaszcze, których nie należy mieszać. Jednym z nich jest Lumid Ateded, drugi posypany i czarny, w którym znajdujemy tę najbardziej spektakularną różnorodność wyścigu, Dogo Arlequín i wreszcie niebieski, z dużą ilością tonu, który nadaje mu większą elegancję. Jeszcze kilka lat temu pokroili ogon i uszy, co dało im agresywny wygląd, który nie odpowiada charakterowi wyścigu, podczas gdy teraz te okaleczenia są zabronione, co sprawia, że ​​ten ogromny pies wygląda bardziej przyjazny. Świetny duński zdrowie Jeśli szukamy słabego punktu tego wyścigu, jest w zdrowiu, ponieważ 30% okazów nie żyje przez dłuższe niż pięć lat i jest bardzo niewiele przekraczających 10, chociaż te ostatnie jest wspólne dla wszystkich dużych ras. . Dysplazja biodra Jest to najczęstszy problem, znowu, jak we wszystkich dużych i gigantycznych wyścigach, więc będziesz musiał być bardzo uważny na ten aspekt i zdobyć psy certyfikatu, z którymi minimalizujemy ryzyko, chociaż zawsze tam jest. Nie zapominaj, że dysplazja, oprócz przychodzenia przez dziedzictwo, może również powstać ze względów środowiskowych, aby kontrola weterynaryjna musi być surowa na etapie wzrostu. Będziemy również mieli opiekę nad Skręt żołądkowy, dosłownie ostry i bardzo poważny problem, w którym żołądek się obraca. Może to prowadzić do psa na śmierć i zapobiega, aby jeść żywność na odpowiedni wzrost i podzielenie racji. Jest to podatne na raka kości i problemów z sercem, chociaż nie powinno to nas przestraszyć przy zakupie, ponieważ wszystkie rasy, nawet najmniejsze, mają własne choroby lub które zwykle cierpią częściej. Aby mieć psa tak zdrowego, jak to możliwe, najlepiej kupić go hodowcy, aby dać nam maksymalne gwarancje, takie jak przodkowie, są wolne od dysplazji, co może dostarczyć nam testów DNA, w których można zobaczyć, że nie ma ukrytych chorób genetycznych. Hodowla Podczas podniesienia pierwszą rzeczą do rozważenia jest przede wszystkim twoje zdrowie, bardzo dobrze kontrolowanie chorób genetycznych i wyrzekając się niektórym cechom, takim jak silna szczęka, jeśli wiemy, że faworyzujemy pielęgnację Dogo z zapalenia spojówek na stałe. Agresywne psy muszą zostać odrzucone, chociaż zwykle nie pojawiają się, ponieważ wybierały ponad sto lat, aby być blisko ludzi, jako pies ogromnego rozmiaru. Jego potomstwo nie jest skomplikowane, a osoby poświęcone mu zwykle mówią, że jest łatwiejsze niż u mini psów, chociaż Tak, musisz być daleko od kobiety, ponieważ z powodu wielkości szczeniąt normalne jest, że rodzą się w cesarskiej sekcji. Ze względu na wagę matki i szczeniąt jest to bardzo droga hodowla, która jako przyszli właściciele niemieckiego Dogo jest dla nas bardzo dobre, ponieważ zebrani są tylko autentyczni fani, ponieważ prawie niemożliwe jest zarabianie pieniędzy. W każdym razie, jeśli chcemy go kupić, najlepszą rzeczą jest to, że chodzimy do hiszpańskiego klubu, ponieważ tutaj mogą nam doradzić, a nawet mieć rekord swoich psów DNA, aby kontrolować jak najwięcej pojawienia się chorób. Jak trenujesz świetnego duńskiego? Wielki Duński musi rozpocząć edukację, gdy tylko wróci do domu, ponieważ jest bardzo uparty, a jego rozmiar nie pomaga sobie z nim poradzić, ponieważ nie będziemy w stanie go pociągnąć ani podnieść. Więc, Od najmłodszych lat musisz go nauczyć, aby wsiadał do samochodu, wejść do wanny, a przede wszystkim nie rzucić, dla którego możemy pomóc sobie w naszyjniku przeciwko ciągnięciom (nigdy z karą ani naszyjnikiem Strangulator). Nie możemy zapominać o podstawowej edukacji, z rozkazami, takimi jak siedzenie, leżenie, pozostanie w bezruchu lub wchodzenie na telefon, naleganie wielu chodzenia z paskiem bez ciągnięcia i zawsze na naszą ścieżkę. Musimy całkowicie opuścić przemoc, która, chociaż nigdy nie możemy jej używać do szkolenia psa, nie odpowiada nam, gdy mówimy o zwierzętach z tą mocą fizyczną. Naszym najlepszym sojusznikiem będą smakołyki, szczególnie na początku, z czasem nagradzają pieszczoty. Mogą być czymś „wielkimi głowami”, więc musimy uzbroić się w cierpliwość i być twardym, szukając profesjonalnej pomocy, jeśli zobaczymy, że sytuacja nas przewyższa i ze względu na to, jak jest, najlepiej jest dokonywać krótkich sesji, aby nie było zmęczeni ani nie rozproszone Co powinienem pamiętać, jeśli chcę wspaniałego duńskiego Biorąc pod uwagę twoją sylwetkę nie jest psem dla początkujących. Tak więc, jeśli nigdy nie mieliśmy psa, lepiej wybieramy kolejną łatwiejszą do opanowania i prostą rasę, ponieważ wielki duński jest zwierzęciem dla ludzi z dużym doświadczeniem. Przestrzeń jest kolejnym warunkami, jeśli chodzi o zabranie niemieckiego Dogo do domu, a jego 80 kilogramów sprawia, że ​​wskazane jest mieszkanie na podłodze, jakkolwiek jest świetne, i to samo dzieje się z miastem. To zwierzę potrzebuje dużych przestrzeni, których miasta nie mogą zapewnić, więc Dla wygody musimy żyć w terenie, w mieście, w którym mamy dostęp do dużych rozszerzeń, w których możesz ćwiczyć i biegać za darmo, nie rzucając nikogo na ziemię. Nasza gospodarka musi być bardzo odkażona, aby móc ją mieć, ponieważ zasługuje na to, jedząc Myślę o świetnej jakości (Niezbędne, aby rosnąć bez problemów), która może nas kosztować około 150 euro miesięcznie. W tym celu będziemy musieli dodać wizyty weterynarza, który będzie częsta i że gdy potrzebujesz leków, będą najdroższe, konieczne podawanie kilku tabletek, ponieważ leki dla psów są podawane według wagi. Aby go przenieść, wielkość samochodu będzie również stanem, ze względu na fakt, że nie pasuje do klasycznego klasyka. Być może usunięcie tylnych siedzeń i taca bagażnika może wejść do środka, ale wtedy nasz samochód stanie się dwoma siedzeniami bez bagażnika. Rozmawialiśmy o znaczeniu treningu i unikania ciągnięć, ale mimo to To wygodne, że osoba, która zabierze go na ulicę, ma siłę fizyczną i może to kontrolować przez cały czas. Jego 80 kilogramów nie jest łatwe do przechowywania i nie możemy zapominać, że pomimo edukacji jest to zwierzę i jest posłuszne jego instynktowi, które można przestraszyć, denerwować się i przejść przez skomplikowane sytuacje, które możemy rozwiązać tylko wtedy, gdy możemy je zachować. Inne rasy psów, które mogą być interesujące: BoeRBoel Eurasier LebreL afgański Berna Boyero San Bernardo Napolitan Mastin DálmaTDo Rottweiler DalboArgentino Go Labrador Retriever

Dla tych, którzy myślą, że psy z dużymi rasami nie są odpowiednie dla dzieci, rasa Boerboel Jest to oczywisty wyjątek od reguły. Cóż, pomimo tego, że jest psem o wyraźnej wielkości, idealny zwierzak jest dzieleniem się czasami rodzinnymi, szczególnie z najmłodszymi w domu. Rozmiar: duży / gigant. Waga: od 55 do 79 kg. Typ włosów: bardzo krótki i gładki. Charakter: posłuszny, dominujący, terytorialny, inteligentny, lojalny, pewny siebie Zdrowie: Zdrowe Oczekiwana długość życia: od 10 do 12 lat. Jeśli jest to ochrona i lojalność, ta imponująca rasa wie, jak zapewnić obu swoich właścicieli, więc stała się jednym z ulubionych opieki nad każdym domem, ponieważ łączy swój rozmiar z kochającym i wesołym nastawieniem. Po południowej Afryce psy te zostały wychowane na całe życie w terenie, więc są dostosowane na zewnątrz i przygody. Istnieje jednak pewna ostrożność, którą bez wahania należy zapewnić Boerboel, jeśli chcesz utrzymać dobre zdrowie i wydłużyć ich długość życia. Następnie szczegółowo opisamy najbardziej odpowiednie aspekty rasy: wymagana opieka, jej charakter i pochodzenie. W ten sposób będziesz mieć wszystkie informacje, które należy wiedzieć, czy te kły są najbardziej wskazane dla Twojego domu. Pochodzenie Boerboel 160. XIX wieku to okres, w którym rasa miała swoje pierwsze wskazania na kontynencie afrykańskim. To pies należący do rodziny Molososo albo Dogos. Ściśle związane z rasami Bullmastiff, Gran Danish i Bullenbeisser (już wymarły), które zostały przywiezione na to terytorium w celu ochrony gospodarstwa osadników. Z tego powodu, Jest uznawany za rolnika i piesa opiekuna. Różne krzyże spowodowały okazję, który jest obecnie znany, jednak wyścig Boerboel nie został jeszcze rozpoznany Międzynarodowa Federacja Kinologiczna (FCI), ani inny światowy organizm wielkości. Tylko lokalne organizacje, takie jak South African Association of Berboel Breeders (SABT) i Boerboels Elite Association South African (Ebbasa), nadały tę rasę w kraju. Obecnie nie jest używany tylko jako pies na służbie, ale także jako doskonały towarzysz, szczególnie w domach z dziećmi, ze względu na przyjazny i kochający charakter, który zapewnia faworyzowanie ludzi, mimo że jest dużym i wagowym psem. Charakterystyka ciała A Oczywiście silny i imponujący pies Jest to obraz, który projektuje ta rasa, ze względu na wygląd fizyczny. Jest to muskularne zwierzę, solidne i dobrze uformowane. Dowiedz się więcej o fizycznym wyglądzie tego wspaniałego przyjaciela poniżej: Waga i rozmiar Jednym z najbardziej szokujących aspektów tej rasy psów jest jego wzrost i waga. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą przekraczać 100 kilogramów, co pokazuje dość muskularne. W odniesieniu do wysokości okazy tej rasy osiągają średnią wielkość do 70 centymetrów do krzyża. Biorąc pod uwagę jego wagę i wysokość, Boerboel wymaga właściciela zdolnego do kontrolowania jego ruchów i prawidłowego szkolenia, ponieważ chociaż jest to bardzo towarzyskie zwierzę, nieoczekiwany atak może spowodować obrażenia innych ludzi. Fizyczny Jak wspomnieliśmy, Ten pies jest dość muskularny. Jego ciało jest solidne i wyraźne konteksturę. Zarówno jego klatka piersiowa, jak i plecy wyróżniają się niezwykle, zapewniając imponujący i zastraszający wizerunek przed innymi zwierzętami, a nawet ludźmi. Jego nogi są gęste i twarde, doskonale podtrzymują ciało, co pozwala na stabilną mobilność i dużą zwinność poruszania się pomimo jego wagi. Twarz Czaszka tej rasy wyróżnia się szerokim i płaskim, proporcjonalnie dużym, zgodnie z jej ciałem. Jego twarz oferuje wprowadzający w błąd wizerunek, ponieważ wydaje się, że jest to agresywny pies, kiedy naprawdę jest odwrotnie. Okrągłe oczy mogą być czekoladą, orzechami laskowymi lub żółty, co jest ich bardzo charakterystyczną cechą. Nos jest czarny i średni. A ich uszy są średnie, wiszące i oddzielone od siebie. Futro Boerboel charakteryzuje się krótkim i gęstym futrem. Dotychczasowe kolory do wyścigu są ciemnoczerwone, brązowe, żółte i związane, bardzo podobne do koloru ich oczu. W niektórych okazach wizualizuje się czarną maskę na twarzy, jednak nie wszyscy mają tę cechę. Zachowanie Boerboel Ogólnie rzecz biorąc, mówimy o posłusznym, wykształconym, zrównoważonym, lojalnym i kochającym psie z jego adopcyjną rodziną. To pies ochronny, więc może być nieufne z obecności nieznajomych. Jednak zauważając akceptację tych ludzi przez swoich właścicieli, pozostanie spokojny, ale zawsze czujny. To jest o Szlachetny i bardzo czuły pies z którym uważa swoją rodzinę i będzie troszczył się o swój lud. Właśnie dlatego, jeśli narażasz jakiekolwiek niebezpieczeństwo, Boerboel nie zawahałby się pomóc, a nawet atakować innych ludzi. Ten problem jest nieco delikatny, ponieważ dając tym psom wrażenie, że działa jakieś niebezpieczeństwo, kiedy nie jest, może wzbudzić ich instynkt ochronny i zaatakować osobę, która uważa, że ​​cię rani. Socjalizacja jest bardzo ważna, jeśli pożądane jest wzmocnienie edukacji i zachowania przed ludźmi blisko środowiska rodzinnego. Współistnienie Współistnienie z Boerboel nie stanowi problemu To pies z wielką łatwością adaptacji. Chociaż jest to duży pies i wymaga wystarczającej ilości miejsca do poruszania się, biegania i ćwiczeń, jego stan emocjonalny będzie związany z jakością życia i szkolenia. W domu z dziećmi rasa ta idealnie pasuje. Są przyjaźni, pacjenci i obrońcy, więc odpowiednio zaopiekują się najmłodszymi. Jednak dziecko powinno być starannie wskazane leczeniu psa, ponieważ przed nadużyciem lub uderzeniem zwykle reagują negatywnie. Teraz współistnienie z innymi zwierzętami zwykle nie jest tak pozytywne w pierwszej kolejności. Nie zapominajmy, że jest to wyścig, który nadmiernie dba o swoją przestrzeń, więc przed innymi psami może w zasadzie okazać pewne podejrzenie. Będzie to jednak zależeć również od edukacji, ponieważ jeśli uczy się towarzysko z innymi zwierzętami domowymi w młodym wieku, później nie będzie trudno dostosować się do nowych psów. Zawsze patrzenie na szkolenie jest korzystnym sposobem na wykuwanie postaci Boerboel. Edukacja i szkolenie w Boerboel Ta rasa ma wielką inteligencję i posłuszeństwo, więc Wkrótce uczy się zamówień że w twoim czasie szkolenia są one zapewnione. Konieczne jest jednak, aby osoba odpowiedzialna za ten proces wiedziała o rasie i jej obsłudze, ponieważ pies jest świadomy jego wielkości i tego, co reprezentuje ludzi. Konieczne jest wykazanie determinacji i bezpieczeństwa, ale bez krzyku lub traktowania cię agresywnym, ponieważ reaguje negatywnie. Idealnym jest sprawienie, by poczuł, że współpracuje z treningiem, więc będzie bardziej znośny dla obu. Pozytywne wzmocnienie jest bardzo ważne, w ten sposób zostanie osiągnięta prawidłowa interakcja i związek zaufania między psem a trenerem, co spowoduje prawidłowe wykształcenie. Rozpoczęcie szkolenia w trzecim tygodniu życia szczeniaka pozwoli na widoczność postępu w krótkim czasie, a ponieważ jego wzrost staje się zwierzęciem zrównoważonym i wykształconym. Jeśli wręcz przeciwnie, szkolenie nie ma znaczenia, zwierzęta te mogą rosnąć z agresywnym i zbuntowanym zachowaniem. Zdrowie Te psy są zwykle zdrowe. Mają długość życia, która rozwija się od 12 do 14 lat. Będzie to jednak w dużej mierze zależeć od opieki, którą jego właściciele oferują utrzymanie zdrowia i jakości życia. Istnieć Niektóre choroby, które mogą bezpośrednio wpływać na wyścig. Wśród nich są te związane z wagą i wysokością: dysplazja biodra, dysplazja łokcia i otyłość. Pierwsze dwa mogą być z powodów dziedzicznych lub spowodowane złymi ruchami. Ponadto nadmiar w ćwiczeniu przeprowadzonym przez zwierzę może przyczynić się do ich pojawienia się. Z drugiej strony otyłość jest bardzo powszechna, jeśli nie jest odpowiednio karmiona. Pamiętaj, że jest to duży pies, więc wymaga spora ilość jedzenia, aby codziennie zadowolić się. Ponadto choroby oka i słuchowe to kolejne zło, które może wpłynąć na tę rasę. Jednak w przypadku zachowania właściwej opieki zwierzęta te będą żyć z optymalnym zdrowiem, oferując radość i ochronę środowiska rodzinnego. Pielęgnacja Chociaż jest to duża i solidna rasa, która nie wymaga większej opieki, Boerboel potrzebuje uwagi ze strony właścicieli, aby pozostać silnym i zdrowym. Podkreślenie, że jest to duży pies, podkreśla znaczenie rozważenia aspektów takich jak aktywność fizyczna, niezbędna do samopoczucia. Spójrzmy na troskę, której potrzebuje ten wyścig: Ćwiczenia Jak powiedzieliśmy wcześniej, rozmawiamy o dużej i masy, więc Codzienna praktyka długich ćwiczeń i spacerów jest podstawowa Jeśli chcesz zachować aktywność psa i z równowagą w swojej wagi. Robienie co najmniej dwóch codziennych spacerów w towarzystwie przyjemnej rutyny ćwiczeń dla zwierzęcia przyczyni się do jego zdrowia. Konieczne jest zwrócenie uwagi na to, co zwierzak chce się komunikować. Kiedy manifestuje się to ćwiczeniami, wskazuje, że wystarczy, nadszedł czas, aby się zatrzymać i odpocząć. W przeciwnym razie nadmiar może powodować zmiany w twoim zdrowiu. Karmienie Innym punktem ważności w życiu i utrzymaniu tej puszki jest jedzenie. Rasa ta potrzebuje około 800 gramów paszu dziennie, aby pozostać zaspokojonym. Oznacza to, że potrzebujesz dużo jedzenia, więc konieczne jest uzupełnienie go ćwiczeniem, aby zapobiec rozwojowi nadwagi. Aspektem, którego nie należy przeoczyć, jest to, że żywność musi być koniecznie przeznaczona do dostarczania składników odżywczych, zwłaszcza wapnia, aby wzmacnia swoje kości i może nadal wspierać ciężar twojego ciała. Higiena W przeciwieństwie do innych ras, Boerboel nie jest tak wymagający pod względem opieki nad futrem. Odzierając przynajmniej raz lub dwa razy w miesiącu i jedną kąpiel co cztery tygodnie, wystarczy, aby ta rasa pozostanie wystarczająco blisko. Kontrole weterynaryjne Szczepienie, odrobnięcie i wizyty u weterynarza są konieczne, jeśli chcesz powstrzymać wyścig z dala od chorób. Zapobieganie jest wielkim sojusznikiem w studni tego i innych psów, na które mogą mieć wpływ na niektóre patologię, takie jak te wymienione w poprzednich akapitach. Podsumować Boerboel jest bardzo wyjątkowym psem, ponieważ jego obecność i wygląd fizyczny mogą być zastraszające dla tych, którzy go nie znają, nie wiedząc, że za tym solidnym ciałem jest zwierzę pełne miłości, lojalności i ochrony własnej. To duże zwierzę, więc Wymaga szkolenia ze szczeniaka Aby osiągnąć socjalizację i pozytywne zachowanie. Kim Adiestre musi być osobą, która wie o rasie i jest w stanie kontrolować swoje działania. Idealny do współistnienia z dziećmi, ponieważ łatwo dostosowuje się do najmłodszych, okazując pacjentowi i czuły. A przede wszystkim obrońcy w sytuacjach, które uważasz za zagrożone. Niewątpliwie ta rasa gwarantuje nie tylko opiekę rodzinną, ale także zabawę i lojalność w każdym wspólnym momencie. Poznaj inne rasy, takie jak: San Bernardo Cane Corso Napolitan Mastin Owczarek niemiecki Doberman Rottweiler Berna Boyero Tosa inu Labrador Retriever

Wyścig Niemiecki bokser albo Bokser, jest to jeden z najbardziej poszukiwanych na całym świecie, są zrównoważone, czuły i bardzo towarzyskie. Będąc aktywnymi i wiernymi psami, bokser jest idealny do opieki nad rodziną, a nawet dzieci, zawsze są czujni na każdą sytuację i bez problemu dbają o nie i dom. Psy te tworzą bardzo szczególną więź z rodzinami, łatwo dostosowują się do środowiska domowego i są samozadowolenie, ochronne i bardzo czuły.  Musisz pamiętać, że jest to rasa, która ma dużą siłę fizyczną, dlatego musisz nieustannie nadzorować, gdy bawią się z dziećmi. Podobnie jak doskonałe psy towarzyskie, ważne jest, aby zabrać je na spacer, bawić się nimi i utrzymywać je w częstej aktywności fizycznej, abyś był bardzo szczęśliwy. Rozmiar: Średni. Waga: Między 25 a 32 kg. Typ włosów: Bardzo krótkie i gładkie. Charakter: Wesoły, zabawny, energiczny, pobożny, nieustraszony, przyjazny, inteligentny, lojalny, pewny siebie, spokojny, odważny Zdrowie: Możesz mieć pewne problemy zdrowotne. Długość życia: Od 10 do 12 lat. Pochodzenie boksera Ta rasa jest Pochodzenie niemieckie, rodzi się w Monachium W roku 1.895, w nazwie Farm „Von Dom”. Jego twórcy byli Friedrich Robert, Lard König i R. Höpner, Założyciele pierwszego „Deutscher Boxer Club”. Urodzi się od skrzyżowania między brabantem Bulleneisser (wymarły pies niemieckiego pochodzenia i rasy opracowany przez myśliwych. Jego imię oznacza ugryzienie byków lub byki) i buldog (buldog (Buldog angielski, nazywane przekąskimi bykami, przez psy używane w bykach w XVII wieku, są zabronione w 199 roku, w Wielkiej Brytanii).   Rasa ta była używana jako pies wojenny posłańca i jako pies karetki pogotowia podczas II wojny światowej, przenosząc kable komunikacyjne i pomagając zmobilizować rannych żołnierzy. Według UKC (United Kennel Club) termin „bokser” wynika z uderzenia jego klatki piersiowej i sposobu chodzenia; Predypozycja ich przednich nóg przypomina pozycję bokserów. Mówi się również, że termin pochodzi z „Boxla”, słowa używanego przez Niemców do wyznaczenia bullenbeisser. Bokser Puppy Care Mając Szczeniak boksera, najlepiej od 8 tygodni urodzenia, rozważa uwagę, którą zamierzasz złożyć. Są bardzo zabawni i aktywni. Nie zostawiaj go tylko przez długi czas i spraw, aby to delikatnie i delikatność. Ponieważ jest to szczeniak, można go łatwo przestraszyć. Pomimo jego solidnego wizerunku jest kruche, uważaj, aby nie ładować go, a nie przejmując się jego nową atmosferą. Nie powinieneś krzyczeć, musisz rozmawiać z tobą spokojnym tonem głosu i nie możesz cię uderzyć, gdy zrobisz psoty, co spowodowałoby traumę dla szczeniaka i rozwinąć przerażające lub agresywne nastawienie.  Pozwól ci poznać każdy zakątek domu, zdobyć pewność siebie i bezpieczeństwo. Pokaż swoje łóżko i zabawki, kto wie, że jest także częścią rodziny. Umieszcza miejsce, w którym będziesz mieć jedzenie i wodę, podobnie jak miejsce, w którym zrobią twoje potrzeby. Oboje Szczenięta Jako dorośli nie można zaniedbać zdrowia boksera, szczepionki są ważne, aby zapobiec chorobom. Wypełnia kontrolę nad wizytami weterynarza. Idealny czas na rozpoczęcie kontroli szczepionek jest w wieku od dwóch lub trzech miesięcy. Jedzenie musi być wyjątkowe na rasę i według wieku. Zdarza się tak samo z przedmiotami do higieny osobistej, których używasz, takie jak szampon, szczotka lub gumowa rękawiczka do grzebienia. Wierz, że bokser jest rutyną, taką jak czas na spacer, zabawa, karmić się, snu i kąpieli.  Szczenięta nie można wykąpać przed trzema miesiącami lub po szczepieniu, aby móc to zrobić, musisz poczekać tydzień po ich szczepieniu. W razie potrzeby możesz wyczyścić swoje zwierzaka mokrymi ściereczkami. Zaleca się kąpać je co 25 lub 30 dni, aby nie eliminować naturalnego tłuszczu ze skóry, która chroni go przed alergiami i wrażliwością. Stymulacja fizyczna i psychiczna jest niezbędna do zdrowego rozwoju twojego zwierzaka. Wybierz się na spacer co najmniej trzy razy dziennie, biegnij i zagraj. Aktywność fizyczna pomoże mu rozwinąć mięśnie i utrzymać wagę zgodnie z jego wzrostem. Utrzymanie kontaktu z naturą i innymi środowiskami pomoże Ci w znacznym stopniu rozwinąć zmysły. Bokser Pamiętaj o wieku twojego boksera, aby spełnić Schemat mocy. Przed czwartym tydzień urodzenia nadal zależy od jego matki i nie jest wskazane, aby dać mu stałe pokarmy. W miarę rozwoju konieczne będzie włączenie wysokiej paszy do białka.  Ilość pokarmu, którą musisz podać, wzrośnie w miarę wzrostu. W ten sam sposób zmniejsza częstotliwość, w jakiej musi się karmić. Twoja dieta musi być ostrożna i zrównoważona, najbardziej zalecane, aby skonsultować się z weterynarzem programem żywności, który powinieneś dostarczyć. Unikaj dawania resztek jedzenia, a także żywności bogate w skrobię lub czekoladę. Ideałem jest zapewnienie Myślę o wysokiej jakości, jak ta, w której oferujemy Niebieski wilk.  Sprawdź, czy jedzenie lubi boksera i nadzoruje, jeśli tolerujesz, obserwując wygląd kału. Nie zapominaj, że zgodnie z dietą będzie to zdrowy i wesoły zwierzak. Charakterystyka rasy Oczekiwanie życia boksera jest 10 do 12 latTo zależy od tego, czy jest to zdrowy pies i troska, którą oferujesz w czasie życia. Możesz mieć krótką średnią życie, jeśli nie zwrócisz odpowiedniej uwagi. Wygodne jest regularne przyjmowanie go do weterynarza w celu kontroli. Jest to jedna z ras psów Brachicéfalos, to znaczy jej czaszka jest szeroka i krótka, a pysznica chato w porównaniu z innymi psami. Ma ciężką i silną głowę, zapewnioną swoim ciałem i szczęką o wielkiej presji. Na jego twarzy przedstawia rodzaj czarnej maski. Jego oczy są ciemne lub migdałowe. Złożonych uszu w kierunku policzków. Jest piesem o silnej szyi i szerokiej klatce piersiowej, więc pokazuje charakter i obecność z jego żywym ruchem. Muskularne, wysportowane, krótkie i mocne nogi. Jego rozmiar może być od średnich do dużych. Średnia wysokość mężczyzny wynosi 57 do 63 cm, a samica wynosi 53 do 59 cm. Jeśli chodzi o wagę mężczyzny, wynosi on od 27 do 32 kg, a samica od 25 do 29 kg. Jego futro jest krótkie, nieco twarde i jasne, w oszołomionym kolorze, ale to się różni w niektórych rodzajach boksera, takich jak białe, czarne i brązowe. Możemy znaleźć 5 rodzajów boksera: Mora: Jest to jeden z najczęstszych, jego futro jest ciemnobrązowe z czarnymi paskami z tyłu i biały w klatce piersiowej, brzucha, nogach i kostkach. Niektóre są tak ciemne, że wydają się czarne. Biały: Tylko 25% okazów tej rasy rodzi się białe. Nie są albinosem, ale są wrażliwe na słońce. Musisz zastosować krem ​​przeciwsłoneczny, jeśli zamierzasz wystawić go na promienie UV, ponieważ są one podatne na raka. Czarny: Kolor, który generuje kontrowersje, ponieważ jest genetycznie mało prawdopodobne, aby narodził się z tego koloru. Istnieją tylko dwa powody, dla których twój bokser jest czarny. Po pierwsze, nie jest to czysta rasa, do dziedziczenia niektórych genów ich poprzedników między przekroczeniem dwóch mestizos, ale także bokserów (które nie są czyste). Po drugie, jest to związane, ale zainwestowane, to znaczy bardzo ciemno. Opalony: Jest od jednego brązowego do prawie czerwonawego koloru, a także z białymi plamami na klatce piersiowej, brzuchu i nogom. Albinos: Jak wiedzieć, czy to albino czy białe? Weź pod uwagę kolor ich oczu, są lekko kolorem, a ich powieki są różowe, ponieważ nie wytwarzają melaniny), w przeciwieństwie do białej, która ma ciemne oczy.  Jeśli masz jakąś wylewkę lub pysk, to nie jest albinos. Zarówno bokser biały, jak i albino mogą rozwijać raka skóry i oczu, więc zaleca się ochronę, głównie latem. Ten typ boksera jest trudny do znalezienia. Co do twojego temperamentu, Bokser to psy, które wyróżniają się na ich inteligencji, energii i są bardzo zabawne. Zwykle uważa się, że są one agresywnym psami, ale nic więcej niż rzeczywistość. Zazwyczaj są to zwierzęta rodzinne i ochronne w ich otoczeniu. Jeśli jakikolwiek okaz jest agresywny, dzieje się tak, ponieważ nie został poprawnie podniesiony. Zdrowie boksera Jeśli zaoferowałeś swojemu psu zrównoważona dieta, utrzymałeś ją fizycznie aktywną i dałeś mu całą miłość, na którą zasługuje, nie możesz wykluczyć ani zaniedbać możliwych chorób, które może cierpieć w przyszłości.  Najczęstsze choroby w bokserze są zwykle prezentowane przez ich starość, więc musisz być bardzo uważny z normalnym zachowaniem. Znając swój stan zdrowia, możesz uniknąć lub zajmować się chorobami, które wpływają na tę rasę psów, takich jak: Problemy z sercem Guzy Padaczka Dysplazja biodra, dziedziczna choroba kości. Skręt żołądkowy, przedstawia zapalenie i ból brzucha Spondyloza, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa Piesny zwyrodnieniowe zapalenie stawów, który powoduje dużo bólu i jest prezentowany w obszarach takich jak biodro i plecy Zapalenie skóry Jeśli masz na uwadze problemy zdrowotne rodziców swojego szczeniaka, będziesz wiedział, jaką chorobę może być podatna. Oprócz tego ważne jest, abyś o tym wiedział Ta rasa ma małą tolerancję na ciepło, z tego powodu nie powinieneś zmuszać psa do ćwiczeń, ponieważ może on przedstawić udar cieplny i narażać życie twojego zwierzaka. Uwaga i opieka, którą dajesz swoim zwierzętom, jest ważna, Twoja jakość i oczekiwana długość życia będą od tego zależne. Jak edukować swojego zwierzaka Według mądrzejszej listy psychologa i profesora Stanleya Corena, wyścig bokserski znajduje się na 48. pozycji, ponieważ ma średnią inteligencję i posłuszeństwo. Odpowiadają 30% czasu.  Od 40 do 80 powtórzeń musi zrozumieć zamówienie.  Według Corena inteligencja psów ma trzy aspekty: Instynktowna inteligencja: Ma takie umiejętności, jak wypas, opiekun lub firma. Inteligencja adaptacyjna: Możliwość rozwiązania problemu. Inteligencja pracy i posłuszeństwa: Jest to zdolność uczenia się od człowieka. Dzięki linkowi stworzonemu między nauczycielem a zwierzakiem zdolności i umiejętności psa rozwijają się.  Szkolenie i edukacja są fundamentalnymi klubami do lepszych relacji ze środowiskiem, więc powinno się zacząć, gdy jest to wciąż szczeniak. Po nauce podstawowych rozkazów posłuszeństwa postępujesz z psami, takimi jak sztuczki, dajesz nogę lub korę, gdy pytasz, siedzisz lub kłamiesz, aby wymienić tylko kilka. Wśród innych nauk jest okresową rolą, aby nadać swoje potrzeby na papierze i wyjmować je w określonych czasach, aby wyprowadzić je z domu. Zastosowanie naszyjnika i paska można przetestować na kilka godzin przed wyjazdem, aby stopniowo dostosowuje się i nie chce ich usuwać, gdy pójdzie na spacer. Niektóre ciekawości boksera . Międzynarodowa Federacja Kinologiczna (FCI), Federacja Międzynarodowa odpowiedzialna za promowanie i rządzącą cynologię lub kanałą, a także standardy hodowli psów, Nie akceptuje białego i albino boksera jako kopii tej rasy. W Hiszpanii bokser nie jest uważany za niebezpieczną rasę, chociaż nadal uważa się, że jest ona w innych częściach świata. Podczas Druga wojna światowa, wyścig został zignorowany, akceptowany w nadchodzących latach w Stanach Zjednoczonych. Nie wahaj się mieć zwierzaka boksera, będzie to idealny partner. Wesoły, wierny i doskonały towarzysz w twoim życiu. Sprawdź pochodzenie, charakter i inne ciekawostki innych ras psów tutaj: Border Collie Wskaźnik angielski Golden Retriever Cocker Spaniel English Samoyed Schnauder Pasterz belgijski Buldog francuski Bull Terrier Andaluzyjski winiarz

Wystąpił w filmach, jest rozpoznawany na całym świecie i jest uważany za jednego z najbardziej ukochanych, zapamiętanych i żądanych psów wszechczasów. On San Bernardo Jest to super gwiazda i teraz zrozumiemy, dlaczego. Rozmiar: Duży/gigant. Waga: Między 54 a 82 kg. Typ włosów: Średnie, gładkie i gęste. Charakter: Przyjazny, żywy, czujny, łagodny, spokojny Zdrowie: Podatne na problemy w kościach i stawach Długość życia: Od 8 do 10 lat. Z powodu tego duży rozmiar i jego owłosiony i uprzejmy wygląd, Stał się bardzo proszonym psem. Wiele filmów i zdjęć szczeniąt i dorosłych psów z tej rasy ozdabiają Internet i nieuniknione jest je kochać.  Oprócz ich imponującego wyglądu i wielkości, San Bernardo zawsze będzie pamiętany przez małą lufę, która zawieszała go z jego szyi, gdzie nosił alkohol lub lekarstwo dla ich właścicieli lub ludzkich towarzyszy, gdy uratował ich w górach dawno temu. Teraz to zwierzę Jest uważany za bardzo wierny i ochronny pies, który pokonuje wszystkich słodyczami i przywiązaniem. Historia i pochodzenie San Bernardo Ten Wspaniała rasa Pochodzi z szwajcarskich Alp i północnych Włoszech, gdzie Rzymianie osiedlili się ze swoimi różnymi typami psów, które po zmieszaniu, dają z tą wielką puszką. Wśród psów, które dały początek San Bernardo, była wymarła mastina Alp, Tybet Dogo, wielki duński i Nowa Fundlandia. Przez kilka stuleci, od siedemnastego, rasy te mieszano ze sobą, aż do uzyskania tej rasy dzisiaj. Kazy, które dały początek San Bernardo, były używane jako psy nadzoru, ochroniarzy i ratunek w XI wieku przez grupę mnichów, którzy nosili hospicjum W El Paso del Monte San Bernardo, który miał na celu zapewnienie loży i ochrony pielgrzymom, podróżnikom i gościom.  Z upływem czasu i dzięki jego sile, odwagi i wytrwałości, San Bernardo stał się bardzo przydatny. Jego obecność była wymagana jako towarzysze tych, którzy przekroczyli górę, ponieważ mogliby zapewnić wielką pomoc na wypadek wypadku. Obecnie, San Bernardo został oficjalnie wyznaczony jako szwajcarski pies narodowy, dzięki całej pracy, którą grał jako pies ratunkowy. To nasze dni, łatwiej jest zobaczyć to w dziedzinie jakiegoś miasta ze względu na jego duży rozmiar. Podobnie, nie jest już tak powszechne, jak ratuje ludzi, ale raczej jako dumny i kochany członków rodziny. Charakterystyka fizyczna San Bernardo San Bernardo Jest to duży i imponujący pies tekstury. Może być bardzo wysoki, duży i ciężki, więc zasługuje na dużo miejsca do rozwoju. Mają dobry, natukowany wygląd, co oznacza wielką szlachetność. Spośród wszystkich aspektów, które mogą zwrócić uwagę San Bernardo, głowa niewątpliwie wyróżnia się, szczególnie ze względu na jego konkretne frakcje. Głowa San Bernardo jest szeroka i duża, z zatopionymi i średnimi oczami, które różnią się kolorem, od jasnego kasztana po ciemność. Jego nozdrza są zwykle otwarte z czarną trufią.  Jeśli mówimy o jego pysku i ugryzieniu, jest zwykle szeroka i potężna, ponieważ posiadane, które posiadają szczęki, są szerokie i tego samego rozmiaru zarówno powyżej, jak i poniżej. Jeśli chodzi o ich uszy, wiszą po każdej stronie głowy, są trójkątne i średniej wielkości. Ogon San Bernardo jest długi i zawsze wisi, co nadaje mu większą zwinność. Jego nogi są grube, a nogi zwykle proste. Rodzaje futra obecnego w San Bernardo Ważne jest, aby pamiętać o tym Istnieją dwa rodzaje San Bernardo, jeden, który ma krótkie włosy, a drugi z długimi włosami. Jednak nie ma różnic między tymi dwoma typami, oprócz długości ich włosów i koloru, ponieważ oba mają takie same wymiary i ten sam temperament. San Bernardo z krótkimi włosami: Ma gładkie i gęste włosy na zewnątrz swojego ciała, aw części wewnętrznej ma grube i krótkie futra. Ponadto krótki ogon włosów jest zwykle gęsty i liściasty i ma grzywkę na nogach. San Bernardo z długimi włosami: Jeśli odnosimy się do futra w jego zewnętrznej warstwie, ma to średni i gładki rozmiar, a wewnętrznie ma również grube futro. W niektórych przypadkach futro, które obejmuje biodro, może być typu falistego. Ogon ma dużo gęstych i gęstych włosów. Kończyny mają również grzywkę, ale z większą obfitością. San Bernardo Fur Color Niezależnie od rodzaju włosów, które posiadają, okazy tej rasy mają ten sam zakres kolorów. Są w większości białe z czerwonymi, brązowymi, a czasem żółtymi lub kremowymi plamami. Ploty te są prezentowane w różnorodności rozmiarów między każdą próbką, aw niektórych przypadkach obejmują dużą część zewnętrznej warstwy San Bernardo. Ale normalnie psy te mają białą przewagę, szczególnie w ich wewnętrznych warstwach. Istnieje również możliwość, że istnieją okazy San Bernardo z czarnymi plamami, chociaż zwykle nie występują one często. Wymiary San Bernardo Zwykle nie ma wielu różnic w wymiarach między męskimi i kobietami okazów San Bernardo, z wyjątkiem jego wzrostu. W przeciwnym razie, Będzie zależeć od indywidualnych cech psa i jego diety. Wysokość: Zrób 70 cm / samice: minimum 65 cm. Waga: Oscyluje od 60 kg do 90 kg. Temperament San Bernardo Chociaż San Bernardo to pies, który może stać się dość duży i korpulentny, nie charakteryzuje się gwałtownym. Faktycznie Jest to bardzo uprzejma i uprzejmta puszka. Można go opisać jako ekstrawertyczne i w rzeczywistości Ciesz się firmą dla dzieci, tym, którzy zwykle zajmują się i dają dużo miłości. San Bernardo jest bardzo lojalną puszką, raczej powolnych ruchów i z tendencją do bycia dość cierpliwym. Bardzo rzadko jest wiedzieć o kopii tej rasy, która kogoś zaatakowała, ponieważ zwykle są one spokojne, dobre psy, jeśli są odpowiednio wykształcone, Zawsze będą starać się pomóc swoim panom, którego kochają z pasją. Chociaż cieszy się i potrzebuje ćwiczeń, jak każda inna puszka, San Bernardo nie jest psem, który pozostaje w stałej aktywności i nie charakteryzuje się marnotrawstwem energii. Raczej zwykle lubią długie i ciche spacery, oprócz leżenia u stóp mistrza, odpocząć.  Można powiedzieć, że San Bernardo stają się nawet bardziej pasywne w miarę starzenia się, więc musisz dbać o to, aby ich dieta jest zawsze akordem, ponieważ mają tendencję do przybierania na wadze, a następnie trudno jest schudnąć, szczególnie gdy znaleziono więcej dorosłych. Pomimo San Bernardo kocha swojego mistrza z wielkim oddaniem, nie ma tendencji do ekstremalnej zależności, a także cieszy się byciem samotnym, aby mógł stać się niezależny i wyglądać jako rozproszony. Mimo to będzie wymagało uwagi, San Bernardo uwielbia żyć z ludźmi, i dlatego często to jest uważany za psa rodzinnego. Oczekiwanie życia San Bernardo San Bernardo jest pięknym i wielkim psem, który da nam jego miłość i przywiązanie do szacowanego czasu od 8 do 10 lat, które będą się różnić w zależności od jedzenia, ćwiczeń i jeśli zostanie przedstawiona jakakolwiek choroba, która może wpłynąć na ich zdrowie. San Bernardo Care Istnieją pewne choroby, które mogą wystąpić w San Bernardo przez całe życie, i chociaż nie oznacza to, że z pewnością ich ucierpią, istnieje tendencja do tego, aby tak się stało. Wśród nich są następujące: Dysplazja lub łokcie biodra Skręt żołądkowy Rozszerzona kardiomiopatia (więc należy zwrócić szczególną uwagę, gdy jest to pewien rodzaj środka uspokajającego, ponieważ może to być śmiertelne) Aby zapobiec większości tych chorób, znowu ważne jest, aby dbać o dietę po diecie zalecanej przez eksperta weterynarza, który wie, jak zapewnić odpowiednie i niezbędne ilości puszki. Możesz spojrzeć na nasz katalog, aby zobaczyć konkretne jedzenie, które mamy.  Żywność należy również dodawać codzienne ćwiczenia, które zapewnią mięśnie mobilność i zwinność, i ułatwi tak ważny tłuszcz, aby uniknąć nadwagi. Ale należy to zrobić z umiarem, ponieważ skręt żołądkowy może prowadzić do nadmiernego treningu. Oprócz tych opieki jest taka, która ma wielkie znaczenie w San Bernardo, a mianowicie opieka nad jego głową. Jak wiemy, głowa jest jedną z jej najważniejszych cech, dlatego ważne jest, aby szczególnie w kopiach długich włosów wydzieliny, które emanują z ich oczu, były stale czyszczone, ponieważ przez lata zwykle występują umiarkowane oddziały między skórą a oczami. San Bernardo często się ślini, więc powinieneś pamiętać Opieka higieny jamy ustnej Musi być ciągłe, konieczne, aby robić to okresowo. Jeśli chodzi o szczotkowanie, zaleca się, aby proste i pełne szczotkowanie było wykonywanie codziennie co 8 lub 10 tygodni. Edukacja i szkolenie San Bernardo Jest to pies, który w wielu przypadkach jest uważany za „gigantyczny pies”, więc jednym z głównych problemów, które powstają w celu szkolenia lub edukacji, jest jego wielkość i ilość przestrzeni, jakiej wymaga. Dlatego zawsze zaleca się, aby zaczął się jak najszybciej, zanim osiągnie rozmiar, który utrudnia proces, ponieważ gdy jest szczeniąt i mały, może być lepszy i łatwiejszy do opanowania. Jak każda inna może, Ważne jest, aby rozpocząć interakcję z innymi psami, Zwierzęta lub ludzie z największą szybkością, gdy ten szczeniak, ponieważ mając duży rozmiar, konieczne jest, aby szybko nauczyć się radzić sobie z innymi.  Ważne jest również, aby pamiętać, że przestrzeń, którą musisz rozwinąć, musi być szeroka, ponieważ będąc tak dużym psem, wymaga wystarczającej ilości miejsca, aby mieć mobilność, która pozwala czuć się komfortowo. San Bernardo bardzo dobrze reaguje na pozytywne szkolenie wzmocnienia, więc bardzo łatwo jest go wyszkolić i sprawić, by stał się posłuszny. Ceny San Bernardo To jest bardzo łatwe Pozyskaj szczeniaka San Bernardo, możesz je zdobyć z profesjonalnymi hodowcami, w jakimś sklepie lub online; Tak więc ich ceny różnią się w zależności od miejsca, w którym chcesz dokonać zakupu. Zalecenie ma być bardzo uważne na warunki hodowlane, które sprzedawca ma, ponieważ wiele razy nie są one najbardziej odpowiednie ani etyczne. Jeśli masz pedigri, oczywiście cena jest zwykle wyższa. W dolarach może wynosić od 3000 do 3500 USD, Szczeniak z San Bernardo z Pedigrí, cena, która w euro wynosi 2600 i 3000. Wziąć pod uwagę San Bernardo Jest to jeden z najpiękniejszych gigantycznych psów rasy, czuły i drogi z całego świata. Jego niesamowity temperament jest znany na całym świecie i jak może on dbać o dzieci tak wiele oddania. Jest to niewątpliwie pies rodzinny, jeśli interakcja z innymi ludźmi, psy lub zwierzęta są wprowadzane na czas. Zwłaszcza, aby rozrosnąć poprzez zrozumienie „roztropności” niezbędnej podczas interakcji ze zwierzętami lub ludźmi mniejszymi od niego.  Może być bardzo cichy i w rzeczywistości nieco powolny w ruchach. W miarę wzrostu staje się coraz bardziej pasywne, a to może być punkt na twoją korzyść, jeśli docenimy spokój, ale jest to coś, co należy wziąć pod uwagę, jeśli nie chcemy, abyś cierpiał na nadwagę. San Bernardo jest bez wątpienia piesem, który potrzebuje nas, aby naprawdę wiedzieć, co otrzymujemy, kiedy decydujemy się na wjazd do naszego życia. Najlepiej jest wiedzieć każdy aspekt, który masz, a następnie zważyć, jeśli mamy przestrzeń, siłę i poświęcenie, aby być z nimi. Polecamy również te inne artykuły: Tosa inu Napolitan Mastin Cane Corso Argentyńskie dogo Angielski mastin Hiszpański mastion Nowa Fundlandia Bullmastiff Świetny duński

Kiedy widzimy osobę i jego pies przechodzą przez park, widzimy podobieństwa we włosach, w oczach lub po prostu w jego zachowaniu. . Napolitan Mastin Są jedną z największych ras psów, które możemy znaleźć, a ich atrakcyjność wykracza poza ich uderzający rozmiar, ich piękne futro i urocze fałdy skóry. Nie możemy powiedzieć, że ludzie, którzy adoptują neapolitańską mastin, są pomarszczonymi gigantami, więc jaką osobą powinieneś być Jeśli chcesz Adoptuj neapolitańską mastin? ¿Znasz tę wspaniałą rasę psów? Rozmiar: Duży/gigant. Waga: Między 50 a 70 kg. Typ włosów: Bardzo krótkie i gładkie. Charakter: Obrońca, uparty, nieustraszony, posłuszny, dominujący, ujmujący Zdrowie: PRPENSE, aby cierpieć wrodzone choroby Długość życia: Od 8 do 10 lat. Pochodzenie neapolitańskiego mastionu Jak wskazuje jego imię, Neapolitańska mastin ma swoje początki w pięknych Włoszech. To jest pies straży, który zchodzi Romano Moloso, wyścig, który był używany w tym czasie w walce z lwami, słoniami, innymi psami, a nawet człowiekiem, jako formą rozrywki; i mutonu tybetańskiego, który był używany jako główny opiekun w świątyniach gór w Tybecie. Z biegiem lat włoscy rolnicy przekraczali różne rasy psów, aby zwiększyć wielkość neapolitańskiej mastyny. Niektórzy mówią nawet, że dołożyli wszelkich starań, aby zwiększyć te zmarszczki, więc ich pies Guardian miałby tak zaciekłą liczbę, że nikt nie odważyłby się zbliżyć do swojej farmy. Tak ok Obecnie Neapolitan Mastin jest bardziej psem firmowymMówił, że chociaż wspólny pies straży mógł ugryźć ramię intruza, neapolitański mastif mógł rozerwać mu rękę. Nie ma wątpliwości, że starano się nakarmić pomysł, że ta rasa była naprawdę bestią. Charakterystyka fizyczna neapolitańskiej mastyny Na początek trochę przeglądamy, słowo mastin pochodzi z łaciny Massivus, można to przetłumaczyć jako masyw. Ten przymiotnik jest przyznawany nie tylko neapolitańskim mastifowi, ale wielu innym Równie duże rasy psów. Włoska mastin, jak jest również znany, jest psem, który imponuje, gdy go widzi, jest muskularny i imponujący A jego ciało jest gęste. To, co się wyróżnia, to twoja głowa, jest to ogromne, choć dobrze proporcjonalne do reszty ciała, jest pokryta grubymi zmarszczkami, od ramy do jelit i od powiek po usta, tworząc fałdy, które czasami mogą powodować pewne problemy zdrowotne dla psa, takie jak utrudnienie wzroku. Pysk tej mastiny ma również zauważoną funkcję i jest to, że zwykle jest tak długo, jak jest szeroka, co może wydawać się kwadratowe. Górna warga jest duża, pokrywającą usta. Jego futro jest jasne, krótkie, gładkie i bardzo łatwe w utrzymaniu, możemy znaleźć je w kolorach takich jak czarny, srebrny szary, piasek, brąz lub mahoń. Jego ogon jest mediana, a uszy, gdy nie są cięte, są długie i spadają z każdej strony twarzy. Neapolitański mastif ma długość życia między 8 a 10 lat i zaczyna być uważana za dorosłą w ​​wieku 3 trzech lat. Te psy są znane z imponującego rozmiaru, jego waga wynosi od 70 do 95 kilogramów. Jeśli chodzi o ich wzrost, neapolitańska mastyna jest zwykle dłuższa niż wysoka, chociaż mogą mierzyć od 60 do 75 centymetrów wysokich. Poznaj inne rodzaje mastifów: Hiszpański mastion Angielski mastin Mastina tybetańska Włoski mastin Zachowanie i osobowość Prawdopodobnie pies prawie 100 kilogramów, z potężnym szczekaniem i twarzą kilku przyjaciół, nie jest postacią, której chcielibyśmy się zbliżyć. To pierwsze wrażenie wyrządzone przez neapolitańską mastin i właśnie do tego Włoscy rolnicy wykorzystali ich do ochrony swoich gospodarstw, ich domy i bydło. Z pewnością mają zacięty i groźny wygląd, ale w rzeczywistości jest to nic więcej niż fasada. Neapolitańska mastin jest jednym z najbardziej wiernych i spokojnych towarzyszy, jakie możemy znaleźćSą jak gigantyczne dzieci lub piękne nadziewane niedźwiedzie. Jest to pies jak każdy inny i często stara się przyciągnąć uwagę i miłość w domu, zawsze będzie szukał miejsca na kanapie do oglądania telewizji obok rodziny, chociaż czasami jego duży rozmiar utrudnia mieszkanie w domu. Jeśli chodzi o dzieci, Neapolitańska mastin jest ostrożna i czułaMa wiele cierpliwości, nawet do dzielenia się z małymi dziećmi. Nie zaleca się ich adoptowania, gdy nie masz dużego domu z dużym ogrodem lub patio, ponieważ ze względu na ich rozmiar muszą być w dużych przestrzeniach. Jednak im bardziej rośnie, Mastin będzie mniej zainteresowany spędzaniem czasu na zabawy na zewnątrz, a zamiast tego będzie szukał sposobów bycia w domu i odpoczynku na kanapie lub w łóżku. Są dość siedzącymi psami i nie potrzebują zbyt wiele ćwiczeń, jednak najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla neapolitańskiego mastifa, jest zabieranie go na spacer kilka razy w tygodniu, aby utrzymać dobrą kondycję fizyczną. Chociaż nie znajdziesz bardzo hałaśliwego lub bardzo aktywnego fizycznie psa, preferowane jest, aby neapolitański mastif był w otwartym środowisku lub w szerokim domu. Pamiętaj o tym Są z natury psy straży, więc są bardzo zazdrosni o swoje terytorium. Jeśli zwierzę zbliża się do tego, co uważa za swoją własność, mógłby zmienić i zacząć szczekać. A jeśli coś go charakteryzuje, to siła ma jego szczekanie. Napolitan Mastin Feed . Jedzenie, które dajemy naszym zwierzętom Jest to główny czynnik, pomaga im rosnąć duży, silny i zdrowy, gdy są szczeniętami. Ponadto uzyskują wszystkie witaminy, których potrzebują, aby pozostać w dobrym zdrowiu. Całe jedzenie, które dajemy naszemu zwierzakowi, znajduje odzwierciedlenie za granicą, siła, która pokazuje, jasność i miękkość włosów wynika z rodzaju jedzenia, które dajemy naszemu napolitanowi, mastifowi, Ta rasa potrzebuje diety bogatej w niezbędne i niskie oleje. Szczenięta, które rosną tak samo, jak neapolitańska mastyna, rosną bardziej niż reszta psów. Dlatego są uważani za dorosłych tylko wtedy, gdy skończyli 3 lata. Z tego powodu potrzebują diety o niskiej zawartości tłuszczu, ponieważ tłuszcz zapewnia energię i będąc raczej powolnym psami, może prowadzić do otyłości. Neapolitańska mastin może żywienia naturalną dietą lub z dużą karmą dla psów dostępnych w supermarkecie. Jeśli zdecydujesz o tym drugim, ważne jest, aby wybrać kompletny produkt dla ras o dużych rozmiarach, niskiej zawartości tłuszczu i białka wysokiego rodzaju światła lub produktów, które pomagają kontrolować wagę. Dzięki naturalnym dietom najbardziej zalecanym jest karmienie go rybami, kurczakiem lub indykiem, ze względu na niską zawartość tłuszczu i doskonałą zawartość białka. Niektóre osoby towarzyszą im makaron lub chleb, aby upewnić się, że obok białka pies otrzymał również dużą część węglowodanów. . Duże rasy psów (Podobnie jak psy San Bernardo) mają tendencję do rozwijania otyłości, jeśli nie są odpowiednio karmione. To samo w sobie jest czymś dość poważnym, ale może również prowadzić do innych problemów zdrowotnych na poziomie kości, w stawach, między innymi na poziomie sercowo -naczyniowym. Ważne jest, aby Twój pies utrzymywał zrównoważoną dietę, bogatą w białko i niski tłuszcz, również bogaty w kwasy tłuszczowe, dzięki czemu możesz zagwarantować dobre zdrowie wielkiego zepsutego domu. Neapolitańskie szczenięta mastin Kiedy samica neapolitańskiego mastifa jest na taśmie, ciąża jest rozszerzona z 58 do 63 dni. Naprawdę szczególną rzeczą w ciąży jest liczba szczeniąt, które mogą rodzić. Będąc tak dużą rasą, ilość szczeniąt będzie liczna. Mogą mieć jednocześnie od 10 do 14 szczeniąt, więc porody są zwykle bardzo długie, szczególnie jeśli pies jest pierwszy. Zanim pies zacznie swoją poród przestanie jeść i będzie szukał wygodnego miejsca na przyniesienie szczeniąt na świat, ważne jest, abyśmy pomogli im w tym zakresie i starać się dać im najwygodniejsze miejsce, jakie mamy w domu, aby przejść przez ten etap, pamiętając, że czasami siła robocza można przedłużyć nawet do 36 godzin. Wskazane jest posiadanie weterynarza w czasie porodu, szacowany czas wydalenia szczeniąt wynosi około 30 minut, jeśli czas przekroczy 90 minut, szczeniak może być zagrożony uduszeniem. W takich przypadkach posiadanie liczby naszego weterynarza lub tego samego lekarza w tym miejscu może uratować zarówno szczenięta, jak i nasz psa o powikłaniach. Zdrowie i opieka Jak w przypadku każdego zwierzaka, musimy Przyjmij to okresowo do weterynarza. To w celu wykrycia jakiegokolwiek stanu, które mogą cierpieć, a także aktualizację szczepienia. Jego futro jest naprawdę piękne, jednak potrzebuje opieki, aby zachować zdrowie i jasne. Nie potrzebujesz kąpieli z rzędu Otrzymuj miesięczną kąpiel To wystarczy. Jednak ich zmarszczki muszą być codziennie czyszczone wilgotną szmatką i prawidłowo wysuszyć, szczególnie po każdym posiłku, ponieważ może gromadzić się między zmarszczkami i powodować infekcje lub choroby. Twoje uszy powinny być czyszczone Z kawałkiem bawełny, nigdy nie wyczyść kanału słuchowego bawełnianym prętem, możesz je uszkodzić. To jest konieczne Wyczyść zęby Przynajmniej raz w tygodniu, aby zapobiec gromadzeniu się kamienia nazębnego. Podobnie ich paznokcie należy również odpowiednio opiekować się i wycinać co miesiąc. Pamiętać Zadbaj o swoją dietę Z pokarmem o doskonałej niskiej jakości tłuszczu i białek. Z wiekiem, Neapolitańska mastin może stać się siedzący. Przechodzą od szczeniąt, które lubią grać na patio przez cały dzień do dorosłych, którzy wolą być rzucani na kanapę lub w łóżku przez większość dnia. Ważne jest, abyśmy zabrali je, aby spacery były kilka razy dziennie, ćwiczyć mięśnie, stawy, spalanie energii i zapobieganie chorobom Wziąć pod uwagę Podczas gdy powolny spacer neapolitańskiej mastin może przypominać spacer lwa, ten ogromny przyjaciel jest niczym więcej niż owcą ukrytym jako gwałtowny wilk. Mastin jest wiernym i lojalnym partnerem które ochroni wszystkich członków rodziny Bez względu na wszystko, ponieważ to właśnie nakazuje jego instynkt. Ich nature ma być psami strażniczymi, chociaż coraz więcej rodzin jest adoptowanych jako psy firmy. Są to psy, które potrzebują szczególnej opieki, aby zachować bezpieczeństwo i zdrowie. Potrzebują dużych przestrzeni i dużych dziedzińców do gry, gdy są szczeniętami. Wymagają również, abyśmy byli bardzo ostrożni z ich zmarszczkami, ponieważ mogą to być ich największa słabość. Ważne jest, abyśmy dali im całą naszą miłość, ponieważ uwielbiają uwagę i towarzystwo, nawet jeśli jej nie wymagają. Neapolitańska mastin to stworzenie miłosne, zwłaszcza z małymi dziećmi, jest cierpliwy i jest gotów zostawić swoje stanowisko na kanapie, aby dać przestrzeń najmłodszym. Jak widzieliśmy, ten piękny wyścig przeszedł wielkie zmiany przez lata, będąc najpierw piesem opiekulanym, zaciekłym i przerażającym w farmie Old Włoch, gdzie jego szczególny wygląd trzymał intruzów z dala od nieruchomości. Wkrótce sami rolnicy zauważyli, że byli wiernymi i niezawodnymi stworzeniami i stopniowo dali im przestrzeń, którą nadal utrzymują w domu. Obecnie Neapolitan Mastiff jest niezbędnym członkiem wielu rodzin, które otworzyły drzwi i znaleziono jeden z najlepszych przyjaciół, jakich mogliby sobie wyobrazić. Jeśli jesteś partnerem neapolitańskiej mastin i jeśli założenie, że właściciele przypominają ich psy, jest prawdziwa, nie ma wątpliwości, że jesteś kimś bardzo przyjaznym i czuły, pomimo tej trudnej fasady. Inne gigantyczne rasy psów: Broholmer Argentyńskie dogo Flanders Boyero Angielski mastin Komondor Nowa Fundlandia Bullmastiff Mastina tybetańska Cane Corso San Bernardo Świetny duński

On Shepherd Australian Jest lojalnym i czułym psem i możemy podkreślić jego niesamowity poziom energii oraz jego ciekawy futrzany i zawoalowany wygląd. Rozmiar: Średni/duży. Waga: Między 16 a 32 kg. Typ włosów: Gładkie i długie. Charakter: Inteligentny, czuły, dobra natura, aktywna, obrońca Zdrowie: Zdrowy Długość życia: Od 13 do 15 lat. Są piękną rasą do zobaczenia, zwłaszcza gdy swobodnie wypasają pełne stada owiec. Należy jednocześnie przyznać za to, że są psami pracy i konkurencji, nawet jeśli obie strony zasadniczo różnią się od siebie. Australijski pastor towarzyszy wielu rodzinom różnych kontekstów i sytuacji od długich lat. Może to być ten farmer, który wyobrażamy sobie z dżinsów, a z kolei idealnie jest rola psa domowego towarzyszącego przeciętnej rodzinie, a dlaczego nie? Wykonuje również świetną robotę, że ratunek, poszukiwanie i pomoc. Wygląda na to, że nie ma nic, czego ten pies nie może zrobić, być może pozostanie nieruchome jest jedną z tych rzeczy. Ile wiesz o nieuchwytnym australijskim pastorze? Jest to niewątpliwie bardzo charyzmatyczne i przyjazne, ale nigdy nie jest inni, aby nauczyć się czegoś nowego o tych pięknych psach. Historia australijskiego pastora Pomimo jego imienia, Australijski pastor to wyścig Urodzony w amerykańskiej ziemi, Zostali pierwotnie wychowani, aby pomóc rolnikom i amerykańskim rolnikom w aranżerze bydła, i można śmiało powiedzieć, że niektórzy nadal ćwiczą tę pracę, z taką łatwością, że nie ma wątpliwości, że urodzili się.  Jednak jego nazwa jest powiązana z jego pochodzeniem w innych formach. Wielu teoretyzuje, że australijski pastor ma jako przodków collie i kilka wypasanych psów, które przybyły na amerykańską ziemię przez australijskie statki importowe w czasie 1840 r. I stamtąd przyjmują jego imię. Od samego początku był to wyścig roboczy i niewątpliwej inteligencji, ich wszechstronność sprawiła, że ​​zyskały dużą popularność w latach, które nastąpiły po II wojnie światowej, gdzie ich rodeo na rodeo z dżinsami opuściły tłumy z wielkim zdziwieniem, osiągając nawet pojawienie się nawet w filmach i programach telewizyjnych z tych lat. Podczas gdy dziś jest to jeden z najlepszych przyjaciół rolników i rolników, australijskiemu pastorowi udało się zdobyć miłość wielu rodzin za jego odważną, energiczną i lojalną osobowość. Jest to pies, który cieszy się uwagą i pozostaje zajęty w jakiejś aktywności. Temperament i osobowość australijskiego pastora On Aussie Jak wiadomo również, jest piesem o wygórowanej energii. Dlatego należy wziąć pod uwagę przy przyjmowaniu jednego z tych energetycznych psów, które będą potrzebować godzin świetnego ćwiczeń, uwagi i treningu. Jest to jeden z tych psów, z którymi spacer po okolicy nie wystarczy, aby pokryć jego codzienne ćwiczenia, australijski pastor potrzebuje co najmniej dwóch godzin dziennie dobrych ćwiczeń, aby skończyć się zadowolonym.  Jak każdy pastor, Pierwotnie podniesiony, aby pomóc w zadaniach na farmie a jego głównym zadaniem były owce owce. Który wykonał i nadal wykonał, doskonale i gdzie jest w stanie spalić całą tę dodatkową energię, która go charakteryzuje. Jeśli jednak nie jest to rodzaj rodziny ze stadem owiec na podwórku, australijski pastor może nadal być idealnym psem, należy po prostu zwrócić uwagę i ćwiczenia. Możesz wdrożyć wiele sztuczek i zajęć, aby zachować Australijkę, aby zacząć, jeśli jesteś osobą, która zwykle biegnie, przyjmowanie pastora może być dobrym sposobem na zajęcie, bieganie lub ćwiczenie, ponieważ jest to bardzo wszechstronna rasa, uczą się robić prawie wszystko. Gry takie jak pójście po piłce lub łapanie albumu, mają się dobrze, jeśli chłopcy w domu ćwiczą sporty, takie jak piłka nożna lub baseball, australijski pastor z łatwością pomoże im doskonalić swoje zdolności do rzucania piłką przez wiele godzin. Są również dobre na różnych obszarach, nie tylko jako psy domowe, pasterze lub konkurencja. Australijski pastor pokaże również świetne umiejętności jako pies ratunkowy lub poszukiwania, wykrywanie i słuchanie, a także stanowi fantastycznego psa wsparcia dla osób niepełnosprawnych. Znaczenie zapewnienia psu całego szkolenia i ćwiczeń, które wymagają leży w destrukcyjnych zachowaniach, które mogą się rozwijać, jeśli twój umysł nie radzi sobie z innymi rzeczami. Podczas gdy australijski pastor może być lojalną i spokojną firmą, jeśli jego specyficzne potrzeby nie są zadowolone, może stać się nudnym psem z tendencją do szczekania wszystkiego, co go zbliża i zakłóci, sprawi, że rozwinie destrukcyjne zachowania. Są bardzo inteligentni i muszą zająć tę inteligencję w czymś namacalnym. Pojawienie się australijskiego pastora Jednym z najbardziej uderzających aspektów australijskiego pastora jest jego charakterystyczny wygląd. Różni się znacznie w zależności od kopii, chociaż możemy ją rozpoznać w ten sam sposób. Pierwsze jest oczywiste, że jego miłe twarze, kształt pyska sprawia, że ​​wydaje się, że zawsze się uśmiecha, jego oczy z drugiej strony są zawsze uważne i przyjazne i pokazują jego wielkie pragnienie zawsze zadowolonego właściciela.  Australijski pastor jest średniej wielkości psa domowego, Samce mogą mierzyć od 52 lub 58 cm wysokości, dopóki Kobiety wahają się od 46 do 54 cm wysokości do krzyża. Odpowiednio Mężczyzna może ważyć do 32 kg, a kobiety osiągają 25 kg. Kolor jego oczu jest również różny, widzimy w nich różne odcienie niebieskiego, a także kawiarnie, jadą do bursztynu. Nie ma pewnego koloru, który wskazuje nas na pasterza australijskiego. Niektóre z nich mogą nawet mieć mieszankę kolorów w oczach, będąc niebieskim i drugim brązowym lub bursztynowym, te kombinacje mogą wystąpić w kilku odcieniach, z których najczęstszym jest niebiesko i brązowe. U niektórych psów jest również połączenie kolorów w tym samym oku. Jeśli chodzi o jego futro, nie ma ustalonego parametru na temat tego, jak powinny być widoczne australijskie owczarki, ponieważ może to znacznie się różnić w zależności od hodowli psa, miejsca i jakiego rodzaju psa jest hodowany: pasterz lub konkurencja. Zwykle widzimy białe tło o obfitych i miękkich włosach, z niektórymi miejscami, które różnią się ich rozmiarem i kolorem i mogą pokryć dużą część ciała jako tylko trochę. Plamy wahają się od czarnych do brązowych, miedzianych i czerwonawych tonów. Wszystkie te cechy nadają mu marmurkowy aspekt, jednak opis ten nie dotyczy ich wszystkich, ponieważ, jak już powiedziano, nie ma standaryzacji tego, jak powinien wyglądać pasterz australijskich. Biorąc pod uwagę, że istnieją dwa rodzaje australijskiego pasterza, musimy podkreślić, że rodzaj wypasu wychowanych psów jest zwykle mniejszy, cieńszy i ich mniejsze futro niż psy konkursowe. Te cechy pomagają im, gdy są na zewnątrz, gdzie może przyciągnąć brud i zaplątać się w gałęzie lub o sobie. Ogólnie rzecz biorąc, australijski pastor jest lojalnym, przyjaznym i aktywnym psem. Może stać się najlepszym przyjacielem każdego członka rodziny, ale należy wziąć pod uwagę, że jest to zwierzak, który będzie potrzebował dużo szkolenia i ćwiczeń. Wszystko to może zająć długie godziny wysiłku, jeśli zostanie osiągnięty, australijski pastor jest doskonałą opcją, aby być częścią wielu rodzajów rodzin, niezależnie od tego, czy masz farmę, dom, czy mieszkanie. Dobrobyt Aussie Zdrowie Nie zobaczymy pasterza australijskiego z niewielką energią lub wydaje się chory. W rzeczywistości rasa ta jest bardzo zdrowa, musimy tylko pamiętać, że podobnie jak my są w stanie zachorować i mogą odziedziczyć pewne warunki, które sprawiają, że są wrażliwe. Wśród problemów i chorób, które mogą wystąpić, są dysplazja bioder, stan, który wpływa na zdecydowaną większość psów. Jego długość życia waha się od 13 do 15 lat życia, dopóki poświęcamy im całą troskę i uwagę, na które zasługują, mogliby przetrwać do 16 lat. Są również wrażliwe na niektóre leki lub leki, mogą cierpieć na epilepsję i są szczególnie narażone na choroby oczu, takie jak zaćma lub ślepota. Jeśli wierzymy, że nasze zwierzak może cierpieć na którąkolwiek z tych chorób, najlepiej jest doradzić nam z weterynarzem, a to może nam powiedzieć, jakie środki podjęły, aby poprawić jakość życia naszego zwierzaka.  Pielęgnacja Będąc tak owłosionym psem, można pomyśleć, że opieka, którą musimy podawać, jest wyczerpująca, chociaż w rzeczywistości nie jest to tak trudne. Regularnie myć włosy W tym względzie wystarczy, aby pozbyć się martwych włosów, które mogą mieć, a tym samym zapobiec ich zakończeniu w naszych ubraniach, sofach i dywanach. Australijski pastor wycisza włosy dwa razy w roku, wiosną i jesienią, w tych czasach musimy tylko uczynić je częściej i kąpać się ciepłą wodą. Reszta to podstawowa troska, widząc, że ich paznokcie nie są zbyt długie. Posmaruj zęby przynajmniej raz w tygodniu, a tym samym zapobiegaj infekcjom, sprawdź uszy, oczy i skórę, aby sprawdzić, czy nie ma nic niezwykłego. Oprócz schorzeń, które mogłyby odziedziczyć, Australijski pastor jest dość zdrowym i silnym psem. Nie wymaga wielu opieki estetycznej, chociaż dużo ćwiczeń, aby utrzymać aktywny umysł. Karmienie Jak w przypadku każdego psa, ilość żywności, którą musimy dostarczyć, będzie zależeć od jego fizycznej cery, jego wieku, metabolizmu, a także zależy od tego, ile energii ma pies (im więcej energii, tym więcej potrzeb żywieniowych, w porównaniu z psami, które spędzają dzień na sofie z właścicielami). W przypadku australijskiego pastora jest to pies o wyjątkowym poziomie energii, mimo że jego ciało jest małe, cienkie i wysportowane, jeśli nie karmujemy go właściwie lub zapewniamy mu niezbędne ćwiczenie, może być podatne na otyłość.  W przypadku Australii wystarczy dwa filiżanki bardzo złożone z wysokiej jakości jedzenia dziennie. Warto je nakarmić w ten sposób, rano i popołudnie i kontrolować ilość żywności, którą im dajemy, aby pozostawić zaopatrzenie w żywność przez cały dzień. Jest to pies, który dobrze reaguje na szkolenie, jeśli jest on odpowiednio podany, jeśli zazwyczaj wykonasz sztuczki, prawdopodobnie będzie starać się bardziej, jeśli otrzymasz pyszne nagrody po skomplikowanych manewrach. Cała opieka, którą podajesz, musi odpowiadać zaleceniom twojego weterynarza, unikać lekkiego podejmowania decyzji, które mogą wpłynąć na twoje zdrowie. Podobnie zwróć uwagę na spełnienie wszystkich szczepionek. Cętkowane i energiczne Ze względu na swoją wszechstronność, Australijski pastor jest jednym z najlepszych zwierząt, jakie moglibyśmy dziś znaleźć w DíA, jak to było we wczesnych latach, nadal jest jednym z najlepszych towarzyszy dla rolników, jeśli chodzi o pękanie bydła. Będzie wiernym przyjacielem rodziny, od najmniejszego domu po najbardziej dorosłego, zawsze jest gotów zadowolić swoich właścicieli i zawsze stara się grać i bawić.  Australija od najmłodszych lat potrzebuje naszej większej uwagi, przywiązania, a przede wszystkim naszego czasu i cierpliwości. Jeśli uda nam się zrozumieć, jak działa twój genialny mózg, zrobimy z nieskończenie wiernym i inteligentnym przyjacielem, który uczyni nas bezwarunkowo. Australijski pastor odbył długą wycieczkę od swoich przodków, którzy podróżowali po statkach do psa, który znamy i czcili dzisiaj. Zaprzyjaźnił się z rolnikami pomagającymi im z bydłem i z różnymi zadaniami na farmie zdobył serca rodzin, które stają się niezwykle uważnym i nachylonym psem. I nie satysfakcjonowany z tego wszystkiego, jest także gwiazdą Beauty Shows, gdzie wygląda zarówno na swoją charyzmę, jak i marmurkową piękno. Możesz przeczytać więcej o australijskim pastorze tutaj. https://www.youtube.com/watch?v=JgbX8NDkFsE Polecamy: Border Collie Golden Retriever Cocker Spaniel English Samoyed Schnauder Pies gończy BodegLubAndaluzyjski Ero  

Podczas gdy niektóre rasy psów o znaczących wymiarach są czasem uważane za trudne w obsłudze, Rottweiler Jest to jeden z psów, który stał się popularny w rozważaniu go potencjalnie niebezpiecznego, reputacji, która pozbawiła go polecania jako zwierzaka firmy. Rozmiar: Duży. Waga: Między 35 a 60 kg. Typ włosów: Miękkie i wełniane. Charakter: Twarde, pewne siebie, pobożne, nieustraszone, dobra natura, czujność, posłuszna, pewna, odważna, spokojna. Zdrowie: Zdrowy. Długość życia: 8 do 10 lat. Psy te mają jednak cechy i atrybuty, które zapewniają szczególne zainteresowanie jako pies strażnik, zaczynając od jego imponującego i mięśni, z lojalną i odważną osobowością. Silny, dominujący i bardzo pewny pies, który może być również czuły, zwłaszcza gdy pracuje od szczeniaka w jego socjalizacji. Jest to jedna z najstarszych istniejących ras, które uczyniło go wierzycielem o wielkiej popularności i uznaniu w różnych częściach świata. Dobrze wykształcony, Te psy są doskonałymi towarzyszami, ale należy szczegółowo wiedzieć każdy aspekt wyścigu, jeśli chcesz przyjąć Rottweiler. Następny artykuł będzie bardzo pomocny, jeśli rozważasz ten ps, aby uczynić go nową rodziną rodziny. Pochodzenie Rottweiler Niedopuszczalnym aspektem w historii Rottweiler jest jego wiek. Rasa pochodzi z czasów Imperium Rzymskiego, w którym psu bardzo podobny do obecnych okazów, zastosowano w wypasaniu i ochronie. Jakiś czas później, Rottweiler, jak jest dziś znany, pojawia się w Niemczech, szczególnie w mieście Rottweil, którego nazwisko wykorzystano do identyfikacji tej rasy, która została uzyskana przez rozdroże psów z psów Typ molosoidów i niemieccy tubylcy. Nadzór, wypas i inne zadania terenowe pozostały główną funkcją, którą odtworzyła ta rasa psów, ze względu na jej wielkość i proporcjonalne wymiary, które przyniosły również dużą siłę i skuteczność w tych pracach. Do tego stopnia, który był Przydzielony jako pies policyjny za ich znaczące umiejętności śledzenia. Jednak w miarę rozprzestrzeniania się wyścigu uznano go za dobre zwierzę, chociaż później ta funkcja nie byłaby tak powszechna, ponieważ została przypisana kwalifikatorowi bycia potencjalnie niebezpiecznym psem. Charakterystyka fizyczna Rottweiler SUM Dimensiones Son Uno de los Najbardziej godne uwagi cechy wyglądu fizycznego Rottweiler. Solidny, silny muskularny i dobrze proporcjonalny jest właściwym sposobem opisania tego monumentalnego zwierzęcia. Różnice między kobietami i mężczyznami są zwykle godne uwagi. Dokładnie przyjrzyjmy się jej charakterystyk fizycznych: Waga i rozmiar Według seksu, wagi i wysokości tych psów może się znacznie różnić. W odniesieniu do kobiet mogą osiągnąć do 40 kilogramów i wysokość od 50 do 60 centymetrów do krzyża. Tymczasem mężczyźni przekraczają 50 kilogramów i mierzą od 61 do 70 centymetrów do krzyża. Głowa Na pierwszy rzut oka można zauważyć, że psy te mają dużą, poszerzoną głowę oraz dość twardą i wyraźną czaszkę. Jego pysk jest również duży, kwadratowy, pozwalając, by jego silny kęs na nożyczka pokazuje. Nos tych psów jest czarny i wystarczająco stromy. Niezbyt duże, podczas gdy ich uszy są średnio w porównaniu z ciałem. Wysokie wkładki. Linia Jego ogon jest zwykle długi, gruby i zwykle nie jest obserwowany. Chociaż jest to praktyka odrzucona w wielu krajach, często obserwuje się okazy tej rasy z jej amputowanym ogonem do drugiego lub trzeciego kręgu. Futro Te psy mają dwie warstwy futra, więc są idealne do zimnego klimatu. Wewnętrzna warstwa jest gładka i wełniana, utrzymując ciepło. Podczas gdy warstwa zewnętrzna jest gładkim, drobnym, średnim, ale dobrze sadzonym długimi włosami. Kolor dozwolony dla tej rasy jest głównie czarny i ma ogień lub czerwonawe plamy na niektórych częściach ciała, takie jak klatka piersiowa, gardło, kończyny, policzki i pod ogonem. Carácter del Rottweiler Chociaż wydaje się imponujący i inspiruje strach przed jego silnym i dominującym wyglądem, te psy, dobrze wykształcone, Zazwyczaj są czuły i przyjazne. Jednak z natury, Rottweiler to zrównoważony temperament. Są doskonałymi psami straży, więc zawsze są uważni i zachowują instynkt, aby chronić integralność swoich właścicieli w dowolnym momencie, który jest konieczny, szczególnie jeśli czują, że są zagrożone. Jest nieufny wobec nieznajomych i chociaż może pozostać odległy, nie zawahał się poradzić sobie z jakąkolwiek sytuacją w sposób Aguerrido. To samo dotyczy obecności innych psów, ponieważ To bardzo terytorialny pies, i będzie agresywny, jeśli poczujesz się najechany przez inne zwierzę. W domach z dziećmi zwierzak ten nie jest zalecany ze względu na jego siłę i kontekstę. Dzieci mogą niewłaściwie leczyć psa i mogą wystąpić niepożądane wypadki. Ma też jeden Dominująca osobowość, więc nie są wskazanymi psami na pojedynek po raz pierwszy, wymagają osoby charakteru i kto wie, jak poradzić sobie z najbardziej zdeterminowanym możliwym sposobem. Należy jednak wyjaśnić, że temperament kobiet jest nieco bardziej ujaśnienia niż temperatura mężczyzn. Te ostatnie są zwykle trudniejsze do kontrolowania i czują się bardziej dominujące. Te kły wymagają wielkiego poświęcenia, szczególnie pod względem szkolenia, w przeciwnym razie, jeśli mają szczęście, mogą stać się naprawdę agresywne i z łatwością rozwijać negatywne zachowania. W krajach takich jak Hiszpania psy te są prawnie sklasyfikowane jako niebezpieczne, ustanawiając system prawny zestaw wymagań dotyczących przyjęcia kopii tej rasy. Wśród nich licencja na zarządzanie niebezpiecznymi zwierzętami jest jednym z najbardziej niezbędnych wymagań. Rottweiler Education Solidna i ciągła edukacja jest tym, co charakteryzuje Proces szkolenia Rottweiler. Jak wspomniano, rasa ta zwykle jest prezentowana jako silne i dominujące zwierzę. Przez cały czas poczujesz się lepszy od jego właściciela, tym bardziej, jeśli wystarczająca postać do trenowania nie zostanie pokazana. Konieczne jest wskazanie, że nie reaguje na szkolenie oparte na krzyku, nadużyciach i autorytarnych rozkazach. Przeciwnie, przed tymi technikami pies może być agresywny i reagować negatywnie. Najbardziej odpowiednie jest przeprowadzenie szkolenia przy użyciu pozytywnego wzmocnienia. Odpowiednia edukacja koncentruje się na ustanowieniu zaufanych więzi z psami, w ten sposób zrozumiesz, że zamówienia wskazane i spełnią je stopniowo. Zaczynając od socjalizacji co najmniej trzy miesiące po urodzeniu jest niezbędne. Po prostu . cichy i dobrze wykształcony charakter tego wyścigu I możesz cieszyć się doskonałą firmą. Stałość szkolenia jest kolejnym aspektem, którego nie można uchwycić, a także szkolenie w zakresie podstawowych zamówień. Nauka siedzenia lub chodzenia między innymi pomoże psom zachować się właściwie przez cały czas. Rottweiler Health Podobnie jak jego ciało, zdrowie Rottweilera jest również silne. Jest to pies pełen dobrego samopoczucia, a także odporny na różne warunki. Jednak nie powinieneś tego ufać i zaniedbać, ponieważ zamiast tego wzmocnienie dobrej samopoczucia z opieką będzie najbardziej terminowym sposobem na przedłużenie oczekiwanej długości życia średnio od 10 do 12 lat. Chociaż cieszą się bardzo dobrym zdrowiem, otyłość może pojawić się u tych psów, jeśli jest karmiona nadmiernie, a nawet więcej, jeśli nie otrzyma odpowiedniej ilości ćwiczeń. Podobnie skręcenie żołądka może również zaskoczyć i wpływać na studnię tych psów. Pamiętaj jednak, że są to choroby, aby zapobiec odpowiedniej opieki i orientacji specjalisty. Pielęgnacja Chociaż chodzi o Silna i solidna rasa To nie wymaga nadmiernej opieki, Rottweiler wymaga pewnej uwagi, która pomoże zapewnić lepszą jakość życia i dobre samopoczucie. Wśród niezbędnej opieki są: Karmienie Podobnie jak we wszystkich zwierzętach z tendencją do otyłości i dużą, konieczne jest kontrolowanie ilości i jakości dostarczanej żywności. Wprowadzenie zrównoważonej diety z wysokiej jakości paszą, która zapewnia również niezbędne składniki odżywcze do wzmocnienia kości i organizmu, będzie pierwszym wskazaniem, które należy wziąć pod uwagę. Z drugiej strony unikanie nadmiaru potraw i słodyczy to kolejny niezbędny aspekt, jeśli chcesz mieć zdrowego, zdrowego psa i jego idealną wagę. Ćwiczenia Jest to pies, który również wymaga dużo ćwiczeń. Spacery do trzech godzin dziennie są jedną z najbardziej zalecanych praktyk. Muszą także mieć znaczną przestrzeń do poruszania się do domu, aby mogły się rozciągać i nie pozostać rzucane przez długi czas. Esto wkłada Su estado de salud, peso y además a Manteneerse Equilibrados. Rottweiler Higiene Jedna kąpiel co 15 dni i szczotkowana co najmniej trzy razy w tygodniu wystarczy, aby utrzymać odpowiednią kontrolę higieny u tych psów. Przeglądanie uszu jest niezbędne, aby uniknąć pojawienia się infekcji z powodu wilgotności, która może się w nich gromadzić. Szczepionki i odrobnięcie Kontrola medyczna, a także szczepionki i odrobnienie w porządku, to kolejny aspekt, który nie może pozostać niezauważony w tej rasie. Dopiero wtedy pozostanie silny i zdrowy, z możliwością wydłużenia oczekiwanej długości życia. Wniosek Chociaż jest to pies uważany za potencjalnie niebezpieczny, te cewki typu Moolous są również czuły, lojalne i silne w razie potrzeby. Edukacja jest podstawowym aspektem jego wzrostu A jeśli poświęcisz jej wystarczająco dużo czasu, spodoba ci się najlepsza wersja swojego Rottweilera. Wierny, robotnik i wielki obrońca. Pamiętaj, że istnieją zasady, z którymi należy je zastosować, jeśli chcesz je przyjąć, w przeciwnym razie nie będzie w stanie w żadnym wypadku przeprowadzić współistnienia z tymi psami. Właściciel, który wie o hodowli, jest najbardziej zalecany do noszenia odpowiedniej harmonii z zwierzakiem Rotweiler. Może jesteś również zainteresowany: Doberman Labrador Retriever Owczarek niemiecki Cane Corso

Jeśli lubisz duże, dynamiczne psy, które cię chronią, rasa Rosyjski czarny terier Z pewnością będzie to alternatywa, która zwróci twoją uwagę. Wesoły i piękny gatunek, ale także z pięknym charakterem, całkowicie przystosowanym do zajęć na świeżym powietrzu, sporty i towarzystwa. Rozmiar: Duże. Waga: od 36 do 65 kg. Typ włosów: kręcone i długie. Charakter: stabilny, silny, energiczny, żywy, pewny siebie, odważny Zdrowie: Zdrowe Oczekiwana długość życia: od 10 do 12 lat. Jeśli chcesz uczynić tego psa najlepszym przyjacielem, najbardziej odpowiednie jest znanie każdego aspektu jego życia. Pochodzenie, cechy, zachowanie, sposób poprawnego edukacji, a jeszcze ważniejszej potrzebnej opieki. Z tego powodu przygotowaliśmy przy tej okazji artykuł, w którym opiszemy w najbardziej szczegółowy sposób, co musisz wiedzieć o rosyjskim czarnym terierowi. Nie przestawaj czytać tych informacji, które z pewnością zapewnią wspaniałe korzyści i pomóż zdecydować, czy ta rasa psów może zostać nowym partnerem przygodowym. Pochodzenie rosyjskiego czarnego terriera Większość aspektów rosyjskiego czarnego terriera Sobaka Stalina, są bardzo interesujące, a ich historia nie jest wyjątkiem. Jest to skrzyżowanie wyścigów Rottweiler, Airyale Terrier i Schnauder. Przeprowadzone przez członków rosyjskich sił zbrojnych w przybliżeniu w latach 40. To dlatego, że żołnierze wymagały silnego, dużego i odważnego zwierzęcia, które pomoże im w pracy obronnej i kolejnej różnorodności prac. Jakiś czas później, szczególnie w 1957 roku Rosyjska rasa Black Terrier była znana przez społeczeństwo. Jedenaście lat później wyścig został przedstawiony Międzynarodowej Federacji Kinologicznej, w którym to czasie ogłoszono fizyczne cechy wyścigu. Jednak dopiero 84, kiedy został uznany za wyścig. Chociaż jest to dziś mało znany wyścig, ma swoich zwolenników i nadal jest utrzymywany jako jeden z ulubionych sportowców lub osób kochających zajęcia na świeżym powietrzu. Aspekt Po nazwie „Terrier” jest błędnie związany z tą rasą z wielką częstotliwością. Ale wręcz przeciwnie, jest to świetny pies o cechach bliższych gigantycznej rasie Schnaudera. Spójrzmy na niektóre z jego najbardziej uderzających cech. Ciało To jest o Ogromny pies. Jego postawa u mężczyzn wynosi zwykle od 66 do 72 centymetrów, a nawet przekraczając ten środek. Podczas gdy kobiety zazwyczaj nie przekraczają 60 centymetrów. Jeśli chodzi o wagę, niewyraźnie z płci, psy te z łatwością ważą 65 kilogramów lub trochę więcej. Jego solidny, muskularny i proporcjonalnie godny uwagi kontekst przyczynia się do rustykalnego wyglądu. Co oznacza, że ​​są psami przygotowanymi na przygody. Głowa i twarz Według twojego ciała psy te mają dużą głowę, wydłużoną i z płaskim czołem. Z drugiej strony jego oczy są ciemne i małe. Ich uszy są również małe i trójkątne, wyróżniają się po obu stronach głowy. Szczególnym aspektem rosyjskiego czarnego terriera jest to, że ma on rodzaj brody, która nadaje twarzy bardziej kwadratowy kształt. Ogon i nogi Ogon, podobnie jak nogi tego zwierzęcia, jest niezwykle gęsty. Jest wydłużony, a przez większość czasu pozostaje podniesiony, co wskazuje, że jest to stale uważny pies. Futro Grube, szorstkie i regularnie bardzo gęste futro, zwykle obejmuje rosyjski czarny terier, ogólnie czarny lub czarny z szarym, to odmiany, które można znaleźć. Coś szczególnego jest to, że ze względu na jego kolor i ilość włosów w twojej głowie rozróżnienie twoich frakcji nagim okiem może być nieco skomplikowane. Ogólnie rzecz biorąc, cechy rosyjskiego czarnego terriera wydają się tworzyć nieatrakcyjne zwierzę. Jednak wręcz przeciwnie, ponieważ imponująca obecność emanuje zgodnie z każdym aspektem twojej osobowości. Czarne rosyjskie zachowanie terrier Ogólnie rzecz biorąc, jest to niesamowity pies. Inteligentne, dobre łożysko ... Idealny partner, który zapewni ochronę, a także uwielbia zajęcia na świeżym powietrzu. Jednak ze względu na handel, który rozwinął w swoim pochodzeniu, jest to nieco nieufny pies, który może agresywnie reagować na nieznanych ludzi i miejsca, jako sposób na zachowanie czujności. Lojalność to kolejna wielka cnota tych zwierząt. Z ich rodzinnym kręgiem psy są całkowicie czuły i zabawne, nawet z dziećmi. Współistnienie z innymi zwierzętami można łatwo podawać u tych zwierząt. Jednak po pierwsze, są dominujące i są pokazane jako silna rasa. Ponadto są psami, które lubią życie w otwartych przestrzeniach. Oznacza to, że mieszkanie lub budynki nie są idealne dla tej rasy. Niewielka mobilność na małym obszarze może generować negatywny stres i zachowania u psa. Idealnie, ci, którzy przyjmują te zwierzęta, mają podstawową wiedzę w zakresie szkolenia i współistnienia z psami obronnymi lub ochronnymi. W przeciwnym razie dostosowanie go do nieaktywnego życia może być nieco złożone, co może spowodować, że pies stał się agresywny. Szkolenie Ponieważ chodzi o psy przygotowane do obrony i pracy W bazach wojskowych oprócz wielkiej inteligencji mają szerokie umiejętności. Szybka nauka jest zaletą rosyjskiego czarnego terriera, więc szkolenie tych zwierząt nie będzie problemem. Na początku można nauczyć się podstawowych działań, takich jak socjalizacja, nie gryzienie i gdzie wykonać swoje potrzeby. Później, w miarę rozwoju ich zachowania, zostaną wygenerowane nowe praktyki, w których można uwzględnić bardziej zaawansowane aspekty, takie jak sztuczki lub działania związane z ich bezpieczeństwem. Po awansie z tym uczeniem się możesz również edukować Cię w sprawie realizacji pracy, takich jak te, które są opracowywane w terenie, zajęcia, które będziesz cieszyć się na zewnątrz. Nie należy zapominać o tym, że chociaż To pies zaprojektowany do otrzymywania surowych zamówień, przemoc lub znęcanie się podczas szkolenia nie są zalecane, ponieważ jest to imponujący pies i może stać się agresywny, jeśli czujesz się zagrożony lub zaatakowany. Cierpliwość, tolerancja i dobry nastrój w edukacji tego wyścigu przyniosą doskonałe wyniki. Zdrowie To wyścig o wielkim stanie zdrowia. Mogą jednak pojawić się choroby, które wpływają na to studnię. Wśród nich: dysplazja bioder, dysplazja łokcia, postępujące uszkodzenia oczu, a nawet otyłość. Może również prezentować podstawowe choroby, takie jak alergie lub problemy żołądkowe, ale tylko rzadko. Jak wspomniano, zwierzęta te zwykle cieszą się dobrym zdrowiem. W dużej mierze to studnia pozostanie zgodnie z opieką, którą zapewniamy w domu. Rosyjska czarna opieka terrier Jak każda rasa psów lub inne zwierzęta, Psy tego gatunku wymagają podstawowej opieki Aby upewnić się, że Twoja długość życia rozciąga się na tyle, aby cieszyć się Twoją firmą. Niektóre z nich to: Szczotkowanie Jedną z niezbędnych opieki, na którą musi być poddany rasę Czarnego Terriera Częste szczotkowanie włosów. Przynajmniej około trzy razy w tygodniu proces ten należy przeprowadzić. W przeciwnym razie niezwykła utrata jej zostanie przedstawiona. Podobnie jak cięcia futra, należy zrobić przynajmniej co trzy miesiące. Łazienka i higiena Higiena ma ogromne znaczenie. Nie zaleca się jednak przekraczania łazienek. Z tego powodu sugeruje się, aby dobra kąpiel co miesiąc tylko w razie potrzeby. Jeśli nie, może być opóźnione do półtora miesiąca. Ćwiczenia Jak wspomnieliśmy, są to psy, które czczą zajęcia na świeżym powietrzu i są również bardzo dynamiczne, dlatego bardzo konieczne jest wykonywanie częstego ćwiczeń, zawsze uważając, aby nie przekroczyć. Spacer co najmniej trzy razy dziennie i poświęcenie trochę czasu na gry i trening będzie wystarczający, aby utrzymać je w dobrym zdrowiu. Uwaga i przywiązanie Chociaż są to duże i odważne psy, cenią firmę i chwile z rodzinami. Dlatego zapotrzebowanie i oznaki uczucia, w przeciwnym razie można wywołać problemy lęku lub depresji. Karmienie Chociaż są to duże psy, nadmierne karmienie może powodować otyłość, a nawet choroby żołądka. Dlatego jest to sugerowane zasilić go prawidłowo lub maksymalnym paszem trzy razy dziennie w małych ilościach. I połącz ten aspekt z ćwiczeniami i spacerami, aby pozostał w dobrej formie. Podsumować Rosyjskie czarne psy terrier to wyjątkowe zwierzęta. Chociaż nie są dziś zbyt rozpoznane, koneserzy tej rasy cenią ich odwagę i dynamizm do wykonywania zajęć sportowych i na świeżym powietrzu. Zaleca się wychowywanie tych zwierząt w otwartych miejscach, szczególnie na wsi, ponieważ ciągły ruch miasta może generować agresywny stres lub zachowania. Są to nieufne psy z natury, więc ze szkolenia szczeniąt jest idealne do radzenia sobie z ich zachowaniem, identyfikacji ich krewnych i kontrolowania ich impulsów ataku w każdej sytuacji. Współistnienie w domach z dziećmi nie stanowi problemu dla tych zwierząt, ponieważ łatwo się dostosowują, oprócz tego, że są z nimi zabawne i bardzo czuły. Konieczne jest również oferowanie czasu tej rasy psiej, ponieważ czują się samotni, mogą cierpieć depresja lub lęk. Wreszcie, jak każdy inny zwierzak, kontrole szczepień i wizyty u weterynarza przyczynią się do tego, że mają dobre zdrowie i są zadbani, aby wykonywać swoje ulubione zajęcia i cieszyć się Twoją firmą. Dowiedz się więcej o psach: Doberman Owczarek niemiecki Nowa Fundlandia Bullmastiff Muton tybetański Cane Corso San Bernardo