Nasz blog

American Staffordshire Terrier to wyścig, który nie pozostawia nikogo obojętnego. Ci, którzy mieszkają z jednym z nich, czczą te psy, podczas gdy inne przecinają chodnik, gdy widzą, jak mija. Waga: 25 do 30 kilogramów Typ włosów: Bardzo krótkie i gładkie Charakter: zrównoważony i towarzyski Zdrowie: Dobrze, z tendencją do różnych chorób genetycznych Długość życia: między 12 a 14 latami Pochodzenie Chociaż amerykański Staffordshire Terrier to wyścig, który został stworzony w Stanach Zjednoczonych, prawda jest taka Jego pochodzenie jest bardzo daleko, szczególnie w Anglii. W tym kraju niektóre „sport” były bardzo popularne, które polegały na nękaniu byków i niedźwiedzi. W 1835 r. Są one zabronione, ale walki psów są nadal dozwolone, więc rodzaj psa musi się zmienić. Poszukiwane są większe zwierzęta, więc przekraczanie Buldog angielski Stary (który nie ma nic wspólnego z obecnym), a stary angielski terrier powstaje byka i terier. Ta rasa wymarła i nie musisz go mylić z Bull Terrier Mamy teraz. Ten byk i Terrier przybywają do Stanów Zjednoczonych w tym samym dziewiętnastym wieku i nastąpił jego wybór. To było przeznaczone do większych okazów, a rezultatem były narodziny amerykańskiego pit bull terrier. Wyścig został już rozpoznany w 1898 roku przez United Kennel Club, zyskując wielką popularność w bardzo krótkim czasie. Chociaż został wybrany do walki, prawda jest taka, że ​​wkrótce oddał domy, bydło itp., W American Kennel Club, jak myślą o umieszczeniu Staffordshire Terrier na niektóre szczepy wyścigu. Wygląda na to, że pomysł polegał na uhonorowaniu prowincji, w której powstał ten pies, wybierając kopie linii Colby i Corvino, które były najlepsze w amerykańskim Pitbull Terrier. W ten sposób powstaje American Staffordshire Terrier, wybierając najbardziej reprezentatywne okazy Pitbulls. Stamtąd rasa kraje ogromną podróż, która się kończy W 1972 r., Kiedy przyznaje to Międzynarodowa Federacja Cynologiczna. Główne cechy amerykańskiego Staffordshire Terrier American Staffordshire Terrier jest natychmiast rozpoznawany, chociaż nie znamy psów, ponieważ ma on siatkę i bardzo muskularne ciało. To nie odejmuje zwinności, ponieważ może działać i poruszać się jak sportowiec. Głowa jest bardzo szeroka i oznacza siłę. To samo dzieje się z szczęką, coś, do czego ich policzki przyczyniają się, ponieważ są nieporęczne i wydają się muskularne. Aby ukończyć swój szczególny wyraz, oczy są niskie i bardzo odrębne, co czyni twarz nie do odrzutu i wyrażającą dobroć, chociaż widzimy, że jest to bardzo silny pies. Uszy są umieszczone wysoko i zwykle mają kształt róży. Wiele lat temu przecięli, co dało psu bardziej agresywny wygląd, kiedy je podniósł. Dziś jest to zabronione. Mięśnie wyróżniają się w ciele, z bardzo krótkim plecy. Klatka piersiowa jest szeroka, z muskulaturą, która jest zwykle dość wyraźna. Jego ogon jest gruby u podstawy i staje się cieńszy. Podobnie jak w przypadku uszu, w żadnym wypadku nie jest już wycinany. Jeśli spojrzymy na włosy, zobaczymy, że jest to lśniące, świeci. Jest bardzo krótki i sztywny, przyznaje się do ich koloru lub kombinacji. Ważą od 25 do 30 kilogramów, będąc ich wysokością do skrzyżowania między 43 a 48 cm, z bardzo podobnymi mężczyznami i kobietami w tym aspekcie. Postać amerykańskiego Staffordshire W tym momencie wchodzi kontrowersja, ponieważ istnieje wiele opinii. Mimo to prawda jest taka, że ​​amerykański Staffordshire Terrier to ciekawy, przyjazny i wesoły pies, pewny siebie. Jest towarzyski i towarzyski, który może przynieść nam więcej niż jeden problem, jeśli jesteśmy właścicielami jednego. Z powodu złej prasy, jaką posiada, większość ludzi się go boi, co sprawi, że będą ostrożne, jeśli zobaczą naszego psa. W domu jest bardzo cicho i tworzy silny związek z członkami twojej rodziny, szczególnie z małymi dziećmi, do których Idollatra. Na zewnątrz jest bardziej aktywny, co często nie interpretuje dobrze. Starał się tylko dobrze się bawić, ale tylko ludzie, którzy mogli cieszyć się wyścigiem. Dobra edukacja jest niezbędna Pies zachowuje się tak, jak go nauczył, ponieważ jest mały. Stąd znaczenie edukacji American Staffordshire Terrier, ponieważ mamy do czynienia z bardzo silnym zwierzęciem i z potężną szczęką. Musisz odrzucić agresywność, ponieważ z tym psem nie działa to. Dlatego podczas edukacji go wykorzystamy pozytywne wzmocnienie, zaczynając od tego, kiedy ma szczepionki i może już wyjść. Musi towarzysko z innymi psami i ludźmi. W przypadku tego pierwszego musi się nauczyć grać, rozumieć, że nie może gryźć, gdy chce i że kiedy gra nie, nie powinien skrzywdzić. Następnie będziemy mieć podstawowe posłuszeństwo, które pomoże nam przez cały czas zachować bezpieczeństwo. Ten rodzaj posłuszeństwa należy powtórzyć, dopóki nie zostanie zasymilowany, dokonując co tydzień przeglądu zamówień. Ze względu na predyspozycje musisz się dowiedzieć, że nie zajmie dużo czasu, aby robić to, o co prosimy. W rzeczywistości będziemy mogli nawet uczyć niektórych sztuczek.  Pielęgnacja Począwszy od włosów, w tym aspekcie American Staffordshire Terrier da nam niewiele pracy. Będąc gładkim i bardzo krótkim, musisz tylko Posmaruj go raz lub dwa razy w tygodniu. Do tego zadania wybierzemy pędzel z miękkimi końcówkami, mieć pewną ochronę. W przeciwnym razie będziemy robić rany skóry, aby najlepszym pomysłem jest przeczesanie go gumowym błotem. Nie gromadzi dużo brudu, więc możemy rozmieścić łazienki, chociaż nie będzie go skomplikować w tym aspekcie, ponieważ wyschnie natychmiast nawet zimą. Jego postać sprawia, że ​​dużo nosił, więc jeśli jest zbyt długi, nie jest niczym niezwykłym, że pojawia się dobrze znany lęk separacyjny. Możemy tego uniknąć, pozostawiając kilka różnorodnych zabawek. Wśród nich jednym z najlepszych jest Kong. On go nie złamie, a jeśli napełnimy je jedzeniem, będzie się dobrze bawić, próbując go zdobyć. Tak, jest to bardziej wymagające podczas ćwiczeń. Potrzebuje zarówno utrzymania swojej budowy ciała, jak i dobrego zdrowia psychicznego, chociaż nie jest psem, który musi minie przez cały dzień.  Ugoda na trzy pół spacery, lepiej, jeśli są psy, z którymi można się bawić. Tak więc, chociaż ze względu na swój rozmiar nie jest dobrym kandydatem do życia na małej podłodze, możesz to zrobić bez problemów. American Staffordshire Terrier Jedzenie jest bardzo ważne we wszystkich wyścigach, ale jest jeszcze bardziej w amerykańskim Staffordshire Terrier, ponieważ jeśli chcemy, aby utrzymywało tak spektakularne mięśnie, będzie potrzebować „paliwa”, aby je nakarmić. Jak w przypadku ludzi, którzy tworzą mięśnie, Aby mięśnie rosły i utrzymywały białko. To nie jest tanie, jeśli jest jakość. Co to znaczy? Że potrzebuje najlepszych, jak sądzę, możemy go kupić, ponieważ w supermarkecie ukoczy i straci masę mięśniową. Składniki oznaczają jakość paszowego Jeśli zdobędziemy worek supermarketu, ten typowy, który znajdziemy w ofercie, kiedy zamierzamy dokonać tygodniowego zakupu, i przeczytamy etykietę, zdamy sobie sprawę, dlaczego jest tak tani. Wśród pierwszych składników znajdujemy pszenicę lub kukurydzę, a następnie mięso kurczaka w postaci produktów. Oznacza to, że umieszczało szczyty, nogi i pióra, coś, co nie jest dobre w jedzeniu. Przeciwnie, w Myślę, że pies wysokiej jakości, pierwszą rzeczą, którą zobaczymy, jest mięso kurczaka, cielęcina, jagnięitp., Zużycie człowieka i wysoka dostępność. Innymi słowy, amerykański Staffordshire Terrier będzie mógł uzyskać potrzebne białka wysokiej jakości. Na rynku jest całkiem sporo marek, ale zawsze musisz to wziąć pod uwagę, aby nie mylić się przy wyborze, ograniczając zakup wysokiej jakości żywności. W ramach tego możemy testować różne kompozycje lub marki. Ostatecznie ten, który wybiera paszę, jest sam pies, ponieważ ten worek tak wspaniałej marki, który sprawia, że ​​pies sąsiada ma spektakularne włosy, może sprawić, że nasz pies wymiotuje. Zdrowie Rasa ta ma bardzo silne zdrowie, ale istnieją pewne choroby, które mogą wystąpić z pewną częstotliwością. Dlatego zaleca się odwiedzanie weterynarza co sześć miesięcy. Demodikoza Pod tym dziwnym imieniem ukrywa się Choroba skóry, która zwykle wpływa na rasę, i to w rzeczywistości jest dość częste.  Charakteryzuje się problemami skórnymi, takimi jak łuski, swędzenie, pojawienie się łysienia lub krosty, z których wszystkie generują pasożyty, więc mówimy o chorobie zakaźnej. Leczenie może łączyć łazienki z zastrzykami i innymi lekami. Jest trochę ciężki, ale dość skuteczny. Dysplazja biodra Ze względu na swój rozmiar amerykański Staffordshire Terrier jest zagrożony dysplazją. Dysplazja bioder jest chorobą wpływającą na nogi biodra i bioder, kiedy ich kości nie „dobrze się” nie mają w zakwaterowaniu, które mają na obu biodrach. To jest genetyczne, więc Najlepszym sposobem na zapobieganie jej zakupu psa od odpowiedzialnego hodowcy, który może wykazać z radiogramami, że ich zwierzęta są wolne od dysplazji. Jeśli pies go rozwija, może cierpieć w różnych stopniach, od niewielkiego do najpoważniejszego, w którym to przypadku jedynym rozwiązaniem jest przejście przez sala operacyjna. Warunki oczu Z oczami musisz też zachować ostrożność. Pierwszym problemem są zaćma, które pojawią się, gdy pies stanie się większy i że są one zauważane, ponieważ oko jest jak pokryte, szary. Innym jest postępujący zanik siatkówki i jest poważniejszy, ponieważ nie ma lekarstwa. Dlatego recenzje są bardzo ważne, ponieważ dzięki im ta choroba jest wykrywana, a ewolucja jest opóźniona w jak największym stopniu. Poprzez spożycie przeciwutleniaczy i witamin ich postęp jest zatrzymany, ale musimy dowiedzieć się, że nie można uniknąć ślepoty. Ponadto czasami powoduje takie problemy, jak zwichnięcie soczewki lub jaskry, więc pies musi przejść przez sala operacyjna. Zaburzenia rozwoju seksualnego Czasami rasa cierpi na tego rodzaju problemy, które zwykle objawiają się nadmiernymi postawami seksualnymi, co nie jest przyjemne z zwierzęciem o tej sile i wielkości. Tutaj leczenie jest proste i ekonomiczne, ponieważ wystarczy sterylizować psa, gdy tylko weterynarz złoży nam zgodę. Inne średnie rasy psów powinieneś wiedzieć: Buldog francuski Bull Terrier American Bully Pasterz belgijski Golden Retriever Border Collie American Bulldog Błotniak Bokser Cocker Spaniel English Schnauder Pies gończy

Tybetański terier nie ma nic wspólnego z resztą teriera i Dziś stał się doskonałym psem firmowym. Jest to tysiące domów na całym świecie, co oznacza, że ​​ma bardzo doceniane cechy.  Waga: 8 do 12 kilogramów Typ włosów: Długie i gładkie  Charakter: Cichy, wierny i nieśmiały  Zdrowie: Bardzo dobry  Długość życia: 12 do 14 lat  Początki tybetańskiego terriera Jego imię pozostawia wątpliwości, a tybetański terier pochodzi z Tybetu, który dziś należy do Chin.  Mnisi mieli je w klasztorach, aby wykonywać wszelkiego rodzaju zadania. Tam służyli jako pies straży, ale także kierowali stadami lub nosili mnichów, którzy przez długi czas utrzymywali niezmienną linię.  W rzeczywistości, Tybetańska terier jest jedną z najlepiej zachowanych rasz najmniejszych zmian wzrosły na przestrzeni wieków.  Nie wiadomo dokładnie, kiedy się powstało, ale uważa się, że było to ponad 2000 lat temu, kiedy Tybetańczycy rozpoczęli trochę prymitywnych ras, oddzielając duże zwierzęta od najmłodszych.  Tak więc tybetański terier i kilka więcej ras, takich jak wody tybetańskie, pozostałe z mnichami powstały bez publiczności nic o tym nie wiedzących.  Ta Tybet Apso, nazwa, z którą znana jest również rasa, dotarła do Europy dopiero w 1920 r., Kiedy lekarz o imieniu Agnes Gray otrzymał szczeniaka jako prezent. Pracowała w Tybecie i para, w której uczestniczyła, dała mu szczeniaka.  Ten pies wyjechał do Anglii z właścicielem, a wraz z nią rozpoczęła się hodowla, a rasa rozpoznawana w 1930 r. Przez angielski klub hodowla. Ze starego kontynentu spędzam USA, aw 1956 r. Wyścig został rozpoznany w tym kraju.  Imię Teriera przychodzi do niego, ponieważ cudzoziemcy widzieli go podobnie do tego rodzaju psów europejskich, dlatego wyścig nazywa się tybetańskim terierem, chociaż nie ma z nimi nic wspólnego.  Główne cechy Stajemy w obliczu średniej wielkości, z wagą od 8 do 12 kilogramów i wysokością od 35 do 45 cm.  Ma solidne ciało z kwadratowymi kształtami, jak z głową. Oczy są okrągłe i są używane jako miara, ponieważ standard wyścigu prosi o coś nieco szczególnego.  Jest tak, że odległość trufli (nosu) w oczach musi być taka sama jak ta od oczu do podstawy głowy.  Ich uszy zwisają z czaszki, po bokach i mają kształt V. Jeśli chodzi o włosy, ma podwójną warstwę odizolowania od niesprzyjającej pogody, co może być problemem w gorących miejscach.  Na odcieniach jego płaszcza przyjmuje się każdy oprócz czekolady i wątroby, abyśmy mogli zobaczyć okazy o bardzo różnorodnych kolorach.  Charakter Jak widać, postać tybetańskiego terriera nie ma więc nic wspólnego z postacią Terrier Jest bardzo słodki i łagodny. Uwielbia spędzać czas ze swoimi własnymi i zawsze nieufność nieznajomych.  Kiedy mieszkanie z dziećmi nie jest jednym z tych psów, które znoszą wszystko, jak Labrador. Jeśli są bardzo małe, lepiej czekać lub wybrać inną rasę.  Możliwe jest edukacja tybetańskiego terriera, towarzysko go, ale ostatecznie będą problemy z dziećmi, ponieważ nie będą ich szanować i nie wiemy, jak to może zareagować.  Jego postać jest wytrwale i odważna. Dzięki temu musimy być bardzo ostrożni, ponieważ nie waha się zostać bohaterem, wchodząc w bardzo niebezpieczne sytuacje.  Dobrze uspołecznione i zawsze z ręki profesjonalisty, wiele zwierząt tej rasy stało się psami terapeutycznymi, ponieważ są towarzyskie i uwielbiają zwrócić uwagę od wszystkich. Biorąc pod uwagę jego charakter, Nie czują się dobrze, gdy są sami. Jeśli zamierzają mieć firmę na dobrą część dnia, nie będą mieli problemów z życiem na małej podłodze, ale zawsze musisz upewnić się, że możesz grać.  Tybetańska opieka terrier Jak każdy pies długi, opieka zaczyna się od jego toalety. Dlatego będziemy musieli go myć tak często, jak to możliwe, ponieważ zapobiegamy splątaniu płaszcza lub węzłów.  Łazienki również muszą być częste, zwłaszcza jeśli mieszkasz z nami w domu. Przynajmniej będziesz musiał umieścić go w wannie raz na dwa miesiące. Ponieważ ten okres jest bardzo krótki, najlepszą rzeczą będzie zdobycie wysokiej jakości szamponu dla długich psów płaszcza. Uszy dadzą nam trochę pracy. Wewnątrz ich włosów również rośnie, więc najlepiej jest je często ciąć. Dzięki temu zapobiegamy gromadzeniu się brudu, wilgotności lub tych dziwnych obiektów.  Bardzo ważne jest, aby ćwiczyć i będzie potrzebować co najmniej godziny dziennie. Chodzenie z nim jest zabawne, ponieważ gdy lubi grać, będziemy się dobrze bawić. Tutaj możemy uczyć sztuczek, ponieważ w tym czasie zwróci na nas więcej uwagi.  Na koniec musisz nalegać na wczesną socjalizację. To doskonały pies, ale ilekroć towarzyszył się od szczeniaka. Jego postać jest z natury nieco nieufna, coś, co musimy przezwyciężyć stopniowo.  Karmienie Kiedy zamierzamy wybrać jedzenie Tybetu APSO, należy to wziąć pod uwagę, że jest to niewielka rasa z wysokim metabolizmem i dlatego dużo je je. Dlatego, aby uniknąć problemów, pierwszą rzeczą, którą zrobimy, będzie podział codziennego spożycia, Wybór tego specjalnego kanału do tych wyścigów, z małymi krokietami, niezbyt twardy i z dobrym smakiem.  Zostawimy paszę dla większych psów, ponieważ ten rodzaj rasy ma trudności z przeżuwaniem twardych kul, coś, co może powodować wymioty i problemy z żołądkiem.  Jest wiele marek, które możemy wybrać, więc pójdziemy do naszego weterynarza lub zaufanego sklepu dla zwierząt, aby zapytać, że musisz zdobyć paszę premii, której mają większą cenę.  Dzięki temu zapewniamy, że w jego składzie istnieją tylko dobre składniki, takie jak mięso konsumpcji człowieka, a nawet możemy zdobyć paszę bez ziaren, co pomoże utrzymać swoją wagę i mieć lepsze trawienie.  Najpierw, Prawdopodobnie będziemy musieli wypróbować kilka kanałów, dopóki nie znajdziemy prawa. Będzie to polubić zwierzę, jednocześnie wytwarzając mały i kompaktowy stołek, bez złego zapachu.  Tybetańskie zdrowie Terier Tybetański terier ma bardzo dobre zdrowie, owoc izolacji, do której został poddany, co uniknęło intensywnych programów hodowlanych i kapryśnych modyfikacji jej fenotypu.  Możesz cierpieć dysplazja bioder  Chociaż Dysplazja bioder jest patologią związaną z dużymi psami, maluchy również z tego powodu cierpią.  Tak jest w przypadku Tybetu APSO, w którym można przedstawić tę chorobę, chociaż prawdą jest, że ponieważ waga jest mniejsza niż u psa o dużej rasie, wpływa na nich w inny sposób.  W rzeczywistości, jeśli się wydaje, jest zwykle traktowany stawami, które pomagają stawom w dobrym stanie, tworząc naturalny „smar”.  Jak zawsze rozmawiamy o dysplazji, Możemy wyleczyć w zdrowiu kupując psa w znanym wylęgarni, który nie ma problemów z certyfikatem nas, że przodkowie szczeniaka, którym nosimy, są wolni od dysplazji.  Żaden odpowiedzialny hodowca nie przecina psów z dysplazją, ale i tak musisz prosić o dowody, takie jak radiogramy rodziców.  Z kolei, a jeśli weterynarz uważa, że ​​wygodnie jest zobaczyć spacer dla psów, możesz stworzyć specjalną radiografię, w której widać, jeśli istnieje dysplazja i jej stopień. Cierpią również na oglądanie problemów  Istnieją ledwo rasy uwalniane z chorób oczu. W tym przypadku, możliwe, że pojawia się postępujący zanik siatkówki, zaćmy lub zwichnięcia oka.  Niewiele można tutaj zrobić, szczególnie przeciwko zwichnięciu oka, aby najlepiej udać się do weterynarza w celu zmiany, kiedy mówi nam, w ten sposób jak najszybciej wykryć te patologie. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Niemiecki Spitz Buldog francuski Andaluzyjski winiarz Pomerania Yorkshire Teckel American Bully Pasterz belgijski Golden Retriever Border Collie Buldog angielski

Pod nazwą niemieckiego Spitz mamy pięć oddzielnych wyścigów, ale że FCI postanowił wprowadzić ten sam standard z pewnymi różnicami między nimi, chociaż najbardziej ich rozróżnia. Skoncentrujemy się na trzech, odkładając na bok wilk i pomeranię. Waga: 2,5 do 22 kilogramów, w zależności od odmiany Typ włosów: Długie i gładkie Charakter: czuły, aktywne i towarzyskie Zdrowie: Bardzo dobry Długość życia: 12 do 14 lat Pochodzenie Nie jest nowością, że pochodzenie rasy nie są dobrze zdefiniowane, a początki niemieckiego Spitz nie są wyjątkiem, chociaż uważa się, że może zejść z psów epoki kamienia. Psy te były znane jako „Spitz of Lacyustrine Communities”, aby mogła być najstarszą rasą tego, co nazywamy Europą Środkową. Niemiecki Spitz i reszta jego odmian, takich jak mały, średni lub duży Spitz, są opisane jako prymitywne psy, Podobnie jak w przypadku tych, które pochodzą z tej puszki obszaru Lagos. Powodem, dla którego się nazywają, jest to, że wyglądają bardzo podobnie do wilka. Mają uszy uszy, pysk kończy się, a ogon zawsze idzie z tyłu. W Europie wszystkie Spitz są rasą, która nas dotyczy, z wyjątkiem Włoski Volpino. Jego popularność na Zachodzie jest spowodowana królową Charlote, żoną Jorge III Anglii. Wraz z nim niemiecki Spitz przybył na angielski sąd, stając się znany we wszystkich pałacach. W tej chwili, poza Niemcami, nie są zbyt sławni, z wyjątkiem najmniejszej rasy, nazywanej Pomerania Lub krasnolud Spitz, ponieważ stał się bardzo docenionym zwierzęciem firmy.  Główne cechy Charakterystyka tych psów, czy to średnie Spitz, Big Spitz czy mały niemiecki pies, który w tym przypadku byłby mały Spitz, są takie same we wszystkich przypadkach. Tylko jego rozmiar jest różny, a także kolory Dostępne lub twoje usposobienie. Jedną z jego najbardziej charakterystycznych części jest głowa, ponieważ te psy wyglądają jak lisy. Zatrzymanie (obszar, który dołącza do czaszki do nosa) jest zaznaczony, a nos jest okrągły, bardzo mały. Jego oczy są średnie, ukośne i ciemne. Jeśli chodzi o uszy, wymaga ich wyprostowania, postawienia bardzo wysokich i są trójkątne, jak te z innych prymitywnych ras, na przykład Shiba inu. Jeśli spojrzymy na to jako profil, zobaczymy, że jest kwadratowy, z krótkim i bardzo silnym plecach. Klatka piersiowa jest głęboka i dobrze muskularna, podczas gdy ogon jest zwinięty z tyłu i jest pokryty dużą ilością włosów, będąc kolejnym znakiem tożsamości, Ma płaszcz z dwiema warstwami. Wnętrze jest gęste, cięcia i wygląda bardzo podobnie do wełny. Na zewnątrz ma dłuższe i bardziej oddzielne włosy. Kolory, które są akceptowane, nie są takie same we wszystkich odmianach:   Duży Spitz: Może być czarny, biały lub brązowy. Medium Spitz: Te same kolory są akceptowane plus czarny z ogniem, pomarańczową, szarawną, śmietaną lub szablą.   Mały Spitz: Ma takie same tony co mediana. Jeśli chodzi o wysokość krzyża, niewielka odmiana mierzy około 26 cm; Te CM wznoszą się do 34 w średnim Spitz i osiągają 46 w dużym. Niemiecki charakter Spitz Temperament trzech odmian lub rozmiarów jest bardzo podobny. To są szczęśliwe psy, bardzo przywiązane do ich rodzin, a jednocześnie zarezerwowane z nieznajomymi, całkiem szczekające. To może przynieść dobrze dla nas, jeśli mieszkamy w terenie, ponieważ chociaż ich nie chronią, zwracają nas uwagę, gdy widzą coś dziwnego. Jeśli jednak zamierzamy mieszkać z niemieckim Spitzem w mieście, należy to wziąć pod uwagę. Dzięki tym samym płciowym psom są zwykle problematyczne, co nie zdarza się ze zwierzętami domowymi, do których niemiecki Spitz rozważa jego rodzinę. Musisz pracować, aby tolerować psy na zewnątrz, wpływając na socjalizację, ponieważ są one bardzo szczeniąt. Jeśli mamy w domu małe dzieci, lepiej szukać kolejnego wyścigu, ponieważ nie znoszą złego traktowania, na które poddają się im większość młodych. W rzeczywistości zwykle źle reagują na tę sytuację, gryzą, jeśli czują, że są źle traktowani. Inną rzeczą jest to, że mówimy o starszych dzieciach, które przekraczają 10 lat. W takim przypadku staną się nierozłącznymi towarzyszami. Pielęgnacja Włosy są tym, co da nam najwięcej pracy, zwłaszcza w Big Spitz, który jest tym z głównym płaszczem. W rzeczywistości zaleca się czesanie go codziennie, aby nie przejmować. W czasie niemego należy to zrobić do dwa razy tego samego dnia, w przeciwnym razie dom będzie wypełniony włosami. Bardzo dobrze dostosowują się do życia na podłogach, zwłaszcza do małego Spitz. Dla średniego i dużego niemieckiego Spitz lepiej mieć ogród, nawet jeśli nie jest duży. Poprosimy nas o spacery, a także dwie odmiany wielkości I wszystko, niezależnie od ich wysokości, mają problem z ciepłem. W przypadku wełnianego koca, który mają jako subpelo, ciepło nie jest dla nich najlepsze. Będziemy o tym pamiętać, ponieważ jeśli mieszkamy w okolicy z bardzo gorącymi latami, możliwe jest, że w naszym przypadku nie jest to najlepszy wyścig. Karmienie Ich potrzeby związane z jedzeniem bardzo się różnią i są zgodne z wielkością niemieckiego Spitz, który mamy w domu. Jeśli zdecydowaliśmy się na maluch, musisz kupić określoną paszę dla mini ras. Powodem jest to, że „normalna” karma ma krokiet zbyt duży i twardy dla ujścia mini psów, nie powiedzmy, czy są to szczeniaki. Medium i duże mogą jeść określoną paszę, chociaż nie będą miały problemów podczas łamania jakiegokolwiek rodzaju krokiete. Zdobędziemy paszę premium z dobrym składem, w którym główną częścią jest mięso, a nie przez -produkty. Tutaj możliwe jest, że w przypadku małego Spitz musisz wypróbować kilka marek do ideału. Dla jego włosów wygodnie byłoby dać mu dodatek. Jeśli widzimy to z karmą dla psów, twój płaszcz nie świeci, możemy dodać strumień oliwy z oliwek do swojego jedzenia kilka razy w tygodniu. Inną opcją jest poszukiwanie marki, która uzupełnia jej formułę olejem lub nawet przejdź do jednego z tych pasz, które są wykonane samotnie z ryb, będą mieli wysoką zawartość kwasów tłuszczowych. Niemiecki zdrowie Spitz Zdrowie niemieckiego Spitz jest bardzo dobre i to nie jest wypadek. Wynika to z tego samego momentu, w którym standard został napisany, ponieważ żadna przesadzona funkcja nie została w nim odzwierciedlona, ​​jakby miała miejsce z innymi rasami. W rzeczywistości wyglądają jak lisy, aspekt, w którym zwyciężyła funkcjonalność estetyki. Tak, są pewne problemy, ale nie typowe dla rasy, ale tego typu, które mogą cierpieć każdego psa, nawet Mestizos. Jednym z nich jest Zwichnięcie rotuli, choroba, która jest wymieniona w prawie wszystkich rasach. Często występuje w miniaturowym Spitz, chociaż można go podać w medium i dużej. Usta powodują problemy w małym spitzie Wszyscy, być może najbardziej delikatnym jest mały Spitz. W rzeczywistości ich usta mogą być źródłem problemów, zaczynając od zatrzymanych zębów, gdy zaczynają się poruszać. Inna choroba ma związek z Wczesna utrata utworów dentystycznych. Dzieje się tak z małymi rasami, chociaż można uzyskać zęby z okresowym czyszczeniem w weterynarzu. Nie są nieświadomi dysplazji bioder Wygląda jak klątwa wszystkich średnich i dużych ras, więc Niemiecki Spitz tych rozmiarów może również cierpieć dysplazja bioder. Prawdą jest, że ze względu na ich morfologię możliwości są niższe niż te, które mają inne rasy, takie jak owczarka niemiecka, ale zawsze mamy tam ryzyko. Najlepszym sposobem na uniknięcie tego jest poproszenie o dowody rodziców przy zakupie kopii. Oba muszą być wolne od dysplazji, a jeśli to możliwe, poprosimy również o certyfikaty dziadków. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Buldog francuski Maltański Bichon Cavapoo Spaniel Tybetano Australian Terrier Evil-si Czech Terrier Teckel Norfolk Terrier Mysz Pragi pekińczyk Pudel Chihuahuas Welsh Corgi Westy Yorkshire

Shiba inu jest małym psem, z idealnymi wymiarami, aby stać się psem firmowym. Dlatego, jest jednym z najpopularniejszych zwierząt w Japonii, gdzie jego mieszkańcy czczą. Waga: 9 do 15 kilogramów Typ włosów: krótki Charakter: nieśmiały i inteligentny. Bardzo wierny Zdrowie: Doskonałe, solidne Długość życia: od 15 do 18 lat Pochodzenie Stoimy w obliczu jednej z najstarszych wyścigów na świecie, które powstały około 4000 lat temu w Azji Południowej.  Pierwsza wiadomość o tym psie z 2000 r. C. i pochodzą z tego, co jest dzisiaj Japonia, miejsce, w którym pochodzi z południowych Chin. Przez wieki Był używany w polowaniu, w którym wyróżniał się na wszystkich rodzajach ziemi. W ten sposób handel ten był wykonywany do dziewiętnastego wieku, kiedy polowanie stało się sportem, a wraz z otwarciem Japonii rasy europejskie przybyły do ​​Japonii. Na szczęście, dzięki pracy myśliwych i japońskich intelektualistów, wyścig został odzyskany, który przeszedł kolejny krytyczny moment w II wojnie światowej. W tym czasie byli w stanie uratować trzy linie krwi: SAN w Shiba, Mino Shiba i Shin Shu Shiba. Od nich Shiba Inu, o którym wiemy, że teraz został opracowany. Należy powiedzieć, że w jego pochodzeniu nie nazywano tak, ponieważ nazwa „Shiba” była używana dopiero w 1920 r.. Już w 1934 r. Standard wyścigu został wykonany, który stał się naturalnym pomnikiem Japonii. Główne cechy Jeśli znamy Akitę inu, innego japońskiego psa, zdajemy sobie sprawę, że Shiba Inu jest bardzo podobna, ale stajemy w obliczu mniejszego psa z najlepszym pyskiem. Jego klatka piersiowa jest solidne i krótkie włosy. Jego trójkątne uszy nadają charakterystycznemu wyglądowi wyścigu, Oprócz wyrażenia nie śpiące, jakby zawsze było to uważne na to, co mówimy. Rozmiar mężczyzn i kobiet jest bardzo podobny, z około 40 cm do krzyża w przypadku tego pierwszego, a około 37. Waga wynosi od 11 do 15 kilogramów u mężczyzn, podczas gdy kobiety zwykle wynoszą około 9-13 kilogramów. Głowa jest szeroka i z oznaczonym zatrzymaniem. Usta są zjednoczone i ukrywają usta, których zęby zbliżają się do nożyczek. Kiedy patrzymy na nasze głowy, zdajemy sobie sprawę, że stoimy przed starym psem, bardzo blisko wilka. Wszystkie kolory są akceptowane, z wyjątkiem białych. W ten sposób widzimy psy ognia, czerwony, kremowy, sezamowy, czerwony sezam, czerwony i ogień itp. Oczywiście powinny zawsze mieć białe włosy w szczęce, brzuch, wnętrze ogona, nogi, policzki i pysznica. Charakter Shiba Inu Ma charakter, który przypomina nam ludzi z ich miejsca pochodzenia Jest bardzo niezależny i cichy, chociaż tak będzie tak przez cały czas. Zwykle monitoruje dom, a jeśli ma ogród, nie zatrzyma patrolu, powiadamiając obecność obcych ludzi lub innych zwierząt, ale bez agresywności. W przypadku swoich opiekunów jest czuły i lojalny, podczas gdy z nieznajomymi zaznaczy odległość, jakby niczego nie byli zainteresowani. Możesz żyć z innymi psami, mimo że jest to coś zdenerwowanego, ale w tym celu musisz z nim pracować, ponieważ jest młody. Najlepiej mieszać go ze wszystkimi możliwymi psami, gdy jest to szczeniak, więc nauczysz się żyć z innymi psami. Jego życie z dziećmi dzieli fanów hodujących. Dzieje się tak, ponieważ staje się bardzo zdenerwowane, więc musisz wyjaśnić dzieciom, jak się z nim bawić i powiedzieć, że to nie jest zabawka. Z kolei pies musi być dobrze wykształcony, jeśli chcemy, aby był to najmniejszy z domu, zapobiegając spędzeniu czasu z dziećmi, które nie znają, a przynajmniej nie bez inwigilacji z naszej strony. Pielęgnacja Chociaż włosy Shiby Inu są krótkie, da nam to trochę pracy. Musisz go myć kilka razy w tygodniu, co należy zwiększyć w czasie wyciszenia. Niewiele jest zabarwione, ponieważ ma higieny zwyczajowe bardzo podobne do kotów. Ciesz się pielęgnacją i pozwalając właścicielom go przeczesać, więc jest zwykle bardzo czysty. Nie musisz go myć zbytnio, ponieważ ma bardzo gęstą warstwę strzałową z naturalnym tłuszczem. Ten tłuszcz jest odpowiedzialny za ochronę go, a jeśli go umyjemy, często znika. Dlatego zawsze zaleca się użycie suchego szamponu, chyba że jest bardzo brudny, więcej zimą z myślą, że nie pozostaje mokry. Musisz ćwiczyć dwa lub trzy razy dziennie, ale bez wymuszania. Przy około 30 minutach będzie to więcej niż wystarczające, abyś mógł żyć na podłodze bez problemów, gdy tylko możemy wyjść do parku. Mamy do czynienia z rasą, która nie jest świetnym sportowcem i biorąc pod uwagę jego rozmiar, Dobrze dostosowuje się do małych domów. We wszystkich z nich, niezależnie od wielkości, zabawki muszą być udostępnione pomysłu, że je ugryzisz i zrelaksujesz. Karmienie Siba Inu Feed nie wymaga specjalnych potrzeb. Możemy zdobyć kanał do małych lub średnich ras, ale prawda jest taka, że ​​nie jest to nawet konieczne. Jak zwykle, Najlepiej wybrać wysokiej jakości dietę, które mogą być mokre, naturalne lub suche. Najbardziej komfortowe to ostatni, co wszyscy wiemy, jak myślę. Tutaj musisz wybrać taki, który jest premium, z naturalnymi składnikami, bez barwników i konserwantów. Na rynku jest wiele marek, więc zdecydujemy się na taką, która ma dobrą kompozycję, z mięsem jako głównym składnikiem. Lepiej, jeśli nie masz zbóż rodzaju pszenicy, kukurydzy lub soi. Tak długo, jak nie przedstawia alergii ani nietolerancji, źródło białek jest obojętne dla nas. Najbardziej zwykłą rzeczą jest to, że pasza używa kurczaka, ale już uważamy je za jagnię, cielęce, kaczkę, a nawet rybę, a bez jednego grama mięsa. Jeśli mamy wątpliwości, najlepiej skonsultować się z hodowcą lub weterynarzem, ponieważ obaj profesjonaliści będą mogli polecić paszę, z którą Siba Inu będzie w idealnym stanie. Aby zakończyć tę sekcję, a biorąc pod uwagę rodzaj posiadanego przez niego subpelo, dobrym pomysłem może być podanie suplementu, takiego jak olej łososia lub wątroba dorsza, chociaż prawda jest taka, że ​​pasza zwykle jest już dostarczana z tymi suplementami. Shiba Inu Health Podobnie jak w przypadku psów tego typu, ze starożytnymi początkami i których genetyka była mało manipulowana, Shiba Inu ma bardzo dobre zdrowie. Mimo to, Nie pozbywa się niektórych problemów, takich jak alergie. Zwykle jest uczulony na pył, pyłki, rośliny i leki, aby w tym aspekcie musiał być uważny. Dysplazja bioder i zwichnięcie rituli nie są obce Chociaż jest to mały pies, prawda jest taka, że ​​istnieją okazy Dysplazja biodra cierpi. Jest to dziedziczna choroba, która powoduje, że głowa kości udowej nie pozostaje dobrze w otworze. Gdy zwierzęta cierpią, bezwładne i doświadczają bólu, który można wyeliminować za pomocą leków lub operacji, jeśli dysplazja jest bardzo poważna. Przemieszczenie rotuli jest chorobą związaną z małymi rasami. Kości kolan porusza się z jego miejsca, a pies nie może chodzić. Na szczęście u małych psów problem jest zwykle rozwiązany bez operacji. Cierpią na oczy w oczach Shiba inu są podatne na zaćmę, a także postępujący zanik siatkówki. Oznacza to, że co najmniej kilka razy w roku będzie musiał zostać przeniesiony do recenzji weterynaryjnych, ponieważ możemy wyprzedzić rozwój tych chorób. Ponadto gromadzą LeGañas w łzy. Musisz je usunąć, ponieważ nie tylko ogolisz wyraz psa, ale możesz stworzyć rodzaj amalgamatu z LeGañas i włosami, które zawsze będą mokre i skończy się na ranie obok oka. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Buldog francuski Maltański Bichon Andaluzyjski winiarz Puggle Spaniel Tybetano Pomerania Pinscher w miniaturze Scottish Terrier Teckel Norfolk Terrier Jack Russell Terrier Yorkshire Chihuahua Corgi Westy

Lakeland Terrier to jedna z dziesiątek ras z Wielkiej Brytanii I należą do grupy Terriers, w której mamy psy każdej wielkości, kolorów i wspólnego mianownika walki z dzikimi zwierzętami. Waga: Około 8 kilogramów Typ włosów: Średnia i bardzo twarda długość Charakter: czuły i towarzyskie, bardzo aktywne Zdrowie: bardzo silne, chociaż niektóre choroby genetyczne mogą cierpieć Długość życia: między 12 a 14 latami Pochodzenie Początki znajdują się w Wielkiej Brytanii, szczególnie w regionie Los Lagos, w obszarze bardzo blisko Szkocji, gdzie w górzystym terenie lis nie mógł polować na konno, ale został wykonany pieszo. Dlatego mówi się, że Lakeland Terrier jest znacznie bardziej odporny niż Fox Terrier, z którym ma wielkie podobieństwo, ponieważ podczas gdy pierwszy wziął torbę na koniu, Lakeland zawsze biegał pieszo. Jest już jego dowód od początku XVIII wieku I wydaje się, że powstało z mieszanki między angielską czarną a opalenizną Rasa wykonana do pracy Rasa ta została stworzona w celu polowania na szkodniki w obszarach skomplikowanego dostępu, co wyróżniało się, ponieważ nie tylko wskazywał na myśliwego, w którym znajdowała się tama, ale był w stanie ich zabić. Jego energia była taka, że ​​mógł nawet wyeliminować lisy, co daje nam wyobrażenie o sile prymitywnej Lakeland. Teraz to nie jest takie A jego wygląd jest spowodowany kilkoma krzyżami z innymi terierami, takimi jak Fox Terrier, Airedale Terrier, graniczny terier i Bedlington Terrier, ten ostatni pies, który mógł zapewnić tak wdzięczną konstytucję rasę, która nas dotyczy. Jeśli chodzi o uznanie przez Kennel Club, jest dość stary, ponieważ został wyprodukowany w 1921 roku, chociaż klub wyścigowy różni się i mówi, że to było w 1928 r., Coś, co nie ma znaczenia i pokazuje, że ten pies został rozpoznany od stulecia. Główne cechy W terierach Lakeland jest jednym z średnich i ma bardzo proporcjonalny wygląd, który daje poczucie siły, ale nie wyglądając jak grube zwierzę. Ta łaska zapewnia bardzo cienki i odporny szkielet kości, który zapewnia charakterystyczną prędkość wyścigu i jej żywotność. Mają średnią wysokość do krzyża około 35 cm, a waga zwykle nie przechodzi 8 kilogramów, co przyczynia się do widzącego psa, który ma działać. Jego głowa i szczęka dają mu najbardziej charakterystyczny wygląd. Pierwszy jest prostokątny, podczas gdy drugi jest prawie tak długi, jak czaszka i jest bardzo silna, jak w rzeczywistości, ponieważ to zwierzę ma dobry ugryzienie. Jeśli chodzi o płaszcz, przyjęta jest duża liczba kolorów, takich jak czarno -ogień, niebieski i ognia, czerwony, niebieskawy, blokujący, czerwonawy itp. Warstwa jest podwójna, bardzo gęsta, pierwsza, przymocowana do ciała, aby nadać ciepło i odizolować je z elementów. Przeciwnie, drugi jest trudny, aby chronić go przed atakami szkodników, gałęzi lub szaszłyków. Wygląd, jaki ma na wystawach, jest prawdziwy, ale Jeśli chcemy, aby od czasu do czasu patrzyło na tak samo, jak musisz iść do fryzjera, ponieważ musisz pokroić włosy w kilku obszarach i zostawić więcej na oczach. Charakter Mają zabawną, bardzo ładną i dość psotną postać. Że z właścicielami i znajomymi, ponieważ z nieznajomymi i innymi zwierzętami całkowicie się zmienia, tak że ważne jest przeprowadzenie wczesnej socjalizacji, która później uniknie problemów. To nie jest dziwne, że jest agresywny z psami, więc będziemy musieli być ostrożni ze spacerami i tym, jakie inne zwierzęta złożyliśmy razem. To samo dotyczy innych zwierząt, ponieważ nie możemy zapominać, że jest to pies myśliwy, który był odpowiedzialny za zabicie cienia. Z dziećmi jest dobrze, ale lepiej nie zostawić go z najmłodszymi w domu. Nie jest zbyt cierpliwy i nie będzie go tolerować, aby go uderzył, wyrzucają go z jego uszu itp. Szczekają psom i to czyni je doskonałymi opiekunami, chociaż nie ograniczają się do szczekania, ale nie zawahają się zaatakować tę osobę lub zwierzę, które próbuje wejść do domu. Kolejną z jego osobliwości jest to Uwielbiają odkrywać i uzyskiwać dostęp do wszędzie. Dlatego jeśli nie chcemy wchodzić w żaden obszar, będziemy musieli go dobrze zamknąć, spróbują się w to zakraść. Pielęgnacja W przeciwieństwie do innych psów, Lakeland Nie masz specjalnych potrzeb, utrzymując włosy w idealnym stanie. W rzeczywistości szczotkowanie go raz lub dwa razy w tygodniu będzie więcej niż wystarczające. Ze względu na rodzaj włosów, jakie ma brud, zwykle nie przykleja się do niego, więc łazienki można bardzo rozmieścić w czasie, skracając okres między każdym z nich, jeśli mamy go w domu i zacznie pachnieć. Tak, będzie wymagało aktywności fizycznej. W rzeczywistości, ilekroć będziemy mogli spacerować, musi przejść pół godziny, a jeśli są małe zwierzęta, takie jak koty, lepiej jest iść z paskiem, ponieważ jego instynkt polowania nie potrwa długo. Oczy i uszy wymagają nieco więcej uwagi i Powinniśmy być często czyszczeni gazą i surowicą fizjologiczną, unikając w ten sposób infekcji, które występują częściej, jeśli pies idzie na spacer na pole. Karmienie Nie masz specjalnych potrzeb żywieniowych i możemy ci dać Myślę, że dla małych ras, znajdowanie wielu marek wysokiej jakości na rynku. Ten rodzaj pasz Przynieś krokietę dostosowaną do ujścia tych ras, chociaż prawda jest taka, że ​​z siłą, którą Lakeland posiada w szczęce, może z dowolnym rodzajem kanału. Istnieje kilka marek, które mają prezentacje dla Fox Terrier. Jeśli chcemy, możemy im dać, ponieważ wygląda to bardzo podobnie do tego wyścigu, ale nie jest to tak konkretne. Tak, musimy spojrzeć na ilości nie dlatego, że przytyję na wadze, ale aby nie było bardzo cienkie. Dlatego zawsze umieścimy kwotę przeznaczoną dla aktywnych psów, aby ją pokonać, jeśli pójdziemy z nim na spacer na boisko i będziemy mogli za darmo. Możemy o tym porozmawiać z weterynarzem, chociaż widzimy, czy jest to dobra waga, czy też jest trochę idealna. Zdrowie Jak każdy terier, Lakelands ma żelazne zdrowie. Mimo to nie pozbywają się pewnych patologii genetycznych, a być może jedną z najsłabszych części rasy są oczy. Dlatego skomentowaliśmy, że trzeba je często sprzątać. Wśród chorób oczu, do których rasa jest podatna na zwichnięcie soczewki, zaćmy lub jaskry. Dlatego weterynarz powinien sprawdzić jego oczy co najmniej dwa razy w roku. Kości nie pozbywają się Niektóre choroby, takie jak zwichnięcie rotuli, który powoduje ból i bezwładny, będąc w stanie wypróbować kilka sposobów i konieczność działania w najpoważniejszych przypadkach. Istnieje inna patologia kości znanej jako choroba Legg -Calvé. To sprawia, że ​​część kości udowej umieszczonej w biodrze psa degeneruje się w bardzo szybki sposób, co oznacza, że ​​krew nie dochodzi dobrze. Nie ma bardziej znaczących chorób i chociaż mogą wydawać się zbyt wiele, prawda jest taka, że ​​Lakeland jest jednym z najsilniejszych psów, jakie możemy znaleźć.   Przyjąć W Hiszpanii trudno jest przyjąć Lakeland, ponieważ nie są one obfite w przeciwieństwie do innych podobnych terierów, takich jak Fox Terrier, które istnieje wiele okazów używanych głównie do polowania. W każdym razie możemy przeprowadzić wyszukiwanie sieci. Istnieją wyspecjalizowane wyszukiwarki, które śledzą psy do Hiszpanii i Stowarzyszenia poświęcone znalezieniu użytkowników za terier. Możemy do nich pójść, ponieważ są one najlepiej pomóc nam przy adopcji zwierzęcia tego wyścigu. W rzeczywistości będą wiedzieć, czy zwykle często widzi Lakeland do adopcji, czy jest niemożliwą misją w naszym kraju. Jeśli w Hiszpanii nie znajdziemy żadnego, co się stanie przy prawie całkowitym bezpieczeństwie, najlepiej udać się do Wielkiej Brytanii, gdzie będą dostępne okazy. Internet ułatwił wszystko, więc z domu możemy szukać obrońców tego kraju i skontaktować się z nimi, będąc w stanie podnieść adopcję odległości, jeśli to możliwe, coś, co jest możliwe przez logistykę. Istnieją wyspecjalizowane firmy w transporcie zwierząt domowych, a jeśli nie znajdziemy nikogo lub nie chcemy go wysłać, zawsze możemy go odebrać, w takim przypadku będziemy musieli poinformować się o regulacji transferu zwierząt, że Wielka Brytania nie jest już częścią UE przez Brexit. Mamy możliwość latania do Wielkiej Brytanii za bardzo małe pieniądze i Będąc Lakeland małym psem może pozwolić nam przynieść go do kabiny. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Australian Terrier Terrier Wales Yorkshire Czech Terrier Scottish Terrier Jack Russell Terrier Boston Terrier Bull Terrier

Boloñés Bichon jest jedną z tych ras dla psów, które olśniewają nas, gdy go widzimy Twoje białe futro jest spektakularne I ma spojrzenie, które urzekają, z tych, którzy mówią nam, że mamy do czynienia z bardzo obudzonym psem. Waga: Około 5 kilogramów Typ włosów: Z teksturą podobną do wełny i kręconymi Charakter: inteligentny i bardzo towarzyski, ale nieufny wobec nieznajomych Zdrowie: Bardzo dobrze, chociaż z niektórymi chorobami genetycznymi Długość życia: między 12 a 14 latami Pochodzenie Chociaż jest to jedna z ras psów, która została rozpoznana późno, FCI nie zrobił tego dopiero w 1989 rokuPrawda jest taka, że ​​jej historia jest znacznie starsza. Zwierzęta o podobnej typologii są już znane w czasach rzymskich i wydaje się, że Arystoteles nazywał je już „psami zbitami”, nazwa, która została użyta podczas definiowania psów towarzyszących w czasach starożytnych. Jak zawsze zdarza się, te starożytne pochodzenie nie są zbyt jasne, ponieważ nie ma wiarygodnego sposobu sprawdzenia, czy tak jest, ale są mniej wątpliwości Boloñés Bichon, czyli bardzo podobne psy, byli bardzo doceniani w sądach europejskich XI wieku. Później, w XV i XVI wieku, popularność tych psów trwała u szczytu, a nawet Felipe II podziękowała Duke d’E East za danie mu dwóch z nich. Widzimy to w obrazach z renesansu W tym czasie renesansu istnieje zapis, że pies taki jak ten Bichon Exis Goya namalował go na portrecie „The Duchess of Alba de Blanco”. Biały pies i bardzo podobny do Boloñés Bichon pojawia się po prawej stronie księżnej (po lewej stronie według naszej perspektywy) z czerwonym łukiem w nodze. Nie jest jedyną znaną postacią, która miała niektóre z tych białych psów futrzanych, ale inne, takie jak Catalina La Grande de Rosja, również posiadały okazy wyścigu. Pomimo popularności, jaką ten pies miał od stuleci, po wielkiej wojnie była na skraju zniknięcia. Do tego stopnia, że ​​gdyby nie grupa włoskich hodowców, Boloñés Bichon zniknąłby, to jest powód włączenia jako rasy w tak późnym czasie. Główne cechy Jego główna cecha i To, co odróżnia go od innych towarzyszących ras psów, jest jego biały płaszcz, bardzo kompaktowy i to jest wynikiem selekcji, ponieważ pierwotnie był brązowy. W tej chwili standard akceptuje tylko biały kolor. Ma unikalną warstwę, bez podkładu i jest bardzo kręcona, z bardzo miękką teksturą, która przypomina nam wełnę, gdy ją dotykamy, co daje bardzo przyjemne wrażenie i sprawia, że ​​wygląda jak bawełna lub chmurka. Włosy spadają jak wszystkie psy, mimo że umieszczają je na listach, w których mówią, że nie tracą włosów. Prawdą jest, że traci mniej niż inne rasy, ponieważ jego cykl wzrostu jest bardzo powolny. Wysokość zwykle nie przekracza maksymalnie 30 cm lub waga 4 lub 5 kilogramów, chociaż istnieją okazy, które mogą ważyć około 2 kg, z których lepiej jest uciec, ponieważ są one bezpiecznym źródłem średniookresowych problemów zdrowotnych. Podkreślają swoje czarne oczy, bardzo sole, bardziej z tym nieskazitelnym białym płaszczem, tworząc kontrast wraz z truflą, która czyni je jeszcze bardziej uderzającymi, która jest różowa, gdy się rodzą i ciemnieje w wieku około trzech miesięcy. Bohater Boloñes Bichon Jest to pies rodzinny i jeden z najlepszych dla ludzi bez doświadczenia, ponieważ ze względu na swój rozmiar jest łatwy w obsłudze, będąc bardzo przywiązanym do właściciela i tych, którzy z nim mieszkają. Uwielbia być ze swoim mistrzem i nie lubi się od niego oddzielić, więc może nie być najlepszym psem, jeśli nie będziemy w domu, ponieważ nie będzie szczęśliwy, jeśli pozostaniemy od niego przez wiele godzin dziennie. W rzeczywistości ci, którzy mieszkają z wyścigiem, mówią o tym, że jest to trochę ciężkie, ponieważ mimos jego właściciela zawsze szuka, z kim próbują spać w łóżku, wchodzić na kanapę itp., Abyśmy mogli umieścić trochę limitów. Według tej postaci możesz żyć z innymi psami, pod warunkiem, że nie są one agresywne i To idealna rasa, gdy żyje z innymi zwierzętami domowymi, jak w przypadku większości Bichones. Inteligentny i dobry opiekun pomimo jego wielkości Kolejną cechą jego postaci jest inteligencja, więc dodało to fakt, że zawsze chce zadowolić swojego właściciela, sprawia, że ​​szkolenie jest bardzo proste, a zatem jest to zalecany wyścig dla debiutantów. Ta inteligencja jest jednym z „niebezpieczeństw” wyścigu, ponieważ jeśli nie pokazamy mu, że jesteśmy przywódcą (co z tymi psami nie jest skomplikowane) wkrótce odkryje nasze słabe punkty i służy im, gdy uważa, że ​​to wygodne. W przypadku nieznajomych charakter Boloñés Bichon całkowicie się zmienia. Jest zwykle zarezerwowany i nieufny do tego stopnia, że ​​mówi się o tym Jest to dobry pies straży, nie ze względu na jego rozmiar lub dlatego, że zastrasza, ale dlatego, że natychmiast szczeka i ostrzega nas o obecności intruzów. Boloñes Bichon Care Jego pojawienie się chmury bawełnianej lub misia ma cenę do zapłacenia, a to jest praca, którą będziemy musieli wykonywać, aby zawsze utrzymać włosy w idealnym stanie. W tym celu będziemy musieli Posmaruj go codziennie odpowiednim grzebieniem, które mogą być dość otwartymi metalowymi kolcami, zawsze myśląc o miękkich włosach i w których niektóre pieniądze będą musiały być inwestowane, aby być jakością, ponieważ będziemy go używać każdego dnia życia naszego psa. Ważne jest, aby nie odłożyć szczotkowania, ponieważ jeśli to zrobimy, włosy staną się plątaniną węzłów niemożliwe do rozwiązywania, coś, co doprowadzi do golenia i odebrania jej esencji. Będziemy również musieli odwiedzić fryzjer kilka razy w roku i musimy zapytać o dobry szampon, ponieważ wiele z tych na rynku (szczególnie najtańszych) może żółczyć włosy, co jest wstydem. Co do ćwiczeń, jak wszystkie psy, Musi wyjść kilka razy dziennie, ale nie poprosi nas o wyjście lub jest to pies do robienia sportów. W rzeczywistości jest to idealna rasa dla osób starszych, którzy codziennie chodzą w miękkiej tempie. Kończąc tę ​​sekcję, musimy wziąć pod uwagę, że nie jest to pies, który może być sam. Nic się nie dzieje, ponieważ pewnego dnia musimy iść i zostawić go w domu, ale jeśli nie będziemy dużo, będziemy musieli szukać bardziej niezależnej rasy. Karmienie Dzięki karmieniu Boloñés Bichon musisz zachować ostrożność, ponieważ zwykle dajemy wszystko, co jemy i to sprawia, że ​​jesteś gruby, czego powinniśmy unikać. Najlepszym sposobem na uderzenie w paszę jest poproś o hodowcę Że pies nas sprzedaje, co dobrze zna wyścig i może wydać rekomendację na podstawie twojego doświadczenia z ich karmienia. W każdym razie wystarczy kupić paszę dobrej jakości, z naturalnymi składnikami oraz bez konserwantów lub barwników, które znajdziemy w dowolnym specjalistycznym sklepie lub w klinikach weterynaryjnych. Bardzo ważne jest, aby w tym przypadku kanał nie miał sztucznych barwników, ponieważ w przeciwnym razie możliwe jest, że białe włosy zaczynają się żółtymi, co może się również zdarzyć z jakością, jeśli noszą kukurydzę lub marchewkę. Pasza musi mieć mały krokiete, dostosowany do ich ust, a ostatecznie wybór jest dokonywany przez próbę i błędy, testując kilka marek, dopóki nie znajdziemy tego, który najlepiej trafia do naszego Bichona. Boloñes Bichon Health Oto niedogodność, która ma związek z prawie zniknięciem rasy, a to znaczy, że hodowcy musieli je odzyskać z tym, co było, co oznaczało wiele problemów pochodzących z pokrewieństwa. W rzeczywistości każdy hodowca, który był z Boloñés, Bichon, może nam powiedzieć, że pracowali nad ulepszeniem aspektów takich jak długowieczność wyścigu, co nie było najlepsze, choć zostało to już przezwyciężone. Wśród dziedzicznych chorób możemy wyznaczyć luksowanie siniaków i problemów z oczami, takimi jak atrofia siatkówki, zarówno bardzo powszechne w Bichones, jak i być może nieco częstsze dla problemów, które wymieniliśmy wcześniej. Mają także kolejną chorobę zwaną zespołem White Dog Shaker. Składa się z drżenia, które jest denerwujące, ale nie szkodzi zdrowiu zwierzęcia i wydaje się, że ma to związek z sytuacjami stresowymi. Otyłość jest kolejną patologią, która ma z nami więcej niż z psem, ponieważ dzięki tym rasom zawsze dajemy kaprysy i dodatkowe pokarmy, które nie powinny być uwzględnione w ich diecie, chociaż na szczęście łatwo jest zatrzymać. Jeśli widzimy, że jest to młody, najlepiej rozmawiać z weterynarzem i użyć lekkiej lewej paszę, zawsze unikając dawania mu kaprysów, które nie robią nic dobrego. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Maltański Bichon Habanero Bichón Bichón Frisé Mops Pomerania Yorkshire Pinscher Salachicha pies

Setki ras psów, które istnieją dzisiaj, nie pojawiły się magią, ale ręka człowieka miała wiele do zrobienia, Jak to miało miejsce w przypadku Cushopoo, hybrydy między angielskim Cocker Spaniel a standardowym basenem. Waga: maksymalnie 10 kilogramów, chociaż różni się znacznie między próbkami Typ włosów: Długie, kręcone i dobrze Charakter: Jest to towarzyski, zrównoważony, czuły i bardzo łagodny pies Zdrowie: Średni, z kilkoma dziedzicznymi chorobami Długość życia: Około 15 lat Początki Cushopoo Chociaż nie ma dokładnej dokumentacji na temat tej rasy hybrydowej, wiemy, że pierwszy szczeniak powstał w Stanach Zjednoczonych w 50. XX wieku, gdzie ten pies typu zabawek wkrótce stał się popularny. Te szczenięta zwróciły uwagę, więc wyścig rozciągał się na całym świecie, ale teraz nie jest zbyt popularny poza krajem, w którym się narodził. W rzeczywistości, Chociaż powstało około 70 lat temu, nadal nie ma uznania Międzynarodowej Federacji Pańskiej, który mówi o wyścigu Mestizo i nie ma standardu. To oznacza, że ​​jeśli przekroczymy Cocker Spaniel i a pudel O standardowej wielkości (najmniej popularny z trzech rodzajów Caniche) otrzymamy szczeniaki Cockapoo, co nie zalecają wszystkich cierpiących chorób. Charakterystyka Jeśli zamierzamy kupić zwierzę z tej rasy hybrydowej, musimy założyć, że szczeniak może nie wyglądać jak jego bracie miotu, ponieważ jako rasa bez standardu cechy każdego okazu różnią się znacznie. Rozmiar jest średni, ale waga waha się od 5 do 10 kilogramówS, podczas gdy różnica wysokości między okazami jest taka, że ​​moglibyśmy myśleć, że nie należą one do tej samej rasy, ponieważ wzrasta od 25 do 40 cm. Jego wygląd zewnętrzny jest również bardzo inny. Są psy, które wydają się panichami, inne podobne do koguta i najbardziej „mieszane”, które mają cechy obu ras. Większość cuckopoo jest średniej wielkości, mają długie uszy i upadki, podobnie jak cocker i włosy są kręcone i długie, bardzo podobny do Caniches. Jako ciekawość tracą bardzo małe włosy. Z tonem jego płaszcza to samo dzieje się, co wraz z wyglądem. Istnieje wiele kolorów i wszystkie są akceptowane, ilekroć są obecne w koguta lub paniche, z białymi, szarymi płaszczami, czekoladą lub półtora i połowy jak te z czarno -białych. Charakter Cokapoo Postać jest jedną z zalet Cushopoo, ponieważ w tym względzie jest bardzo niewiele psów. W rzeczywistości możemy powiedzieć, że mieszanka zakończyła się sukcesem. Są bardzo czułe i towarzyskie zwierzęta, z inteligencją lepszą od średniej. Uwielbiają być z ludźmi i są bardzo zrównoważone, co nie zawsze jest cechą wielu ras. Ta równowaga sprawiła, że ​​wyścig był jednym z faworytów podczas ćwiczeń jako pies pomoc lub terapeutyczne, pracę, dla której niewiele psów jest odpowiednich. Nie przestają wyrażać miłości swoim bliskim i ustanawiają bardzo silne więzi. W rzeczywistości podążają za swoimi właścicielami w domu, siedzą na nich i zawsze proszą o uwagę, coś, co robią również z psami i zwierzętami w domu. Dlatego Będą żyć bardzo dobrze z kotami, będą je zabawni i uważni, bez agresywności. Ma to negatywną część i nie mogą być sami. Kiedy potrzebujesz stałej uwagi, kiedy patrzysz samotnie codziennie lub przez wiele godzin rozwijają lęk i depresję. W rzeczywistości w tym przypadku nierzadko zdarza się stać się agresywnym lub powodować szkody w domu, takie jak złamane poduszki, nogi posiłków itp. Jego instynkt polowania i szczekanie są najgorszym z jego postaci W obliczu idealnych psów dla początkujących, ale ich zabawka wyglądowa (szczególnie w najmniejszych okazach) nie powinna nas oszukać, ponieważ kupując jedną, musimy pamiętać, że pochodzi z dwóch ras, które były używane w polowaniu od stuleci. Od szczeniaka musisz kontrolować swój instynkt polowania. W przeciwnym razie będzie to skomplikowane, które zawsze będzie posłuszne, ponieważ zostanie utracone po śladach lub dzikich zwierzętach. Barkowanie może być również problemem, czymś, co można kontrolować, ponieważ są bardzo młodzi, ponieważ mają tendencję do szczekania bardzo silnego i ciągłego.  Pielęgnacja Włosy są tym, co da nam najwięcej pracy Będziemy musieli codziennie szczotkować, w przeciwnym razie wyścig ten będzie wypełniony węzłami i splątanymi, których nie można wyeliminować, widząc nas zmuszeni do przejścia przez fryzjer. W każdym razie będziemy musieli iść, zwłaszcza jeśli włosy Cockapoo wyglądają jak pudel, ponieważ nie spada ani ledwo. Oznacza to, że będą musieli go wyciąć kilka razy w roku. Uszy potrzebują również uwagi. Po upadku jak ci Cocker Spaniel, nie wentylują dobrze. Gromadzą brud i dlatego nie są czyszczeni, często może rozwinąć zapalenie ucha. Ponadto, mając włosy w środku, gdy idziemy na pole lub ulice są uzależnione od wszystkich rodzajów przedmiotów, więc zawsze dobrym pomysłem jest pokrożenie tych wewnętrznych włosów. Możemy to zrobić lub zapytać fryzjera psiego. Odsuwając kwestię włosów, Ta rasa hybrydowa wymaga ćwiczeń, jeśli chodzi o bycie szczęśliwym i aby zachować spokój w domuCóż, ma dużo energii i zawsze będzie prosić nas o grę. Uwielbia spacery po wsi, gdzie będzie pachniał wszędzie, szukając innych zwierząt, więc jest dobrym partnerem pieszym, a nawet może towarzyszyć nam na małych ścieżkach rowerowych. Piłka stanie się jedną z jej ulubionych zabawek i są tacy, którzy zalecają celowanie jej na kurs śledzenia, ponieważ mają dobry zapach, a zatem możemy zająć ich umysł podczas zabawy z nim. Cokapoo Feed W specjalistycznych sklepach znajdujemy konkretny kanał dla puszek i innych przeznaczonych do Cockera Spaniela, który z nich dajemy? Możemy zdecydować się na którykolwiek z nich, ale prawda jest taka, że ​​nie jest konieczne zapewnienie im tego typu. Po prostu poszukaj kanału dla mini psów, Cockapoo jest spowodowany jego wagą, pamiętaj, że ten pies ma małe usta i zęby dyskretne. Oczywiście Myślę, że wybieramy jakość, nic z typowego kanału supermarketu w ofercie, ponieważ sprawi, że twoje zdrowie będzie tylko w średnim i długim okresie. Istnieje wiele marek, które możemy dać, zawsze szukając sztucznych dodatków i że nie zawierają one zboża, które pomogą tym psom nie tłustemu. Mają tendencję do nadwagi I zatrzymujemy to z dobrą dietą i regularnymi ćwiczeniami.  Zdrowie Zdrowie jest być może słabym punktem wyścigu, ponieważ pomimo tego, co zwykle uważa się, takie rasy hybrydowe nie są tymi, które mają najlepsze zdrowie. W rzeczywistości występuje wręcz przeciwnie, ponieważ hodowcy nie ma dekad w celu przeniesienia tych patologii, chociaż musimy również powiedzieć, że to nie rasa tego typu przedstawia więcej chorób. Zapalenie ucha Jeden z Najczęstszymi chorobami u tych psów jest zapalenie ucha ucha, ponieważ ich uszy nie otrzymują tylko wentylacji. Ponadto zwykle przyjmowane są kolce, szaszłyki i wszelkiego rodzaju elementy kończące się w uszach. Dlatego Powinny być często recenzowane i udać się do weterynarza, jeśli zauważymy, że źle pachną, pies drapie, potrząsa głową lub idzie z jej przechylaniem. Etykietowanie zwichnięcia Jest to jedna z chorób, które odziedziczyły się po koguta, które występuje, gdy kość kolan porusza się w tym przypadku bez urazu, ale z przyczyn genetycznych. Istnieje kilka stopni, a czasami jedynym rozwiązaniem jest to, że Cockapoo przechodzi przez salę operacyjną, w interwencji, która jest zwykle droga. Postępowy zanik siatkówki Jest to również choroba genetyczna, która w tym przypadku pochodzi z Canuche. Jest to zwyrodnieniowe, co oznacza, że ​​ślepota na psa jest nieunikniona. Zdiagnozowany na początku, musisz udać się do weterynarza raz na sześć miesięcy, aby przeprowadzić recenzje, można go leczyć w celu opóźnienia ślepoty. Czas, w którym można wziąć koniec choroby, zależy od tego, kiedy się pojawi. Jeśli tak się stanie, gdy Cushopoo jest bardzo młody, atrofia awansuje bardzo szybko, będąc bardzo skomplikowanym, spowalniając go i powodując, że pies przestanie widzieć w krótkim czasie. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Cavapoo Bichón Frisé Puggle Pomerania Pinscher Malshi Schnoodle TeckIL Jack Russell Terrier Yorkshire Chihuahua Westy Boston TerriIR Carlino Buldog francuski

Frisé Bichon jest jednym z najlepszych istniejących psów firmowych, pomimo tego, że nie jest to jedna z najpopularniejszych ras i rzadko zdarza się je zobaczyć na naszych ulicach, co jest wstydem. Waga: od 3 do 7 kilogramów Typ włosów: Długie, dobrze i kręcone Charakter: czuły i bardzo towarzyski Zdrowie: normalne, ale z kilkoma problemami związanymi z jego wielkością i rasą Długość życia: między 12 a 14 latami Pochodzenie Początki rasy psów Bichon są w Europie i istnieje podział opinii między fanami, ponieważ niektórzy twierdzą, że to francuski i inni, który jest hiszpańskim. Tak, wiadomo, że psy tego typu Bichon były w okolicy Morza Śródziemnego i że wyścig ten może pochodzić z przejścia Psy wodne od wieków Z białymi zwierzętami. W XVI wieku rasa była znana jako Bichón de Teneryfe, którego imię przychodzi do niego, ponieważ rozwinął się na wyspie, którą przybył z hiszpańskich żeglarzy z XII wieku. Już w renesansie ten bichon Teneryfe był psem sądu, był bardzo obfity w Hiszpanii i we Włoszech. W rzeczywistości wyścig pojawia się w kilku obrazach renesansowych, a także w GOYA wieki później. Popularyzacja we Francji nie trwała długo María Antonieta była jednym z najbardziej znanych właścicieli tego Bichona, Wpadając później w Oblivion i będąc jak pies uliczny. Kiedy byłem na ulicach, przykuł uwagę, ponieważ był bardzo piękny, więc ludzie go zbierali, dopóki w 1930 r. Hodowcy Francji zaczęli pracować, a zatem mówi się, że Frisé Bichon ma swoje pochodzenie w tym kraju. Pod koniec II wojny światowej jego populacja była bardzo niska, ale wyścig można uratować, ponieważ w latach 50. została zabrana do Stanów Zjednoczonych, gdzie American Kennel Club* wykonał świetną robotę. Jest teraz znany na całym świecie, ale nie jest to rasa najpopularniejszego, chociaż brak mody nie zawsze ma negatywne rzeczy. Główne cechy W wyścigu psów Bichón Frisé pierwszą cechą, która się wyróżnia, są twoje włosy, długie i jedwabiste o kształcie w kształcie ciągnięcia, tworząc loki, które nadają wyścigowi niepowtarzalny wygląd. Ma do 10 cm długości i zawsze musi być czysty biały, ponieważ jest to jedyny kolor przyjmowany przez FCI*. Stoimy w obliczu małego psa, mniej niż 30 cm i bardzo zawartej wagi. Standard nie mówi nic o minimalnej lub maksymalnej masie, ale średnia wynosi pięć kilogramów, nieprzekraczającą siedmiu lub ośmiu. Ogon jest uderzający, który został podniesiony i złożony w dość zabawnym gestie, który bardzo dobrze łączy się z wyrazem twarzy. Kiedy patrzy na nas, zawsze wydaje się być czujny, jakby na coś czekał. Jego spojrzenie nie jest przypadkowe, ponieważ jest to jedna z najłatwiejszych ras do trenowania dla wielkiej inteligencji, którą posiadają. Postać Frisé Bichon Frisé Bichon ma coś, co możemy nazwać idealną postacią, aby być psem firmowym. Jest bardzo wesoły i zabawny, ale nie jest zdenerwowany jak inne małe psy, ponieważ z kolei jest bardzo czuły i wrażliwy na swoich właścicieli. Oprócz, Chociaż jest mały, uwielbia ćwiczyć, więc jest dobrym psem dla ludzi, których lubią chodzić a nawet rób małe trasy turystyczne. Kiedy jest w domu, nie jest ciężki i uwielbia odpoczywać na kanapie lub w łóżku ze swoimi właścicielami, których zawsze szuka, aby mieć swój towarzystwo, więc nie jest psem, który mógłby opuścić w ogrodzie, po prostu nie jest to, że ma psiego towarzysza. Zazwyczaj są to zwierzęta towarzyskie z nieznajomymi, psami i innymi zwierzętami. To czyni je idealnymi dla tych, którzy mają koty, z którymi bardzo dobrze dogadują się od pierwszego dnia. To samo dotyczy dzieci. Będą się z nimi bawić, nie wykazując agresywności, co nie zawsze jest możliwe u małych psów, z których wielu nie bierze uczenia zębów, jeśli dzieci domu go zmęczyły. Pomimo ich charakteru najlepiej jest dobrze je spotkać, ponieważ są one szczeniąt. Unika się tego, że gdy są dorosłymi, są nieśmiali, co oznacza, że ​​są agresywni z powodu strachu nawet w przypadku swoich właścicieli. Pielęgnacja Czy zamierzamy adoptować psa tego wyścigu, jakbyśmy go kupili, Pierwszą rzeczą, którą powinniśmy wiedzieć, jest to, że włosy mają wystarczającą ilość pracy, która ma tendencję do tworzenia węzłów, co oznacza, że ​​musisz go przeczesać codziennie. W naszej torbie fryzjerskiej zawsze musimy mieć miękki grzebień i kartę. Z grzebieniem myjemy go na korzyść włosów (więc nie wtargnęliśmy Chociaż często go czesamy, najlepiej jest przyjmować go przynajmniej raz na trzy miesiące do fryzjera, gdzie mogą go kąpać i pozostawić nienaganny wygląd. Nie tylko poświęcimy się jego przeczesaniu, ale będziemy musieli zabrać go na ulicę kilka razy, lepiej, jeśli są trzy, abyś mógł ćwiczyć. Nie jest sportowcem, ale musi biec, znaleźć piłkę i bawić się innymi psami. Jako pies firmowy, który jest bardzo dobrze dostosowuje się do małych podłóg, gdy jest towarzyszy. Nie wspiera samotności, więc jeśli poświęci dużo czasu tylko dlatego, że jesteśmy prawie cały dzień poza domem, Bichon Frisé nie jest wyścigiem, który powinniśmy rozważyć. Frisé Bichon Feed Ma normalne potrzeby żywieniowe, ale musisz dać mu wysokiej jakości paszę dla psów tej wielkości, z krokietem dostosowanym do jego ust, składającego się z bardzo małych zębów. Ze względu na jego tendencję do przybierania na wadze, podobnie jak większość małych psów, możemy wybrać tak zwaną „wolną od ziarna” lub bez ziarna paszę, ponieważ będzie on lepszy niż ten, który zawiera pszenicę, ryż lub kukurydzę. Musimy uważać na kwoty, które dajemy, zawsze zwracając uwagę na producenta i weterynarza, który będzie tym, który mówi nam, jeśli zdarzymy się z racją lub nie mamy braku, chociaż widzimy, że widzimy nagie oko. Zdrowie Istnieje kilka problemów zdrowotnych, które cierpi pies Bichón Frisé. Niektóre są typowe dla rasy, genetyczne, a inne przychodzą na rozmiar i są powszechne w takich rasach. Obliczenia pęcherza Ta choroba jest zawsze związana z psami z małych ras. Ponieważ nie mają intensywnej aktywności fizycznej, piją niewiele wody, więc ostatecznie gromadzą obliczenia w moczu, które zostaną zdeponowane w pęcherzu. Można je wyeliminować za pomocą określonej diety, pod warunkiem, że są przyjmowane na czas, ponieważ jeśli obliczenia dotarły do ​​pęcherza, najlepiej jest działać. Problemy dentystyczne Frisé Bichon ma zatłoczone zęby, podobnie jak inne małe rasy. Nie ma dużo miejsca między kawałkami dentystycznymi, więc infekcje są zwykle, jeśli często nie czyścimy zębów. Możemy również udać się do weterynarza, który w razie potrzeby może przeprowadzić głębokie czyszczenie (w tym celu musisz spać psa). Zaćma młodzieżowa Tutaj mówimy o chorobie genetycznej, która może doprowadzić do utraty wzroku psa. Zaćma zwykle pojawiają się u osób starszych, ale w takim przypadku są one widoczne w okazach, które nie są jeszcze dorosłymi. Zwichnięcie Patelara Przemieszczenie Patelara powoduje, że kolan zniknie z miejsca, coś, co można działać, chociaż zawsze próbuje się go mniej inwazyjne środki, takie jak stawki kondoprotektory i rehabilitacja. Jest to kolejna z dziedzicznych chorób rasy, chociaż można go również dać cios lub nadmiar ćwiczeń, z którymi należy zachować ostrożność, szczególnie w okazach młodzieży. Kiedy pojawia się ta choroba, odpowiedzialni hodowcy wycofują ich z hodowli, ponieważ ich potomkowie będą mieli ten problem z prawie całkowitym bezpieczeństwem. Idiopatyczna padaczka Tego rodzaju padaczka występuje we wszystkich rasach, a w Bichon ma większą częstość występowania niż w innych. Pochodzenie nie jest znane (stąd jego nazwa) i pojawia się, gdy pies jest bardzo młody, przed trzema latami. Na szczęście opracowano już leki, które pomagają zwierzęciu mieć bardzo dobrą jakość życia. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Maltański Bichon Habanero Bichón Yorkshire Pomerania Chihuahua Pinscher w miniaturze Teckel lub Salchicha Dog Jack Russell Terrier Pudel Westy Carlino Buldog francuski Boston Terrier Odniesienia: (*)https://www.fci.be/es/nomenclature/BICHON-DE-PELO-RIZADO-215.html (*)https://www.akc.org/dog-breeds/bichon-frise/  

W ostatnich latach, a na wypadek wystarczającej liczby wyścigów dla psów, Modne stało się tworzenie nowych na podstawie hybrydaru dwóch już istniejących, jak ma to miejsce w przypadku Puggy, który jest już zarejestrowany w niektórych organizacjach w Stanach Zjednoczonych. Rozmiar: 20 do 38 cm Waga: od 7 do 14 kilogramów Typ włosów: Krótkie i gładkie Charakter: czuły i inteligentny. Bardzo zrównoważony Zdrowie: Dobrze, ale podatni na niektóre choroby Długość życia: 12 do 15 lat Początki puggy Chociaż jest to bardzo najnowsza rasa, prawda jest taka, że ​​nie mamy zbyt wielu danych na temat tworzenia puggy, chociaż wiemy o tym Pierwsze rekordy pochodzi z 1980 roku, kiedy Wallace Havens ochrzcił wyścig. Stało się to w Wisconsin w Stanach Zjednoczonych. Ten kraj jest zwykle kołyską tych ostatnich eksperymentów z rasami niepewnej przyszłości, ponieważ nie mają standardu i FCI Zwykle ich nie rozpoznajemy ani nie wierzymy, że robisz to w średnim okresie. Aby uzyskać wyścig (w ten sposób będziemy odnosić się do puggy, chociaż tak nie jest) Zastosowano je w Beagle i Pug. Dla jego różnicy w rozmiarach i aby dostawa była prosta, Kobieta pochodzi z Beagle A mężczyzna mops, w przeciwnym razie samica mopsa miałaby to bardzo skomplikowane podczas porodu. Puggy Cechy Jest to mały pies, który w tym aspekcie bardziej przypomina mops niż do beagle i którego rozmiar wynosi od 20 do 38 cm, o wadze od 7 do 14 kilogramów. Jak widzimy, Dane dotyczące wielkości i masy są zmienne i zależy to od tego, jaka genetyka przeważa, jeśli beagle lub mops, aby Puggy może przypominać którykolwiek z nich. Oczywiście ciało jest prawie zawsze ordek, bardzo małe, zwarte i z bardzo krótkimi nogami., Z pyskiem, który jest krótki lub wydłużony, ponownie w zależności od tego, które z dwóch ras wygląda bardziej jak bardziej jak to jak bardziej jak przypomina to bardziej jak coś w rodzaju bardziej podobnego Włosy są krótkie i gładkie, gęste, z czarnymi tonami, cytryną i białym, brązowym z ponuro itp., Chociaż każda mieszanina jest przyjęta do zwierzęcia Mestizo i będą puggy przekraczanie między beagle i mops, bez względu na jego wynik. Jego wygląd jest bardzo podobny do wyglądu małych bezpańskich psów, które zawsze istniały w wioskach Hiszpanii, szczególnie jeśli pysk przypomina bardziej niż wygląd Beagle. Kiedy ma pysk mopsa, wygląd jest nieco komiczny, zwłaszcza wyrażenie, ponieważ wydaje się, że ta twarz nie uderza tego ciała. Postgla Jeśli w Puggy jest coś dobrego, jest jego charakter, będąc bardzo czułym i towarzyskim zwierzęciem, więc jest on odpowiedni jako pierwszy pies, nawet jeśli nie masz doświadczenia, ponieważ będzie to dobra szkoła dla każdego właściciela. Może żyć zarówno z dorosłymi, jak i dziećmi, choć zawsze trzeba towarzyszyć, ponieważ jest bardzo przywiązany do swoich właścicieli i nie nosi samotności, kiedy to może pojawić się przerażający niepokój separacji. Cechą, która określa jej charakter, jest zdolność adaptacyjna, ponieważ nie jest to wymagający pies pod tym względem. Oznacza to, że będzie mieszkał równie dobrze ze starym mężczyzną na małej podłodze w centrum miasta, który w wiejskim domu z wieloma dziećmi. Potrzebuje tylko uczucia, aby być szczęśliwym, a niektóre ćwiczenia, które nie muszą być bardzo intensywne, czego Puggy też nas nie zapyta, ponieważ kilka codziennych spacerów przez park. Jedyne, ale można to umieścić, jest to, że ma tendencję do szczekania w nadmiarze, coś, co będzie musiało pracować, jeśli mieszkamy w budynku z sąsiadami, co wkrótce narzeka na ten aspekt.   Edukacja Puggle Edukacja Puggy musi być zawsze pozytywna, ponieważ nie ma sensu stosować niegrzecznych metod lub być bardzo stanowcze w przypadku tak małego psa, chociaż musimy uniknąć ich ochrony w nadmiarze. Jest to wrażliwe zwierzę, które od razu wydaje się bać lub zaczyna płakać, coś, co nie powinno nas zgodzić, by go zberzać, a my go skarcimy, gdy dotknie jakiegokolwiek innego psa. Jego szkolenie nie jest skomplikowane, ponieważ jest bardzo towarzyskim zwierzęciem i przywiązanym do właściciela, oprócz tego, że jest bardzo gotowy. Dzięki tej postaci nie będzie nam wiele nauczyć podstawowego posłuszeństwa, takich rzeczy, jak przyjście na wezwanie, siedzenie, leżenie, bycie nieruchomym itp. Możemy mieć problemy podczas edukacji go, aby nie szczekać, więc wygodnie jest z nim współpracować, ponieważ jest bardzo mały, dając mu cukierki, gdy zatrzymamy się, jeśli poprosimy. Tutaj będziemy musieli być cierpliwi Kosztuje pracę, która obniża poziom szczekania, dopóki nie będą do zaakceptowania. W każdym razie, jeśli zobaczymy, że od najmłodszych lat jest już niekontrolowany pod tym względem, możemy uciekać się do szkolenia zawodowego. Pracując, jak profesjonalista mówi nam i używając niektórych sztuczek, nie będziemy mieć niewiele szczekania, co jest ważne, jeśli mieszkamy w mieszkaniu lub mieszkaniu, a mniej w przypadku, gdy zamieszkujemy dom na wsi lub w mieście. Puggle Health Psy Mestizos zawsze mają lepsze zdrowie niż czyste rasy dla tematu genetyki, ale kiedy dwie rasy są mieszane, jak to się stało w celu stworzenia puggy, istnieje ryzyko, że wynik będzie podatny na odziedziczenie chorób każdego z jego rodziców. To dzieje się w puggy, który Zwykle cierpi na choroby skóry, takie jak alergie, zapalenie skóry lub grzyby, więc będziesz musiał często sprawdzać swoją skórę i iść do weterynarza przed jakimkolwiek objawem, ponieważ jeśli zostanie ona wykryta wkrótce, łatwiej jest zatrzymać problem. Zapalenie ucha i zapalenie spojówek (te ostatnie z PG) nie są rzadkie, chociaż można im zapobiec, jeśli wyczyścimy zarówno uszy, jak i oczy, codziennie sprawdzając uszy wewnątrz i ostrzegając weterynarza, jeśli zauważymy, że oczy są bardzo czerwone lub płaczą bardziej niż normalnie. Jeśli masz głowę mops takie jak astma lub różne problemy z układem oddechowym. Wszystkie te choroby nie powinny nas przestraszyć, ponieważ puggy są podatne, ale to nie znaczy, że będą cierpieć. Ponadto ma mniejszą możliwość przejścia przez nie Mops lub beagle, a niektóre lubią zapalenie spojówek lub alergie są normalne u wielu psów. W rzeczywistości, przy odpowiedniej opiece weterynaryjnej, które są przekazywane innym rasom, nierzadko zdarza się, aby osiągnąć 15 lat, coś, co niewiele psów może powiedzieć. Puggle Care Cała opieka walki jest dość prosta, zaczynając od płaszcza, który pozostanie w bardzo dobrym stanie z cotygodniowym szczotkowaniem, nie wymagając większej uwagi. Jak każdy mały pies i aby uniknąć problemów trawiennych, Najlepiej nadać mu wysokiej jakości kanał i specyficzne dla tych zwierząt, z małym krokietem, co ułatwia im żucie i strawienie. Zanim powiedzieliśmy, że było to podatne na zapalenie spojówek i cierpieć zapalenie ucha, z których niektórych można zapobiec, czyszcząc oczy i uszy, wewnątrz, z surowicą fizjologiczną kilka razy w tygodniu lub z określonymi produktami, które są dla niego sprzedawane. Wreszcie, To nie jest pies, który może być tylko długi czas, w przeciwnym razie będzie to miało niepokój, więc musisz zapewnić, że najczęściej towarzyszy spędzony czas, nie będąc idealnym psem dla tych, którzy są poza domem przez cały dzień. Adoptuj puggy Puggy to kolejna z tych ras, które są bardzo skomplikowane w adopcji, ponieważ na całym świecie jest niewiele Możliwe, że w Hiszpanii nie ma żadnych. Tak, łatwiej będzie przyjąć mops, a przede wszystkim beagle, liczniejszą wyścig, która zwykle pozostawia lub pozostawia w schroniskach, zwłaszcza tych, którzy pochodzą od łowców. W przypadku, gdy decydujemy o PG, musisz wiedzieć, że są to delikatne zwierzęta, więc zawsze konieczne jest posiadanie pieniędzy zarezerwowanych, aby móc zabrać je do weterynarza z spokoju. Inne rasy małych psów, które mogą Cię zainteresować: Spaniel Tybetano Pomerania Kliknij miniaturę Schnoodle Teckel lub Salchicha Dog Jack Russell Terrier Pudel Chihuahua Maltes Bichón Yorkshire Buldog francuski Boston Terrier Andaluzyjski winiarz