Nasz blog

¿Cuántas veces debo cepillar a mi perro?

Nasz blog

Ile razy powinienem myć mojego psa?

przez Lobo Azul w gru 22 %i
Wszystkie psy muszą otrzymać szczotkowanie, ale Częstotliwość różni się w zależności od rasy, rodzaju włosów lub miejsca, w którym mieszka zwierzę, więc rada, którą zamierzamy udzielić, należy dostosować do każdej okoliczności. Ponadto zależy to również od rodzaju pędzla, ponieważ są trochę „agresywne” niż inne i że wymagają większej ilości martwych włosów. To zależy od długości włosów Psy mogą mieć trzy długości włosów. Krótki płaszcz byłby wyścigami takimi jak Doberman, Pinscher lub bokser. Mają bardzo bliskie włosy do ciała Bez możemy wziąć to rękami (lub dużo nas kosztować). Musisz je szczotkować dwa razy w tygodniu, co będzie więcej niż wystarczające, aby włosy wyglądały jasno, eliminując włosy, które spadają i zdejmują brud. Wtedy mamy średnio, takie jak Caniches, irlandzki setter lub amerykański caniel cocker, na które należy zwrócić większą uwagę. Te będą musiały być szczotkowane około trzy razy w tygodniu. Wreszcie, są długie psy, takie jak Smar afgański, On Yorkshire Terrier lub Krótko ucięty ogon, W takim przypadku musisz przepisać pędzel pewnego dnia, a nie, robiąc to codziennie, gdy się poruszają. W każdym razie, Jeśli mamy ochotę je przeczesać, nic się nie dzieje, a nawet możemy to zrobić codziennie, jeśli używamy miękkiego grzebienia, który nie łamie ich włosów. Ta częstotliwość może się zmienić, jeśli pies żyje na zewnątrz W wioskach, a nawet w obszarach miejskich z willi, niektóre psy mieszkają na świeżym powietrzu, mającego kondycjonowane stoisko, aby chronić przed wodą i zimnem. Tutaj częstotliwość może się zmienić, wydłużenie okresów między sesjami fryzur. W rzeczywistości, z gładkimi włosami, moglibyśmy spędzić cały tydzień bez ich szczotkowania, a dla tych z połową włosów przeczesujących je tylko raz. Tak naprawdę, W przypadku psów o długim hacie wygodnie jest to robić mniej więcej w ten sam sposób, w przeciwnym razie generują węzły Będą wtedy bardzo skomplikowani, zmuszając nas do korzystania z nożyczek w wielu przypadkach. Jak myjemy naszego psa? Domowa sesja fryzjerska musi być przyjemna, co oznacza, że ​​musisz pieścić psa lub dać mu cukierki, oprócz szczotkowania go delikatnie, aby nie cierpieć ciągnięć, ponieważ to nie spodoba się naszemu najlepszemu przyjacielowi. Pozycja, aby to zrobić, różni się w zależności od tego, jak pies jest, ponieważ jeśli jest mały, będziemy musieli przesłać go do tabeli lub jakaś wysoka strefa. W ten sposób unikniemy wymuszania pleców i będziemy bardziej komfortowe, co nie zaszkodzi zwierzęciu pędzlem. W przypadku, gdy jest średni lub duży, pies może pozostać na podłodze, podczas gdy siedzieliśmy na krześle lub na brzegu ulicznym, zawsze z pomysłem powstrzymania prostego pleców. Nie przyjmuj zamówienia, chociaż normalne jest zaczynanie od obszaru za głową i kontynuowanie przez bagażnik, a następnie przebija nogi. Zasadniczo gromadzą więcej martwych włosów za głową i w tylnych nogach, chociaż od razu poznamy płaszcz naszego psa i będziemy wiedzieć, jak kontynuować. Każdy rodzaj włosów ma określony pędzel Wszystkie grzebienia nie są dla żadnego psa. Dlatego najlepiej kupić określone włosy od naszego zwierzaka. Zwierzęta gładkie potrzebują rękawicy z małymi kolcami i plastik. Dzięki temu jest więcej niż wystarczające, aby martwe włosy mogły się wydobyć, a nasz pies będzie cieszył się doświadczeniem, ponieważ będzie to jak otrzymanie masażu. Jeśli włosy są średniej długości, będziemy potrzebować długiego i elastycznego pędzla do włosia. W ten sposób docieramy do narodzin, ale kiedy rzucamy, nie łamiemy włosów, nie zaczynamy ich ani nie skrzywdzimy zwierzęcia. Z długimi włosami będziemy potrzebować szczotki do szpilki, z długimi i bardzo cienkimi metalowymi kolcami, a także jedna z metalowych z zaokrąglonymi końcówkami, którą będziemy musieli spokojnie przejść, w przeciwnym razie utknie. Kolejna opcja, która pasuje do większości psów, bez względu na długość włosów, jest ten nazywany „furminatorem”, który przyjmuje nazwę marki, która zabrała ją na rynek. Sprzedawał kilka lat i jest niesamowity, który odbiera, szczególnie gdy psy mają podmanto lub podpelle, których tradycyjne szczotki zwykle nie docietają dobrze. Oczywiście może to być nieco agresywne, więc musisz przegapić kilka dni między każdym szczotkowaniem, szczególnie jeśli nasz pies jest wrażliwy. Inne artykuły, które mogą Cię zainteresować: Dobrobyt w karmie dla psów Co się stanie, jeśli pies zjada pokarm kota? Depresja u psów Astma u psów Timenition u psów Dysplazja biodra Dysplazja łokcia
El Chow Chow: una raza de perro única y fascinante

Nasz blog

Chow Chow: wyjątkowa i fascynująca rasa psów

przez Lobo Azul w gru 20 %i
Chow Chow jest rasą psa pochodzącego z Chin, znanego z gęstych włosów i charakterystycznego wyglądu. Psy te są średnio i duże, o średniej masie od 20 do 32 kg i oczekiwanej długości życia między 9 a 12 lat. Chociaż uważa się, że Chow Chow istnieje od ponad 2000 lat, ich prawdziwe pochodzenie jest niepewne. W tym artykule dokładnie zbadamy historię i cechy tej fascynującej rasy psów, a także niektóre rzeczy, które należy wziąć pod uwagę, jeśli rozważasz przyjęcie chow. Rozmiar: duży, 46 do 56 cm Waga: od 20 do 32 kilogramów, w zależności od seksu Typ włosów: możemy wybrać, ponieważ istnieje wiele długich włosów, a drugie z krótkimi włosami Charakter: są trzecie i są niezależne Zdrowie: normalne, ale musisz zachować ostrożność w dysplazji i jej skórze Oczekiwana długość życia: od 9 do 12 lat Chow Chow Origins Chow chow Może to być jeden z najstarszych psów na świecie, Tak bardzo, że jest to więcej niż prawdopodobne, że wyścig istniał już tysiąclecie, chociaż nie miał prostego pochodzenia, ponieważ był używany do wykorzystania mięsa. Wygląda na to, że może pochodzić z Chin, gdzie z czasem zaczęli być wykorzystywane jako opiekunowie budowlani, wśród których byli świątynie, aby później używać psów myśliwskich i opiekunów w domach. Wiemy również, że były to psy sądu, w których dali status ludziom, którzy je posiadali, przybywając do Europy w XIX wieku. W szczególności pierwsza chow, która umieściła nogi na starym kontynencie, zrobiła to w Anglii. W 1865 roku Dali królowej Wiktorii One, aby wszyscy chcieli, stając się symbolem statusu również tutaj, podobnie jak w Chinach, kraj, w którym bardzo niewiele okazów wyścigu jest dziś, bardziej popularnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Chow Chow Chowel Jego wygląd jest niepowtarzalny i przyciąga dwie rzeczy: przypomina lwy i to ma niebieski język. Jest to zwarte i duże zwierzę, ale nie jest to ciężkie, jeśli weźmiemy pod uwagę, że może mierzyć 56 cm do krzyża w przypadku najwyższych mężczyzn. Należy do azjatyckiej grupy Spitz (psów, które mają dwie warstwy włosów), a my mamy długą chow chow, a drugą z krótkimi włosami, chociaż prawda jest taka, że ​​pierwsza odmiana jest najbardziej rozpowszechniona. W przypadku długich włosów, grzywa wokół głowy i reszty płaszcza nadaje jej wygląd rodzaju nadziewanego lwa, dlatego jest znany na całym świecie. W kolorze zawsze jest monochromatyczny, przyznaje czarny, czerwony, pieczony żółty, niebieski (jest spektakularny), kremowy i biały, z jaśniejszymi kolorami w jelitach i wewnątrz nóg. Noszą ogon złożony z tyłu, więc mają majestatyczny wygląd, a uszy są bardzo ciekawe, małe i grube. Niebieski język to kolejna z tych cech, które natychmiast sprawiają, że przyjrzymy się tej rasie, będąc podniebieniem i ustami tego samego koloru. Jego standard mówi, że musi tak być i jak dotąd nie ma żadnego wyjaśnienia w tej sprawie, co można zobaczyć w innych rasach azjatyckich. Chow Chow Charakter Jeśli twój wygląd jest szczególny, jego charakter jest nie mniej, ponieważ są tacy, którzy mówią, że jest to idealny pies dla tych, którzy lubią koty. Każdy może się odważyć, proszę, jego właściciela, ale Chow Chow nr i nie przesyła. Tak bardzo, że można powiedzieć, że zwrócą uwagę Nikt i nie są zarezerwowani ludźmi i innymi psami, chociaż mogą atakować, jeśli zaatakują swoje terytorium. Ponieważ chronią to, co uważają za swoje, są doskonałymi opiekunami, chociaż musimy być ostrożni, aby nie przekraczać innych psów, które prawie ich uratują. Oprócz, Mają wysoce rozwinięty instynkt myśliwski, więc trudno jest je rozluźnić, ponieważ kiedy to robimy, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że zignorują wezwanie. Nie jest to najlepszy wyścig do życia z dziećmi, ponieważ chociaż jest cicho, gdy jest z rodziną, nie będzie to jedno z tych zwierząt, które spędza dzień bawiąc się z najmłodszymi w domu. Chow Chow Education Czytając o jego charakterze, zdajemy sobie sprawę, że edukacja nie jest prosta. W rzeczywistości nie jest to wcale rasa, którą można polecać osobie z niewielkim doświadczeniem w kontaktach z psami. Ma delikatny wygląd, który zmiękczy serce, ale do czego nie możemy się poddać, edukując go w firmie i bez agresywności, Chociaż najlepiej jest umieścić to w rękach profesjonalistów. To taka specjalna rasa, że ​​nie możemy nikomu zostawić naszego psa, ale musisz szukać treningu psów, który ma doświadczenie z chowem, tym lepiej. Po przejściu przez szkołę szkoleniową, Wygodne jest wiedzieć, że nigdy nie zostanie posłuszny., ale zrobi to na swój sposób, a czasem możliwe jest, że zdecydujesz, że będzie podążył za swoim własnym, nie płacąc zbyt wiele. Chow Chow Health Jego zdrowie jest normalne, ale podobnie jak w większości obecnych ras, jest predysponowany do cierpienia z powodu niektórych chorób. Na przykład, Często zdarza się, że stan zapalny w skórze, a także egzema, coś, czego na szczęście nie jest skomplikowane, ponieważ prawie zawsze mają one związek z niewielką dietą. Zazwyczaj mają też dwie choroby znane jako ektropia i entropion. Oba wpływają na powieki, a podczas pierwszego pochylają się, w drugiej robią to do wewnątrz, muszą działać zarówno w jednej, jak i drugiej sytuacji. Nie są obcy dla Dysplazja biodra I Dysplazja łokcia, chociaż ma to więcej wspólnego z jego rozmiarem niż z rasą, i aby zapobiec jej jak najwięcej, zawsze musisz udać się do zaufanego hodowcy. Chow Chow Care Zaczynamy od ćwiczeń, ponieważ potrzebuje co najmniej godziny za granicą codziennie, chociaż nie jest to zwierzę, które poprosi nas o wyjście przez cały dzień, i w rzeczywistości będzie szczęśliwe w domu z ogrodem. Możemy przygotować świeżą stronę w cieniu I tam będzie częścią swojego życia, ponieważ woli być spokojny i nie przeszkadza mu, gdy nie jest bardzo gorący. Jeśli chodzi o jedzenie, musisz zapomnieć o taniej karmienia. Spowodują one problemy ze skórą i zawsze musisz nadać jej bardzo dobrą jakość, chociaż może pomimo tego, że ma zaczerwienienie, swędzenie lub stan zapalny. Jeśli tak się stanie, musisz skonsultować się z weterynarzem, aby nadać mu hipoalergiczne paszę, która zakończy choroby skóry. Musisz także dać ci wystarczającą opiekę. Tutaj jest wygodne, abyśmy go codziennie myć Głęboko, aby włosy nie były przywiązane, coś trudnego do rozwiązania, o ile nożyczki będą musiały postawić. Inną opcją jest uzyskanie krótkiej chow chow, która daje nam nieco inny wygląd, ale bez konieczności radzenia sobie z taką opieką płaszczową. O łazience istnieje różnorodność opinii. Wśród nich są te, które mówią, że nie jest wygodne, aby je kąpać, Ale prawda jest taka, że ​​jego włosy doceniają je, jeśli zrobimy to z wysokiej jakości szamponem. Ponadto istnieją szampony, które nawadniają ich skórę i pomagają zapobiegać pewnym problemom, więc będziemy się kąpać, gdy będzie brudna, zawsze biorąc pod uwagę, że jeśli zrobimy to w zimnych miesiącach, wysuszyć ją, jeśli jest to długie włosy. Adoptuj chow chow Przyjmując chow chow, najlepiej jest wyszukać w Google, ponieważ w tej rasie są nawet grupy na Facebooku, które zbierają wszystkich, którzy przychodzą na adopcję w całym kraju. Tak, rzeczywiście, Musisz być gotów wydać kwotę, która czasami może być wysoka, ponieważ potrzebujesz większej jakości, która nie jest najtańsza na rynku, a od czasu do czasu wizyta u weterynarza ze względu na jego problemy ze skórą. Musisz znać jego charakter, który już widzieliśmy, że nie jest to najbardziej czuły wśród ras psów, abyśmy musieli przyznać, że jest on niezależny i idzie do ich bez zwracania uwagi na wszystkie godziny, tak jak to się dzieje z innymi rasami psów. Inne duże rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Cane Corso lub włoski maszt Argentyńskie dogo Bordeaux Dogo San Bernardo Napolitan Mastin dalmatyński Rottweiler Siberian Husky Doberman Owczarek niemiecki Labrador Retriever
Cómo proteger a tu perro del frío en invierno

Nasz blog

Jak chronić zimnego psa zimą

przez Lobo Azul w gru 15 %i
Mamy już zimę na szczycie, a wraz z nim nadszedł czas, aby chronić, kiedy wychodzi, ponieważ czuje się również zimno, jak się nam przydarza, zwłaszcza jeśli jest już bardzo stary, jest szczeniakiem lub ma bardzo krótkie włosy. W ten sposób i aby tego nie robić, musisz Postępuj zgodnie z serią wytycznych, które pomogą nam uniknąć więcej niż wizyty u weterynarza W tych miesiącach. Unikamy wyjmowania tego w najzimniejszych godzinach Jedną z wskazówek, które zwykle dają weterynarze Unikajmy, aby nasze psy pierwsze w dniu A w nocy spóźniono się, właśnie wtedy jest chłodniejszy. W dobrej części naszego kraju temperatury są poniżej zera, więc psy zwykle cierpią na problemy z gardłem związane z tym zimnem, które jest bardzo intensywne. Dlatego, a jeśli to możliwe, wybierzemy inne godziny na spacery, na przykład kiedy wyszło słońce, a temperatury zaczęły rosnąć lub przed nocnym postępem i zderzone termometry. Możemy nosić ubrania dla psów Niektórzy właściciele zwierząt domowych wydają się, że ubrania dla ich psów są głupimi modą, ale prawda jest taka, że ​​w wielu przypadkach zwierzęta nie jest zimne, a zatem nie chorują. Te ubrania są przede wszystkim wskazane w przypadkach, w których pies nie reguluje jego temperatury, Podobnie jak u osób starszych, bardzo młode szczenięta lub gładkie psy włosów, niewielki rozmiar krótkich włosów i tym podobnych, chociaż można umieścić te ubrania każdemu psu. Znajdujemy go wielu rodzajów i z różnymi zamknięciami, więc musimy wypróbować niektóre modele, dopóki nie będziemy z tym, z którymi nasz pies jest wygodny, coś, co zauważymy, ponieważ nie próbujemy usunąć ubrania, którą umieściliśmy. Musisz zapobiec zmoczeniu się, a my dobrze wysuszymy, jeśli tak się stanie Zimą nie jest wygodne, aby pies się zmoczył, ponieważ sprawi, że uczucie zimna będzie jeszcze większe, co prawie zawsze wywodzi się w zimno, a nawet w problemach ze skórą. Tutaj możemy pomóc sobie w ubraniu dla psów, ponieważ sprzedają wodoodporne lub płaszcze, które mają zewnętrzną warstwę, w której woda nie pasuje, Aby większość ciała zwierzęcia dotarła do domu na sucho. Kiedy wchodzimy do domu, dobrze jest dobrze wysuszyć głowę, uszy i nogi. To sprawi, że dom nie jest plami, ale przede wszystkim nie jest to dobry czas na zimno. Podczas wysuszenia ręczniki dla zwierząt z mikrofibry są bardzo dobre, które mają ogromną moc absorpcji, chociaż każdy nam służy. Jeśli go kąpiemy, musisz użyć suszarki Zima nie jest najlepszym czasem, jeśli chcemy kąpać naszego psa, ponieważ nie możemy go wyciągnąć ze słońca, aby wysuszyć, ale są chwile, kiedy kąpiel jest nieunikniona. Zawsze będziemy to robić z gorącą wodą i w ciepłym pokoju, oświetlenie ogrzewania lub odkładanie chłodnicy z wody, jeśli nie mamy ogrzewania w domu. Chodzi o to, że w żadnym momencie nie jest zimno, więc na końcu dobrze wysuszliśmy go ręcznikiem, kończąc pracę suszarką do ręki, aż włosy będą wyschły. W przypadku, że po długim czasie zwierzę się nudzi i pozostaje mokre, możemy postawić jego łóżko przed źródłem ciepła, aby zniknąć wilgotność, która pozostaje we włosach. Musimy podać twoje łóżko i koc Jeśli jesteś w domu, sposobem, aby uniemożliwić naszego psa przeziębienie jest to, że ma dobre łóżko, lepiej, jeśli jest dość puszyste, aby go dobrze odizolować od ziemi, coś, co może pomóc umieścić pod spodem dywan. Ponadto w łóżku pozostawimy dobry rozmiar, lepiej, jeśli będzie to polarne, ponieważ to również sprawia, że ​​mniej zimno, niektóre zwierzęta mogą je przykryć samotnie, coś, co możemy również zrobić, gdy idziemy spać. Wybór miejsca na jego umieszczenie jest bardzo ważne i zawsze będziemy go umieścić tam, gdzie nie ma prądów powietrznych, testując kilka lokalizacji, dopóki nie będziemy z tym, w których nasz pies jest bardziej komfortowy. Inną opcją jest umieszczenie tego łóżka w ciepłym miejscu, takim jak obok chłodnicy, przed ogniem, w pobliżu pieca do pellet, gdzie nie będzie się zimno przez cały dzień i będzie to takie samo zwierzę, które powie nam, czy będzie wygodne, coś, co zauważymy, że nie porusza się stamtąd i spędza dużo czasu. Inne artykuły o opiece, które mogą Cię zainteresować: Czy chcesz, aby Twój pies żył dłużej? Czy psy mogą jeść chleb? Kiedy i jak można rozdzielić szczeniaka matki? Terapia psów Co to jest? Jak odrobnąć szczeniaka
Descubre  los juegos de inteligencia para perros

Nasz blog

Odkryj gry inteligencji dla psów

przez Lobo Azul w gru 13 %i
Psy uwielbiają bawić się, a w rzeczywistości większość z nich robi to, nawet gdy są już tak starzy, że mają trudności z przeprowadzką, mimo że nie wahają się starać się bawić z właścicielami. Oprócz spotykania się z nim z typową piłką, Istnieją alternatywy, takie jak gry wywiadowcze, z którym możemy stymulować ich mózg i być zajęty. Co to są gry inteligencji dla psów? Do niedawna większość psów miała funkcję, taką jak ratowanie gospodarstw, prowadzących do stada, polowanie, ratowanie ludzi itp., Które zostały zaobserwowane według tych zwierząt, były wyłącznie oddane do bycia towarzystwem. W tych zawodach psy stały stały stałym wyzwaniom, które zmusiły ich mózg do pracy w celu rozwiązania różnych wyzwań, osiągając w ten sposób bardzo inteligentne rasy, takie jak psy pastorskie. Teraz prawie nie ma zwierząt, które pracują codziennie, ale W domu możemy coś zrobić i to rozważyć te wyzwania w postaci gier wywiadowczych. Najlepsze gry wywiadowcze Istnieje kilka gier inteligencyjnych, z którymi można przetestować naszego psa, zawsze wiedząc, że sposób pracy nad mózgiem nie ma nic wspólnego z naszym i że nie musisz frustrować, jeśli nie rozumie żadnej z tych praktyk. Żaden pies nie jest taki sam i nie każdy ma takie same możliwości, więc podnosimy bardzo proste wyzwania, zwiększając trudności w stopniowym stopniu, w przeciwnym razie nasz najlepszy przyjaciel może całkowicie stracić zainteresowanie. Gra Escondite Jedna z najłatwiejszych gier, które zwykle lubią wszystkie psy. Polega na zabraniu ulubionej zabawki lub jednej z nich i ukrywania Nie widząc, jak robimy to w domu lub na ulicy. Możemy zacząć w naszym domu, ponieważ łatwiej będzie go znaleźć. Najpierw ukrywamy się w miejscach, w których wiemy, że od razu go odkryje, aby zmieniać trudność w ciągu dnia. Następnie zabieramy go na ulicę, na park, na wsi lub do dowolnego miejsca, w którym z pewnością będzie luźna i zrobi to samo, stał się coraz trudniej. Aby być bardziej zainteresowanym, zamiast zabawki, ukrywamy Kong pełen jedzenia, mokry, jeśli chcemy, aby pies wyglądał jak szalony. Podążaj szlakiem Najbardziej rozwiniętym znaczeniem psa jest zapach, więc użyjemy go, aby dostać się do pracy. Musisz nauczyć cię nowego zapachu, dopóki nie zasymiluje się, czegoś, co ma charakterystyczny aromat, taki jak owoc, a nawet wyspecjalizowane środowisko, które jest sprzedawane dla tego rodzaju działań. Kiedy poczuł go kilka razy, ukrywamy go i mówimy mu, żeby go szukał, pomagając mu za pierwszym razem, jeśli jest to konieczne, dopóki mu nie da, i nagradzanie go, kiedy to zrobi, więc wkrótce będzie to powiązane z czymś dobrym i chce grać o każdej porze. Dyspensory żywności Tutaj będziemy mieli ogromną różnorodność dozowników i jest jedną z najlepszych gier wywiadowczych, aby zacząć ćwiczyć, ponieważ kojarząc się z jedzeniem, pies nie będzie niechętny. Jednym z najprostszych jest Kong, gumowa zabawka, która ma dziury, które wkładamy granulki, a następnie przykryjemy mokrą jedzeniem lub specjalną pastą, więc pies musi ją odkryć, a następnie przesunąć Kong, jeśli chcą, aby granulki wydostały się stamtąd, co może zająć dobrą zabawę. Mamy również inne bardziej złożone gry, rodzaju podajników, które dają mu jedzenie, jeśli naciśodujesz przycisk, który się zapala, lub dzwonek równy temu w przyjęciach hotelowych, że nasze zwierzęta wydają dźwięk, jeśli chcą się karmić. Posłuszeństwo Ten rodzaj gry jest najbardziej przydatny ze wszystkich, ponieważ oprócz zabawy możemy nauczyć naszego psa czegoś, co będzie pomocne i co ułatwi codzienne, takie jak siedzenie, leżenie, a nawet zabawne sztuczki o trzęsieniu. Zawsze łatwiej jest to zrobić, gdy są szczeniętami, ponieważ uczą się znacznie lepiej, ale od dorosłych można ich również uczyć z większą cierpliwością i wiedząc, że zajmie to więcej czasu. Naszym wielkim sojusznikiem będzie pozytywne wzmocnienie, dając słodycze, małe kawałki kiełbasy lub nawet granulki, gdy dobrze sobie radzą. W rzeczywistości z dorosłymi psami możemy poczekać, aby nieco ćwiczyć te sztuczki przed ich karmieniem, kiedy wiemy, że są głodni. Pomoże nam to być bardziej uważni na nagrody i spróbować więcej wysiłku, aby zrobić to dobrze, ciesząc się każdym granulatorem, który dajemy im jako nagrodę. Łamigłówki Jeśli pójdziemy do sklepu z zwierzętami, zobaczymy, że istnieje kilka rodzajów pusek, bardzo proste i podobne do tych, które są wykonane przez bardzo małe dzieci. Nie muszą umieszczać setek kawałków, takich jak te u ludzi, ale są prostymi wyzwaniami, ale nie zawsze są to łatwe dla psów, które nigdy nie musiały ich rozwiązać. Wśród nich, Najbardziej typowe jest formy, które muszą zmieścić się na ich miejscu, zabierając je z ustami i wkładając w odpowiednią dziurę. Inni przynoszą serię tapas, które muszą otworzyć lub przesuwać się i w środku znaleźć jedzenie. Możemy kupić parę i zostawić je, aby zobaczyć, jak sobie radzą, pomagając im po raz pierwszy z pomysłem, że nie męczą się, jeśli nie rozwiązują jej na początku. Weź obiekty podczas lotu Jedną z najprostszych gier inteligencji dla psów jest przyjmowanie przedmiotów podczas lotu, ponieważ jesteśmy warte piłki, a nawet kija. Będziesz musiał obliczyć trajektorię, wiedzieć, kiedy skoczyć, zsynchronizować całe ciało z momentem uchwycenia obiektu, a także ćwiczy, co jest bardzo dobrze u zwierząt, podobnie jak w przypadku rolników. Możliwe jest to trochę bardziej skomplikowania i zawsze ćwiczenie z piłkami i patykami, kupując świeże, Jeden z tych latających albumów, z którymi możemy sprawić, by Virguerías i nasz pies będą się dobrze bawić. Oczywiście tutaj musisz wiedzieć, kiedy musisz położyć kres gry, ponieważ niektóre psy oszalały z tymi obiektami i nigdy nie chcą przestać je zbierać w powietrzu, aby zabrać je na nogi.  W ten sposób najlepiej jest ustanowić okres, kilka minut, aby na koniec natychmiast przestaliśmy grać. Inne ciekawości, które mogą Cię zainteresować: 16 cichszych ras psów Jak nauczyć swojego psa, aby stać się martwy 10 najlepszych -znane wyścigi dla psów Co zrobić, jeśli mój pies je bardzo szybko? Zapach twojego psa, jego najwybitniejsza cecha
Labradoodle - Descubre esta curiosa raza mezcla del Labrador y el Caniche

Nasz blog

Loracraodle - Odkryj tę ciekawą mieszankę rasy rolnika i paniche

przez Lobo Azul w gru 08 %i
Jak w przypadku złego szyi, Labradoodle to kolejny z tych psów, które rozwinęły się „w laboratorium”, świadomie mieszanie dwóch wyścigów dla psów, Labrador i Canuche, dając powstanie tego psa, który wygląda jak misia. Rozmiar: 45 do 55 cm Waga: od 10 do 25 kilogramów Typ włosów: długie i faliste, chociaż są okazy gładkich włosów Charakter: Cicha, towarzyska i rozpieszczająca Zdrowie: Dobrze, chociaż cierpią na kilka chorób genetycznych Długość życia: 14 lat Początki Labradoodle Labradoodle jest jednym z niewielu psów na całym świecie, który ma udokumentowane pochodzenie, więc wiemy, w jakim dokładnie roku powstał, szczególnie w 1988 roku. W tym dniu Wally Conron wpadł na pomysł stworzenia psa przewodnika dla osób niewidomych, którzy nie wydali włosów, ponieważ niewidomi z alergią nie mogli cieszyć się psem Lazarillo. Jedna z ras była jasna, Rolnik A drugi wybrany był pudel, bardzo inteligentne i to również nie wypuściło włosów, będąc tak zwaną rasą hipoalergiczną. Z biegiem lat jego twórca żałował jego pomysłu, ponieważ uważa, że ​​jego początkowa motywacja została wypaczona, a teraz to zwierzę jest zebrane w celu zarabiania pieniędzy, coś, co jest właściwe. Ponadto wydaje się, że istnieją pewne problemy ze zdrowiem wielu okazów, chociaż w Stanach Zjednoczonych i w Australii już zaczęli pracować z pomysłem profesjonalizacji hodowli wyścigu. W rzeczywistości, On Kennel Club of the United States Rozpoznał Labradle, coś, co naszym zdaniem zajmie dużo czasu w Europie, gdzie możemy go kupić bez żadnej dokumentacji, która nas akredytuje, że jest to czysta rasa. Charakterystyka Labradle Będąc tak niedawną wyścigiem, nie rozpoznanym w znacznej części świata i na której obecnie pracujemy, te cechy są tylko orientacją, ponieważ istnieje kilka różnych rodzajów rzeźbionych. Więc, Ma bardzo długi płaszcz, który zwykle jest pofałdowany, choć często zdarza się, że okazuje się okazy, których włosy są gładkie lub kręcone, i coś podobnego dzieje się z kolorami, wśród których istnieje wiele różnych tonów. Widzimy biały, czarny, karmelowy, srebrny, złoty, złoto i wszystkie te kolory łączą się ze sobą, ponieważ są obecnie ważne, ponieważ nie ma wyraźnego standardu ani wytycznych dotyczących tego, co jest pożądane. Rozmiar jest średni, a coś, co ich natychmiast identyfikuje, to ich dwa uszy, że wiszą i poruszają się, gdy ten pies biegnie. Waży od 10 do 25 kilogramów, co jest dużą odmianą I tutaj znów widzimy, że u różnych zwierząt jest wiele różnorodności, mierząc od 45 do 55 cm. Ponieważ z biegiem lat zostali wychowani bez żadnego zamówienia, niektórzy z nich stracili jakość hipoalergicznego, co było powodem, dla którego ta rasa została opracowana. Istnieje kilka rodzajów pracy i Tym, który chce narzucić, jest australijska loracradle, ponieważ hodowcy starają się stworzyć wyścig i że ma on określony standard, wykorzystując inne takie jak koker Spaniel lub Irish Terrier, zawsze z myślą o ustalaniu cech fizycznych. Mieszanka czasami nie dała dobrych wyników, ponieważ wiele psów pochodzi z zbyt nerwową postacią. Charakter samochodu Ponownie i biorąc pod uwagę, że wszystko jest tymczasowe i zmienia się bardzo z jednego psa na drugiego, z zasady jest to towarzyska i bardzo wesoła rasa, która kocha, dzieci i życie rodzinne. Z kolei ma znacznie wyższą inteligencję do średniej i zawsze chce zadowolić swojego właściciela, który z jednej strony nie służy podczas oszczędzania, ale z drugiej strony sprawia, że ​​jest to jeden z najlepszych psów pomocy, który jest dla tego, co zostało stworzone. Nie zawsze tak jest, a czasem Możesz dać nam więcej problemów, niż na początku myśleliśmy, ponieważ jest to krzyż dwóch wyścigów myśliwskich, aby instynkty mogły się wychodzić, co nie sprawi, że jest to właściwe jako zwierzę terapii. Przy dobrej wczesnej edukacji można to przekierować, więc musisz zacząć od tego wkrótce. Lobradoodle Education Jednym z pierwszych zadań podczas szkolenia Labradoodle jest nauczenie go, jak iść na nasze wezwanie, co jest najtrudniejsze, ponieważ wyścigi, z których przechodzą, mają wielki instynkt polowania. Tutaj szkolenie pozytywne będzie naszym najlepszym sojusznikiem, szczególnie z psem tak inteligentnym i wrażliwym jak to, używając nagród za każdym razem, gdy robisz coś dobrze. Oczywiście przemoc jest całkowicie nie na miejscu, oprócz tego tylko przestraszylibyśmy ją. Dzięki cierpliwości możemy uzyskać wielki postęp, ponieważ nie możemy zapominać, że zostały one używane, i nadal działa, aby pomóc osobom z problemami z wizją i że są również doskonałymi psami terapeutycznymi. Nie byłoby złym pomysłem, aby iść do szkoły psiego, przynajmniej na początku z zamiarem, że pomogli nam w początkowym szkoleniu, a w nim możemy ćwiczyć zwinność, ponieważ jego inteligencja i zwinność sprawiają, że jest bardzo dobra w tej dyscyplinie, chociaż istnieją pewne okazy, które niechętnie ją praktykują. Labradoodle Health Jest to jego najsłabszy punkt, ponieważ chociaż nie jest chory, tak ma kilka dziedzicznych chorób To wynikają z przekroczenia paniche i rolnika bez żadnej kontroli. Zawsze czytamy, że psy Mestizo są bardziej odporne i jest to prawdą, ale po wielu latach naturalnej selekcji, w których najbardziej chorzy ludzie umierają, odtwarzając tylko najsilniejsze. Tak nie jest w przypadku Labradoodle, na który jest skłonny Dysplazja biodra, łokcia i postępujący zanik siatkówki. Ponadto może również cierpieć na problemy ze skórą ze względu na mieszankę obu włosów dwóch typów tak różnych i wad rozwojowych w zębach. To nie znaczy, że będę miał te choroby, ale będą na nich podatne i to może pojawić się przez całe życie. Teraz „Piłka” znajduje się na dachu hodowców, którzy muszą zabrać się do pracy, aby wyrzucić te patologie z selektywnym reprodukcją i testami genetycznymi, przestań hodować z psami, które je mają. Loracradle Care Jak zdarza się rolnikowi, wyścig ten jest podatny na nadwagę, więc musimy kontrolować to, co karmimy, odkładając na bok smakołyki i dając im wysokiej jakości kanał, bez ziaren i zbóż. Włosy to kolejna specyficzna opieka I najcięższy ze wszystkich, ponieważ ze względu na ilość i długość musisz go codziennie myć, a w inny sposób kończy się to wiązką węzłów. Możesz pokroić włosy, ale jeśli nie chcemy ich myć, często jest to lepsze niż wybrać kolejną wyścig z gładką i krótką warstwą. Po konkretnej opiece uszy mogą również powodować nam problem, ponieważ czasami mają włosy w środku, a ich upadki wkrótce pojawią się zapalenie ucha, jeśli nie będziemy uważni. Musi ćwiczyć i Lubią pływać jak rolnicy, więc być może nie jest to najlepszy pies, aby spędzić dzień zamknięty na małej podłodze i wygodniej jest mieszkać z nami w willi z fabułą lub w wiejskim domu. Adoptuj rzeźbiony W Hiszpanii nie jest to popularna rasa, chociaż można już zobaczyć pierwsze okazy, ale nie są one powszechne u obrońców. Możemy ich szukać, ponieważ z czasem jest to możliwe, że je dajemy, ale jeśli go znajdziemy, musisz być ostrożny, wtedy Niektóre okazy nie mają najlepszego charakteru na świecie i prawdopodobnie będą do tego schronienia. Odprostowanie dorosłego zwierzęcia jest czymś, co można zrobić, ale nikomu nie jest dostępne. Dlatego jeśli spotkamy się z rzepakiem, wygodne jest spędzenie z nim czasu, a nawet skonsultować się z możliwością życia z nim w domu na kilka tygodni przed ostatecznym adopcją. Pomaga nam to dobrze wiedzieć, jak się zachowuje, a jeśli to, co widzimy, lubimy bardzo to lubić, szczególnie jeśli lubimy wyjść na boisko i mamy trochę wody w pobliżu lub basen w domu. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Dingo American Bulldog Buldog angielski Shar Pei Bokser Golden Retriever Samoyed Schnauder Pasterz belgijski Border Collie
Volpino italiano - Orígenes, características y cuidados

Nasz blog

Włoskie Volpino - Początki, cechy i opieka

przez Lobo Azul w gru 06 %i
Włoska Volpine Jest to jedna z najbardziej ukochanych ras w kraju Transalpin I jeden z najstarszych, ponieważ istnieją już reprezentacje tej rasy w obrazach z początku XVI wieku, z wyglądem praktycznie równym obecnym. Rozmiar: mały, 25 do 30 cm Waga: od 4 do 5 kilogramów Typ włosów: długi i gęsty. Bardzo silny Postać: łagodna, wesoła i obudzona Zdrowie: bardzo solidne, choć ma tendencję do przybierania na wadze Oczekiwana długość życia: 15 lat, ale nierzadko jest osiągnięcie 18 Początki włoskiej wulpiny W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z innymi małymi rasami, które dużo się odniosły od tego, jakie psy były wieki temu, włoska wulpina wygląda jak pies „z tych wcześniej”, ale o niewielkich rozmiarach. Pierwsza wiadomość, którą mamy, pochodzą z XV wieku i już W XVI widzimy zdjęcie artysty Vitore Carpaccio, w którym wydaje się, że ten włoski lis, Kolejne nazwiska, z którymi jest znany we Włoszech, ma zwrócić uwagę św. Augustyna z kory. Wiadomo, że to zwierzak Miguela Ángela i zawsze był piesem znaczącego ludzi, nawet pomagając w zadaniach mastifów, szczekanie i powiadamianie tych molaosoidów, którzy byli odpowiedzialni za scalanie intruzów. Pomimo tego, jak zawsze były popularne, aby W połowie ostatniego wieku był bliski wyginięcia, chociaż teraz już wyzdrowiały, będąc wspomnieniem tego czasu prawie zniknięcia odmiany czerwonych kolorów. Charakterystyka włoskiej wulpiny Stajemy w obliczu psa firmowego o najbardziej typowych, małych rozmiarach (około 25 cm) i bardzo treści (4-5 kilogramów), co czyni go idealnym zwierzakiem, gdy mieszka na podłodze. Wskazał uszy i zawsze nosi chłodny ogon na plecach, co nadaje mu bardzo szczególny wygląd. W rzeczywistości na wystawach okazy, które mają ogon w pobliżu szyi, są kiedyś doceniane. Jego włosy są kolejną cechą, która odróżnia włoską wolność od innych ras, która jest gęsta, długa i prosta. Chociaż wydaje się, że jest szorstki, kiedy go dotykamy Szpic. Przyjmowane są dwa kolory. Mleczna biel, która została nałożona, i czerwona, która jest ledwo wido Pomeranias. Włoski charakter Volpine Jest czułym zwierzęciem, z wielkim przywiązaniem do rodziny i bardzo żyjąc. Normalne jest to, że są towarzyskie i chociaż istnieją okazy bardziej nieufne, prawie zawsze będą szukać rozpieszczania ludzi, nawet jeśli ich nie znają. Również Uwielbia grać, więc jest idealnym partnerem najmłodszych Będąc niestrudzonym, ponieważ nie masz problemów z zabawą z dziećmi, wydając w ten sposób ich ogromną energię. Nie jest to łatwo przestraszone, a ponieważ w przeszłości był używany do monitorowania gospodarstw, musisz wiedzieć, że ma tendencję do szczekania, co oznacza, że ​​jeśli żyjemy na podłodze tych, które nie są dobrze dźwiękowe. Włoska edukacja napięcia Jego żywotność czyni go psem, który jest bardzo łatwo wykształcony, zwłaszcza jeśli dokonujemy krótkich dziesięciu minut sesji. W nich możemy wykorzystać na naszą korzyść ich naturalną tendencję do gry do nauczania go, jak się zachowywać. W rzeczywistości dzięki temu i to jest bardzo aktywne, Możesz przejść do utworów Agility, gdzie wyróżni się w mini odmiany, a my będziemy się świetnie bawić, zdobywając część energii, jaką ma. Od dzieciństwa wygodne jest towarzysko z ludźmi i psami, ponieważ chociaż jest to towarzyskie, prawdą jest, że niektóre okazy są nie tyle, ponieważ były używane w strażniku gospodarstw i stuleci temu. Tak więc, gdy tylko mogę wyjść (po zakończeniu cyklu szczepionki) najlepiej jest zobaczyć inne psy i ludzi, słuchać dźwięków itp. Główne niedogodności podczas edukacji jest szczekanie, ponieważ jest to bardzo poważna trudność, jeśli mieszkamy na podłodze, ponieważ przyniesie nam to problemy z sąsiadami, którzy mogą nas nawet zgłosić. Możemy tego uniknąć podczas treningu pozytywnego, przyznawania mu nagród, gdy przestaje szczekać, abyś powiązał zamknięcie z czymś dobrym, więc szczeknie mniej lub przestanie się tym przejmować, gdy tylko wydamy zamówienie. Tutaj bardzo ekonomiczny artykuł zatytułowany „Clickker” pomoże nam, który można znaleźć we wszystkich sklepach zwierzęcych i to jest arkusz, który wykonuje „kliknięcie”, który nadaje mu swoją nazwę. Kiedy Volpino zaczyna szczekać, kazujemy mu się zatrzymać i jak tylko on to zrobi, nawet jeśli chce, a nie dlatego, że mu powiedzieliśmy, klikamy i dajemy mu słodycze. Wkrótce stowarzyszenie kliknięcia i nagroda, więc gdy tylko usłyszy, nas wysłuchuje. W miarę tygodni Transcur nie będziesz musiał słyszeć kliknięcia i będzie posłuszny werbalnemu rozkazom. Włoskie zdrowie wolności Jak każda rasa typu Spitz, włoskie volpino jest bardzo zdrowym zwierzęciem, które jest rustykalnym psem Żyj bez problemów do 15 lat, będąc bardzo częstym, aby osiągnąć 18. Tak, istnieje choroba genetyczna, która na nich wpływa i nazywa się pierwotnym zwichnięciem soczewki, co może prowadzić do jaskry i pozostawić dotkniętą ślepą drogą oczu. Aby tego uniknąć, idź do hodowców, którzy poświadczają, że ta choroba nie jest obecna w swoich okazach, co jest dziś możliwe dzięki analizie genetycznej i DNA. Chociaż nie ma bardziej szczegółowych chorób, choć Musisz być czujny z nadwagą, ponieważ ma tendencję do jedzenia za dużo, tak bardzo, że nie wydaje wszystkich tych kalorii, pomimo tego, jak aktywne jest. Dla reszty szczepionki, odrobiny i coroczne recenzje, które należy wykonać każdemu psu, który z nami mieszka, muszą wystarczyć. Włoska opieka nadciśnieniowa Jest bardzo proste do dbania, a dzięki zdrowiu żelaza dasz nam niewielką pracę, jeśli z wyjątkiem włosów, które jak każdy długi pies płaszcza będzie wymagał naszej uwagi. Musisz go myć kilka razy w tygodniu, chociaż jeśli nie pójdziemy z nim na żadną wystawę, możesz od czasu do czasu obciąć mu włosy, nigdy go nie gol się, ponieważ straciłby swoją esencję i swój szczególny wygląd. W psim fryzjerze, że mamy bliżej, będą wiedziały, jak doradzić w tych częściowych cięciach, które unikną pracy i zapobiec pojawieniu się węzłów, chociaż najlepiej jest spędzać czas na przeczesaniu go, co wzmocni więzi z naszym psem. Musisz także zachować ostrożność z kanałem, który ci dajemy. Ze względu na jego tendencję do przybierania na wadze najlepiej rozmawiać z weterynarzem, widząc możliwość dawania konkretnej żywności dla otyłych psów, z większą ilością błonnika niż zwykle, aby go podjąć wcześniej. Ten Myślę, że to musi być jakość, zapominając tych, którzy sprzedają w supermarketach I to powoduje tylko średnie problemy zdrowotne dla psów, ponieważ przynoszą mąki warzywne i odpady zwierzęce, takie jak szczyty lub kurczaki. Adoptuj włoską wolność Chociaż nie ma już niebezpieczeństwa gaszenia, Włoskie Volpino nie jest piesem zbyt powszechnym, szczególnie poza jego granicami. Dlatego znalezienie takiego do przyjęcia będzie bardzo skomplikowane w Hiszpanii. Tak, jest to bardziej wykonalne we Włoszech, coś, co jest również bardzo proste, ponieważ obrońcy ogłaszają zwierzęta, które mają przez Internet, aby bez przeprowadzki z domu można zobaczyć dostępnych. Kolejną rzeczą będzie przekonanie włoskiego obrońcy, aby dać nam psa Aby zabrać go do innego kraju, chociaż mają wiele zwierząt czekających na adopcję, mogą uzyskać dostęp, w zamian za wysyłanie regularnych zdjęć, raportów weterynarii itp. W przypadku, gdy mamy szczęście przyjąć jeden, zabierzemy psa z wiekami historii, który był w klasach szlachetnych ludzi, którzy w gospodarstwach utrzymują nieruchomości, zawsze z pomocą mastifów. Inne rasy małych psów, które mogą Cię zainteresować: Evil-si Teckel Jack RusSEll Terrier Pudel Chihuahua Pomerania Westy Yorkshire Maltański Bichon Andaluzyjski winiarz
Las 16 razas de perros más tranquilos

Nasz blog

16 cichszych wyścigów dla psów

przez Lobo Azul w lis 24 %i
Istnieją ciche rasy psów, których możemy szukać, jeśli to, co lubimy, jest spokojne w domu, że pies nie stale prosi o uwagę i pozwala nam czytać, bawić się lub oglądać film na kanapie. Carlino On Carlino to mały pies, Typowe zwierzę, które zostało wybrane dla firmy, aby wiedziało, jak być w domu, nie zawracając sobie głowy zbyt wiele. Ponadto, ze względu na swój rozmiar, jest idealny, jeśli chcemy przesłać go na kanapę podczas spania. Jego postać jest stworzona przez jednego z najlepszych kandydatów jako pies dla osób starszych, w rzeczywistości w naszych miastach często zdarza się, że osoby starsze idą do kopii tego wyścigu, które nie pociągną pasa ani nie zaplątają się u stóp właściciela. Ponadto jest bardzo zabawny i zwykle rozśmiesza ludzi, co jest bardzo dobre dla osób starszych. Chart Może wydawać się dziwne, że rasa taka jak Greyhound znajduje się na liście, ale musi być wśród cichych psów. Prawdą jest, że wymaga ćwiczenia i że poza domem jest wybuchowy, ale raz w środku dobrze wie, jakie jest jego miejsce i zwykle spędza godziny odpoczynku, jako dobry elitarny sportowiec, ponieważ stajemy w obliczu jednego z najlepszych sprinterów, których będzie mogli zobaczyć. San Bernardo Z San Bernardo Zdarza się nam w przeciwieństwie do Carlino. Jego rozmiar i waga są ogromne, ale dlatego Są psami tak spokojnymi, gdy są w domu, a podczas chodzenia z nimi, nie będą działać jak szalone. Musimy przygotować odpowiednie miejsce do spania i odpoczynku, ponieważ nie jest to szczeniak pięci kilogramowy, z którym czujesz się komfortowo, jeśli wsiadasz na nasze łóżko lub fotela podczas czytania. Świetny duński Chociaż Gran Danish jest bardziej zwinny niż San BernardoPrawda jest taka, że ​​ma podobną wagę i nie jest psem, który ma szaloną aktywność w domu. Jest bardzo cierpliwy, zwłaszcza w przypadku dzieci i dorosłych, który ma niewiele biegać i skakać. Musimy również wziąć pod uwagę jego wagę, której czasami nie jest świadomy, ponieważ możliwe jest, że chcesz wspiąć się na kanapę z nami, całkowicie ją zajmując. Shar Pei . Wschodnie wyścigi, takie jak Shar Pei Mają wiele środowiska, w którym się powstały, i to zwierzę, które wszyscy wiemy za ich zmarszczki reprezentuje spokój i niezależność. W żadnym momencie nie będzie nam to przeszkadzać, a w rzeczywistości możliwe, że nawet nas ignoruje. Pójdzie do nas, jeśli będzie głodny lub chce chodzić, ale nie będzie ciągle prosić o rozpieszczanie lub żądanie naszej uwagi. Hiszpański mastion Hiszpańska mastina to kolejna duża rasa niż ES Bardzo cicho, dobrego wyglądu, a to nawet nie szczeka, jeśli nie ma powodu. Wszystkie okazy mają tę postać, która jest bardziej postrzegana w tych zwierzętach „linii kosmetycznej”, z wysokością i większą wagą niż te, które widzimy w terenie i które są bardziej aktywne, chociaż spędzają również sporą część dnia. pekińczyk Pies, który pierwotnie mieszkał w pałacach, nie może się denerwować, a ten piękny pies firmowy nie jest, chociaż być może prawdopodobnie będzie to trochę więcej niż konto, jeśli nie edukujemy go dobrze. Pekin Spodziewa się więcej czasu w łóżku lub na kanapie, jeśli pozwolimy mu podnieść się, to proszenie nas o wyjście, gdzie zadowoli się niezbędnymi spacerami, aby uszczęśliwić jego łóżko. Pirenees maszt Wariant hiszpańskiej mastin, który ma takie same cechy jak to. Jest pod własnymi zaletami wśród cichych wyścigów dla psów, tak bardzo, że leży prawie cały dzień. Nie ma żadnych wybuchowych reakcji ani agresywnych, więc będzie to jedna z ras, aby wziąć pod uwagę, czy zamierza żyć z małymi dziećmi, ponieważ będzie znosić wszystko, co robią ze stoicyzmem, bez poruszania się i bez słuchania go narzeka. Z kolei bez agresywności, zatrzymają najmłodszych, jakby były twoje, więc nikt do nich nie zbliży. Nowa Fundlandia Mniej znane niż mastify, ale z ciałem, które przypomina nam o nich, Nowa Fundlandia zasługuje na to, aby znajdować się na tej liście. Nowa Fundlandia jest Popularny na całym świecie, że jest morskim psem ratowniczym Par Excellence, coś, co może zrobić, ponieważ nigdy się nie denerwuje, nawet gdy ludzie, których oszczędza, są tak zdesperowani, że próbują zatonąć. Ponownie, jeśli są dzieci w domu, jest to jedna z ras, które należy tasować, ponieważ jest ich niewiele do przetrwania i które są tak cierpliwe. Chow chow Kolejna rasa orientalna, co oznacza, że ​​to zwierzę jest przeciwieństwem nadmiernej aktywności lub kariery, ponieważ jest bardzo niezależne i lubi „iść do własnego”, czasem nawet odkładając na bok swojego właściciela. W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z poprzednimi rasami, Chow Chow nie jest najlepszy podczas życia z dziećmi, ponieważ jest prawdopodobne, że nie jest nimi zbyt zainteresowany i że nie sprawiają, że jest zabawny, że uwzględniają go w jego grach, zwłaszcza gdy odpoczywa. Buldog angielski Jeśli mówimy o cichych ras dla psów, zdjęcie Buldog angielski Możesz zilustrować artykuł, ponieważ to zwierzę z silną muskulaturą i ta twarz niewielu przyjaciół nie jest zbyt miłośnikiem ras ani poruszania się zbytnio. Jest to leniwy pies, a w rzeczywistości jego fizyczna struktura predysponuje go do niego, ponieważ jest bardzo kompaktowa (zaskakuje to, co waży jego rozmiar), a bieganie nie jest ich, ponieważ nie oddycha łatwo i może mieć problemy, jeśli czas, gdy czas jest gorący. Bergamascasco Shepherd Najlepsze w przypadku, gdy szukamy cichej rasy psów, która nie pozostaje niezauważona, i to jest Pastor Bergamascos sprawi, że wszyscy zwrócą się z zamiarem uważnego zobaczenia, nie ma wielu ras, które mają dredy. Pochodzi z Włoch i podobnie jak wszystkie wypasane psy, ma stabilny, spokojny i towarzyski charakter, co czyni go dobrym psem rodzinnym, chociaż należy zapewnić, że dzieci nie spędzają dnia na rzucaniu włosów. Akita inu Rasa Akita inu jest jednym z japońskich emblematów i charakteryzuje się, ponieważ wydaje się, że żyje w społeczeństwie, co może mieć związek z faktem, że można mieć więcej niż dwa tysiąclecia starszeństwa. Całkiem powściągliwe i małe szczekanie, będzie idealnym partnerem na podłogach, zawsze biorąc pod uwagę, że nie jest zbyt tolerancyjny dla innych psów, z którymi jest dominujący. Samoyed Może Samoyed jest jedną z najpiękniejszych ras, które istnieją, z spektakularnym płaszczem, który da nam dużo pracy i z wiecznym każdym szczęściem, ponieważ wydaje się, że śmieje się przez wszystkie godziny. Ludzka firma zawsze szuka, nienawidzi samotności, więc jest to jeden z najlepszych psów rodzinnych, z którymi musimy zachować ostrożność w otwartych przestrzeniach ze względu na instynkt myśliwski, co sprawia, że ​​jest skłonna do ucieczki. Ogar Wyraża zaimponowanie ze względu na swój rozmiar, może ważyć 50 kilogramów, ale kiedy widzimy twoją twarz wszystkich wątpliwości, jakie moglibyśmy mieć na ten temat, i w rzeczywistości zauważamy, że mamy do czynienia z cichym i przyjaznym zwierzęciem. Otwór jest jedną z tych ras, które wiedzą, że mają wielką siłę, ponieważ ma silną muskulaturę, która czyni go bardzo zwinnym, więc nie wykazuje agresywności, pod warunkiem, że nie próbujemy ich dotykać. Basset Hound Z melancholijnym wyglądem i dość zabawnym wyglądem, ten pies całkowicie nas oszukuje, ponieważ jest wesoły, zabawny i zabawny, powraca do spokoju, gdy tylko będzie w domu ze swoimi właścicielami. Nie da nam to problemów, ilekroć będziemy w stanie cię ćwiczyć I bądźmy ostrożni z jego instynktem myśliwych, ponieważ jeśli szlak pachnie, jest w stanie uciec i zostawić nas, dopóki go nie znajdzie lub nie zgubi. Lubi odpoczywać i bawić się z dziećmi, z którymi musisz być ostrożny, ponieważ jeśli są bardzo młodzi, mają tendencję do wyrzucania z uszy, które są tak duże, że są pociągane. 
Mal-shi | Descubre esta reciente raza

Nasz blog

Evil-si | Odkryj ten najnowszy wyścig

przez Lobo Azul w lis 10 %i
Większość ras dla psów, które znamy, są dość stare, ale czasami są przypadki rodzaju złego szyjki, hybrydy stworzonej celowo poprzez mieszanie dwóch ras i nie wiemy, czy z czasem będzie to rozpoznawane jako jeszcze jedno. Rozmiar: 25 do 50 cm. Waga: od 2 do 7 kilogramów. Typ włosów: długi i jedwabisty. Postać: przyjazny, zabawny i towarzyski. Zdrowie: doskonałe. Oczekiwana długość życia: od 13 do 15 lat. Początki złego szyi Będąc tak niedawnym „rasą”, że wiemy coś więcej o jego pochodzeniu i jest pewne, że pochodzi z Europy. Dla ich stworzenia interweniowały tylko dwie rodowniki, Shih tzu i Maltański Bichon. Jest to ważne, ponieważ jest to czasami nazywane „rasą projektową”, która nie miała przypadkowego przekraczania różnych psów od pokoleń, ale była poszukiwana celowo. Nie wiadomo, jaki był powód, aby przekroczyć te dwie rasy, chociaż uważa się, że możliwe jest, że hodowca chciałby dołączyć do najlepszych z nich, a nawet wyeliminować niektóre z przedstawionych problemów. Tak, jak to możliwe, W tej chwili wszystkie organizmy uważają to za pies Mestizo, Podobnie jak ten, który możemy znaleźć w każdym schronisku i dlatego jego udział w jakiejkolwiek wystawie nie jest dopuszczony. Charakterystyka złego szyi Charakterystyka złych szyn nie jest dobrze ustalona, ​​ponieważ hodowcy na całym świecie nie mają pracy, szukając jednorodnego zwierzęcia, tak jak dzieje się to w przypadku skonsolidowanych ras. Dlatego zarówno jego rozmiar, jak i wysokość są bardzo zmienne, Z pesos od 2,3 do 6,8 kg i wysokością do krzyża, który zaczyna się od 25 cm i to może stać się dwa razy. Jeśli spojrzymy na wagę, bardziej niż na wysokości, zobaczymy, że nawet w większych okazach jest to mały pies o zwartym ciele, z niezbyt dużymi nogami i gęstych włosów. Głowa jest kombinacją obu ras, chociaż zwykle jest podobna do shih tzu, ponieważ ma zatrzymanie (obszar przechodzi od czoła do nosa), co daje mu bardzo szczególne wyrażenie, więcej, jeśli weźmiemy pod uwagę, że ma wąsy, które bardzo podkreślają. Włosy są długie, takie jak dwie rasy, na których opiera swoje pochodzenie. Tekstura jest gęsta i miękka, z dwiema warstwami, które sprawiają, że bardzo dobrze znosi zimno i jak Shih Tzu jest hipoalergicznym psem, odpowiednim dla tych alergicznych ludzi na włosy psa. Jeśli chodzi o kolory, możemy znaleźć zarówno solidne warstwy brązowych, białych lub czarnych, jak i dwukolorowe w kombinacji poprzednich. Charakter zła-shi Pochodząc z dwóch wyścigów, które od tak dawna były psy firmowe, zwłaszcza z Shih Tzu, jego charakter jest nie do pobicia i stanie się najlepszym psem firmy na świecie. Ci, którzy mieli szczęście żyć ze złym, mówią to Jest to czuły i bardzo delikatne zwierzę, uważając na swojego mistrza i wyznając wielkie przywiązanie. Zawsze szukają ludzkiej firmy, aby chociaż mogli mieszkać na wsi, nigdy nie powinni być całe dzień samotnie na stoisku, ale wymagają współpracy z rodziną w domu. Z innymi zwierzętami i ludźmi jest to bardzo towarzyskie, zawsze szukając gry nawet z nieznajomymi, czymś, co musimy być ostrożni, ponieważ nie zawahał się odejść z każdym, kto zacznie się z nim grać. Gra jest kolejną z jej pasji, dzięki czemu wygodnie udostępnia dobry wybór zabawek, nawet te używane do stymulowania ich mózgu. Edukacja Mal-Shi Ważne jest, aby dobrze to edukować od szczeniaka, ponieważ w przypadku tych małych psów czasami mamy tendencję do kapłana, pozyskiwanym nie do zniesienia dorosłych zwierząt, które nie przestają szczekać i próbują nas ugryźć. Nie powinno się to zdarzyć ze złym szynkiem i to zostało osiągnięte Rozpoczynanie edukacji w wieku od dwóch lub trzech miesięcy, początkowo z bardzo prostymi rzeczami Jak przyjść, kiedy to nazywamy i przesyłać trudność, z pomysłem rozpoczęcia złożonego szkolenia z sześciu miesięcy. Zawsze musisz używać tak zwanego treningu pozytywnego, ponieważ nigdy nie powinniśmy używać przemocy, a mniej z psem tej wielkości, co się boi, jeśli go użyjemy. W oparciu o nagrody poprawimy to lepiej i bez złamania zaufania, że ​​depozyty pocztowe w USA, które, jeśli dobrze sobie poradzimy. Jak w przypadku wszystkich psów, zwłaszcza tych, którzy nie są przeznaczone do pracy, Cierpliwość będzie naszą najlepszą bronią, aby nauczyć się wszystkiego, co ułatwi życie w przyszłości. Zły zdrowie Nie powinniśmy zbytnio martwić się o zdrowie tych psów, ponieważ bycie mestizo jest znacznie lepsze niż wyścigi, z których się przechodzi, tak jak to się dzieje, dopóki pokładność zostanie odłożona na bok. Tak Możliwe, że wpływa on na zwichnięcie rotuli To pochodzi z maltańskiego Bichona, często u małych psów. Oczywiście występowanie będzie prawie anegdotyczne. Musisz także wziąć pod uwagę problemy z oddychaniem ze względu na rodzaj głowy, jaką ma Shih Tzu, chociaż prawdą jest, że w złym szyi nos jest inny i bardziej funkcjonalny. W reszcie szczepionki wystarczą, gdy dotykają, odcierzy co trzy miesiące i przechodzą niewielki przegląd weterynaryjny, dla którego możesz skorzystać z wizyt w klinice, gdy potrzebujesz szczepionki. Opieka o zło Począwszy od jedzenia, jak u każdego innego psa, ważne jest, aby dać jej najlepszą jakość, na jaką możemy sobie pozwolić, ponieważ zapobiega to wielu problemom zdrowotnym i wizytom weterynarza. Na rynku istnieje kilka opcji podczas karmienia, więc Zdecydujemy się na Myślę, że premia dla małych ras, z krokietem dostosowanym do jego ust. Jego włosy wymagają bardziej szczególnej opieki, konieczności przeczesania ich trzy lub cztery razy w tygodniu i kąpieli co dwa lub trzy miesiące, ponieważ ma tendencję do gromadzenia brudu, co mogą zrobić w psiej fryzjerze, gdzie pokroją włosy, aby zawsze było schludne. Spacery są czymś, co należy wziąć pod uwagę, ponieważ jest to mała rasa, ma tendencję do myślenia, że ​​ich nie potrzebuje, gdy jest odwrotnie, ponieważ mamy do czynienia z bardzo aktywnym zwierzęciem. Na odwrocie tych wyjść, a zwłaszcza wiosną i latem, zawsze warto sprawdzić włosy na wypadek, gdyby przyniosły utknięte rośliny, osty, kolce lub pasożyt, taki jak pchły i kleszcze. Wymaga długich spacerów i zawsze poruszania się w domu, abyśmy mogli kupić zabawki nazywane „wzbogacaniem środowiska”, z myślą, że jest rozproszony i ćwiczy swój mózg. Adoptuj zło-shi Jeśli chcemy przyjąć Evil-SI, możemy zapytać w obrońcach w okolicy, a nawet zbadać strony internetowe, w których są one poświęcone rozprzestrzenianiu się zwierząt, które szukają użytkowników. Tak, rzeczywiście, Musimy wiedzieć, że wyszukiwanie nie będzie łatwe, ponieważ nie ma zbyt wielu kopii tej hybrydy lub mestizo, więc nie zamierzamy zlokalizować tych psów nigdzie, tak jak to się dzieje z innymi bardziej popularnymi rasami. W przypadku braku znalezienia, a jeśli chcemy przyjąć, zawsze możemy zdecydować się na szczeniaka tej wielkości, z których tysiące rozmieszczone są we wszystkich hodowlach i schroniskach naszego kraju. Będziemy uratować życie i zabierzemy zwierzęce do domu, które podziękujemy, co zrobiliśmy podczas życia, przyczyniając się do nas radości i wielu towarzystwa bez prośby o nic. Inne rasy małych psów, które mogą Cię zainteresować: Teckel Jack Russell Terrier Pudel Chihuahuas Westy Yorkshire Terrier Boston Terier Carlino Pomerania BLublldg francuski Andaluzyjski winiarz
El Dogo Argentino: origen, características y comportamiento

Nasz blog

Argentyńczyk: pochodzenie, cechy i zachowanie

przez Lobo Azul w paź 27 %i
W całej historii wygenerowano fałszywe przekonanie, że psy o dużych i solidnych rasach nie są zalecane jako zwierzęta domowe ze względu na ich poziom niebezpieczeństwa. Jednak zweryfikowano, że edukacja bezpośrednio wpływa w szczególności na ten aspekt, do tego stopnia, że ​​przekształci potencjalnie agresywnego psa w prawdziwego przyjaciela człowieka. Przykład tego widzimy w rasie psów Argentyńskie dogo. Rozmiar: Giant. Waga: Między 35 a 45 kg. Typ włosów: Krótki. Charakter: Tolerowany, przyjazny, czuły, wesoły, lojalny i obrońcy Zdrowie: Bardzo zdrowe Długość życia: Od 10 do 15 lat. Przez długi czas jest to pso nielegalne walki dla psów, co sprawiło, że zyskał wielkie uznanie na kontynencie amerykańskim. Jednak ponieważ wyścig był rozszerzony terytorialnie, jego akceptacja jako doskonale udomowionego zwierzaka stawała się coraz bardziej, ze względu na jego wesoły, lojalny, a przede wszystkim charakter ochronny. Idealny jako partner turystyczny lub jako pies myśliwy, umiejętności tego dziadka są zróżnicowane i bardzo atrakcyjne dla każdego, kto chce wysportowanego i dużego zwierzaka. Jednak twojej obecności w domu musi towarzyszyć opieka, uwaga i specjalne szkolenie. Dlatego tym razem opracujemy wszystkie ważne aspekty, które powinieneś wiedzieć, jeśli chcesz przyjąć szczeniaka lub kopię dla dorosłych tego wyścigu. Od jego historii, po szczegóły związane z twoim zdrowiem, będą one narażeni na pomoc o tej pięknej rasie latynoamerykańskiej. Historia argentyńskiego psów Jak wskazuje jego nazwa, pochodzenie argentyńskiego Dogo jest powiązane z prowincją Kordoby, położoną w tym kraju Ameryki Łacińskiej. Popularność walk między psami w 1920 r. Wytworzyła, że Doktor Antonio Nores Martínez, rozpocznie poszukiwanie odpornego i solidnego psa, przedstawiciela dobrej bitwy. W tym procesie rasa znana jako «Cordoba walczące z psami»Aby rozpocząć wyścig, o którym tu mówimy. Jednak wyszukiwanie wskazało bardziej Pies zdolny do kontrolowania jego agresywności i utrzymania stabilności podczas walki. Gdy starcia między psami stały się kontrowersyjnym problemem, dr Nores przyczynił się do rozwinięcia rasy umiejętności polowania, podkreślając atrybuty, które psy te posiadają dla tej aktywności. Od tego czasu argentyńskie Dogo, jak wiadomo dzisiaj, był wynikiem różnych krzyży. Niektóre z najbardziej godnych uwagi są mastin hiszpańskiej, Bull Terrier, Buldog angielski I Bokser, między innymi, które wpłynęły na obecną rasę. Gatunek ten został rozpoznany w 1973 r. Przez Międzynarodową Federację Kinologiczną. Charakterystyka fizyczna Jego wygląd fizyczny reprezentuje Sportowy zwierzak, silny, z łożyska mięśniowego i dużej postury, aspekty niewątpliwie związane z jego potomstwem. Stanowi silny wygląd, który może być przerażający, a nawet tajemniczy. Spójrzmy na najważniejsze aspekty, które określają fizyk tego wielkiego przyjaciela: Wysokość i waga Ta rasa należy do dużych psów. Samce zwykle osiągają średnio 68 centymetrów do krzyża, podczas gdy kobiety mogą rosnąć do 65 centymetrów. W odniesieniu do masy ciała minimalnie wpływa na płeć. Pies męski waży do 45 kilogramów, w międzyczasie samica osiąga maksymalną wagę 43 kilogramów. Głowa i twarz Jego głowa jest średniej wielkości, proporcjonalnie harmonijna z muskularnym ciałem. Nie przedstawia wyjątkowych kąty ani szczególnych cech. Przeciwnie, ich cechy są niewiele zdefiniowanych w porównaniu z innymi rasami. Jego oczy są średnie, owalne, zwykle ciemny kolor. Jego czarny nos i rozmiar proporcjonalne do twarzy. Uszy są szerokie, choć spłaszczone i gęste, są trwale wysokie, co daje poczucie zawsze czujności. Ciało Ciało jest dobrze uformowane. Jest nieco dłuższy niż szeroki, więc jego kształt jest prostokątny. Jego klatka piersiowa jest dość muskularna i szeroka. Jeśli chodzi o ogon, jest wydłużony i gęsty, dość silny; pokryte krótkim futrem. Futro Osobliwość, którą posiada ten pies, jest jego futro. Ogólnie rzecz biorąc, jest to prezentowane w białych, krótkich i gładkich, których gęstość jest niska. Jednak ten szczegół różni się w zależności od klimatu, w którym jesteś. Jeśli jest to bardzo ciepła geografia, futro psa można minimalnie wizualizować, dzięki czemu skóra jest bardzo zauważalna. Z drugiej strony w zimnych klimatach jego futro jest gęstsze, w ten sposób wydaje się coś w rodzaju Subpela To cię chroni w tych warunkach. U niektórych gatunków konkretne miejsce można wizualizować wokół oka, czarnego, charakterystycznego tej rasy. Argentyńska postać Dogo Zazwyczaj uważa się go za potencjalnie niebezpieczny pies. Ale dzieje się tak nie tylko ze względu na jego wzrost i łożysko, ale także ze względu na bliski związek ze starymi walkami między psami. Jednak szkolenie i poświęcenie, które właściciel poświęca swojemu zwierzakowi, może niewątpliwie określić swoją postać w pozytywny sposób, jak wykazał ta rasa. Z natury argentyńska Jest uważane za lojalne zwierzę, Uczciwy, empatyczny, obrońcy i doskonałego stróża. Te cechy pozwalają na nawiązanie bardzo bliskich linków, z którymi uważa część twojej rodziny. Ponadto ma wielką inteligencję i bardzo percepcyjną, co czyni go nie tylko idealnym jako zwierzak, ale także jako partner myśliwski. Jego wysportowany i solidny wygląd sprawia, że ​​ich umiejętności sportowe oznaczają, takie jak wędrówki, gdzie pokazano, że łatwo się wyróżnia, zapewniając właścicielowi firmę i bezpieczeństwo. Współistnienie Współistnienie z tym wielkim towarzyszem nie jest niczym skomplikowanym. Chociaż jest piesem z nadopiekuńczym zachowaniem, Tolerancja i adaptacja z innymi zwierzętami są bardzo łatwe, ponieważ gry uwielbiają i cieszą się zajęciami na świeżym powietrzu. W odniesieniu do domu rasa ta jest bardzo odpowiednia dla rodzin, w których nie ma małych dzieci, ponieważ ignorancja tego, jak edukować psa, może powodować niewłaściwe leczenie, które mogą wzbudzić niepożądane reakcje u psów. Jest to jednak zwierzak, który lubi dzielić czas z właścicielami i otrzymywać częste oznaki uczuć. Szczególnym aspektem tej rasy jest to, że wymagają one uwagi i poświęcenia, dlatego zaleca się, aby ich przyjęcie było dokonywane z kompetentnymi ludźmi na temat opieki, której potrzebuje, w ten sposób możesz zapewnić odpowiednie szkolenie i dostosować się do rutyny, której potrzebują te zwierzęta. Nie należy zapominać, że jest to silny pies i ma bardzo zdefiniowany charakter. Dlatego jeśli zostanie przyjęty już dorosły, ważne jest ocenę jakości życia, jaką miał, ponieważ może to wpłynąć na to, czy jest to nerwowe, nieśmiałe czy zbuntowane. W każdym razie jest to pies z godną uwagi osobowością i energią, pełną dobroci, co może być doskonałym partnerem, jeśli otrzymasz niezbędną uwagę, edukację i przywiązanie. Edukacja i szkolenie Jak wspomniano, szkolenie dla argentyńskiego Dogo zrobi niezdobywającą różnicę w jego zachowaniu. Wykształcenie szkolenia dla edukacji pozwoli ci cieszyć się przyjemnym, wykształconym psem i wszystkimi pozytywnymi aspektami, które musisz zapewnić rodzinę. Edukacja z Cahorros jest niezbędna do odpowiednich nawyków współistniejących. Dlatego zaczynając od szkolenia, podkreślając fundamenty tego, zarówno z innymi zwierzętami, jak i ludźmi, pozwoli ci dostosować się do różnych środowisk o całkowitym spokoju. Następnie awans z bardziej kompletnymi zamówieniami, takimi jak siedzenie, chodzenie, zatrzymanie się lub uczęszczanie na rozmowę właściciela, są równie ważne, szczególnie jeśli chodzi o rutynowe spacery. Z powodu Inteligencja i poziom adaptacji tej rasy, ważne jest, aby dostarczyć zamówienia, które są zgodne z ich wzrostem, na przykład, na przykład, aby kogoś powitać. Może być zabawny jako szczeniak, ale nie dorosły. Dlatego konieczne jest kontrolowanie tych aspektów. Argentyńskie Dogo, podobnie jak wiele ras, pozytywnie reaguje na pozytywne wzmocnienie. Przeciwnie, w obliczu krzyków lub zagrożeń, psy te zwykle dotyczą negatywnych postaw, takich jak bunt lub agresywność, sytuacje, które nie są wygodne. Dlatego podkreślenie pozytywnego wzmocnienia stopniowo wzmocni związek między psem a jego właścicielem. Rutyny 15 lub 20 minut dziennie, poświęcone szkoleniu i przeglądowi edukacyjnej tej rasy, będą wystarczające do stworzenia w nim zrównoważonego i zdrowego zachowania. Argentyńskie zdrowie psów Rasa ta wyróżnia się jako jeden z najzdrowszych gatunków psów. Zazwyczaj Nie cierpią na choroby, które pogarszają ich studnię. Mają długość życia między około 10 a do 12 lat, ciesząc się dobrym zdrowiem. Będzie to jednak zależeć w dużej mierze od opieki i uwagi. Niektóre z patologii, które od czasu do czasu przedstawia rasa, to: Dysplazja bioder: wytwarzane przez nadmierne ćwiczenia, zły ruch lub czynniki dziedziczne Głuchota: powszechnie związana z przyczyną genetyczną. Oparzenia słoneczne: jeśli jesteś narażony na słońce, a dla jego krótkiego futra rasa ta ryzykuje uczucia dla skóry, przez promienie ultrafioletowe. Warunki, takie jak alergie, między innymi, wpłyną na jakość życia dostarczana tej rasie. Ogólnie rzecz biorąc, przy odpowiedniej opiece, oczekiwana długość życia, jaką posiadają zwierzęta, są zwykle rozszerzane o kilka lat od szacunków. Pielęgnacja Chociaż jest to silny i muskularny pies, jak każdy zwierzak, wymaga zachowania zdrowia. Chociaż nie są to zalecenia, które wymagają dużego wysiłku, ważne jest, aby wziąć pod uwagę każdy z tych aspektów, ponieważ będzie to zależeć od dużego zakresu zachowania i dobrego samopoczucia tego solidnego towarzysza. Karmienie Równowaga między jakością a ilością zrobi różnicę w jedzeniu argentyńskiego Dogo. W ten sposób uniknie nie tylko możliwych alergii na żołądek, ale także pies z otyłości również odejdzie. Higiena Cotygodniowe szczotkowanie tej rasy jest ważne, aby kontrolować jasność i miękkość jego krótkiego futra. Nie zapominaj o tym Ten gatunek zwykle uwalnia wiele włosów, i można to również kontrolować, jeśli szczotkowanie odbywa się co najmniej raz w tygodniu. Miesięczna kąpiel jest również ważna, aby utrzymać futro i wygląd dobrze zarysowanego gangu. Z drugiej strony higiena stomatologiczna jest elementarna. Mycie zębów tego zwierzaka przynajmniej raz w tygodniu pozwoli na proteę wolną od infekcji i bakterii. Ćwiczenia i gry Chociaż nie wymaga dużo ćwiczeń, argentyńska rasa Dogo potrzebuje co najmniej trzech codziennych spacerów, gdzie może nie tylko wchodzić w interakcje z innymi zwierzętami i ludźmi, ale także mieć możliwość zbadania jego środowiska. Wymagają również szerokich przestrzeni, dla których mogą chodzić, biegać lub bawić się, w ten sposób zachowają równowagę w swoim fizycznym i psychicznym samopoczuciu. Wskazane jest więc mieszkanie w miejscach z dostępem do przestronnych miejsc, jeśli chcesz tego rodzaju zwierzaka. Regularne sterowanie Wizyty u weterynarza co 6 miesięcy, spełnienie szczepień i harmonogramów odrobinnych, to aspekty, których nie należy przeoczyć pod opieką argentyńskiego psa, ponieważ pozwoli mu wzmocnić jego układ odpornościowy i nadal zapewniać firmę wszystkim członkom rodziny. Wnioski Argentyńczyk to Rasa psów, która ma wiele do zaoferowania swoim właścicielowi: Firma, lojalność, ochrona i zabawa to niezrównana kombinacja w tym wyścigu. Podkreślenie edukacji i szkolenia, które otrzymują te zwierzęta, sprawi, że ich obecność w domu będzie znacznie zdrowsza dla wszystkich. Pamiętaj o pozytywnym wzmocnieniu i wymaganej opiece, uczynią to przyjacielem, z którym możesz spędzić najśmieszniejsze godziny. Znajomość każdego aspektu zwierzaka pozwala odpowiedzialnemu kadencji na utrzymanie przyjaźni między zwierzakiem a jego właścicielem przez długi czas. Inne gigantyczne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Flanders Boyero Doberman Rottweiler Pasterz belgijski Angielski mastin Irlan LoboDJest Hiszpański mastion Bullmastiff Mastina tybetańska Cane Corso Świetny duński San Bernardo  
Terrier Galés - Historia, Apariencia y Salud

Nasz blog

Walijski terier - historia, wygląd i zdrowie

przez Lobo Azul w paź 12 %i
Terriery to grupa ras najbardziej ciekawych, w których możemy znaleźć od psów towarzyszących, które spędzają dzień śpiąc na kanapie, po zwierzęta, które są terrorem szczurów, a nawet kotów. W tym drugim typie jest walijski terier, pies, który jest bardzo silny i który wiemy, gdy tylko go zobaczę, że będzie w stanie wyczyścić dom w krótkim czasie. Rozmiar: Małe, od 37 do 37 cm, co czyni go idealnym na życie na podłodze Waga: od 7 do 9 kilogramów, utrzymując dobry odsetek z jego rozmiarem Typ włosów: Bardzo trudne, jakby to był drut. Jest bardzo gęsty, bardzo dobrze chroni skórę Charakter: Jest bardzo wesoły, a czasem nieco agresywny z psami. Może być trochę zdenerwowany i nie dogaduje się z innymi zwierzętami. Zdrowie: Żelazo, podobnie jak we wszystkich terierach, które są wybrane do pracy od lat Długość życia: Około 13 lat Historia Walijskiego Teriera Obszar, w którym się powstał, jest jasne, jeśli zajmujemy się jego nazwą, i uważa się, że jego najbardziej bezpośrednim przodkiem był czarny terier i twarde włosy, który był rozciągnięty przez Wielką Brytanię dwa wieki temu. To tylko teoria, ponieważ podobnie jak w przypadku zdecydowanej większości ras, chyba że jego pochodzenie zostało udokumentowane, prawie niemożliwe jest jej dokładnie znanie. Wiemy, że w XVIII wieku w Północnej Walii istniał ten terier bardzo podobny do tego, i w rzeczywistości często mówi się, że jest to najstarszy wyścig w Wielkiej Brytanii w serii badań nad tym krajem. W XVIII wieku był to pies, który był używany do polowania na stary, lisy, wola i wszelkiego rodzaju zwierzęta w nory, podobnie jak duża część Terrier, których pochodzenie jest pod ziemią, w galeriach innych zwierząt. Musieliśmy poczekać do XIX wieku, w 1886 roku, aby Kennel Club English rozpoznał wyścig, chociaż po tym nadal przecinał Fox Terrier. Wydaje się, że celem było stworzenie psa tak stylizowanego, jak to możliwe, sprawiając, że walijski terrier stał się Airedale Terrier o mini rozmiarze, ponieważ wydaje się, że istnieje największy terier. W tej chwili jest to pies firmy, z dala od pierwszej pracy, chociaż ledwo widać go poza Walią i Wielką Brytanią, jest liczniejszy na wystawach niż na ulicy. Nie przechodzi jego najlepszy moment, ponieważ nie ma prawie 300 szczeniąt rocznie, aby jego długoterminowe przetrwanie było zagrożone, coś, co mamy nadzieję rozwiązać, ponieważ przegrana wyścig jest tragedią. Wygląd Walijskiego Teriera Gdy tylko zobaczysz Walijskiego Teriera, zdajemy sobie sprawę, że mamy do czynienia z silnym i muskularnym psem, zwarte zwierzę, które jest zdolne do wszystkiego i ma wielką energię. Pomaga to, że jest bardzo kwadratowy, ma wysokość krzyża prawie identyczną z długością ciała, co czyni go bardzo funkcjonalnym zwierzęciem, które trudno jest cierpieć z powodu problemów z kości. Ma szeroką głowę z trójkątnymi uszami, ale być może to, co wyróżnia się w jego Testie, to jego oczy, które pokazują nam wesoły i odważny wygląd, Pillo i bez uczucia bycia agresywnym. Ogon nie jest już amputowany i przenosi go wyprostowany, nieco zakrzywiony, a włosy składają się z dwóch warstw, jak ma to miejsce w wielu terierach. Zewnętrzna część jest bardzo trudna i jest tym, który jest odpowiedzialny za ochronę przed agresją pola, takie jak deszcz lub nakłucia roślin, podczas gdy wnętrze jest gęste i podobne do wełny, uniemożliwiając mu przejście zimna Jego wygląd na zdjęciach nie jest całkowicie naturalny, a jeśli chcemy, aby wyglądało tak, będziemy musieli przejść przez fryzjer, aby go ukształtować, który będzie czarny i ogień lub kombinację ognia z nieco bardziej na czarno, ciągnąc szarość. Hartować Walijski Terrier nie może ukryć swojego pochodzenia, aby ich zachowanie było podobne do zachowania innych Terierów, chociaż w tym przypadku jego właściciele twierdzą, że dużo karmi. Bardzo dobrze toleruje szkolenie dzięki faktowi, że jest bardzo gotowy, ale wygodnie jest nie męczyć go bardzo długimi sesjami, więc będziemy musieli zabrać go do dowolnego miejsca, w którym nic nie rozprasza uwagi i uczyć go w bardzo krótkich okresach. Walijski Terrier może wykazywać agresywność z innymi psami, ale nigdy z ludźmi I ma bardzo wyraźny instynkt polowania, ponieważ jest logiczny, ponieważ nadal pamięta swoje pochodzenie psa micuera. Oznacza to, że będzie ścigał małe zwierzęta, dopóki nie polują, i że może to być kłótnie zarówno z psami, jak i kotami, aby nie była to najlepsza rasa, jeśli chcemy, aby żyła z większą liczbą zwierząt domowych. Aby problemy te nie pojawiły się lub były łagodne, nie ma nic innego, jak bardzo dobrze je towarzysko od dzieciństwa, czyniąc je z innymi zwierzętami, a tym samym przyzwyczaić się do Twojej firmy. Nie jest to odpowiedni pies na podłogę, ponieważ ma tendencję do często szczekania, a jeśli mamy go w ogrodzie, kopie dziury. Jeśli to nie obchodzi, będzie to jeden z najlepszych psów, jeśli lubimy wychodzić codziennie i wykonywać zajęcia w przyrodzie. Welsh Terrier Health Ma zdrowie żelaza, ponieważ nie może być mniej, ponieważ jest terierem. Jego jedynym słabym punktem jest oczy, ponieważ ma genetyczne predyspozycje do jaskry, chociaż można przetestować, aby wiedzieć, czy nasz pies jest podatny na cierpienie z powodu tej choroby. Przez resztę zadowoli się rutynowymi wizytami u weterynarza w celu szczepionki i odrobiny. Karmienie Jedzenie nie jest żadnym problemem i Po prostu uzyskaj karmę dla psów Małe, które przynoszą odpowiednią wielkość krokietów, która jest bardzo ważna, ponieważ sprawiają, że pies dobrze się mutkiem. Jak zwykle, Musisz kupić najlepsze, co myślę, odwiedzając marki premium tych, których nie znajdujemy w supermarketach, ale tylko w specjalistycznych sklepach. Dla niektórych jest konkretny kanał Terriery jak Jack Russello podobnej wielkości, ale nie jest konieczne bycie wyspecjalizowanym jedzeniem w Terrierach, a w rzeczywistości jest to raczej manewr reklamowy niż cokolwiek innego. Walijska opieka terrier Wśród staranności walijskiej terier jest spacer, co najmniej godzinę dziennie, luźna i lepsza, jeśli może być na obszar wiejskich, w którym ma wolność. Ma ogromną ilość energii, która wydaje się nigdy nie wyczerpać, a sztuczka do uspokojenia się jest zabranie go do obszaru, w którym możesz pływać, ponieważ go kochasz. Tutaj musisz uważać, wybierać miejsca o niewielkiej głębokości, do których możemy dotrzeć, aby go wziąć, ponieważ może to za dużo przejść do wody. Włosy również muszą się tym zająć i nie powinniśmy się oszukać jego rustykalny wygląd, będąc wygodnym Posmaruj włosy specjalnym grzebieniem na twarde włosy co najmniej kilka razy w tygodniu. Jedną z cech jego włosów jest to, że nie upadnie, więc musisz iść do fryzjera dwa lub trzy razy w roku, aby je pokroić i podać sposób, w jaki wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni, pomagając mu poprawić ekstremalne czasy ciepła, takie jak lato. Jeśli nie mamy doświadczenia z psami lub nie mieliśmy żadnego teriera, Powinniśmy iść z nim do szkoły szkoleniowej, aby pracować z nim profesjonalnym pedagogiem i dać nam pierwsze wytyczne, aby go pouczyć. Mówi się, że jest to jeden z mniej upartych terierów, ale wygodnie jest trzymać go na dystans, ponieważ jest bardzo młody, że znasz granice, których nigdy nie powinieneś przekraczać, gdy jest w naszej obecności lub z innymi psami. Ponadto, w niektórych z tych centrów, które mają Ścieżki zwinności, w którym możemy wchodzić i dobrze się bawić z naszym walijskim terierem, z przeszkodami mini ras, są dobrym sposobem na spalenie energii podczas uprawiania sportu. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Yorkshire Terrier Scottish Terrier Teckel Jack Russell Terrier Caniches Chihuahuas Westy Buldog francuski Pomerania Maltański Bichon Andaluzyjski winiarz
Dingo - Todo lo que debe saber de esta extraña raza de perro

Nasz blog

Dingo - wszystko, co powinieneś wiedzieć o tej dziwnej rasie psów

przez Lobo Azul w wrz 29 %i
W Australii istnieje raczej niesklasyfikowalny Canid o nazwie Dingo. Zoolodzy od lat kłócą się o to, czy jest to wilk, dziki pies, czy domowy, nie zgadzając się. Obecnie jest wrażliwym gatunkiem, ponieważ jest hybrydyzuje z psami, a nawet jest sprzedawany jako zwierzak, który narazi to zwierzę w nadchodzących latach, jeśli wszystko się nie zmieni. Rozmiar: Do 59 cm mężczyzn. Waga: Jego średnia waga wynosi do 32 kilogramów Typ włosów: Zazwyczaj jest ziemisty, z tonami takimi jak żółty, czerwony i można zobaczyć mieszanki obu. Jeśli zwierzę jest czyste, będzie miało białe włosy w obszarach takich jak końcówka ogona, nogi i klatka piersiowa. Jego długość jest średnia. Charakter: Wygląda bardzo podobnie do wilka, a mężczyźni mogą stać się bardzo agresywni w czasie gorliwości. Zdrowie: Dobrze, bo teoretycznie jest to dzikie zwierzę. Długość życia: Około 12-15 lat. Co to jest Dingo lub Canis Lupus Dingo? Dziś nie wiadomo, czym jest dingo i istnieją wieczne dyskusje między ekspertami Przez wiele dziesięcioleci. Jedną z opinii jest to, że jest to pies, stara linia, która w pewnym momencie przybyła do Australii i tam rozwinęła się oprócz psów domowych. Inni twierdzą, że jest to pies domowy jako taki, że jest taki sam jak te, które mamy w domu od tysięcy lat, podczas gdy są tacy, którzy wybierają, ponieważ jest to podgatunki psa lub wilka, które tonie z azjatyckiego wilka. Wreszcie, inni specjaliści twierdzą, że nie jest to nic z powyższego i że jest to odrębny gatunek, więc zamieszanie trwa pomimo faktu, że masz wiadomość o tym od XIX wieku. Być może jedna z najlepszych definicji, które dały się od tego zwierzęcia, należy do antropologa Pat Shipmana, który mówi nam, że dingo jest wilkiem, który stał się psem, ale proces nigdy nie ukończył. Coraz trudniej jest go odróżnić od psów, ponieważ od dłuższego czasu z nimi hybrydyzuje, a to zagraża przetrwaniu tego zwierzęcia, które może zniknąć w nadchodzących dziesięcioleciach. Historia Dingo Wydaje się, że pochodzenie dingos może być w Nowej Gwinei, ponieważ jest bardzo blisko śpiewającego psa Nowa Gwinea lub dziki pies z wyżyn Nowej Gwinei. Dzięki genetyce wiemy, kiedy Australia przybyła po raz pierwszy, coś, co zrobiło około 8 000 lat temu, znajdując skamieliny z około 3500. Wiadomo, że ludność musiała ją przynieść, która przybyła do tego, co jest dzisiaj Australia, ale nie wiadomo, który z nich i nie przeprowadził żadnego rodzaju selekcji, ponieważ dzięki skamielinom wiemy, że w ciągu ponad trzech tysiącleci dingo nie zmieniło jego wyglądu. Około 1788 r. Pierwsi brytyjscy osadnicy, którzy przybyli do Australii, skomentowali, że są niektóre psy, które towarzyszyły australijskiemu ludności rdzennej, więc wydaje się, że ich udomowiono i powstały związek symbiozy między nimi. Współistnienie z osadnikami nie było dobre, ponieważ kiedy zaczęli nosić bydło, Dyngo widziała u krów i owce do łatwych tam i nie zabrało ich do zaatakowania ich, aby podjęto środki w celu kontrolowania ich liczby, które nigdy nie były bardzo wydajne. W rzeczywistości populacje Dingo wzrosły tak, jak w przypadku osadników, ponieważ wprowadzili nowe gatunki w Australii, takie jak owce lub królik, które służyły jako pokarm dingo. Z owcami było więcej problemów, ale z królikiem, ponieważ nie mogłem ich polować na polu bez zakłócania ludzi, którzy zostawili go w spokoju, jeśli nie zbliżył się do bydła. W tej chwili jest rozpoznawany jako Australijskie zwierzę, więc cieszy się ochroną w niektórych obszarach kraju, chociaż wydaje się, że hybrydyzacja może to zakończyć. Zwykle nie wydaje się reprezentowany w obrazach jaskiniowych, co jest rzadkie ze względu na jego wiek i że jest bardzo widocznym zwierzęciem w opowieściach o snów australijskich Aborygenów. Charakterystyka dingo W tej chwili widzimy je, co dzieje się na naszych oczach, jest piesem, który gdy jest dorosły, może zmierzyć od 50 do 59 cm i ważyć od 23 do 32 kilogramów, chociaż widziano niektóre zwierzęta, które przekroczyły 50, co jest bardzo wyjątkowe. Podobnie jak u większości ras psów, mężczyźni są większe niż kobiety, a ten rozmiar jest również podawany wewnątrz mężczyzn w zależności od tego, gdzie mieszkają, ponieważ osoby z południowej Australii są prawie zawsze mniejsze niż te z północy lub zachodu. Jeśli mamy czas na nie spojrzeć na nie spokojnie, możemy zdać sobie sprawę, że w porównaniu z podobnym psem jadą ma większy pysk i dłuższe siekacze, chociaż być może może to zobaczyć tylko specjaliści. Szkielet jest miejscem, w którym psy są najbardziej wyróżniające się, ponieważ kości są bardziej płaskie, a obszar szyi jest większy. Jego włosy mają kolory, które nie podkreślają w australijskim środowisku pustynnym, więc można zobaczyć różne odcienie żółtego i czerwonego, widząc wyjątkowe okazy albino. Futro może mieć inny kolor, co oznacza, że ​​ten okaz nie jest czystą córką, która również ma białe plamy na nogach i na klatce piersiowej, oprócz końcówki ogona. Zwykle mieszkają samotnie, chociaż wszyscy należy do stad, które nie spędzają razem 24 godzin, ale spotykają się raz na kilka dni i są tworzone przez maksymalnie 12 zwierząt, pod warunkiem, że na tym obszarze zmniejsza się aktywność człowieka. W stadach ustanawiają różne hierarchie dla mężczyzn i kobiet, a tylko dominująca para jest odtwarzana, coś, co jest proste, ponieważ kobieta pozostaje w cieple dwa miesiące z rzędu w roku, zawsze w tym samym sezonie. Reszta składników stada poświęcona jest wychowywaniu szczeniąt, tak że populacja tych zwierząt nie rosła w niefortunny sposób, bardziej biorąc pod uwagę, że kontrolują i zabijają od pierwszego białego człowieka postawionego stopę w Australii. Jak tylko cegły i ma takie jak wilki, mają trzy podstawowe wycie, które służą w celu przyciągnięcia członków grupy lub zauważenia obecności intruzów. Pojedynczy paczka może mieć ogromne terytorium o powierzchni ponad 200 km, co zależy od tego, w jaki sposób ich ofiara jest rozproszona, co na kontynencie tego typu może oznaczać dużą ilość km. W rzeczywistości zbadano zwierzęta, które przeniosły się do 250 km od ich miejsca urodzenia, dzięki czemu są w stanie przemieszczać ogromne odległości. Karmienie Dingo jedzą wszystko i nie są delikatni przy wyborze diety, ponieważ w Australii Wiadomo, że w swojej diecie uwzględniono ponad 170 gatunków, o bardzo różnorodnych rozmiarach, od małych owadów po ogromne bawoły wodne. W zależności od regionu, w którym mieszkają, dingos są bardziej wyspecjalizowani u jednego lub innych zwierząt podczas polowania, a ci, którzy mieszkają na północy, wychwytują gęś Urraca, zakurzonego szczura, a nawet Uualabí, który jest jak miniaturowy kangura. W Azji są też dingos, a tutaj zmienia się dieta, ponieważ z powodu przeludnienia kontynentu są bliżej ludzi. Tak więc, podczas gdy w Australii są mięsożercami, w Azji są wszystkożerne i nie obrzydzają żywności, takich jak ryż lub owoce, które dają im ludzie. Jego sposób polowania różni się w zależności od wielkości zapory, która zostanie prześladowana. Tak więc, jeśli są małymi zwierzętami jak królik, robią to sam, ale wybierają kangurów, tworzą grupy, a także wilki. Nie wolno nam zapominać, że bydło jest również częścią ich diety, chociaż prawdą jest, że tylko w tych czasach, w których zwykle chwytają się gatunki. Gdzie oni mieszkają? Obecnie jego główne siedlisko znajduje się w Australii, chociaż istnieje kilka obszarów, w których nie ma prawie żadnej populacji tych zwierząt, takich jak południowy wschód od Tasmanii i część południowego zachodu wyspy. Oprócz, Jest obecny w Azji Południowo -Wschodniej, gdzie wydaje się, że pierwotnie w krajach takich jak Indonezja, Tajlandia czy Filipiny, chociaż nie ma populacji tak dużych jak Australijczycy, być może dlatego, że presja ludzi jest większa w tym obszarze Dingo jako Macta Czy możliwe jest, że jest zwierzakiem? Odpowiedź jest twierdząca, ale tylko wtedy, gdy mieszkamy w Australii, ponieważ uważa się go za wrażliwy gatunek i nie można go wyjąć z kraju. Modne jest posiadanie tych zwierząt, jakby były psami, i w rzeczywistości wydaje się, że są w nich nawet specjaliści, chociaż nie zawsze utrzymują ich w najlepszych warunkach, a zatem zaleca się przyjęcie go, jeśli to możliwe. Nigdy nie powinieneś brać osoby dorosłej na ulicy, ponieważ wciąż są dzikimi kanidami, co może być bardzo agresywne, gdy są one zamknięte w domu lub w ogrodzie, kiedy to atakują. Wśród ich cnót są bardzo niezależne, które nie pachną i szczekają, chociaż tak robią. Bycie tak niezależnym pozwala mieć rodzaj psa mniej przywiązanego do właściciela, co niektórzy ludzie szukają na obszarach wiejskich, gdzie zwierzęta te zwykle żyją w półflibertycznych warunkach. Oczywiście nigdy nie musisz zapominać, że nie są one tak naprawdę udomowione, więc zawsze musisz być z nimi ostrożny, szczególnie w czasie hodowli, w którym mężczyźni będą próbować uciec, używając ich do dyspozycji. Edukacja nie jest łatwa, więc szkolenie jej, aby zwrócić uwagę na nasze zamówienia, może być prawie niemożliwe, coś, co musi być skłonne przyjąć z tymi zwierzętami. W rzeczywistości wygodne byłoby posiadanie jakiegoś poprzedniego treningu, zanim wrócę do domu, ponieważ jeśli zamierzamy go mieć jak każdy inny pies, musisz nauczyć się zasad, których nie będzie łatwe do nauczenia. Utrzymanie jako zwierzaka nie będzie musiało odwiedzać weterynarza, ponieważ wybranie natury jest bardzo odporne na wszystkie choroby. Jeśli chodzi o jedzenie, nie stawiają problemów, ale jeśli mamy je jako zwierzęta domowe, najprostsze jest zapewnienie im wysokiej jakości paszy, odpowiedniego dla posiadającej wielkości, że zabranie go do psów byłoby medium, podobne do pasterza niemieckiego. Jeśli otrzymasz posiłek premium, będziesz żył lepiej i będziesz miał zdrowie żelaza, chociaż możesz być również karmiony mięsem, który w tym czasie w niskiej cenie. Wygodne jest ugotowanie mięsa, ponieważ uniknie chorób pasożytniczych, które mogą wpływać na dipgo w taki sam sposób, jak każdy inny pies lub wilk.  Ile kosztuje dingo? Na terytorium australijskim można kupić dupgo cena wynosi około 500 i 1000 USD, rozsądna kwota, jeśli weźmiemy pod uwagę standard życia w okolicy, aby można było powiedzieć, że jest nawet tani. Istnieją specjalistyczne wylęgarnie, które są tam legalne, aby mieszkać w Australii, że możemy mieć własne dingo. Inne artykuły, które mogą Cię zainteresować: American Bulldog Pasterz chorwackim CHART WYŚCIGOWY Buldog angielski Bokser Golden Retriever Samoyed Border Collie Pies gończy  
Diabetes en perros - Descubre sus síntomas, causas y tratamiento

Nasz blog

Cukrzyca psów - odkryj jego objawy, przyczyny i leczenie

przez Lobo Azul w wrz 15 %i
Jak w przypadku ludzi, Psy pojawiają się na cukrzycę w różnych okolicznościach, będąc chorobą, która może zniszczyć ciało zwierzęcia, jeśli nie jest leczone na czas. W cukrzycy psów najgorsze nie są natychmiastowe objawy, które zwykle są bardzo złe, ale w perspektywie długoterminowej wpływają na dużą ilość narządów, dopóki wiele z nich przestanie poprawnie działać. Co to jest cukrzyca? Aby ustabilizować poziom glukozy we krwi, organizm dla psów (i nasz) wytwarza hormon zwany insuliną, który jest odpowiedzialny za trzustkę. W ten sposób ustanawiane są prawidłowe poziomy i glukoza, która zapewnia energię, nie daje problemów, ale jest inaczej, gdy pojawia się cukrzyca. To jest przewlekła choroba, której nie będzie wyleczone, gdy pies żyje, i to też powoduje Trzustka nie jest w stanie produkować całkiem insuliny lub że organizm naszego najlepszego przyjaciela nie używa jej tak, jak powinien. Wśród innych problemów w krótkim okresie powoduje wzrost poziomu glukozy i upadek bez kontroli, będąc w stanie zabić zwierzę zarówno dla nadmiaru, jak i wady tego hormonu, ponieważ oba scenariusze są równie poważne, być może gwałtowny spadek nieco gorszy. Rodzaje cukrzycy Aby jeszcze bardziej komplikować, istnieje nie tylko jeden rodzaj cukrzycy u psów, ale weterynarz musi stawić czoła dwóch możliwości i przetestować, który z nich cierpi nasz pies, ponieważ leczenie jest inne. Cukrzyca typu I. Jest to najczęstsze i ten, który jest cięższy, jeśli chodzi o bycie, ponieważ z reguły zwierzę jest zależne od wstrzykniętej insuliny. Twoje ciało nie jest w stanie wytworzyć tego hormonu, więc poziom glukozy we krwi strzela. Cukrzyca typu II Mniej zwykle i z prostym leczeniem, ponieważ codziennie nie jest konieczne wstrzykiwanie naszego najlepszego przyjaciela insuliny. Zazwyczaj jest to spowodowane, ponieważ ciało nie używa prawidłowo insuliny, którą wytwarza trzustka lub dlatego, że generuje bardzo mało, aby poziomy glukozy były stabilne. Objawy cukrzycy u twojego psa Objawy cukrzycy można mylić z innymi chorobami, a czasem nawet nie uważamy, że coś dziwnego się wydarzyło, ale przechodzi przez czas mniejszy lub, w którym jest bardziej głodny. Zawsze musimy uważać na zmiany behawioralne, ponieważ brak nagłej energii może nie być posłuszny ciepło, ale poziomy cukru we krwi są bardzo wysokie lub niskie. Jednym z najczystszych objawów jest utrata masy ciała. Stopniowo ostrzegamy, że chociaż je więcej, pies się waży, co musi nas pogodzić, w ten sam sposób, gdy zauważamy, że często pije więcej wody i moczu. Możemy myśleć, że to normalne, że teraz moczy moczy, ale nie jest naturalne, że pije tyle wody, wciągając do domu, kiedy nigdy tego nie zrobiłem, a przynajmniej od tego, że był to szczeniak. Można również zauważyć, że zwierzę nie ma energii, która przestaje bawić się lub śpi więcej niż konto, co wynika z nagłej zmiany poziomu glukozy. Prawie zawsze te zmiany w postawie psa wydają się łączyć, więc łatwiej jest alarmować, chociaż tylko jeden z nich musi już od razu umówić się z naszym zaufanym weterynarzem. Przyczyny cukrzycy u psów Cukrzyca zwykle ma szereg przyczyn, a przynajmniej są takie, które faworyzują wygląd, które czasami mogą uniknąć lub opóźnić wszystko, co możliwe. Czynniki genetyczne Są rasy takie jak piesYoChe, On Schnauder lub Teckel Bardziej prawdopodobne jest, że cierpią na tę chorobę, chociaż mają również psy z innych ras, a nawet mestizos, jeśli ucierpiał jakikolwiek z ich przodków. Wiek Z biegiem lat organizm zaczyna funkcjonować gorzej, jakby stał się zmęczony, a naszym nieszczęściem, które wkrótce zdarza się u psów, które w wieku siedmiu lat już wchodzą w to, co nazywamy osobami starszymi. Dlatego po siedmiu latach wystąpi większość przypadków, które są bardzo dziwne u szczeniąt i młodszych psów. Zatem, w miarę postępu wieku psa, rośnie możliwość cukrzycy, chociaż nie powinniśmy się przestraszyć, ponieważ nie jest to zbyt powszechna choroba. Otyłość Początkowo powiedzieliśmy, że w niektórych przypadkach można zapobiec cukrzycy u psów i jest to sytuacja, w której możemy interweniować, aby cukrzyca się nie pojawiła. W rzeczywistości, Główną przyczyną cukrzycy u zwierząt jest otyłość, więc jeśli nasz pies przechodzi kilogram, musimy jak najszybciej podjąć działania w tej sprawie, zawsze zgadzam się z weterynarzem. Istnieje specyficzna pasza, która pomaga psom schudnąć bez głodu, dodając więcej błonnika, aby były one wcześniejsze, a umiarkowane ćwiczenia pomagają przyspieszyć proces. Oczekiwana długość życia psa cukrzycowego Oczekiwana długość życia psa z tą chorobą zależy wiele od tego, kiedy jest wykryta i od właściwego leczenia. Jeśli zostanie wkrótce wykryte, oczekiwana długość życia nie musi być w znacząco skrócona, aby pies cukrzycy żył tak samo jak w przypadku właściwego leczenia cukrzycy. Rozwiązania lub zabiegi Istnieje kilka rozwiązań, które udaje się kontrolować cukrzycę u psów i które zawsze należy łączyć w ścisłym monitorowaniu weterynaryjnym, które muszą być gazetą, ponieważ zwierzęta muszą być sprawdzane za każdym razem. Jedno z rozwiązań przechodzi ćwiczenie. To utrzymuje otyłość z daleka, a także spędzi glukozę, ponieważ ciało psa pali się, gdy prowadzi sport. Ćwiczenie to należy dostosować do rasy, wieku i wagi zwierzęcia, ponieważ młody owczarka niemiecka nie może uprawiać tego samego sportu jak stary lub pies taki jak angielski buldog. Bardzo ważne jest, aby przestrzegać jedzenia, które weterynarz mówi nam, aby zakończyło się tym, co jemy, takie jak kawałki chleba, smażone ziemniaki itp., A rodzina musi być świadoma, aby zrobić to samo, zwłaszcza dzieci. Musimy zawsze pamiętać, że ta choroba jest przewlekła, co oznacza, że ​​nie leczy i że nasz pies będzie towarzyszyć naszemu życiu, abyśmy mogli nawet zmienić własne nawyki, wychodząc na spacer obok niego. Specyficzna żywność dla psów cukrzycowych Oprócz insuliny podstawową częścią leczenia cukrzycy u psów jest jedzenie. Musi być bardzo bogaty w białko, niski tłuszcz i z niewielką skrobią, i nosić dużą ilość błonnika, co sprawia, że ​​absorpcja glukozy wolniejsza. Musi mieć więcej L-karnityny niż normalnie, aminokwas, który stymuluje ciało przy wytwarzaniu insuliny. Na szczęście przestało być problemem wiele lat temu i Na rynku istnieje kilka marek, które oferują zarówno mokre, jak i suche jedzenie, Za pomocą którego nie będziemy musieli martwić się o zaoferowanie naszemu najlepszemu przyjacielowi odpowiedniego jedzenia. Prawdą jest, że karmę, którą wielu nazywa „dietą weterynaryjną”, może być nieco droższe niż normalnie, ale cena nie wzrasta zbytnio w odniesieniu do Premium Feed o najlepszej jakości. Teraz Można go zdobyć w prosty sposób przez Internet, a weterynarz przyniesie nam również, jeśli o to poprosimy, najlepszą opcją, jeśli będziemy mieć czas, ponieważ skorzystamy, aby przeprowadzić konsultację. Jeśli chcemy dać mu pokarm wykonany przez nas, musisz zapytać weterynarza, integralny ryż będzie bardzo dobrze radzi sobie jako baza, a także niektóre owoce typu jabłkowego, które zwykle zaczwiają psy dla ich smaku. Określone leki W przypadku cukrzycy typu I, która występuje, ponieważ ciało nie wytwarza insuliny, nie ma innego środka Zarządzaj zastrzykami -w kształcie insuliny, z którym unikniemy powikłań choroby. Będzie to weterynarz wyjaśnia, jak to zrobić, jak kliknąć i jaką dawkę musimy postawić, będąc bardzo ważnym, abyśmy szanowali początkową dawkę i uczyć się go dostosowywać w zależności od poziomu glukozy we krwi. Poznajemy te poziomy dzięki kontrolom, które zrobimy w domu, z miernikiem glukozy, który działa poprzez wkładanie krwi w reaktywnym pasku. Tutaj kluczowe jest, aby miernik był specyficzny dla psów, ponieważ kalibracja musi być inna niż w przypadku urządzeń ludzi, ponieważ glukoza jest bardziej skoncentrowana na osoczu u psów. Od czasu do czasu będziemy musieli przeprowadzać recenzje w weterynarzu, aby przeprowadzić niezbędne testy w celu monitorowania ewolucji choroby. Nie powinniśmy martwić się codziennym kliknięciem psów, ponieważ są przypadki zwierząt, które „szukają”, że nakładamy zastrzyk, ponieważ nie przyjmują one, aby je kojarzyć, gdy go włożymy. Istnieje również szereg suplementów w tabletkach, prawie zawsze z roślin, które mogą pomóc utrzymać najbardziej stabilną glukozę, a to będzie odpowiednie w dwóch rodzajach cukrzycy u psów. Musisz porozmawiać z weterynarzem, ponieważ niektórzy z nich używają, a inni nie będą chcieli, chociaż prawda jest taka, że ​​tracimy cokolwiek, aby spróbować na chwilę i mierzyć wyniki. Inne artykuły zdrowotne, które mogą Cię zainteresować: Zapalenie spojówek dla psów Wścieklizna u psów Parwowirus Głupie gadanie Astma u psów Dysplazja łokcia Skręt żołądkowy Dysplazja biodra
Terrier checo - Toda la información sobre esta raza

Nasz blog

Czech terier - wszystkie informacje o tej rasie

przez Lobo Azul w wrz 01 %i
Czeski Terrier nie pozostawia nikogo obojętnego, ponieważ kiedy go widzimy, zwykle sprawia, że ​​jesteśmy zabawni ze względu na jego morfologię, ponieważ wydaje się, że większy pies pokroił nogi. Od tego czasu nie daj się zwieść jej wyglądowi To bardzo silne i energiczne zwierzę, który został stworzony przez polowanie. Rozmiar: między 25 a 32 cm Waga: 6 do 9 kilogramów Typ włosów: długi, bardzo dobrze, z trochę szorstkim i genialnym Charakter: To wesoły i czuły zwierzę, choć nieco głowa Zdrowie: Bardzo silny, podobnie jak wszystkich swoich kolegów z grupy Długość życia: 12 do 15 lat Pochodzenie czeskiego terriera W przeciwieństwie do tego, co dzieje się z ogromną większością ras, pochodzenie czeskiego terriera jest udokumentowane i wystąpiło w dzisiejszej Republice Czeskiej, będąc jedną z niewielu ras psów, z których wiemy, jak się powstało. Jego stworzenie jest bardzo niedawne i pochodzi z 1948 roku, kiedy osoba wymieniona, Fontisek Horak szukał sposobu na zdobycie psa, który najlepiej polować w lasach bohemii. Ten człowiek był asystentem badawczym w Czechosłowak Academy of Sciences, aby użył wszystkiego, czego nauczył się w laboratoriach i przekroczył Sealham Terrier i Scottish Terrier. Wyścig nie trwał długo, ponieważ w 1963 r. Został rozpoznany na świecie przez FCI, chociaż teraz nie jest to jeden z najbardziej znanych psów, ale wręcz przeciwnie, ponieważ jest to jedna z najrzadszych ras i nie jest łatwo zobaczyć kopię. Charakterystyka czeskiego teriera Ma bardzo charakterystyczną funkcję, taką jak nogi, ponieważ mają je bardzo krótkie i trzymają długie ciało, które wydaje się, że nie pasuje do tych kończyn tak rzadkich. Ponadto jego głowa jest bardzo długa i ozdobiona bardzo zamkniętą brodą, wąsami i brwiami, co nadaje mu bardziej szczególny wygląd, jeśli połączymy wszystkie te cechy. Możemy sprawdzić, czy włosy są jedwabiste i miękkie, dość drobne i z kolorami takimi jak szary, niebieski, szary, biały, żółty itp., Chociaż jako ciekawość powiedz, że kiedy wszystkie szczenięta rodzą się, są czarne, nabierają ostatecznego odcienia przez miesiące. Jeśli chodzi o kolor oczu, jest on powiązany z kolorem płaszcza. Zatem szare psy mają brązowe oczy, a brązowe psy są niebieskie lub żółte. Kolor nosa i ust również się zmienia, które mogą być niebieskie, jeśli płaszcz jest czarny lub wątroby, jeśli warstwa ma brązowy odcień.   Charakter Bardzo przywiązany do ludzi, których znasz, chociaż z nieznajomymi będzie odległy, nigdy nie będąc agresywnym. Pomimo aspektu, instynkty są obecne, dzięki czemu mogą powodować problemy z małymi zwierzętami, goniąc je, chociaż można go rozwiązać przy niewielkim treningu. Musisz ostrzec, że jest to coś upartego i głowy, więc będziemy musieli go pozytywnie edukować, ponieważ jest niewielki, dla których możemy skorzystać ze sportu, w którym pies musi być posłuszny i zwinny, w którym się wyróżniał. Szczekaj dużo, coś, o czym należy pomyśleć przed zamknięciem go na podłodze przez kilka godzin, i musisz zachować ostrożność, jeśli będziesz żył z kotami, zwłaszcza jeśli nie jesteś do nich przyzwyczajony. Zdrowie  To nie jest jeden z tych psów, które sprawi, że spędzimy dużo czasu w weterynarzu, ale ma kilka chorób, które mogą na to wpłynąć. Jednym z nich jest luksowanie rotuli, przemieszczenie, które powoduje bezwładne, niezdolność do chodzenia i często w mniejszych rasach. Drugi jest rzadko i nazywa się Scotty Cramp, od szkockiego terriera, który był jednym z rodziców rasy, a to powoduje skurcze i problemy w nogach, szczególnie u szczeniąt i młodych zwierząt. Pokazuje, że pies nie idzie dobrze i że robi to tak, jakby to była gęś z łukowatym kręgosłupem, rozwiązując zaledwie kilka minut, chociaż można go leczyć lekami. Jest to choroba dziedziczna, więc jeśli nasz czeski terier cierpi ją, nigdy nie będziemy wobec niego, ani z rodzicami i braciami. Usuwając te dwa problemy zdrowotne, nie musisz się martwić. Czech Terrier Feed W specjalistycznych sklepach znajdziemy Karma dla psa dla małych ras, ten, który najlepiej idzie do czeskiego terriera, ponieważ te pokarmy uwzględniają zarówno wielkość ust, jak i rozmiar żołądka zwierzęcia. Dlatego produkują bardzo małe krokiety, łatwe do złamania, a z kolei z jasną odpornością na czyszczenie zębów, podczas gdy łatwiej je trawić przez żołądek, który nie jest zbyt duży. Istnieje pasza na każdą fazę życia tych psów mini i małych ras, dzięki czemu możemy skorzystać z najbardziej odpowiedniego, co jest ważniejsze, gdy jest on szczeniakiem, aw ostatnich latach życia. Istnieje kilka marek, ale zawsze musisz zdecydować się na premię, którą znajdziemy w sklepach zwierzęcych, i które rozpoznajemy, ponieważ w wielu przypadkach nie mają one zbóż ani nie ogłaszać wysokiego odsetka mięsa. Pielęgnacja Główna opieka nad czeskim terierem pochodzi z włosów, które wymagają ciągłej konserwacji, jeśli nie chcemy, aby była zaplątana, chociaż nie jest konieczne przycinanie ręcznie w fryzjerze. Musimy go szczotkować co najmniej trzy razy w tygodniu, skupiając się na włosach twarzy, włosach nóg i brzuchu, tam, gdzie jest dłuższa i w której szaszłyki, skrawki utkną, a cały brud na ulicy będą się gromadzić. Około trzy razy w roku będziemy musieli udać się do fryzjera, aby nadać jej włosy kształt i że czyni go tak charakterystycznym, chociaż jeśli nie obchodzi nas, że nie jest to dobre, po raz pierwszy możemy to zrobić. Kolejna z głównych opieki dotyczy spacerów, ponieważ chociaż wygląda jak pies, który może być w domu przez cały dzień, nie jest tak i ma dużo energii do wydania. Nie jest przyjacielem szybkich spacerów, ale lubi wychodzić i odkrywać podczas szczekania, i jest to dość hałaśliwe zwierzę. Być może miasto nie jest najlepszym miejscem dla tego czeskiego teriera, którego naturalnym siedliskiem jest wieś, ale Jeśli zdecydujemy, że będzie mieszkał z nami w mieście, musimy wiedzieć, czego będzie wymagało wystarczającej uwagi I że będzie musiał często wyjść lub ostatecznie zniszczy poduszki, sofy itp. Wreszcie, chociaż jest to dalekie od innych terierów, prawda jest taka, że ​​jest to uparte zwierzę, które musimy wziąć pod uwagę, gdy chcemy uczyć nowych zamówień, które nie ścigają małych zwierząt, stosując pozytywne szkolenie. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: Teckel lub Salchicha Dog Brazylijski Terrier Jack Russell Terrier Pudel Pomerania Chihuahua Yorkshire Terrier
7 curiosidades sobre los perros que probablemente desconozcas

Nasz blog

7 ciekawostek dotyczących psów, których prawdopodobnie nie znasz

przez Lobo Azul w sie 18 %i
Psy są wspaniałymi zwierzętami, a także wokół nich istnieje wiele ciekawostek, których wielu nie wie, chociaż nas niewielu, którzy w pewnym momencie nie żyli z jednym lub więcej z nich. Niektóre psy nie szczekają Są rasy psów, które ledwo szczekają lub nawet tego nie robią, a może spośród nich wszystkich Najbardziej znany jest Basenji, wyścig, który nie może szczekać Podobnie jak reszta jego rówieśników, ponieważ ma różne przewody głosowe. Słyszą 4 razy więcej niż ludzie Wszyscy, którzy mają psy, zdają sobie sprawę, że słyszą odgłosy, które do nas nie docierają. Jest tak, ponieważ słuchają dźwięków do 50 000 domów, podczas gdy my wykrywaliśmy tylko do 20 000. Są gotowe jak 2 -letni chłopiec Istnieje wiele kontrowersji wokół inteligencji psów, ale właściciele wiedzą, że są. W rzeczywistości niektóre badania mówią, że jego inteligencję można utożsamiać z inteligentem dwóch -letnich chłopców. To zależy od wyścigów, są takie jak Border Collie, które są prawdziwymi geniuszami w psim świecie, i to wyróżniają się, jak są gotowi. Psy i koty mają tę samą technikę picia wody Chociaż psy i koty nie mogą być bardziej różne, kiedy piją wodę, robią to w ten sam sposób. Dwa gatunki wkładają język w wód, pochylając go, a następnie podnoszą ten płyn do ust w pionie. Nie mogą ssać tego samego jak my, ponieważ niemożliwe jest zamknięcie ust z powodu kształtu ust. Pocą się na nogach Kiedy nadejdzie lato, wielu właścicieli zabiera swoje zwierzęta do fryzjerskiej, aby pokroić włosy, co może pomóc im poprawić ciepło, choć nie tak bardzo, jak się uważa. Zwierzęta te nie mają gruczołów potowych rozmieszczonych w całym ciele, ale koncentrują się na nogach, gdzie regulują swoją temperaturę, oprócz robienia tego za nos. Wykryć swoje uczucia Wygląda na to, że kiedy nasze uczucia się różnią, niektóre zmiany w ludzkim ciele się pociągają za sobą reakcje chemiczne, które psy mogą wąchać. To pozwala psom uchwycić emocje ich właścicieli, zwłaszcza gdy mają one związek ze smutkiem lub mamy zły czas, tak bardzo, że wiele osób twierdzi, że ich zwierzęta pomogły im poradzić sobie z bardzo złymi sytuacjami. On może za tobą tęsknić Psy tęsknią za swoimi właścicielami i wiele, coś, co jest sprawdzane, gdy musimy spędzić kilka dni lub nawet tygodnie, na wycieczkę i wrócić. Nie jest to nawet konieczne, abyśmy byli daleko, ponieważ kiedy przybywają do domu pracy, oszaleli z radością. Przypadki zwierząt, których mistrzowie umarli, A przez resztę życia wykonali tę samą trasę, którą prowadzili z właścicielami, lub że codziennie chodzą na cmentarz, aby go odwiedzić. Inne ciekawości, które mogą Cię zainteresować: 5 wskazówek dotyczących ochrony twojego psa cieplnego Jak zrobić domowe psy Zalety adoptowania psa 10 najszybszych wyścigów na świecie Terapia psów
El Mastín Tibetano - La guía mas completa sobre el Dogo del Tíbet

Nasz blog

Tybetański mastion - najbardziej kompletny przewodnik na Tybetu Dogo

przez Lobo Azul w sie 04 %i
Wieki legendy i tajemnicy towarzyszą tybetańskiej mastifowi, ta rodowa rasa, która ma dziś wielką popularność i jest synonimem statusu wśród najbogszych klas społecznych, stając się najdroższym psem na świecie. Rozmiar: Giant Waga: Między 85 a 100 kg. Typ włosów: Obficie i długo Charakter: Łagodny i czuły Zdrowie: Tendencja do cierpiących na choroby wrodzone Jego nienaganna trajektoria sprawia, że Tybet Tybetańska Mastin lub Dogo, jak wiadomo również, unikalna rasa, nie tylko ze względu na swój wiek, ale ze względu na swoją szczególną cechy i naturalną skłonność do opieki nad rodziną, w której się rozwija. Ze względu na charakter terytorialny, szczególnie uważnie troszczy się o dzieci. Jest to, podczas gdy Guardian, pasujący pies, idealny dla wszystkich rodzajów bydła dzięki jego niezwykłym rozmiarze. To jest konieczne Znać tę rasę bardzo dobrze z jej początków, rodzaj charakteru i opieki, której potrzebujesz, zanim zdecydujesz się na uzyskanie jednego z tych okazów; Dobrze Tybetańska mastin to specjalny pies, bardzo silny, ale wymaga to konkretnej opieki, a także odpowiednich warunków klimatycznych, aby jego futro wyglądało zdrowo i jedwabiste, jest to jedna z największych atrakcji tej rasy, oprócz wielkości. Jego natura przywołuje swoją obecność w wielkich momentach rozwoju kontynentu azjatyckiego, który notorycznie wpłynął na kulturę, nawet na Zachód. Historia i pochodzenie tybetańskiego masztu Odniesienia do istnienia tybetańskiego mastifa datują się do 2000 lat przed Chrystusem. Istnieją obrazy i pod ulgami, które uwzględniają to wspaniałe zwierzę, używane jako War Dog i Strażnik więzienny Wojna asyryjska; Został wspomniany w Chronicles of Arystoteles, greckim filozofie, w 384-322 p.n.e. Następnie tak jest podziwiany przez Marco Polo, które odzwierciedlają w ich pismach, które opowiadają o swojej podróży do Azji w 1271 r., Będąc zauważalną historią, wtargnięciem na polu bitwy tego zwierzęcia, towarzyszące armiom Czyngis Kan, o którym mówi się, że ma 30 000 egzemplarzy, po jednym dla każdego żołnierza. Ich tysiącleżne pochodzenie sprawia, że ​​ćwiczą wypasanie się z byłymi mieszkańcami Himalajów i jako wiecznych strażników klasztorów buddyjskich, co dodaje aurę mistycyzmu, która czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi, a zatem pożądanymi. Mieć tybetańską mastin Jest to synonim wiedzy rodowej o pochodzeniu tego psa o tak specjalnych i różnorodnych cechach, która została bardzo dobrze przystosowana, ponieważ potrzeby mieszkańców kontynentu azjatyckiego były, w ich procesie ewolucji na przestrzeni wieków. Brytyjska okupacja Indii pozwoliła Zachodowi bardziej wiedziały o tych tysiącletnich psach, gdy jedna, królowa Victoria, w 1847 r. Dom królewski przyciągnął tybetańską mastin, dzięki pochodzeniu, które sięga bardzo odległym czasom, towarzysząc wielkim przedstawicielom zoo, zoo, Berlin, zoo, Berlin Zoo, Berlin, zoo, Berlin, zoo, Berlin, zoo, w Berlinu, zoo, Berlin. Niemcy. W Anglii przydzielono je do funkcji cyrkowych, gdzie stanowiły specjalną atrakcję, wyglądającą jak gigantyczne lwy, będąc psami. Obecnie Chiny dostosowują się do międzynarodowych standardów w zakresie rozróżnienia czystości mastifu tybetańskiego i już rozpoznały wylęgarnie, w których utrzymywane są genetyczne powiązania tej rasowej i mitycznej rasy. Jednak w odległych obszarach wypasu Tybetu często można znaleźć tybetański mastif, znany również jako Dogo Tybetu, towarzyszący dzieciom, dzieciom pasterzy, biegając obok nich w terenie i zajmując się stadami. Dla Zachodu, jak w Chinach, Posiadanie psa z tego wyścigu jest równoważne noszeniem drogiego luksusowego artykułu, ponieważ cena tych nieporównywalnych okazów zacytowała 1,6 miliona euro. Charakterystyka fizyczna psa mastowskiego tybetańskiego To bardzo duży pies, Waży od 85 do 100 kilogramów; Twoja wysokość może osiągnąć więcej niż miernik. Z szeroką, dużą i gęstą klatką piersiową ma zdefiniowaną muskulaturę, aby wytrzymać swoją wagę i wysokość. Jego głowa wyróżnia się z ciała ze względu na jego rozmiar, oczy są zatopione i ciemne. Ze względu na jego pochodzenie w górach Tybetu ma dwie warstwy obfitego i długiego futra, które przypomina lew; Pysk jest czarny i okrągły, z policzkami, które wiszą, pozostawiając wystarczająco dużo miejsca w dziąsłach, gdzie doceniane są duże kły, które nadają mu silną pojemność ugryzienia. Ogon wkręca się do przodu i spoczywa na tylnych pokojach. Kolor jego futra zmienia się między czarnymi z żółtymi detalami w brwiach, klatce piersiowej i nogach; Biały, czerwony, szary, żółty w kilku odcieniach i są dwa kolory, mieszane między naturalną odmianą. Jego przepona jest dłuższa niż w innych rasach, ponieważ jego ciało jest równie dłuższe niż wysokie; Komora wewnętrzna jest zaburzona podczas szczekania i przy przejściu powietrza, zapewnia dźwięk jak grzmot, przypominający ryk lwa, co dodaje zaciętości, której tak naprawdę nie ma w swoim charakterze. Ogólnie rzecz biorąc, mastif tybetański jest silnym i zdrowym psem, ale ze względu na jego rozmiar i wagę zwykle cierpi na stawy, a zużycie kości jest szybsze niż inne rasy; Z tego powodu należy zapewnić dobrą przestrzeń, aby mogła się poruszać i biegać wygodnie; Zaleca się również nie poddawać go wyczerpującym czynnościom, w których musisz użyć dużej siły. W swojej fizycznej strukturze nie ewoluowało przez wieki, tworząc Naprawdę czysty pies Z jego początków. Jeśli chodzi o jego obfite futro, zmień warstwę wewnętrzną dwa razy w roku, powodując, że jej wygląd jest różny; Aby osiągnąć zdrowy wygląd na skórze, musisz często myć i dedykować, dbając o każdą część ciała ze szczególną ostrożnością. Charakter i osobowość Nie doznał zmian morfologicznych w strukturze ciała, jego charakter nie zmienił się, mimo że był psem wojennym, w którym tylko jego rozmiar i potężny szczek w naprzemienie w przeciwnych armiach; Charakter mastiny tybetańskiej wypas I w odpowiedzi na tę jakość jest to paczka stada, która uważa tych, którzy są w swoim środowisku za ich części. To sprawia, że ​​ta rasa jest idealnym psem do opieki nad dziećmi, nieruchomościami i stadami. Jego charakter jest ulegający i czuły, ale może stać się zacięty w obecności nieznajomych, szczególnie jeśli czujesz lub postrzegasz jakiekolwiek zagrożenie dla twojej paczki. Z tego powodu zaleca się dyscyplinowanie go od dzieciństwa, a jeśli ma je mieć w domu, powinieneś zauważyć wizyty, aby nie dokonywali nagłych ruchów w obecności psa, aby nie wymknąć się spod kontroli. Jeśli w górach znaleziono tybetański mastif, rozwijający się według natury swojego pastora, będzie widać, że bierze się swobodnie, zajmując się wszelkiego rodzaju bydłem i dziećmi bez braku przestrzeni. Jeśli zamierzasz mieć tybetu w mieście, powinien mieć wystarczającą ilość miejsca w domu, a w każdym razie przyzwyczaić się do długich spacerów, gdzie możesz chodzić i biegać bez problemów; Ale musi zostać wyszkolony, aby stawić czoła stałym zmianom miast, w których hałas samochodów lub brak prognozy tych, którzy przekraczają ich drogę, może być groźne. Ze względu na swój charakter terytorialny mastif tybetański jest zwykle zazdrosnym psem z jego terytorium i nie przyznuje się do jakichkolwiek wtargnięć, co czyni go doskonałym opiekunem, ale pociąga to za sobą wielką odpowiedzialność za właścicieli, którzy muszą trzymać psa odizolowanego od obszaru zewnętrznego, z wyczynami opornymi ogrodzeniami, na wypadek bliskiej obecności. Ogólnie, pomimo dużego rozmiaru i zastraszania, Jest to uległe i czuły pies, który nie stanowi żadnego niebezpieczeństwa dla swoich właścicieli; Podobnie, możesz żyć z innymi zwierzętami i mniejszymi rasami psów, jeśli jest to przyzwyczajone, ponieważ jest to szczeniak. Mastina tybetańska jest uważana za bardzo inteligentny pies, zdolne do zrozumienia i pozytywnie reagowania na różne sytuacje, jeśli jest odpowiednio przeszkolony i jest traktowany z uczuciem. Szczenięta tybetańskie W tej rasie istnieje ograniczenie w stosunku do młodych, ponieważ kobieta wchodzi do upału tylko raz w roku, mając półtopię, to znaczy od pięciu do dziesięciu szczeniąt na śmieci, mają duże rozmiary i obfite futro, przedstawiając szczególną naturalną kontrolę urodzeń u tych ogromnych psów, co stanowiłyby poważny problem dla ich miejsc pochodzenia, gdyby odtwarzają częstotliwość innych ras. W zależności od opieki od szczeniąt można uzyskać niezwykle duże potomstwo, które mierzą miernik wysokości przed pierwszym rokiem życia. Osiągają dojrzałość po czterech latach, podczas których pomimo ich rozmiaru, obfitych futrów oraz głębokiego szczekania i intymności, w swoim charakterze pozostają zabawne i czuły szczeniaki, do których konieczne jest dyscyplina z bardzo wczesnego uniknięcia zaburzeń behawioralnych, które byłyby bardzo trudne do kontrolowania ze względu na ich fizyczne cechy i naturalną siłę. Tybeta Dogo Food and Health Duży pies, siła i energia, taka jak mastina tybetańska, wymaga diety bogatej w białko, która utrzymuje ich muskulaturę w dobrym stanie i faworyzuje jego obfite futro. Dogos Tybeta rosną bardzo szybko, a ta osobliwość sprawia, że ​​ich stawy i skład kości częściej dotknięto niż inne rasy psów; Z tego powodu należy go włączyć do diety, suplement chrząstki żywności, którego nieruchomości na rzecz stawów są powszechnie znane. Jeśli chcesz uzyskać szczeniaka tej rasy, wymagana jest świadomość kosztów diety, która zwykle spożywana Duże ilości paszy, zgodnie z jego strukturą i rozmiarem, które nieuchronnie określają ich apetyt. Zaleca się konsultację weterynarza na temat tego, czym jest jedzenie lub myślę, że najbardziej jako suplementy, które mogą wymagać zapobiegania problemom stawowym lub kośćmi. Tybetańska pielęgnacja psa mastin Biorąc pod uwagę specyfikację wielkości, natury i charakteru mastifu tybetańskiego, należy wytworzyć szczególną ostrożność, nie tylko ze względu na ich fizyczny, ale także emocjonalny wygląd. Jeśli chodzi o część fizyczną, prawidłowe uczęszczanie na żywność pozwoli jej wyglądać zdrowo w futrze i że warunki stawowe nie mają wpływu; Zapewnienie wystarczającej ilości i długiej przestrzeni chodzenia przyczyni się do dobrego krążenia krwi. Opieka nad czyszczeniem, mycie włosów dwa lub trzy razy dziennie i dbając o higienę ust, będzie miał zdrowy okaz. Jeśli chodzi o aspekt emocjonalny, jego słodki i czuły charakter musi być używany, aby był używany do interakcji w różnych scenariuszach oferowanych przez centra miejskie, pełne hałasu i ludzi, do których musisz się przyzwyczaić bez cierpienia z powodu jakichkolwiek zakłóceń, które mogą powodować niebezpieczne sytuacje, ponieważ nie był w stanie kontrolować go, jeśli zostanie to zmienione w nietypowy sposób. Konieczne jest, aby uczyć od szczeniaka, aby posłuchać zamówień, które muszą być energetycznie, aby dowiedzieć się, kto ma kontrolę nad sytuacją. Po osiągnięciu tych celów posiadanie będzie uległym psem, który nie będzie reprezentował poważnych problemów. Edukacja i szkolenie Posiadanie szczeniaka tej rasy wymaga wysokiego poczucia odpowiedzialności; Dlatego zaleca się, aby trening rozpoczął się od pierwszych trzech miesięcy życia, który jest czasem, w którym zaczyna tworzyć swój ostateczny charakter. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest przyzwyczajenie szczeniaka do dzielenia się i interakcji z kilkoma osobami i różnymi zwierzętami; Że identyfikuje różne miejsca na swoich spacerach i daje mu możliwość zaspokojenia swojej naturalnej ciekawości, ucząc go stopniowo, tym, który zachowuje odpowiednie zachowanie; Oznacza to, że mocno to staje się agresywne lub jeśli nie jest przestrzegane przez instrukcje, takie jak przyjmowanie lub pozostanie w miejscu. W zakresie, w jakim rośnie i rozwija, włączane są bardziej złożone instrukcje, takie jak podążanie za mistrzem, zatrzymaj precyzyjne i odpowiednie, jeśli masz dobre szkolenie. Jeśli aspirujący właściciel tybetańskiej mastifu nie czuje się przygotowany lub nie ma doświadczenia w obchodzeniu psów, musi uciekać się do usług psiego trenera. Wniosek Rodowy, tysiącleżne i mityczne, tybetańska mastin lub dogo z Tybetu, To wspaniały okaz, w ramach kategorii najbardziej pożądanych kolosów w Azji Środkowej i odnowioną popularność na Zachodzie, podczas przekształcania się w jedną z ras, które są synonimem władzy i statusu społecznego. W czasach starożytnych był uważany za idealne uzupełnienie maszyn wojennych, z powodu jej dużego rozmiaru i inteligencji, aby nauczyć się wykorzystywać swoją siłę w sztuce wojny, gdzie tylko jego wygląd, już wygenerował terror w armiach wroga. Jednak jego prawdziwy charakter jest wypasanie się i opieka nad tymi, którzy uważają członków ich paczki; Jego terytorialny i łagodny charakter, czyni go idealnym dla opieki stad i dzieci; Obecnie nadal jest towarzyszem zabaw dzieci z Tybetu, a nawet Ciesz się preferencjami i współczuciem tybetańskich mnichów, które od czasów starożytnych wykorzystują ich jako strażników ich świątyń i klasztorów. Mastif tybetański jest częścią najstarszej sztuki i wzmianek pełnych podziwu przez filozofów i wielkich wojowników starożytności, co czyni go bohaterem niezliczonych wyczynów wojskowych, a także jej unikalnych cech pod względem jej wielkości i pojawienia się lwa, co przyczyniło się do jego mitycznego liniu. Wielka Brytania wprowadza ją na Zachodzie, gdzie podziw spowodowany okazami przedstawił królewskiej i podlegały narażeniu w cyrkach i zoo z całej Europy. Obecnie odzyskali swój ekskluzywny status, ponieważ chińscy hodowcy byli kierowani przez światowe federacje psów, dzięki czemu ich charakterystyka fizyczna i charakteru określa ich czystość, zweryfikowaną, że nie doznała żadnej różnorodności w swojej strukturze genetycznej, pomimo upływu czasu. Może to wynikać z faktu, że jego miejsce pochodzenia w górach Tybetu nie pozwoliło na przejście z innymi rasami, które zniekształcają jego szczególne cechy, co czyni go gwarantowanym psem czystości, który przyczynia się do jego wysokiej ceny. Chociaż można je osiągnąć w Europie i być może w kilku krajach na całym świecie, nie są one bardzo powszechne i tak naprawdę można zaobserwować niewiele okazów. Mastina tybetańska jest kolosalnym psem, W kategorii gigantów psów jest najbardziej czuły i łagodny, ale wymaga to wielkiej odpowiedzialności przy jego nabywaniu, ponieważ podniesienie go bez kontroli i dyscypliny może stanowić ogromne zagrożenie dla społeczności, w której się rozwija. Inne mastify, które mogą być również zainteresowane: Napolitan Mastin Hiszpański mastion Angielski mastin Włoski mastin Świetny duński Doberman Rottweiler  
Cane Corso o Mastín Italiano - Te contamos todo acerca de esta raza

Nasz blog

Cane Corso lub Włoski Mastion - mówimy Ci wszystko o tej rasie

przez Lobo Azul w lip 21 %i
Obecnie przyjęcie zwierzaka wykroczyło znaczenie poza prostą procedurą. Wielokrotnie poszukiwana jest firma i ochrona u psa, aby mogła stać się opiekunem naszego domu i naszej rodziny, ale także doskonałym towarzyszem w różnych zajęciach. Jeśli wyszukiwanie koncentruje się na tych aspektach, być może Cane Corso, Włoski mastinByć psem, którego szukasz. Wesoły, zrównoważony, inteligentny, a przede wszystkim doskonały obrońca, to Charakterystyka, które określają osobowość tego zwierzęcia który ma również wielki wzrost i dość wysportowany kontekst. Jest to powszechnie rozpoznawalna rasa, szczególnie ze względu na jego zadanie jako opiekuna. Do tego stopnia, że ​​uznano go za jednego z faworytów w akompaniantach organów policyjnych w dziedzinie obrony i ochrony firmy. Jeśli chcesz przyjąć Corso Corso, konieczne jest najpierw zbadanie najbardziej istotnych aspektów swojego życia. Co pozwoli ci wiedzieć, czy masz w razie potrzeby, aby pokryć potrzeby wymagane przez podniesienie psa z tej konkretnej rasy. Myśląc o tym, w tym artykule przedstawimy szczegółowy opis Cane Corso lub Mastín Italiano: Origin Fizyczne cechy, osobowość i opieka, które sprawi, że to zwierzę będzie doskonałą firmą. Rozmiar: Giant. Waga: Między 45 a 50 kg. Typ włosów: Krótki. Charakter: Zrównoważony. Zdrowie: Choroby wrodzone Długość życia: Do 10 lat. [Elementor-Template id = "47313"] Historia i pochodzenie Wyścig Cane Corso, znany również jako Corso Italiano, ma mało znaną historię. Jego początki datą od psów Dogos, używane przez armie rzymskie jako koledzy bitwy i różne siły wojskowe. . Odwaga i posłuszeństwo były cechami, które panowały w tej rasie psiej. I jest to, że jego główną pracą, oprócz akompaniamentu żołnierzy, była schronienie i ochrona obozów. Tak więc odpowiedzialność za utrzymanie życia mężczyzn bitwy bezpiecznie spadła na ramiona tych psów. Ale jego umiejętności poszły dalej, ponieważ w tym czasie wyróżniał się jako doskonały pies myśliwski. Ponieważ zapewniał żywność żołnierzom. A następnie, rozpoznany jako pies wojownika, ponieważ Piaski Stawił czoła zaciekłym zwierzętom, takim jak wilki i lwy, które były eksportowane z Europy. Jego popularność przekroczyła we Włoszech, gdzie był znaczącą częścią klasy robotniczej. Jednak jego życie było zagrożone wyginięciem przez kilka lat. Będąc około 1970 roku, że hodowla tych psów zaczęła się od nowa, a następnie wykorzystywana do stad i zajęć w terenie. Opis Jak większość Psy obrony, Włoska korka lub laska mastion charakteryzuje się głównie dużą wielkością i korpusową liczbą, Robusta, który wzmacnia osobowość agierrid i ochronną, jednocześnie oznaczając elegancki i zrównoważony wygląd. Harmonijna kombinacja, która sprawia, że ​​wygląda bardzo bezpiecznie. Zobaczmy szczegółowo aspekty fizyczne, które charakteryzują tę rasę. Rozmiar i waga Jak wspomnieliśmy, jest to rasa niezwykłej wielkości. Dokładnie nie można wskazać żadnych środków pod względem wysokości, jednak przybliżenie wynosiłoby od 60 do 70 centymetrów do krzyża u mężczyzn, a u kobiet, od 55 do 65 centymetrów. W odniesieniu do wagi mężczyźni mogą osiągnąć do 50 kilogramów i kobiet, 45. Głowa Głowa jest szeroka, jeszcze bardziej zauważalna na górze. Ma nieco wypukłą formę w przedniej części czaszki.  Jego oczy są owalne i średnio rozmiar. Zwykle jednak ciemny kolor mogą przedstawić warianty. Jego nos jest czarny i dość wyraźny. Podczas gdy pysk jest mniejszy niż czaszka, i widać, jak wyróżnia się górna warga i pokrywa dolną wargę. Jego uszy są trójkątne i spadają na czaszkę na znacznej wysokości. Ciało Ogólnie rzecz biorąc, ciało tej rasy jest dobrze rozwinięte. Twoje plecy są obserwowane muskularne i liniowe. Podczas gdy ich kończyny są długie i liściaste, co przynosi wielką zwinność. Linia Ogon tych zwierząt jest oczywiście solidny i bardzo wysoki, prawie zawsze w czasach, w których realizuje jakąkolwiek działalność. Futro Włoskie futro z mastin jest gęste i gęsty Ale z oczywistą jasnością. Ma również drobniejszą warstwę wewnętrzną. Zwykle jest prezentowany na szaro, chociaż może to mieć warianty, takie jak czarny w różnych tonach. Ruch Aspektem, o którym należy wspomnieć o tych zwierzętach, jest ich sposób chodzenia. Jest to rodzaj „joggingu” z silnymi i szerokimi śladami. Charakter Włoska mastin jest psem, który ogólnie przedstawia zrównoważone zachowanie. Wyszkolony, aby pozostać aktywny w każdej podejrzanej sytuacji. Jego zdolność jako obrońca, albo z domu, rodziny lub stada, jest tym, co najbardziej przyciąga uwagę tych, którzy szukają przyjęcia tej rasy psiej. To także o Bardzo terytorialny pies, Tak więc, czując się zaatakowani przez nieznajomych, możesz przyjąć zachowania obronne, aby zaznaczyć swoją przestrzeń i zademonstrować swoją domenę. Biorąc pod uwagę ich poczucie ochrony, psy te nawiązują bardzo bliski związek z właścicielami i najbliższymi, więc współistnienie w domach z dziećmi bez problemu jest idealne. Jest pacjentem i delikatnym psem, pomimo jego wzrostu. Harmonijne, a przede wszystkim bardzo czuły z twoim. Jeśli chodzi o zajęcia, wyścig ten jest wysoce wysportowany, uwielbiasz ćwiczenia i zajęcia na świeżym powietrzu. Oprócz polowań i stada stad. Selfsafety przeważa się we włoskiej mastinie. Wie, jak zachować swoją przestrzeń i sprawia, że ​​ci, którzy lubią towarzystwo, czują się chronione przez cały czas. Twoje zachowanie będzie zależeć głównie od zapewnionej edukacji. Jest to jednak proporcjonalnie zrównoważony pies. Włoskie szczenięta mastin Szczenięta tego wyścigu są urocze. To jest o psy, które wymagają uwagi, a przede wszystkim dobrego wykształcenia. Prowadzenie najmłodszego wieku przyczyni się do tej rasy jeszcze bardziej zrównoważonego zachowania niż z natury. Używanie go do kontaktu z innymi ludźmi, zwierzętami i środowiskiem pozwoli mu rozpoznać miejsca, które odwiedza, a to nie będzie dla nich dziwne. Oprócz tego, monitorowanie aspektów, takich jak ćwiczenia i żywność z ich wzrostu, zapewni, że pozostaną w dobrym zdrowiu, dopóki nie staną się dorosłymi. Szkolenie Kwestia szkolenia w Cane Corso jest podstawowa, bez wątpienia będzie zależeć od tego, że może dostosować się do każdej działalności, a jeszcze bardziej towarzysko z innymi ludźmi. Wskazane jest, aby rozpocząć trening z trzeciego tygodnia życia, a stamtąd rób to w sposób ciągły, aż osiągnie dwanaście tygodni. A Ciągła i skuteczna praktyka treningu W tym wyścigu dzięki przyjaznemu zwierzęciu w rezultacie. W przeciwnym razie, nie edukowania trzciny Corso, stanie się to nieufnym, buntowniczym i być może agresywnym zwierzęciem. Należy również zauważyć, że szkolenie tych zwierząt jest powszechnie zabawne. To jest o inteligentna, a także posłuszna rasa, więc podstawowe i żadne zaawansowane nauki nie będą trudne. Nie należy zapominać, że najlepszym sposobem na szkolenie tej rasy, podobnie jak inni, jest pozytywne wzmocnienie, jeśli pożądane są oczywiste wyniki. Czyniąc to agresywnie, moglibyśmy ryzykować otrzymanie negatywnej reakcji od naszego psa. Zdrowie Jego długość życia wynosi zwykle ponad 10 lat, ciesząc się dobrym zdrowiem. Wszystko będzie zależeć od twojej opieki. Jednak ogólnie, To solidna i bardzo zdrowa rasa. Niektóre choroby, które mogą na nie wpłynąć, są związane ze stawami, wynikają głównie z ich wielkości i wagi. Wśród chorób, które mogą wpływać na zdrowie rasy, są: dysplazja biodra i łokcia, na której na wygląd może mieć wpływ jedzenie i ilość ćwiczeń wykonywanych przez psa. Jest to emocjonalna i stabilna fizycznie rasa, więc jego optymalne zdrowie pozwoli mu służyć jako partner, oferując całą jego ochronę i przywiązanie. Pielęgnacja Oprócz doskonałych opcji dla firmy i ochrony, ta rasa psów zwykle nie wymaga przesadnej opieki. Wystarczy rozważyć podstawową uwagę i pozostanie w dobrej jakości życia. Spójrzmy na szczególną ostrożność: Czyszczenie W przypadku czyszczenia zaleca się kąpiel tylko wtedy, gdy pies naprawdę go potrzebuje. Łazienka jest często konieczna. Podobnie jak szczotkowanie, wykonanie go raz w tygodniu wystarczy, aby uniknąć nadmiernego wypadania włosów i utrzymać jego jasność. Jedzenie i ćwiczenia Jest to podstawowa kombinacja życia i zdrowia włoskiej mastin. Pamiętaj, że jest to bardzo dynamiczny pies i wymaga ciągłego wykonywania ćwiczeń. Pozostańcie w formie, łącząc to z jednymDeklarowane przez wysokiej jakości paszę Zmniejszy ryzyko chorób. Spacery co najmniej trzy razy dziennie, niektóre ćwiczenia i kontrola żywności wystarczą, aby nasza trzcina Corso pozostać w optymalnych warunkach zdrowotnych. Okresowe kontrole weterynaryjne Od kontroli wagi, programów szczepień, odrobiny, wzrostu, a nawet stanu ich oczu, zębów i uszu są bardzo ważne w tej rasie. Tak więc okresowa wizyta u weterynarza jest bardzo konieczna, jeśli chcesz zachować ochronę każdego z tych aspektów. Podsumować Chociaż prawdą jest, że nie musisz być ekspertem od opieki nad zwierzętami, aby go przyjąć, wiedz, że szczegóły każdej rasy pozwolą ci wybrać zwierzaka zgodnie z naszym środowiskiem. W przypadku włoskiej laski lub mastin znajomość go jest nie tylko konieczna, ale także bardzo zabawna. To jest o Wyścig historycznie przeznaczony do ochrony i obrony, więc w ich obecności nie brakuje tych aspektów. Z tego powodu szkolenie go w celu rozpoznania twojego zwykłego środowiska pomoże nie ufać ludziom, którzy cię odwiedzają. Nie wymaga zbyt szczególnej opieki, ale połączenia między ćwiczeniami a dobrą dietą. Co najmniej 30 minut ćwiczeń i spacerów trzy razy dziennie będzie wystarczające dla naszego przyjaciela, aby pozostać w dobrej formie, przedłużyć swoją długowieczność i zmniejszyć ryzyko cierpienia z powodu chorób, które mogą go zaatakować. Jest to zrównoważony, lojalny, uczciwy i szlachetny pies. Pomimo dużego rozmiaru i solidnego wyglądu jest to ostrożne zwierzę, szczególnie w podejściu z dziećmi, i dostosuje się do domu, w którym są obecne. Jest to bardzo przyjemny i idealny pies dla tych, którzy uwielbiają zajęcia na świeżym powietrzu i potrzebują czteropasmowanego towarzysza. Inne mastify, które mogą być również zainteresowane: Napolitan Mastin Hiszpański mastion Angielski mastin Mastina tybetańska Świetny duński
Schnoodle – Toda la información sobre esta raza

Nasz blog

Schnoodle - wszystkie informacje o tej rasie

przez Lobo Azul w lip 07 %i
Rasa psów może powstać z wielu powodów. Czasami odbywa się to przez wybór serii psów o tych samych cechach przez stulecia, ale W innych przypadkach przekraczane są dwie rasy, aby uzyskać najlepsze z nich i nowe. Z Schnoodle mamy szczęście uczestniczyć w narodzinach „na żywo” wyścigu, czymś, co jest skomplikowane, tak bardzo, że komentujemy narodziny niektórych z nich, musimy cofnąć się o wieki. Rozmiar: 20 do 66 cm w zależności od odmiany. Waga: 3 kilogramy od zabawki 32 kg od giganta. Typ włosów: długi. Może być kręcone lub twarde. Charakter: czuły i towarzyskie. Zdrowie: Żelazie dzięki przypadkowi krzyża. Długość życia: od 12 do 15 lat Pochodzenie Schnoodle W takim przypadku nie powinniśmy jeździć na starożytnym Egipcie ani szukać reprezentacji średniowiecza. Ani nurkuj wśród kilku teorii, ani nie bądź po stronie jednego z krajów, które twierdzi, że jest tym, który zainicjował hodowlę. Pochodzenie Schnoodle'a jest dla nas bardzo niedawne, współczesne, chociaż ma również pewną halo tajemnicy, ponieważ rok jest nieznany, w którym przyszedł mu do przekroczenia pudel Z Schnauder. W rzeczywistości, Możliwe, że to przejście zostanie przeprowadzone przypadkowo A potem kontynuuj celowo, ponieważ ktoś podobał się wynik, który z pewnością jest dobry. W tej chwili wychowuje w wielu krajach i chociaż mówimy o rasie, w tej chwili FCI nadal uważa to za mestizo. Mimo to możliwe jest, że z biegiem lat i miotników są bardziej jednolite, wyścig ten jest rozpoznawany jako inni, chociaż nie wierzymy, że jego właściciele dbają o opinię federacji. Cechy Schnoodle Charakterystyka tej rasy są bardzo zmienne. Mówimy o mestizo, aby niektóre okazy miały typologię bardziej podobną do okazów do Caniches i innych. W tej chwili, chociaż wszyscy fani tego nowego wyścigu nie są przyznane, wydaje się, że tabela rozmiarów Caniche jest kopiowana i istnieje do pięciu rodzajów Schnoodle, chociaż jeśli skonsultujemy się z innymi źródłami, powiemy nam, że są trzy. Obie wyścigi mają kilka dobrze zróżnicowanych rozmiarów, trzy sznauzer i pięć pudla, jeśli przyznajemy się do istnienia zabawki, więc uzyskanie allegii i różnych wag nie było skomplikowane. W ten sposób możemy znaleźć Schnoodle z pesos od 30 do 3 kilogramów oraz w gigantycznym, średnim, standardowym, miniaturowym i zabawkowym rozmiarze. Jego futro jest silne we wszystkich odmianach i jego zwartym ciele, coś, co pochodzi od Schnaucera, a także jego ogon, który jest długi. Jeśli chodzi o głowę, istnieje wyraźna część z resztą ciała. Płaszcz jest bardzo obfity, ponieważ nie może być mniej, i jest bardzo obfity na twarzy, podobnie jak brody i brwi, które nadają sznaucerze ten szczególny aspekt, za który są od razu rozpoznane. Określa gładkie włosy zwykle nie rodzą się, ponieważ żadna z dwóch ras, z których się nie przechodzą i nie może być twarde ani miękkie, co nie można z góry wiedzieć, ponieważ tutaj zmienność genetyczna wykonuje swoją pracę. Zabarwienie Nie rozpoznawane jako rasa, wszystkie kolory są przyjmowane na razie. Schnauder daje mu niewielką różnorodność, ale pudel wnosi jeszcze trochę, więc możemy zobaczyć Schnoodle Czarny, szary, brązowy, biały i złoty. Ponadto istnieją również kombinacje wszystkich tych kolorów i żadne z nich nie jest uważane za mniej pożądane. Schnoodle Puppy Podobnie jak w przypadku psów Mestizo, każdy szczeniak jest światem, a tutaj wszystko zależy od szczęścia, rasy, która główna główna jest od naszego psa. Są zabawne jak każde zwierzę w tym wieku, a ich zachowanie będzie jedno lub drugie, jeśli bardziej przypomina Canuche lub Schnauzer, mieszając sposób bycia dwóch ras, lub w inny sposób, zaskoczeniem. Dogodne jest jak najszybciej rozpocząć socjalizację, która będzie miała pies towarzyski i czuły, jest to ważniejsze, jeśli nasz Schnoodle jest jednym z największych, ponieważ jest już piesem o poważnym rozmiarze. Jaką postać ma Schnoodle? Żadna z dwóch ras, z których się przechodzi, nie jest agresywna, więc Ten pies jest łagodny, bardzo towarzyski wobec ludzi i zwierząt, chociaż w niektórych przypadkach może być ostrożne dla nieznajomych. Wraz z rodziną jest wierny i czuły, co czyni go jedną z najlepszych ras do życia z dziećmi, szczególnie z powodu tego, jak jest aktywny, ponieważ nigdy nie zmęczy się zabawy z najmłodszymi w domu. Kanuche jest jedną z najbardziej inteligentnych wyścigów na świecie, a Schnauzer pracujący pies, dzięki czemu Schnoodle był łatwy do trenowania i zawsze będzie predysponowany, aby nauczyć się być szczęśliwym. Podstawowe posłuszeństwo lub zwinność mogą być dobrym sportem dla rasy, dyscyplin, w których wyróżni się ich sylwetką i inteligencją. Nie wygramy nagród, ale na pewno będziemy się dobrze bawić. Ich jedyny problem powstaje przez złe wykształcenie, gdy są małe lub dlatego, że nie zwracamy im niezbędnej uwagi. W takim przypadku opracują tak zwane „destrukcyjne zachowanie”, niszcząc wszystko, co masz pod ręką. Jaka opieka wymaga tej rasy? Schnoodle charakteryzuje się posiadaniem dużej energii, zwłaszcza jeśli zdecydowaliśmy się na większe rozmiary. W takim przypadku będziesz musiał ćwiczyć codziennie, ponieważ gigant nie zadowoli się małym spacerem po parku. Bardzo ważne jest, aby wziąć to pod uwagę, ponieważ w przeciwnym razie są to psy, które gromadzą dużo energii, które można przekształcić w lęk i destrukcyjne zachowanie, które wymieniliśmy wcześniej. Tak więc, w przypadku niemożności codziennego robienia sportu, najlepiej jest udekorować jeden z najmniejszych rozmiarów, które składają się z kilku wycieczek, aby ewakuować się i grać w nieco na zewnątrz. Kolejna z konkretnej opieki ma związek z włosami, ponieważ pędzel będzie musiał być codziennie przekazywany, w przeciwnym razie płaszcz może być uwikłany i brudny, aby odzyskanie czystej i pięknej warstwy byłoby niemożliwe. W tym aspekcie ma szczególność i nie uwalnia włosów lub nie jest w znacznym stopniu. To zmusza nas do udania się do fryzjerskiej raz lub dwa razy w roku, aby go wycofać i wyleczyć płaszcz. Nie uwalniają włosów, które mogą być niedogodnością, która popycha nas do fryzjera, ale jednocześnie jest to ogromna zaleta dla alergicznych ludzi, ponieważ mogą mieć schnoodle w domu bez cierpienia kichania, gytu itp., Charakterystycznego dla tego stanu. Jak edukować Schnoodle? Edukacja Schnoodle jest bardzo prosta, ponieważ mają ogromną chęć zadowolenia swojego właściciela, co sprawia, że ​​uczą się szybko, co również pomaga im ciekawych psów. Biorąc pod uwagę to predyspozycje, skorzystamy z pozytywnych technik wzmocnienia, takich jak pieszczoty, komplementy lub jedzenie Za każdym razem, gdy robią coś dobrze, co działa świetnie w tym wyścigu. Musimy z nim pracować codziennie w krótkich sesjach, kiedy zaczynamy od jego edukacji, ponieważ chociaż będą gotowi dowiedzieć się, że nie ma cudów i nie zrobią tego sam. Kary, które nigdy nie działają dobrze z żadną rasą, są więcej niż zabronione z Schnoodle, ponieważ od razu się boją, nie rozumiejąc, dlaczego jego właściciel traktuje to tak, co sięgało za chwilę wszystko, co zaczniemy. W tej sekcji ci, którzy mają psa tej rasy, wiele nalegają, aby dobrze go towarzysko od najmłodszych lat, ponieważ jest to najlepszy sposób na zrównoważony dorosły pies, który nie będzie miał obaw. Schnoodle Health Spośród wszystkich chorób, które atakują Schnoodle, najczęstsze są te, które wpływają na uszy, a nawet wydaje się, że czasami pojawia się wrodzona głuchota. Więc, Musisz zachować szczególną opiekę nad uszami ze względu na kształt ucha, To nie pozwala między powietrzem w środku, a także włosy w środku, co sprzyja infekcjom, takim jak zapalenie ucha. Kiedy cierpią na tę infekcję, bardzo łatwo jest zrozumieć, ponieważ chodzą z przechylonymi głowami i wstrząśniętymi. Ponadto mogą płakać, a jeśli dotkniemy obszaru, pokażą ból, nie będąc rzadkim, próbując ugryźć z powodu tego, co ich boli. Jeśli wyczyścimy je z pewną regularnością, zapobiegamy przedstawieniu tych infekcji, chociaż zwykle nie są poważne, są bolesne. Przez resztę nie ma chorób, które pojawiają się bardziej w tej rasie niż u innych psów, a to dobre zdrowie wynika z hybrydyzacji, ponieważ „mieszanka krwi” sprzyja, że ​​rasa ta jest znacznie bardziej odporna niż te dwa, które się na nią powstają, chociaż prawda jest taka, że ​​paniejka jest z najdłuższych psów. Co powinienem pamiętać, jeśli chcę przyjąć Schnoodle? Najważniejsze jest, aby być gotowym ułatwić niezbędną aktywność fizyczną, szczególnie w większych rozmiarach, takich jak gigant i medium, ponieważ jeśli nie robią sportu, będą mieli problemy z lękiem. Musisz wiedzieć, że nie jest to zabawka i że normalne jest mieszkanie z nami od dwunastu do piętnastu lat, w których będziesz musiał dać ci miłość, karmić ją i poradzić sobie z możliwymi problemami zdrowotnymi. Wniosek Nie wiadomo, czy Schnoodle powstał spontanicznie lub był poszukiwanym krzyżem, chociaż to już nie ma znaczenia, ponieważ stało się bardzo popularne na całym świecie i możliwe jest, że z czasem jest uznawany za rasę. Rozgrzywaj najlepsze z paniche i sznaucera, więc jest to idealny pies dla większej liczby sportowców, a także dla rodzin z dziećmi, do którego uwielbia ten zwierzak. Nie jest to agresywne i szkolenia jest bardzo proste, ponieważ zawsze chce zadowolić swoich właścicieli, abyśmy mogli nauczyć cię podstawowego posłuszeństwa i wszelkiego rodzaju sztuczek, których będziesz się uczyć. Biorąc pod uwagę różnorodność rozmiarów, każda osoba ma idealny schnoodle. Najbardziej domowy może zdecydować się na małe Schnoodle, podczas gdy sportowcy mogą wybrać największych, którzy będą idealnymi towarzyszami do biegania lub pójścia na boisko. Inne rasy małych psów, które mogą Cię zainteresować: Scottish Terrier Teckel Norfolk Terrier Yorkshire Maltański Bichon Pomerania Andaluzyjski winiarz Westy Boston TBłąd Buldog francuski
¿Cómo enseñar a tu perro a hacerse el muerto?

Nasz blog

Jak nauczyć swojego psa martwego?

przez Lobo Azul w cze 23 %i
W telewizji i w kinie widzimy sztuczkę, która sprawia, że ​​jesteśmy bardzo zabawni, czyli pies staje się martwy, za który dotyka brzucha, gdy jego mistrz mu mówi. Czasami tego porządku towarzyszy symulacja strzału ręką, co czyni go jeszcze bardziej zabawnym i to jest coś, co możemy uzyskać z naszym psem. Zaczynamy uczyć go, żeby się położył Pierwszą rzeczą, której potrzebujemy, aby pies stał się zmarłymi, jest kłamanie I trzymaj się w tym miejscu, więc musisz uczyć zamówienia. Jeśli wiesz, jak siedzieć, będzie łatwiejsze, więc najpierw powiemy ci, że czujesz, a następnie dajesz instrukcję, że położyłeś się, coś, co będziemy towarzyszyć cukierkowi, które jest znane jako pozytywne wzmocnienie. Początkowo będzie to kosztować, ale po kilku dniach będziemy leżeć za każdym razem, gdy wydamy zamówienie, a nawet możliwe jest usunięcie smakołyków i zmiana ich na pieszczoty lub komplementy. Możemy poprosić cię o poczucie, a następnie poszedł na ziemię lub sprawić, by włożył go bezpośrednio na chodnik, co widzimy, co daje nam lepszy wynik. Następną rzeczą jest uzyskanie go przez kilka sekund W pewnym sensie musimy iść stopniowo że następnym krokiem jest utrzymanie pozycji leżącej, to, co jest znane jako „wciąż” to, co musimy powiedzieć, aby zwrócić na nas uwagę. Znowu będziemy uciekać się do smakołyków i dajemy je za każdym razem, gdy znosisz, bez przeprowadzki przez kilka sekund, aby powiązać się z twoją nagrodą. Jak już wiesz, jak kłamać, zdobądź to, aby nie przeprowadzić się, powinno kosztować mniej czasu na nauczenie siedzenia lub innych podobnych poleceń. Teraz musisz popracować na zakręcie Mamy mniej, a teraz przychodzi jedna z najważniejszych części, zachęć psa do ruchu, który nie jest dla nich najbardziej naturalny. Mówiąc nadal, umieściliśmy cukierki w strefie nosa i przesuwaliśmy na bok sam bez wstawania. Po raz pierwszy nie będzie (wstanie), ale zda sobie sprawę, że wtedy nie ma nagrody i że ją otrzyma, jeśli odwróci się na podłogę, czyli, kiedy damy mu nagrodę. Mogą istnieć zwierzęta, które nie obracają się dla siebie, a my pomożemy im je delikatnie popychać, dopóki nie zostaną postawione, chociaż nie dostaniemy tej pozycji do pierwszej. Musimy myśleć, że jest to pozycja, która pokazuje poddanie się psa, ponieważ ujawnia swoją tkankę miękką „wrogowi”, ponieważ nie chce walczyć i to komplikuje całość. Stopniowo zmuszamy cię do więcej odwrócenia Musisz wzmocnić zakręt, aż zażądamy więcej, dając tylko ucztę, gdy obraca się coraz więcej i w górę. W tym czasie dajemy wam Twoją ulubioną Chucheríę, aby stowarzyszenie będzie kosztować mniej więcej w zależności od wieku psa i rasy, ponieważ są takie, które są mądrzejsze niż inne. Ponadto będzie to również zależeć od wielkości psa, ponieważ w gigantycznych wyścigach, takich jak mastina, lepiej jest, abyśmy nie próbowali, ponieważ może wyrządzić szkodę przez ciężar. Po zakończeniu zakrętu uczymy się zamówienia Ostatnim krokiem jest ustanowienie polecenia, aby w tym czasie mówimy, że nasz pies wykonał całą sekwencję że nauczyliśmy go bez konieczności dawania mu słodyczy lub czegoś do jedzenia. Odbywa się to za pomocą jedzenia, co je traci. Tak więc, gdy są już brzuchem, mówimy wam słowo, które sprawi, że umarli i wzmocni go nagrodą. Gdy psy uczą się według powtarzania, będziemy musieli to zrobić kilka razy, nie biorąc go, dopóki nie powiąza go dobrze i już wie, co robić, gdy powiemy to słowo, które możemy towarzyszyć gestowi. Gestem może być każdy, ale pistolet wygląda dobrze, zwłaszcza jeśli dodamy „pum-pum”, który będzie rozkazem, który mówi naszemu zwierzakowi, że umarłych musi być wykonane. Musisz wybrać ciche miejsce bez zakłóceń Uzyskanie psa do uczynienia umarłych jest złożone, ponieważ musi zdominować kilka zamówień osobno, a następnie udało mu się zebrać je wszystkie. Dlatego Jeśli chcemy osiągnąć wyniki, najlepiej ćwiczyć w bardzo spokojnym miejscu, Jak pokój domowy, w którym nie słychać odgłosów i przez które nikt nie zdarza się w ciągu pięciu dziesięciu minut, w których będziemy każdego dnia. Seruje również obszar parku, a nawet pola, jeśli nie ma ruchu lub luźnych dzikich zwierząt, ponieważ sprawimy, że nasz najlepszy przyjaciel skupimy się na ich szkoleniu. Nie zapominaj, że oprócz dawania jedzenia musisz nakłonić psa do wykonania swoich ćwiczeń jako gry, więc zawsze musisz zachować spokój, używać miękkich słów i okazywać spokój. Możemy go nagrodzić jeszcze więcej, jeśli na koniec wybieramy się na spacer lub będziemy się z nim bawić, aby wiedział, że po posłuszeństwie do czegoś dobrego przychodzi. Inne ciekawości, które mogą Cię zainteresować: Co zrobić, jeśli mój pies je bardzo szybko? Sztuczki dla twojego psa do jedzenia Zwinność: sporty i zabawę dla psów Jak edukować szczeniaka 6 wskazówek dotyczących prawidłowego chodzenia psa 10 Podstawowe zamówienia, których każdy pies powinien się nauczyć
Galgo Español – Historia. Característica, cuidados y curiosidades

Nasz blog

Hiszpański Greyhound - Historia. Charakterystyka, opieka i ciekawostki

przez Lobo Azul w cze 16 %i
Jeśli istnieje charakterystyczny pies z Półwyspu Iberyjskiego, to jest hiszpański greyhound, jedna z najstarszych linii, jakie mamy w Hiszpanii i jest to dystrybuowane przez kraj, chociaż koncentruje się głównie na płaskowyżu centralnym. Zawsze był piesem myśliwskim i nadal jest używany do łapania zając wyścigów, ale stopniowo staje się idealnym psem firmowym dla tych, którzy ćwiczą dużo ćwiczeń. Rozmiar: 50 do 70 cm do krzyża. To duża rasa. Waga: od 20 do 30 kilogramów. Typ włosów: Bardzo krótkie i gładkie. Łatwo się tym zająć. Charakter: wrażliwy i ulegający jego właścicielem, nieśmiały i podejrzany wobec innych. Zdrowie: żelazo. Długość życia: Około 12 lat. Hiszpańska historia chartów Podobnie jak w przypadku wszystkich wyścigów dla psów, jego pochodzenie jest nieznane. Prawdą jest, że w egipskich obrazach są psy z podobną morfologią, ale w nich znajdujemy psy przypominające obecne, co nie oznacza, że ​​pochodzą z Egiptu. To, co wydaje się mieć większą bazę, to pochodzenie celtyckie lub rzymskie, a już w drugim wieku Do. C. Nikodemia Arrian, który był konsulem Bétiki, opisał polowanie z Galgo, podobnie jak ten, który jest teraz praktykowany w jego traktacie o nazwie Cynegeticus. W nim ten konsul powiedział, że były charte z twardymi i krótkimi włosami (jak obecni) i że w Hiszpanii polowanie zająca było zwyczajami wszystkich mieszkańców tego obszaru, nawet jeśli nie byli bogate. Tradycja, która istniała już w czasach rzymskich, jest skonsolidowana w miarę postępu rekonstrukcji z północy, tak bardzo, że w Fueros, które zostały przekazane podbitym obszarom (rodzaj kodeksu, w których przepisy, które orzekły, zostały podsumowane) kradzież tych zwierząt ze śmiercią została ukarana. Pomijając nogi, które widzieliśmy na egipskich obrazach, pierwsza reprezentacja, w której widzimy doskonale rozpoznawalny hiszpański chartów, pochodzi z XII wieku, gdzie w obrazach muralowych pustelni miasta Soria (Caltojar) widzimy scenę polowań z tymi psami. Wyścig pozostał bardzo obecny, tak bardzo, że w XVII wieku mamy w Quijote o „Corredor Galgo”, co oznacza, że ​​na obszarach wiejskich było to ważne zwierzę dla mieszkańców, aby dobrze się bawić i zabierać trochę jedzenia do ust. Pomimo tego, że przeżyłem tak wiele stuleci i bez mieszania z innymi rasami, Na początku XX wieku miał zniknąć z powodu krzyżów, które zostały wykonane Greyhound lub English Greyhound. Ta aberracja była spowodowana faktem, że wyścigi w Canodrome były bardzo modne w Anglii i przybyły do ​​Hiszpanii, tak że potrzebny był większy i szybszy pies niż hiszpański chart. Na szczęście wyścig można odzyskać dzięki łowcom, którzy zachowali chart, ponieważ chociaż przejście z Anglikami przyspieszyło, uczyniło to słabym psem do polowania zająca w naturze, eliminując opór, który jest wielką sztuczką tego zwierzęcia w tej dziedzinie. Charakterystyka hiszpańskiego chartów Hiszpańskie greyhounds są z takich psów, z którymi nie ma możliwych zamieszania, ponieważ kiedy widzimy je, nawet na wiele metrów, wiemy, że stoimy w obliczu jednej z naszych ras z większą liczbą soliry. Jego ciało sprawia, że ​​jest tak rozpoznawalne, ponieważ jest to świetny pies -od 50 do 70 cm), ale z kolei bardzo cienki, tak ostre, że wydaje się, że się pęknie, chociaż jest bardzo silny. W rzeczywistości, kiedy się zbliżamy, zdajemy sobie sprawę, że jego ponad 20 kilogramów ma czyste błonnik i że jest bardzo muskularny, choć w uczciwej miarę jest funkcjonalny, ponieważ wybrał wieki, aby uciec zaiepie na otwartym polu. Zarówno zdolność płuc, jak i serce jest niesamowite, od tego czasu Istnieje niewiele zwierząt, które mogą działać przy 60 km/h na duże odległości, co robi Greyhound, gdy idzie za zając. Jeśli chodzi o kolory, będąc zwierzęciem, które ledwo nadepnęło na wystawy i które zostało użyte do polowania, w jego standardzie pozwalają sobie i w każdej kombinacji, chociaż wydaje się, że w ostatnich latach najciemniejsze próby są priorytetowe i czarny kolor. Charakter i zachowanie Stajemy w obliczu bardzo wrażliwego psa, który musimy wziąć pod uwagę, kiedy sobie z nim radzimy, a zwłaszcza podczas szkolenia. Z właścicielem jest bardzo czuły, jak w przypadku rodziny, ale nie jest to jedno z tych zwierząt, które są zawsze na bieżąco, ponieważ potrzebuje swojej istotnej przestrzeni i dlatego zobaczymy, że czasami „idzie w powietrze”. Nie jest to agresywne wobec nieznajomych i traktuje ich ostrożnie, nie zbliżając się zbyt blisko, dopóki ich nie znasz, jakby się bali, być może wynikiem bycia jedną z najgorszych ras traktowanych w naszym kraju. Z innymi psami nie ma problemów, ponieważ zawsze żyli z wieloma rasami, aby agresywność nigdy nie była pożądaną cechą, ani z psami, ani z ludźmi. Musimy zachować ostrożność z kotami, szczególnie na początku, ponieważ możesz je postrzegać jako zaporę do polowania, co będzie śmiertelne, jeśli będziesz mieć trochę miejsca na rozwinięcie całej prędkości. To zachowanie zmienia się całkowicie, gdy trafia na pole, gdzie staje się drapieżnikiem, który będzie szukał ofiary, działając po wszystkich zajęciach, które widzisz, dopóki się nie skończy lub zabije. Szkolenie i wykształcenie, które dajemy, nie pomoże, jeśli zobaczysz tamę, coś, co musimy wziąć pod uwagę, jeśli pójdziemy na pole i wiemy, że w pobliżu są dzikie zwierzęta, ponieważ nie będziemy w stanie go kontrolować. Zdrowie Twoje zdrowie to żelazo. Bez obawy, że się myli, można powiedzieć, że jest to jedna z ras o najsilniejszym zdrowiu i jest to wynikiem dokonanego wyboru. Przez wieki wychowywali tylko z najlepszymi chartami, najbardziej silnymi i tych, którzy najczęściej prowadzili, wyeliminowanie słabych lub tych, którzy nie byli w stanie złapać zając. To, które wydaje się okrutne i to znaczy, rozprzestrzeniło się do dziś, ponieważ nadal odbywa się w wiejskim świecie, co sprawiło, że to zwierzę potrzebowało wizyty u weterynarza przez całe życie. Jeśli pójdziesz do kliniki, prawie zawsze jest to wynik problemu z powodu polowania, ponieważ na niektórych ziemiach nogi są zniszczone i pomimo tego nadal działają. Istnieje kilka chorób, które wpływają na tę rasę, a jedna to rak kości, na którym w tej chwili niewiele można zrobić, a drugie Torsialbożołądek n. Skręt jest znany wszystkim właścicielom psów dużych ras i gigantów Można temu zapobiec, uniemożliwiając im picie dużo wody jednocześnie i nie karmisz kilku godzin przed ubieganiem się lub dwie godziny później. Mogą żyć około dwunastu lat, co jest wysoką liczbą, jeśli weźmiemy pod uwagę, jak duży jest, coś, co wskazuje, że ma on niezwykłe. Opieka i jedzenie hiszpańskiego chartów Zarówno opieka, jak i jedzenie są łatwe, chociaż muszą pamiętać, że mamy do czynienia z sportowcem, więcej, jeśli zwykle z nim biegamy. Jaką ostrożność należy zadbać? Konieczne jest, abyś dużo ćwiczył, co sprawia, że ​​twoje życie w mieście jest komplikowane. Nie jest tak, że niemożliwe jest posiadanie go na jednym piętrze i zabranie go kilka razy, aby iść do parku, ale musisz biegać w otwartych przestrzeniach i jest to skomplikowane w miejskim zielonym terenie, pełnym ludzi, psów i przeszkód. Dlatego najlepiej jest mieć go na obszarach wiejskich, aw nich zawsze będzie bardziej swobodnie w obu płaskach, jego naturalnym miejscu, w którym będzie miał możliwość biegania na ogromnych równinach bez nic, co go nie powstrzyma. Oczywiście musisz uważać, gdzie go nosimy, unikając obszarów z oliwnymi drzewami, winnicami, ogrodzonymi, ponieważ po ucieczce nie patrzy na ziemię, która się włącza i możesz wyrządzić wiele obrażeń, abyś mógł sprawdzić nogi za każdym razem, gdy wychodzimy z nimi na pole. Włosy są bardzo łatwe do dbania, ponieważ nie masz nic do roboty. Może przekaż gumowe błoto raz lub dwa razy w tygodniu A łazienki mogą być z czasem bardzo rozmieszczone, ponieważ nie brudnie się zabrudzić. Do uszu będziemy musieli zwrócić na siebie większą uwagę, obserwując je na wypadek, gdyby przyniósł jakikolwiek skok przybity i czyszcząc je z pewną regularnością określonym produktem, w przeciwnym razie może on zarabiać pewną infekcję. Karmienie Jedzenie jest jak każdy inny pies. Damy ci Myślę o najlepszej jakości To możemy sobie pozwolić i będziemy musieli szukać czegoś więcej, jeśli codziennie robimy dużo sportu. Jeśli weźmiemy go do polowania, w tym czasie wygodne jest spożywanie konkretnej żywności dla psów z wysoką aktywnością, które zwykle zawierają większy odsetek białka w celu „nadania żywności” mięśni. Zrobimy to samo, jeśli będziemy z nim codziennie kilka km, chociaż jeśli to zrobi na naszym rytmie, może zjeść normalny paszę, coś, co sprawdzimy zgodnie z jego wagą. Ciekawostki hiszpańskiego chartów Często mówi się, że psy się nie zimno, ale tak nie jest w przypadku naszego Greyhound. Jego włosy, wraz z bardzo niską szybkością tłuszczową, powodują, że drżą, gdy spadają temperatury. Często zdarza się, że nie chce wychodzić w najgorsze dni zimy lub kiedy pada deszcz, tak że jedno z pierwszych akcesoriów, które kupimy, jeśli charto przyjedzie do domu, będzie płaszcz, lepszy, jeśli jest to jeden z tych, które również służy jako płaszcz przeciwdeszczowy. Potrzebny naszyjnik jest wyjątkowy. Ze względu na ich rodzaj włosów i kształt szyi musisz umieścić kołnierz wykonany przez myślenie o chartach, co różni się od normalnych, w których jest znacznie szerszy. Możemy zdobyć rzemieślnicze wykonane ze skóry, jak dobrze będzie to trwać przez całe życie Greyhound, co nadaje mu aspekt najbardziej eleganckiego, majestatycznego, który być może jest jednym z przymiotników, które najlepiej określa rasę. Podczas polowania nie widzi niczego innego niż zając. Ta fiksacja jest taka, że ​​psy, które zmarły z powodu zawałów serca i wyczerpania, nie są rzadkie po tym, jak od dawna pozostawała opór. Dlatego musimy zachować ostrożność, kiedy wychodzimy na pole. Jest to jeden z najbardziej zmaltretowanych psów w naszym kraju i najbardziej widziany w protemie ich adopcji. W rzeczywistości w krajach takich jak Holandia lub Niemcy są już tysiące kopii, w których są przerażeni, gdy wiedzą, co powinny się wydarzyć. Niestety, nadal jest zwyczajowo zabijanie ich, jeśli mają zły sezon, stają się starzejące się lub zachorują, i nierzadko zdarza się, że porzucono ich po zamknięciu, chociaż na szczęście jest to zwyczaj utracony. Mają zasięg widzenia 270 stopni, co pozwala im zobaczyć zające, nawet gdy idą za nimi. Daje to wielką przewagę podczas polowania, choć na szczęście dla zając, większość zestawów polowań kończy się tym lagomorfem uciekającym z psów i fanów cieszących się dobrą karierą. Biorąc pod uwagę ich potrzeby ćwiczeń, zwykle trenują przy użyciu motocykla, a nawet przywiązane do luster samochodów i dostosowują prędkość do prędkości zwierząt. Inne rasy psów, które mogą Cię zainteresować: American Bulldog Gran DaNJest Cane Corso Afgański Lebrel BOrzoi Labrador Retriever Saluki Doberman
Conjuntivitis en perros – Causas, síntomas y tratamiento

Nasz blog

Zapalenie spojówek psa - przyczyny, objawy i leczenie

przez Lobo Azul w cze 09 %i
Zapalenie spojówek jest jedną z chorób, które są najbardziej widoczne w klinikach weterynaryjnych, i które rzadko przez całe życie nie cierpi przez pies ani kilka razy. Na szczęście nie jest poważne, jeśli jest na czas, coś, co zawsze jest możliwe, to Objawy są dość widoczne, z tych, którzy natychmiast sprawiają, że zobaczymy, że najlepiej jest udać się do naszych Zaufaj weterynarza. Co to jest zapalenie spojówek? Oko psów, podobnie jak człowieka, ma przezroczystą błonę, aby chronić ją przed żywiołami i która całkowicie ją otacza. Zapalenie spojówek jest niczym więcej niż zapaleniem tej telilli z różnych przyczyn, co sprawia, że ​​otaczające go naczynia krwionośne również puchną I dlatego widzimy, że oko naszego zwierzaka jest czerwone. Często zdarza się, że ten problem rozpoczyna się jednym okiem i od razu mija drugi, ponieważ jest on bardzo zaraźliwy, jak w przypadku tego, co cierpią ludzie. W przypadku psów, dotknięte okiem jest zwykle szorowane w łóżku, liżą nogę i zadrapanie, więc nie trwa długo, aby przejść do drugiego oka, jeśli nie pójdziemy do weterynarza, gdy tylko zobaczymy pierwszy objaw. Jakie są przyczyny i rodzaje zapalenia spojówek psa? Ta choroba może mieć kilka pochodzenia, a zatem znaczenie udania się do weterynarza, aby dowiedzieć się, skąd pochodzi, ponieważ jeśli tego nie zrobimy, możemy rozpocząć leczenie, które lub zaszkodzić oko lub w najlepszym razie opóźni odzyskanie naszego przyjaciela. Alergie Podobnie jak my, psy mają również alergie. Jest to powszechne, że jest to sprężyste rośliny, czyszczenie produktów, a nawet kurzu, jeśli chodzimy przez obszary z dużą ilością ziemi. Zakażenia bakteryjne Jest to najbardziej zwyczajna przyczyna u psów. Niektóre bakterie mogą dotrzeć do oka podczas zabawy z psem, który miał już infekcję, a nawet być tam, czekając na chwilę, gdy pies ma najniższą obronę na przeziębienie. Wirus Jest to najpoważniejsze zapalenie spojówek i widzimy je bardziej u kotów, chociaż psy cierpią. Miejsce musi nadejść, ponieważ temu zapaleniu spojówki towarzyszy choroba wirusowa, taka jak muffinka. Nie wytwarzać łez Tutaj winowajcą jest problem w oku zwierzęcia, który jest zbyt suchy, nie wytwarzając łez potrzebnych do smarowania. W wyścigach z bardzo odsłoniętymi oczami pojawia się wiele I powinno nas martwić, ponieważ leczenie musi być przez całe życie, w przeciwnym razie zwierzę zawsze będzie miało problemy z oczami. Jakie są objawy zapalenia spojówek psa? Objawy są bardzo łatwe do rozpoznania nawet dla najbardziej niedoświadczonego właściciela, który nie ma nic więcej, aby spojrzeć na swojego psa chwilę zdawać sobie sprawę, że nie ma racji. Najczęstsze jest zaczerwienione oko, coś, co wynika z zapalenia żył spojówki, jak widzieliśmy wcześniej, ale istnieją objawy, które są jeszcze bardziej widoczne. Jednym z tych, które można zobaczyć bardzo dobrze, jest ciągłe rozrywanie. Oko naszego psa jest mokre i otaczające włosy. Czasami zauważamy nawet, jak rodzaj okrągłego łysego wokół balonu ocznego pozostawił prawie nagle. Brak włosów może wynikać z ciasta wilgoci lub do którego drapał się, kolejnym oznakami zapalenia spojówek, od czasu swędzenia oka. W innych przypadkach jest to postrzegane jako wydzielanie zielonkawego koloru, które wychodzi ze strefy łez, która mówi nam, że istnieje infekcja, którą musimy leczyć. Wreszcie kolejnym znakiem jest to, że światło bardzo mu przeszkadza. Nasz najlepszy przyjaciel będzie szukał ciemności, a kiedy na nas patrzy, zamyka oko, aby światło nie weszło. Pies rodzi częściej cierpieć zapalenie spojówek Wszystkie te zwierzęta, które mają skoki, niezależnie od tego, czy rasa, czy mestizos częściej mają ten problem w powtarzający się sposób. Odnosimy się do Buldogi, do Carlinos lub do Beiiness I do każdego z jego krzyży, które dziedziczy tego rodzaju czaszkę jego oczami bardzo na zewnątrz. Wtedy mamy rasy, które z powodu odziedziczonych przyczyn mają więcej zapalenia spojówek niż inne, takie jak Caniche Albo kogut, abyś musiał zwrócić uwagę na weterynarz weterynarza w momencie rozpoczęcia objawów. Leczenie zapalenia spojówek Kiedy zauważamy, że pojawiło się zapalenie spojówek, natychmiast pokusimy sami podjąć działania i wyjąć arsenał domowych środków zaradczych, które są bezużyteczne. To może pomóc, a to nie spowoduje żadnych uszkodzeń psa, to oczyścić dotknięte oko surowicą fizjologiczną A z gazą ostrożnie nie dotyka zdrowego oka, jeśli nie została zarażona. Dzięki temu zabierzemy LeGañas, pozostawimy twoje oczy czyste i odświeżamy je trochę, coś, co docenisz. Wirusowe i bakteryjne W przypadku wirusowego lub bakteryjnego zapalenia spojówek musisz umieścić lekarstwo w oko, w postaci columusa lub maści, które będą musiały przepisać weterynarza. Jest umieszczony w oku kilka razy dziennie i w okresie, który nas przepisuje, ponieważ jeśli go skrócimy, pomożemy tylko bakteriom stać się odpornym i ponownie ponownie pojawić się. Columas dla ludzi służą, składniki aktywne są takie same, ale musisz dostosować dawkę I to jest coś, co zrobią w klinice, gdzie możemy również przepisać Columus dla psów. Uczulony Przechodząc alergiczne zapalenie spojówek, nic więcej nie będzie musiało zostać oczyszczone za pomocą surowicy i gazowej, ale musisz spróbować dowiedzieć się, jaka jest przyczyna, aby nie narazić psa na tych czynników, które rozpalają spójność. Suche oko Stajemy w obliczu najbardziej skomplikowanego przypadku, chociaż weterynarze mają go bardzo dobrze zbadane, a leczenie jest tak proste, jak postawienie sztucznych łez w postaci columii. Oczywiście jest to coś ciężkiego, ponieważ wydłuża się w czasie, a krople są ustawione kilka razy dziennie. Zapobieganie problemom oczu u psów Z jednej strony należy przenieść zaktualizowany kalendarz szczepień, który zapobiegnie problemom związanym z chorobami wirusowymi, takimi jak Moquillo, które są najbardziej niebezpieczne nie tylko ze względu na sposób, w jaki wpływają na oko, ale przez infekcje, które przynoszą. Jeśli chodzi o zapalenie spojówek alergii, zapobieganie jest proste i przechodzi przez nie poddawanie zwierzęcia, który go powoduje. Zatem w przypadku ziół będziemy musieli przejść przez czyste miejsca, a jeśli jest to dla jakiegokolwiek produktu czyszczącego, użyjemy mniej agresywnego, takiego jak ekologiczny. Inną z rzeczy, które możemy zrobić, aby zapobiec, jeśli to możliwe, pojawienie się tego stanu zapalnego spojówki jest wykonanie dobrej higieny oczu kilka razy w tygodniu. Inne artykuły, które mogą Cię zainteresować: Wścieklizna u psów Parwowirus u psów Wskazówki, które pomogą Twojemu psu schudnąć Gazy u psów Depresja u psów Dysplazja biodra